Why is the US upping the ante in th

Why is the US upping the ante in the South China Sea?
11 June 2015
Author: Nick Bisley, La Trobe University
Since March 2015 the US has hardened its attitude toward China’s activities in the South China Sea. Beijing appears genuinely surprised by the shift in tone and behaviour. In the past, the US has taken a more measured approach. So why has it escalated its language and flagged risky military exercises in the South China Sea? Why does the US risk upsetting the tenor of Sino–American relations over rocks, islets and reefs?
Since 2010, the US response to the escalation of tensions in the long-running territorial dispute had been deliberately dispassionate. The US had a carefully formulated position that did not take sides, avoided the use of force and called for the dispute to be resolved by international law. But in March 2015, the incoming head of the US Pacific Command described China as building a great wall of sand in the South China Sea. In May, the Wall Street Journal reported that the Department of Defense was considering a series of exercises to pressure China. And the US dispatched military aircraft, including a Poseidon P-8, on an overflight of China’s reclamation activities, complete with CNN news crew in tow.
For some time policy analysts and some politicians have advocated for a ‘cost imposition’ approach to Beijing. This approach suggests that the US would be more likely to change China’s behaviour by making China pay a price for activities that make the US and its allies uncomfortable, than through diplomatic niceties. Theshift in the US approach appears to be informed by this thinking. China’s reclamation activities have moved at such pace and have enough potential to change the strategic game in the South China Sea that — so the thinking appears to be — a more muscular approach is necessary.
This thinking is strongly influenced by the belief that it was the show of resolve and muscle in US–Japanese relations that led to the improvement in Sino–Japanese relations after a very tense period in 2013–14 regarding territorial disputes in the East China Sea. It is also shaped by the belief that China’s regional policy follows a pattern where it tests the limits of acceptable behaviour and then retreats when it feels it has gone too far. In essence, the US believes that upping the costs of Chinese behaviour will be met with a more prudent approach from Beijing.
But if this is what Washington believes, then it will be disappointed — at least if its intent is to get Beijing to cease reclamation activities and return to the status quo ante. Even if there were supporters of such a posture at the pointy end of Chinese decision-making — unlikely given that this activity would have been approved by Xi Jinping — the fact that the US and its allies have publicly called for cessation makes it, in domestic political terms, a non-starter.
Perhaps more importantly, the US may have left it a little too late to try to use a more resolute approach to get China to halt its activities. The scale of work, its cost and the speed with which it has been carried out indicates a very high priority placed on these activities. The chance of them being halted midcourse is unimaginable, short of the actual use of force. Had the US more clearly impressed its view that this was an unacceptable change of the status quo earlier on, and indicated a price that China would have to bear if it continued, then it might have stayed Beijing’s hand.
Washington appears to have learned the wrong lessons from the East China Sea dispute. The two territorial disputes are not quite the diplomatic or strategic analogues they may appear to be. Where the East China Sea is simple but high risk — a bilateral dispute between Japan and China with the US a clear stakeholder — the South China Sea is complex and low risk. China has long maintained that it is involved in a series of bilateral disputes in which it is clearly the stronger party.
The South China Sea territorial dispute is complex and legally murky. The fact that both Vietnam and the Philippines have been carrying out reclamation and construction activities to support their claims means that the US cannot paint China as the unambiguous wrongdoer. The ability of the US to impose costs on China for undertaking reclamation activity is much less than it may at first appear.
For the US, the key issue is not so much the specifics of who owns which features or the maritime jurisdictions that follow from sovereignty claims. The issue is whether China’s activity will affect the freedom of manoeuvre that the US navy has enjoyed through the sea for generations. The US position is about ensuring that the claimants do not succeed in constraining the movement of naval and civilian vessels that travel through exclusive economic zones.
The international consensus is that freedom of navigation means what it says — states are free to do whatever they wish, barring the economic exploitation of resources in and under the sea. Ramping up pressure in the rhetoric and planning military exercises is intended to ensure that once the construction work is complete on Fiery Cross Reef and elsewhere, China will think twice about taking any further steps. The challenge for the US and its allies is that a cost imposition strategy means more risk for all. This is hardly a recipe for a stable and secure regional setting.
Nick Bisley is Executive Director of La Trobe Asia and Professor of International Relations at La Trobe University.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สหรัฐอเมริกาคือ upping ในทะเลจีนใต้อีกทำไม11 2015 มิถุนายนผู้เขียน: นิค Bisley มหาวิทยาลัยลาเซฟตั้งแต่ 2015 มีนาคม สหรัฐฯ ได้ชุบแข็งของทัศนคติต่อกิจกรรมของจีนในทะเลจีนใต้ ปักกิ่งปรากฏประหลาดใจ โดยการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมและน้ำเสียงจริงใจ ในอดีต สหรัฐอเมริกาได้นำวิธีวัดมากขึ้น ดังนั้น ทำไมมีมันเลื่อนระดับของภาษา และค่าสถานะที่มีความเสี่ยงการฝึกทางทหารในทะเลจีนใต้ ทำไมไม่เสี่ยงสหรัฐ upsetting เทเนอร์ของซิโนอเมริกันความสัมพันธ์ข้ามก้อนหิน เกาะ และโขดหินตั้งแต่ 2010 การตอบสนองต่อสหรัฐฯ เลื่อนระดับของความตึงเครียดในดินแดนพิพาทได้โดยปราศจากอคติจงใจ สหรัฐอเมริกามี formulated ระมัดระวังตำแหน่งที่ไม่ได้เข้าข้าง หลีกเลี่ยงการใช้แรง และเรียกข้อโต้แย้งได้รับการแก้ไข โดยกฎหมายระหว่างประเทศ แต่ในเดือน 2015 มีนาคม หัวขาเข้าของเราแปซิฟิกคำอธิบายจีนกับการสร้างกำแพงทรายในทะเลจีนใต้ พฤษภาคม Wall Street Journal รายงานว่า กระทรวงกลาโหมได้พิจารณาชุดออกกำลังกายกดดันจีน และสหรัฐอเมริกาส่งเครื่องบินทหาร รวมกับโพไซดอน P-8 ในการ overflight จีนถมกิจกรรม ด้วยลูกเรือข่าวซีเอ็นเอ็นในใยสำหรับนโยบายบางครั้ง นักวิเคราะห์และนักการเมืองบางส่วนมี advocated สำหรับวิธีการ 'ต้นทุนการจัดเก็บภาษี' สู่กรุงปักกิ่ง วิธีการนี้ชี้ให้เห็นว่า สหรัฐอเมริกาจะมีแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของจีน โดยการชำระราคาสำหรับกิจกรรมที่ทำให้สหรัฐอเมริกาและพันธมิตรของอึดอัด กว่าผ่าน niceties ทูต จีน Theshift ในวิธีสหรัฐอเมริกาทราบ โดยความคิดนี้แล้ว กิจกรรมถมของจีนได้ย้ายในจังหวะดังกล่าว และมีศักยภาพเพียงพอเพื่อเปลี่ยนเกมกลยุทธ์ในทะเลจีนใต้ที่ — ดังนั้นความคิดที่ดูเหมือนจะ เป็นตัวจำเป็นวิธีการกล้ามเนื้อมากขึ้นนี้ได้รับอิทธิพลจากความเชื่อที่ว่า เป็นรายการของการแก้ไขขอคิด และฟื้นฟูกล้ามเนื้อในความสัมพันธ์สหรัฐฯ ญี่ปุ่นที่นำไปปรับปรุงในความสัมพันธ์จีนญี่ปุ่นเมื่อตึงมากใน 2013-14 เกี่ยวกับข้อพิพาทดินแดนในทะเลจีนตะวันออก นอกจากนี้มันยังเป็นรูปตามความเชื่อที่ว่า นโยบายภูมิภาคของจีนตามรูปแบบที่จะทดสอบขีดจำกัดของพฤติกรรมที่ยอมรับ และรีทรีทส์เมื่อรู้สึกว่า มันไปไกลแล้ว ในสาระสำคัญ สหรัฐอเมริกาเชื่อว่า upping ต้นทุนจีนพฤติกรรมจะเป็นไปตามวิธีที่ระมัดระวังมากขึ้นจากกรุงปักกิ่งแต่นี่คือวอชิงตันเชื่อ ถ้าจะไม่ผิดหวัง — น้อยว่าเจตนาที่ไปปักกิ่งเพื่อหยุดกิจกรรมถม และกลับไปอีกสภาพ แม้ว่าจะมีผู้สนับสนุนเช่นท่าที่ท้ายชี้จีนตัดสิน — ไม่น่าระบุว่ากิจกรรมนี้จะได้รับการอนุมัติ โดย Xi Jinping — สหรัฐฯ และพันธมิตรมีสาธารณะเรียกยุติทำให้ ในแง่ทางการเมืองภายในประเทศ ไม่เริ่มต้นทีสำคัญ สหรัฐอเมริกาอาจมีปล่อยน้อยสายเกินไปพยายามใช้วิธีเด็ดมากไปจีนหยุดกิจกรรมของการ ขนาดของงาน ต้นทุน และความเร็วที่ได้มีการดำเนินการบ่งชี้ระดับความสำคัญสูงไว้ในกิจกรรมเหล่านี้ โอกาสของพวกเขาถูกหยุด midcourse จะคับขัน ขาดการบังคับใช้จริง มีสหรัฐอเมริกาได้ชัดเจนยิ่งประทับใจมุมมองว่า นี้ถูกเปลี่ยนแปลงสภาพไม่สามารถยอมรับก่อนหน้านี้บน และระบุราคาที่จีนจะต้องแบกถ้ามันต่อ แล้วมันอาจอยู่มือของปักกิ่งวอชิงตันแสดง ได้เรียนรู้บทเรียนที่ผิดจากข้อพิพาททะเลจีนตะวันออก ข้อโต้แย้งดินแดนสองไม่ค่อนข้างในทางการทูต หรือกลยุทธ์ analogues อาจปรากฏเป็น เรียบง่ายแต่ความเสี่ยงสูงในทะเลจีนตะวันออก — เป็นทวิภาคีข้อโต้แย้งระหว่างญี่ปุ่นและจีนกับสหรัฐฯ มาตรการชัดเจน — ในทะเลจีนใต้มีความเสี่ยงต่ำ และซับซ้อน จีนได้ลองรักษาที่ มีส่วนร่วมในชุดของทวิภาคีข้อพิพาทเป็นที่ชัดเจนของบริษัทที่แข็งแกร่งการพิพาทเขตแดนในทะเลจีนใต้มีความซับซ้อน และยากที่เข้าใจกฎหมาย ความจริงที่ว่า เวียดนามและฟิลิปปินส์มีการดำเนินการถมและสร้างกิจกรรมเพื่อสนับสนุนการเรียกร้องของพวกเขาหมายความ ว่า สหรัฐอเมริกาไม่สามารถสีจีนเป็นไม่ระวังชัดเจน ความสามารถของสหรัฐอเมริกาจะกำหนดต้นทุนจีนสำหรับดำเนินกิจกรรมถมจะมากน้อยกว่านั้นอาจที่ปรากฏขึ้นสหรัฐอเมริกา ปัญหาสำคัญไม่มากประเภทของผู้เป็นเจ้าของคุณลักษณะหรือเขตพื้นที่ทางทะเลที่ต่อจากการเรียกร้องอำนาจอธิปไตย ปัญหาก็คือ ว่ากิจกรรมของจีนจะส่งผลกระทบต่อเสรีภาพ manoeuvre ที่กองทัพเรือสหรัฐฯ มีความสุขผ่านทะเลสำหรับรุ่น ตำแหน่งงานที่สหรัฐอเมริกากำลังมั่นใจว่า ประเทศที่ไม่ประสบความสำเร็จในการเคลื่อนที่ของเรือกองทัพเรือ และพลเรือนที่เดินทางผ่านเขตเศรษฐกิจพิเศษการกีดมตินานาชาติเป็นว่า เสรีภาพหมายถึง สิ่งที่บอก — รัฐมีอิสระในการทำอะไรก็ตามพวกเขาต้องการ barring เอารัดเอาเปรียบทางเศรษฐกิจของทรัพยากร ใต้ทะเลที่ สำคัญในการ กระโจนขึ้นความดันในสำนวน และซ้อมการวางแผนมีวัตถุประสงค์เพื่อให้แน่ใจว่า เมื่อการก่อสร้างเสร็จสมบูรณ์ ปะการังข้ามคะนอง และอื่น ๆ จีนจะคิดสองทำตามขั้นตอนใด ๆ เพิ่มเติม ความท้าทายของสหรัฐฯ และพันธมิตรได้ว่า กลยุทธ์การจัดเก็บภาษีต้นทุนหมายถึง ความเสี่ยงเพิ่มเติมสำหรับทั้งหมด จึงไม่มีสูตรสำหรับการตั้งค่าภูมิภาคมีเสถียรภาพ และปลอดภัยนิค Bisley กรรมการ บริหารลาเซฟเอเชียและศาสตราจารย์ของความสัมพันธ์ระหว่างประเทศมหาวิทยาลัยลาเซฟได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำไมสหรัฐ upping ante ในทะเลจีนใต้?
11 มิถุนายน 2015
ผู้แต่ง: นิค Bisley, La Trobe University
ตั้งแต่เดือนมีนาคมปี 2015 สหรัฐได้แข็งทัศนคติที่มีต่อกิจกรรมของจีนในทะเลจีนใต้ ปักกิ่งปรากฏประหลาดใจอย่างแท้จริงโดยการเปลี่ยนแปลงในน้ำเสียงและพฤติกรรม ในอดีตที่ผ่านมาสหรัฐได้นำวิธีการวัดมากขึ้น ดังนั้นทำไมมันได้เพิ่มภาษาและตั้งค่าสถานะฝึกทหารที่มีความเสี่ยงในทะเลจีนใต้? ทำไมความเสี่ยงสหรัฐ upsetting อายุของความสัมพันธ์ Sino-American ผ่านโขดหินเกาะเล็กเกาะน้อยและแนว?
ตั้งแต่ปี 2010 การตอบสนองของสหรัฐที่จะเพิ่มความตึงเครียดในยาวทำงานข้อพิพาทดินแดนที่ได้รับการจงใจอคติ สหรัฐมีตำแหน่งอย่างรอบคอบสูตรที่ไม่ได้ใช้ด้านหลีกเลี่ยงการใช้กำลังและเรียกร้องให้ระงับข้อพิพาทที่จะได้รับการแก้ไขตามกฎหมายต่างประเทศ แต่มีนาคม 2015 หัวเข้ามาของคำสั่งแปซิฟิกของสหรัฐจีนอธิบายการสร้างกำแพงทรายในทะเลจีนใต้ ในเดือนพฤษภาคม, Wall Street Journal รายงานว่ากระทรวงกลาโหมได้รับการพิจารณาชุดของการออกกำลังกายที่จะกดดันจีน และสหรัฐส่งเครื่องบินทหารรวมทั้งโพไซดอน P-8 ในการบินของกิจกรรมการบุกเบิกของจีนพร้อมกับลูกเรือข่าวซีเอ็นเอ็นในการดึง.
สำหรับนักวิเคราะห์นโยบายบางครั้งและนักการเมืองบางคนมีการสนับสนุนสำหรับวิธีการ 'ค่าใช้จ่ายในการจัดเก็บภาษี' ไปยังกรุงปักกิ่ง วิธีการนี้แสดงให้เห็นว่าสหรัฐจะมีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนพฤติกรรมของจีนประเทศจีนโดยการชำระราคาสำหรับกิจกรรมที่ทำให้สหรัฐฯและพันธมิตรอึดอัดกว่า niceties ผ่านทางการทูต Theshift ในวิธีการที่สหรัฐดูเหมือนจะได้รับแจ้งจากความคิดนี้ กิจกรรมการบุกเบิกของจีนได้ย้ายที่ก้าวดังกล่าวและมีศักยภาพพอที่จะเปลี่ยนเกมเชิงกลยุทธ์ในทะเลจีนใต้ที่ - ดังนั้นความคิดที่ดูเหมือนจะเป็น -. วิธีการที่กล้ามเนื้อมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นที่
ความคิดนี้ได้รับอิทธิพลจากความเชื่อที่ว่ามันเป็น การแสดงของกล้ามเนื้อและการแก้ปัญหาในความสัมพันธ์ระหว่างสหรัฐและญี่ปุ่นที่นำไปสู่การปรับปรุงความสัมพันธ์ระหว่างจีนและญี่ปุ่นหลังจากระยะเวลาที่เครียดมากใน 2013-14 เกี่ยวกับดินแดนพิพาทในทะเลจีนตะวันออก นอกจากนี้ยังมีรูปร่างโดยเชื่อว่านโยบายในระดับภูมิภาคของจีนตามรูปแบบที่มันทดสอบขอบเขตของพฤติกรรมที่ยอมรับแล้วถอยเมื่อมันรู้สึกว่ามันได้หายไปมากเกินไป ในสาระสำคัญที่สหรัฐเชื่อว่า upping ค่าใช้จ่ายของพฤติกรรมของจีนจะพบกับวิธีการที่ชาญฉลาดมากขึ้นจากกรุงปักกิ่ง.
แต่ถ้านี่คือสิ่งที่เชื่อว่าวอชิงตันแล้วมันจะผิดหวัง - อย่างน้อยถ้าความตั้งใจที่จะได้รับปักกิ่งจะยุติการถมที่ กิจกรรมและการกลับไปสู่สถานะเดิมก่อน แม้ว่าจะมีผู้สนับสนุนของเช่นท่าที่ปลายแหลมของการตัดสินใจจีน - รับไม่น่าที่กิจกรรมนี้จะได้รับการอนุมัติจากคมในฝัก - ความจริงที่ว่าสหรัฐและพันธมิตรได้เรียกร้องต่อสาธารณชนในการเลิกทำให้มันในประเทศ เงื่อนไขทางการเมืองไม่เริ่มต้น.
บางทีอาจจะมากกว่าที่สำคัญของสหรัฐอาจจะทิ้งมันเล็ก ๆ น้อย ๆ สายเกินไปที่จะพยายามที่จะใช้วิธีการที่แน่วแน่ที่จะได้รับในประเทศจีนที่จะหยุดกิจกรรม ระดับของการทำงาน, ค่าใช้จ่ายและความเร็วที่จะได้รับการดำเนินการแสดงให้เห็นความสำคัญสูงมากวางอยู่บนกิจกรรมเหล่านี้ โอกาสที่พวกเขาจะถูกระงับกลางคันเป็นไปไม่ได้ในระยะสั้นของการใช้งานจริงของแรง มีสหรัฐสร้างความประทับใจให้ชัดเจนมากขึ้นมุมมองว่านี่คือการเปลี่ยนแปลงที่ยอมรับไม่ได้ของสภาพที่เป็นอยู่ก่อนหน้านี้และระบุราคาที่ว่าจีนจะต้องแบกถ้ามันยังคงแล้วมันอาจมีอยู่ในมือของปักกิ่ง.
วอชิงตันดูเหมือนจะได้เรียนรู้ที่ไม่ถูกต้อง บทเรียนจากข้อพิพาททะเลจีนตะวันออก สองดินแดนพิพาทยังไม่ analogues ทูตหรือเชิงกลยุทธ์ที่พวกเขาอาจจะเป็น ที่ทะเลจีนตะวันออกเป็นที่เรียบง่าย แต่มีความเสี่ยงสูง - ข้อพิพาททวิภาคีระหว่างญี่ปุ่นและจีนกับสหรัฐอเมริกาผู้มีส่วนได้เสียที่ชัดเจน - ทะเลจีนใต้คือความเสี่ยงที่ซับซ้อนและต่ำ ประเทศจีนได้รับการบำรุงรักษามานานแล้วว่ามันมีส่วนเกี่ยวข้องในชุดของข้อพิพาทในระดับทวิภาคีในการที่จะเห็นได้ชัดว่าบุคคลที่แข็งแกร่ง.
ทะเลจีนใต้ดินแดนพิพาทมีความซับซ้อนและมีหมอกถูกต้องตามกฎหมาย ความจริงที่ว่าทั้งเวียดนามและฟิลิปปินส์ได้รับการดำเนินกิจกรรมการปรับปรุงและการก่อสร้างเพื่อสนับสนุนการเรียกร้องของพวกเขาหมายความว่าเราไม่สามารถวาดจีนเป็นผู้กระทำผิดที่ชัดเจน ความสามารถของสหรัฐที่จะกำหนดค่าใช้จ่ายในประเทศจีนกิจกรรมบุกเบิกสำหรับการดำเนินการมีมากน้อยกว่ามันอาจจะเป็นครั้งแรกที่ปรากฏ.
สำหรับสหรัฐอเมริกาปัญหาที่สำคัญคือไม่มากเฉพาะของผู้ที่เป็นเจ้าของซึ่งมีหรือในเขตอำนาจทางทะเลที่ตามมาจากอำนาจอธิปไตย การเรียกร้อง ปัญหาก็คือไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมของจีนจะส่งผลกระทบต่อเสรีภาพในการซ้อมรบที่กองทัพเรือสหรัฐมีความสุขผ่านทะเลสำหรับคนรุ่น . ตำแหน่งของสหรัฐเป็นเรื่องเกี่ยวกับการสร้างความมั่นใจว่าอะไรก็ได้ที่ไม่ประสบความสำเร็จใน constraining การเคลื่อนไหวของลำเรือและพลเรือนที่เดินทางผ่านเขตเศรษฐกิจพิเศษ
ฉันทามติระหว่างประเทศที่เสรีภาพในการเดินเรือหมายถึงสิ่งที่กล่าว - รัฐมีอิสระที่จะทำสิ่งที่พวกเขาต้องการ การจํากัดการแสวงหาผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของทรัพยากรและใต้ทะเล กระโจนขึ้นความดันในสำนวนและการวางแผนการออกกำลังกายทหารมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้แน่ใจว่าเมื่อการก่อสร้างเสร็จสมบูรณ์ในที่ร้อนแรงข้ามแนวปะการังและที่อื่น ๆ จีนจะคิดว่าสองครั้งเกี่ยวกับการดำเนินการใด ๆ ต่อไป ความท้าทายสำหรับสหรัฐอเมริกาและพันธมิตรคือกลยุทธ์การกำหนดค่าใช้จ่ายหมายถึงความเสี่ยงมากขึ้นสำหรับทุกคน นี้แทบจะไม่สูตรสำหรับมั่นคงและปลอดภัยการตั้งค่าภูมิภาค.
นิค Bisley เป็นผู้อำนวยการบริหารของลาโทรบเอเชียและศาสตราจารย์ของความสัมพันธ์ระหว่างประเทศที่ La Trobe University

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมเราเหมือนครั้งก่อน ในทะเลจีนใต้ ? 11 มิถุนายน 2015

เขียน : นิค บี ีย์ , ลาโทรบมหาวิทยาลัย
ตั้งแต่มีนาคม 2015 สหรัฐได้แข็งของเจตคติต่อกิจกรรมของจีนในทะเลจีนใต้ ปักกิ่งปรากฏประหลาดใจอย่างแท้จริง โดยเปลี่ยนโทนเสียง และ พฤติกรรม ในอดีต เราได้ถ่ายมากกว่า วัด )แล้วทำไมมันขึ้นภาษาและติดการออกกำลังกายเสี่ยงทางทหารในทะเลจีนใต้ ? ทำไมเราเสี่ยง upsetting เทเนอร์ Sino –อเมริกันความสัมพันธ์มากกว่าหิน เกาะเล็กเกาะน้อย และปะการัง ?
ตั้งแต่ 2010 , เราตอบสนองการเพิ่มความตึงเครียดในดินแดนพิพาทปัญหาได้รับการจงใจใจเย็นเราได้สูตรดีๆ ตำแหน่งที่ไม่ได้ใช้ด้านข้าง , หลีกเลี่ยงการใช้กำลังและเรียกข้อพิพาทได้รับการแก้ไขโดยกฎหมายนานาชาติ แต่ในเดือนมีนาคม 2015 , หัวสายของเราแปซิฟิกคำสั่งอธิบายประเทศจีนเป็นอาคารผนังที่ดีของทรายในทะเลจีนใต้ ในเดือนพฤษภาคมWall Street Journal ได้รายงานว่า กระทรวงกลาโหมกำลังพิจารณาชุดของแบบฝึกหัดเพื่อกดดันจีน และเราได้ส่งเครื่องบินทหารรวมทั้งโพไซดอน p-8 ในบั้นปลายของกิจกรรมที่จีนพร้อมลูกเรือข่าวซีเอ็นเอ็นในพ่วง .
บางครั้งนโยบายนักวิเคราะห์และนักการเมืองบางคนได้สนับสนุน ' ต้นทุน ' วิธีการจัดเก็บสำหรับปักกิ่งวิธีนี้แสดงให้เห็นว่าเราก็มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมจากจีนทำให้จีนต้องจ่ายราคาสำหรับกิจกรรมที่ทำให้สหรัฐและพันธมิตรไม่สบายใจของ กว่า ผ่านทางการทูตไป . theshift ในแนวทางที่เราดูเหมือนจะได้รับทราบ โดยความคิดนี้กิจกรรมต่างๆที่จีนได้ย้ายที่ เช่น จังหวะ และมีศักยภาพพอที่จะเปลี่ยนเกมเชิงกลยุทธ์ในทะเลจีนใต้นั้น ดังนั้นความคิดที่ดูเหมือนจะเป็น - วิธีการกล้ามเนื้อมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็น .
คิดนี้เป็นอิทธิพลอย่างมากจากความเชื่อที่ว่ามันเป็นโชว์ของการแก้ไขและกล้ามเนื้อในสหรัฐอเมริกา–ญี่ปุ่นสัมพันธ์ที่นำไปสู่การปรับปรุงใน Sino –ญี่ปุ่นความสัมพันธ์หลังจากตึงเครียดมากระยะเวลาใน 2013 – 14 เกี่ยวกับข้อพิพาทในทะเลจีนตะวันออกมันยังเป็นรูป โดยเชื่อว่านโยบายระดับภูมิภาคของประเทศจีนตามแบบแผนที่การทดสอบขอบเขตของพฤติกรรมที่ยอมรับแล้วถอยเมื่อรู้สึกว่ามันมากเกินไปแล้ว ในสาระสำคัญ , เราเชื่อว่าการเพิ่มต้นทุนของพฤติกรรมที่จีนจะได้พบกับวิธีการที่รอบคอบมากขึ้นจากปักกิ่ง .
แต่ถ้าวอชิงตันเชื่อจากนั้นก็จะผิดหวัง อย่างน้อย ถ้าเจตนาคือให้ปักกิ่งเพื่อหยุดกิจกรรมฟื้นฟูและกลับสู่สถานะเดิมก่อน ถึงจะมีผู้สนับสนุน เช่น ท่าที่ปลายแหลมของจีนตัดสินใจยากระบุว่ากิจกรรมนี้จะได้รับการอนุมัติโดย Xi Jinping - ความจริงที่สหรัฐและพันธมิตรได้ประกาศเรียกร้องให้เลิกทำในแง่การเมืองภายในประเทศ ไม่เริ่มต้น
บางทียิ่งกว่า เราอาจทิ้งมันสายเกินไปที่จะพยายามที่จะใช้วิธีเด็ดเดี่ยวมากกว่าจีนที่จะได้รับที่จะหยุดกิจกรรมของ ขนาดของงาน ต้นทุน และ ความเร็วที่ได้ถูกนำออกมา พบว่า สูงมาก ความสำคัญอยู่ในกิจกรรมเหล่านี้ โอกาสที่พวกเขาจะหยุด midcourse ยากเกินจินตนาการสั้น ๆของการใช้จริง ของแรง มีเราชัดเจนประทับใจของมุมมองนี้เป็นที่ยอมรับของการเปลี่ยนแปลงสภาพที่เป็นอยู่ก่อนหน้านี้ และระบุราคาที่จีนจะต้องทนถ้ามันอย่างต่อเนื่อง ก็อาจได้อยู่ในมือของกรุงปักกิ่ง .
วอชิงตันดูเหมือนจะได้เรียนรู้บทเรียนอะไรจากตะวันออกจีนทะเลพิพาทสองดินแดนพิพาทจะค่อนข้างไม่ทางการทูตหรือกลยุทธ์ซึ่งอาจปรากฏขึ้นเป็น ที่ตะวันออกจีนทะเลได้ง่าย แต่ความเสี่ยงสูง - ข้อพิพาทระดับทวิภาคีระหว่างญี่ปุ่นและจีนกับเราชัดเจนส่วนได้ส่วนเสีย - ทะเลจีนใต้ มีความซับซ้อนและความเสี่ยงต่ำจีนได้ยืนยันว่ามันมีส่วนร่วมในชุดของข้อพิพาทระดับทวิภาคี ซึ่งจะชัดเจนขึ้น พรรค
ทะเลจีนใต้ดินแดนพิพาทมีความซับซ้อนและขุ่นถูกต้องตามกฎหมาย ความจริงที่ว่าทั้ง เวียดนาม และฟิลิปปินส์ ได้ดำเนินการกิจกรรมการเวนคืนและก่อสร้างเพื่อสนับสนุนการเรียกร้องของพวกเขาหมายความว่าเราไม่สามารถจีนสีเป็นผู้กระทำผิดที่ชัดเจน .ความสามารถของเราที่จะกำหนดราคาในประเทศจีนสำหรับประกอบกิจกรรมการเวนคืนมากน้อยกว่าอาจที่แรกปรากฏ .
สำหรับเรา ปัญหาที่สำคัญไม่ได้มากเฉพาะของผู้ที่เป็นเจ้าของ ซึ่งมีหรือการเดินเรือเขตอำนาจศาลที่ตามมาจากการอ้างอธิปไตย .ปัญหาคือว่า กิจกรรมของจีนจะส่งผลกระทบต่อเสรีภาพของการซ้อมรบว่า กองทัพเรือสหรัฐได้เพลิดเพลินกับผ่านทะเลมาหลายชั่วอายุคน ตำแหน่งที่เรากำลังมั่นใจว่า ประเทศที่ไม่ประสบความสำเร็จในการจำกัดการเคลื่อนไหวของทหารเรือและพลเรือนเรือที่เดินทางผ่านเขตเศรษฐกิจพิเศษ .
ฉันทามติระหว่างประเทศมีเสรีภาพในการเดินเรือแปลว่ามันเขียนว่าอะไร -- สหรัฐอเมริกามีอิสระที่จะทำสิ่งที่พวกเขาต้องการ ยกเว้นการใช้ประโยชน์ทางเศรษฐกิจของทรัพยากร และใต้ท้องทะเล กระโจนขึ้นความดันในวาทศิลป์และการวางแผนการออกกำลังกายทหารมีไว้เพื่อให้แน่ใจว่า เมื่อการก่อสร้างเสร็จสมบูรณ์ในแนวข้ามคะนองและที่อื่น ๆจีนจะคิดว่าสองครั้งเกี่ยวกับการใช้ขั้นตอนเพิ่มเติมใด ๆ ความท้าทายสำหรับเราและพันธมิตรคือ ต้นทุนการจัดเก็บภาษีหมายถึงกลยุทธ์ความเสี่ยงมากขึ้นสำหรับทุกคน นี่แทบจะเป็นสูตรสำหรับเสถียรภาพและการรักษาความปลอดภัยการตั้งค่าภูมิภาค .
นิค บี ีย์เป็นกรรมการบริหารของลาโทรบเอเชียและความสัมพันธ์ระหว่างประเทศของศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยรบ