Inspiration to createThe general in

Inspiration to create
The general inspiration construct as conceptualized above may be applied straightforwardly to the specific domain of creative activity. From the perspective of the tripartite conceptualization, the general characteristic of transcendence takes the form of
The scientific study of inspiration in the creative process: challenges and opportunities
Victoria C. Oleynick, Todd M. Thrash, [...], and Paul D. Kieffaber

Additional article information

Abstract
Inspiration is a motivational state that compels individuals to bring ideas into fruition. Creators have long argued that inspiration is important to the creative process, but until recently, scientists have not investigated this claim. In this article, we review challenges to the study of creative inspiration, as well as solutions to these challenges afforded by theoretical and empirical work on inspiration over the past decade. First, we discuss the problem of definitional ambiguity, which has been addressed through an integrative process of construct conceptualization. Second, we discuss the challenge of how to operationalize inspiration. This challenge has been overcome by the development and validation of the Inspiration Scale (IS), which may be used to assess trait or state inspiration. Third, we address ambiguity regarding how inspiration differs from related concepts (creativity, insight, positive affect) by discussing discriminant validity. Next, we discuss the preconception that inspiration is less important than “perspiration” (effort), and we review empirical evidence that inspiration and effort both play important—but different—roles in the creative process. Finally, with many challenges overcome, we argue that the foundation is now set for a new generation of research focused on neural underpinnings. We discuss potential challenges to and opportunities for the neuroscientific study of inspiration. A better understanding of the biological basis of inspiration will illuminate the process through which creative ideas “fire the soul,” such that individuals are compelled to transform ideas into products and solutions that may benefit society.

Keywords: inspiration, creativity, insight, effort, approach motivation
Introduction
Describing his creative process, Mozart observed, “Those ideas that please me I retain in memory, and am accustomed, as I have been told, to hum them to myself. If I continue in this way,” he writes, “it soon occurs to me how I may turn this or that morsel to account so as to make a good dish of it… All this fires my soul” (Harding, 1948). Mozart’s depiction of inspiration possesses all of the core elements of the modern scientific inspiration construct—appreciation of new or better possibilities (“ideas that please me”), passive evocation (“it…occurs to me”), and motivation to bring the new possibilities into fruition (turning a morsel into a dish; “fires my soul”). Like Mozart, writers, artists, and other creators commonly emphasize the importance of inspiration in the creative process (Harding, 1948). Despite this, until recently, scientists have given little attention to inspiration.

Perhaps it is not surprising that inspiration has received little attention within the scientific community, given the numerous challenges that the inspiration concept has presented. Among these challenges have been (a) a lack of clarity about the meaning of inspiration; (b) difficulty of operationalization; (c) ambiguity about whether inspiration is distinct from related constructs; (d) preconceptions that inspiration is unimportant relative to “perspiration,” and (e) a variety of barriers to neuroscientific investigation. The overarching goal of this article is to address each of these challenges and to point to opportunities for expanding upon the emerging scientific literature on inspiration. We address the first challenge, ambiguity of definition, in the next section.

Conceptualization
The term “inspiration” has been used in a variety disciplines (e.g., literary criticism, theology, psychology) and literatures within psychology (e.g., social comparison, humanism, creative process; for a review, see Thrash and Elliot, 2003). Often the term is not defined, is used interchangeably with other constructs, or is referenced only to be critiqued as mythical, unimportant, or unscientific. Further complicating matters, inspiration historically has been studied in a domain-specific manner, with little communication between researchers across domains. Recognizing the need for a unified, integrated definition of the inspiration construct, Thrash and Elliot (2003, 2004) undertook the task of developing a domain-general conceptualization that drew upon the core commonalities across diverse literatures. These efforts have yielded three complementary frameworks for conceptualizing inspiration that focus on different aspects of construct definition: core characteristics, component processes, and the transmission model. In this section, we review these domain-general conceptualizations and then show how they may be applied specifically to the case of inspiration to create.

Tripartite conceptualization
The tripartite conceptualization (Thrash and Elliot, 2003) specifies the three core characteristics of the state of inspiration: evocation, transcendence, and approach motivation. Evocation refers to the fact that inspiration is evoked rather than initiated volitionally by the individual. In other words, one does not feel directly responsible for becoming inspired; rather, a stimulus object, such as a person, an idea, or a work of art, evokes and sustains the inspiration episode. During an episode of inspiration, the individual gains awareness of new possibilities that transcend ordinary or mundane concerns. The new awareness is vivid and concrete, and it surpasses the ordinary constraints of willfully generated ideas. Once inspired, the individual experiences a compelling approach motivation to transmit, actualize, or express the new vision. This set of three characteristics is intended to be minimally sufficient to distinguish the state of inspiration from other states.

Component processes
Inspiration may be conceptualized not only in terms of the characteristics of the inspired state, but also in terms of the temporally and functionally distinct processes that compose an episode of inspiration. Thrash and Elliot (2004) argued that inspiration involves two distinct processes—a relatively passive process that they called being inspired by, and a relatively active process that they called being inspired to. The process of being inspired by involves appreciation of the perceived intrinsic value of a stimulus object, whereas the process of being inspired to involves motivation to actualize or extend the valued qualities to a new object. For example, one might be inspired by a breathtaking sunrise, or by the elegance of a new idea that arrives during an insight or “aha” moment. Thereafter one might be inspired to paint or undertake a new research project. The individual can, at any time, look to (or recall) the evoking stimulus for motivational sustenance. Thrash and Elliot (2004) further proposed that the process of being inspired by gives rise to the core characteristics of evocation and transcendence, whereas the process of being inspired to gives rise to the core characteristic of approach motivation.

These component processes are posited to be present across diverse manifestations of inspiration. Thrash and Elliot (2004) asked participants to produce narratives recalling either a time when they were inspired or a baseline experience (control condition). The inspiration narratives spanned topics such as becoming animated by a scientific or artistic insight, discovering one’s calling, being influenced by a role model to succeed or live virtuously, and realizing that greatness is possible in response to an unexpected success. Despite superficial differences in narrative content, the inspiration narratives shared the underlying themes of having one’s eyes opened during an encounter with a person, object, event, or idea (i.e., being inspired “by”), and wishing to express or actualize one’s new vision (i.e., being inspired “to”).

Transmission model
From a less descriptive and more theoretical standpoint, inspiration may be conceptualized in terms of its purpose or function (Thrash and Elliot, 2004; Thrash et al., 2010b). Whereas simpler forms of approach motivation serve the function of movement toward and attainment of desired goal objects (e.g., food or affiliation), inspiration is posited to serve a unique approach function: it motivates the transmission or expression of the newly appreciated qualities of the evoking object (Thrash and Elliot, 2004; Thrash et al., 2010b). Inspiration thus serves the role of a mediator in a statistical sense. For instance, certain virtues that one observes in another person may lead to inspiration, which, in turn, leads the inspired individual to pursue these same virtues in a future self. Similarly, a creative seminal idea may inspire the individual, compelling him or her to bring the idea into fruition in the form of a creative invention, poem, or other tangible product.

Inspiration to create
The general inspiration construct as conceptualized above may be applied straightforwardly to the specific domain of creative activity. From the perspective of the tripartite conceptualization, the general characteristic of transcendence takes the form of creativity—the new or better possibilities are appreciated specifically for their creative potential. Regarding the component process conceptualization, the process of being inspired by is prompted by the emergence of creative ideas in consciousness, often during a moment of insight. Under optimal conditions (e.g., if the idea is actionable, and the person has the capacity for approach motivation), the process

Additional article information

Abstract
Inspiration is a motivational state that compels individuals to bring ideas into fruition. Creators have long argued that inspiration is important to the creative process, but until recently, scientists have not investigated this claim. In this article, we review challenges to the study of creative inspiration, as well as solutions to these challenges afforded by theoretical and empirical work on inspiration over the past decade. First, we discuss the problem of definitional ambiguity, which has been addressed through an integrative process of construct conceptualization. Second, we discuss the challenge of how to operationalize inspiration. This challenge has been overcome by the development and validation of the Inspiration Scale (IS), which may be used to assess trait or state inspiration. Third, we address ambiguity regarding how inspiration differs from related concepts (creativity, insight, positive affect) by discussing discriminant validity. Next, we discuss the preconception that inspiration is less important than “perspiration” (effort), and we review empirical evidence that inspiration and effort both play important—but different—roles in the creative process. Finally, with many challenges overcome, we argue that the foundation is now set for a new generation of research focused on neural underpinnings. We discuss potential challenges to and opportunities for the neuroscientific study of inspiration. A better understanding of the biological basis of inspiration will illuminate the process through which creative ideas “fire the soul,” such that individuals are compelled to transform ideas into products and solutions that may benefit society.

Keywords: inspiration, creativity, insight, effort, approach motivation
Introduction
Describing his creative process, Mozart observed, “Those ideas that please me I retain in memory, and am accustomed, as I have been told, to hum them to myself. If I continue in this way,” he writes, “it soon occurs to me how I may turn this or that morsel to account so as to make a good dish of it… All this fires my soul” (Harding, 1948). Mozart’s depiction of inspiration possesses all of the core elements of the modern scientific inspiration construct—appreciation of new or better possibilities (“ideas that please me”), passive evocation (“it…occurs to me”), and motivation to bring the new possibilities into fruition (turning a morsel into a dish; “fires my soul”). Like Mozart, writers, artists, and other creators commonly emphasize the importance of inspiration in the creative process (Harding, 1948). Despite this, until recently, scientists have given little attention to inspiration.

Perhaps it is not surprising that inspiration has received little attention within the scientific community, given the numerous challenges that the inspiration concept has presented. Among these challenges have been (a) a lack of clarity about the meaning of inspiration; (b) difficulty of operationalization; (c) ambiguity about whether inspiration is distinct from related constructs; (d) preconceptions that inspiration is unimportant relative to “perspiration,” and (e) a variety of barriers to neuroscientific investigation. The overarching goal of this article is to address each of these challenges and to point to opportunities for expanding upon the emerging scientific literature on inspiration. We address the first challenge, ambiguity of definition, in the next section.

Conceptualization
The term “inspiration” has been used in a variety disciplines (e.g., literary criticism, theology, psychology) and literatures within psychology (e.g., social comparison, humanism, creative process; for a review, see Thrash and Elliot, 2003). Often the term is not defined, is used interchangeably with other constructs, or is referenced only to be critiqued as mythical, unimportant, or unscientific. Further complicating matters, inspiration historically has been studied in a domain-specific manner, with little communication between researchers across domains. Recognizing the need for a unified, integrated definition of the inspiration construct, Thrash and Elliot (2003, 2004) undertook the task of developing a domain-general conceptualization that drew upon the core commonalities across diverse literatures. These efforts have yielded three complementary frameworks for conceptualizing inspiration that focus on different aspects of construct definition: core characteristics, component processes, and the transmission model. In this section, we review these domain-general conceptualizations and then show how they may be applied specifically to the case of inspiration to create.

Tripartite conceptualization
The tripartite conceptualization (Thrash and Elliot, 2003) specifies the three core characteristics of the state of inspiration: evocation, transcendence, and approach motivation. Evocation refers to the fact that inspiration is evoked rather than initiated volitionally by the individual. In other words, one does not feel directly responsible for becoming inspired; rather, a stimulus object, such as a person, an idea, or a work of art, evokes and sustains the inspiration episode. During an episode of inspiration, the individual gains awareness of new possibilities that transcend ordinary or mundane concerns. The new awareness is vivid and concrete, and it surpasses the ordinary constraints of willfully generated ideas. Once inspired, the individual experiences a compelling approach motivation to transmit, actualize, or express the new vision. This set of three characteristics is intended to be minimally sufficient to distinguish the state of inspiration from other states.

Component processes
Inspiration may be conceptualized not only in terms of the characteristics of the inspired state, but also in terms of the temporally and functionally distinct processes that compose an episode of inspiration. Thrash and Elliot (2004) argued that inspiration involves two distinct processes—a relatively passive process that they called being inspired by, and a relatively active process that they called being inspired to. The process of being inspired by involves appreciation of the perceived intrinsic value of a stimulus object, whereas the process of being inspired to involves motivation to actualize or extend the valued qualities to a new object. For example, one might be inspired by a breathtaking sunrise, or by the elegance of a new idea that arrives during an insight or “aha” moment. Thereafter one might be inspired to paint or undertake a new research project. The individual can, at any time, look to (or recall) the evoking stimulus for motivational sustenance. Thrash and Elliot (2004) further proposed that the process of being inspired by gives rise to the core characteristics of evocation and transcendence, whereas the process of being inspired to gives rise to the core characteristic of approach motivation.

These component processes are posited to be present across diverse manifestations of inspiration. Thrash and Elliot (2004) asked participants to produce narratives recalling either a time when they were inspired or a baseline experience (control condition). The inspiration narratives spanned topics such as becoming animated by a scientific or artistic insight, discovering one’s calling, being influenced by a role model to succeed or live virtuously, and realizing that greatness is possible in response to an unexpected success. Despite superficial differences in narrative content, the inspiration narratives shared the underlying themes of having one’s eyes opened during an encounter with a person, object, event, or idea (i.e., being inspired “by”), and wishing to express or actualize one’s new vision (i.e., being inspired “to”).

Transmission model
From a less descriptive and more theoretical standpoint, inspiration may be conceptualized in terms of its purpose or function (Thrash and Elliot, 2004; Thrash et al., 2010b). Whereas simpler forms of approach motivation serve the function of movement toward and attainment of desired goal objects (e.g., food or affiliation), inspiration is posited to serve a unique approach function: it motivates the transmission or expression of the newly appreciated qualities of the evoking object (Thrash and Elliot, 2004; Thrash et al., 2010b). Inspiration thus serves the role of a mediator in a statistical sense. For instance, certain virtues that one observes in another person may lead to inspiration, which, in turn, leads the inspired individual to pursue these same virtues in a future self. Similarly, a creative seminal idea may inspire the individual, compelling him or her to bring the idea into fruition in the form of a creative invention, poem, or other tangible product.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

แรงบันดาลใจเพื่อสร้างสร้างแรงบันดาลใจทั่วไปเป็น conceptualized ข้างต้นอาจใช้ดี ๆ โดเมนเฉพาะของกิจกรรมสร้างสรรค์ จากมุมมองของ tripartite conceptualization ลักษณะทั่วไปของอุตรภาพใช้รูปแบบของ การศึกษาทางวิทยาศาสตร์ของแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์: ความท้าทายและโอกาสวิคตอเรียซี Oleynick ทอดด์ม. Thrash, [...], และ Paul D. Kieffaberรายละเอียดเพิ่มเติมบทคัดย่อแรงบันดาลใจเป็นสิ่งที่หัดที่ร็อกบุคคลที่จะนำความคิดเข้าสู่การบรรลุผล ผู้สร้างจึงได้โต้เถียงว่า แรงบันดาลใจมีความสำคัญต่อกระบวนการสร้างสรรค์ แต่จนล่าสุด นักวิทยาศาสตร์ได้ตรวจสอบข้อเรียกร้องนี้ ในบทความนี้ เราทบทวนความท้าทายเพื่อการศึกษาของแรงบันดาลใจสร้างสรรค์ และโซลูชั่นเพื่อความท้าทายเหล่านี้นี่ตามทฤษฎี และผลการทำงานในแรงบันดาลใจกว่าทศวรรษ ครั้งแรก เราหารือปัญหาย่อ definitional ซึ่งได้ถูกส่งผ่านกระบวนการแบบบูรณาการของ conceptualization ก่อสร้าง สอง เราหารือเกี่ยวกับความท้าทายของการ operationalize แรงบันดาลใจ ความท้าทายนี้ได้ถูกเอาชนะ โดยการพัฒนาและตรวจสอบของการบันดาลสเกล (IS), ซึ่งอาจใช้การประเมินแรงบันดาลใจในการติดหรือรัฐ ที่สาม เราความคลุมเครือเกี่ยวกับวิธีแรงบันดาลใจแตกต่างจากแนวคิดที่เกี่ยวข้อง (ความคิดสร้างสรรค์ ความเข้าใจ ผลบวก) โดยการสนทนาใช้ discriminant ถัดไป เราหารือ preconception ว่า แรงบันดาลใจเป็นสิ่งสำคัญน้อยกว่า "เหงื่อออก" (พยายาม), และทบทวนหลักฐานประจักษ์ว่าแรงบันดาลใจ และความพยายามทั้งเล่นสำคัญ — แต่แตกต่างกันซึ่งบทบาทในกระบวนการสร้างสรรค์ ในที่สุด มีความท้าทายมากเอาชนะ เราโต้เถียงว่า มูลนิธิจะตั้งสำหรับรุ่นใหม่ของการวิจัยที่เน้น underpinnings ประสาท เราพูดคุยถึงความท้าทายศักยภาพและโอกาสในการศึกษา neuroscientific ของแรงบันดาลใจ ความเข้าใจพื้นฐานทางชีวภาพของแรงบันดาลใจของเฉลิมซึ่งความคิดสร้างสรรค์ "ไฟจิตวิญญาณ กระบวนการที่บุคคลจะถูกแปรสภาพความคิดผลิตภัณฑ์และโซลูชั่นที่อาจได้รับประโยชน์สังคมคำสำคัญ: แรงบันดาลใจ ความคิดสร้างสรรค์ ความเข้าใจ ความพยายาม แรงจูงใจวิธีการแนะนำอธิบายกระบวนการสร้างสรรค์ของเขา โรงแรมโมสาร์ทสังเกต "ความคิดที่กรุณาฉันฉันเก็บไว้ในหน่วยความจำ และคุ้นเคย เป็นการบอก การครวญเพลงเหล่านั้นกับตัวเอง ถ้า ผมทำวิธีนี้ ที่เขาเขียน, "เร็ว ๆ นี้เกิดผมว่าอาจเปิดนี้หรือที่ morsel การบัญชีเพื่อให้จานมันดี. ... ทั้งหมดนี้แรกจิตใจของฉัน" (ดดิง 1948) โรงแรมโมสาร์ทของแสดงให้เห็นการแรงบันดาลใจมีองค์ประกอบหลักของโครงสร้างแรงบันดาลใจทางวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ทั้งหมด — ขึ้นไปใหม่ หรือดีกว่า ("ความคิดที่ฉัน"), evocation แฝง ("มัน... เกิดขึ้นกับฉัน"), และแรงจูงใจเพื่อนำไปใช้ใหม่เป็นบรรลุผล (morsel เปลี่ยนเป็นจาน "แรกจิตใจของฉัน") เช่นโรงแรมโมสาร์ท นักเขียน ศิลปิน และอื่น ๆ ผู้สร้างโดยทั่วไปเน้นความสำคัญของแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์ (ดดิง 1948) แม้นี้ เพราะ นักวิทยาศาสตร์ให้ความสนใจน้อยกับแรงบันดาลใจบางทีมันไม่ได้น่าแปลกใจว่า แรงบันดาลใจได้รับความสนใจน้อยในชุมชนวิทยาศาสตร์ กำหนดความท้าทายมากมายที่ได้นำเสนอแนวคิดแรงบันดาลใจ ท่ามกลางความท้าทายเหล่านี้ได้ (a) การขาดความชัดเจนเกี่ยวกับความหมายของแรงบันดาลใจ (ข) ความยากของ operationalization (ค) ย่อว่าแรงบันดาลใจเป็นแตกต่างจากโครงสร้างที่เกี่ยวข้อง (d) preconceptions ว่าแรงบันดาลใจสำคัญที่สัมพันธ์กับ "เหงื่อออก" และ (e) ของอุปสรรคการตรวจสอบ neuroscientific เป้าหมายของบทความนี้คัดสรรเป็นแห่งความท้าทายเหล่านี้ และชี้ให้โอกาสสำหรับการขยายตามวรรณคดีวิทยาศาสตร์เกิดขึ้นบนแรงบันดาลใจ เราอยู่ความท้าทายแรก ความคลุมเครือของคำจำกัดความ ในส่วนถัดไปConceptualizationมีการใช้คำว่า "แรงบันดาลใจ" ในความหลากหลาย literatures ภายในจิตวิทยาและสาขาวิชา (เช่น วิจารณ์วรรณคดี ศาสนา จิตวิทยา) (เช่น เปรียบเทียบสังคม มนุษยนิยม กระบวน การสร้างสรรค์ ความเห็น การ Thrash และเอลเลียต 2003) ไม่มีกำหนดคำมักจะ ใช้สลับกันกับโครงสร้างอื่น ๆ หรือมีการอ้างอิงเท่านั้นจะเป็น critiqued เป็นตำนาน ไม่สำคัญ หรือ unscientific เพิ่มเติม complicating เรื่อง แรงบันดาลใจอดีตมีการศึกษาโดเมนเฉพาะอย่าง มีการสื่อสารระหว่างนักวิจัยโดน้อย จดจำต้องรวม รวมคำนิยามของแรงบันดาลใจสร้าง Thrash และเอลเลียต (2003, 2004) undertook งานพัฒนา conceptualization ทั่วไปโดเมนที่วาดตาม commonalities หลักข้าม literatures หลากหลาย ความพยายามเหล่านี้มีผลกรอบเสริมสามสำหรับแรงบันดาลใจที่อยู่ตามพรมแดนด้านต่าง ๆ ของโครงสร้างคำนิยามที่เน้น: หลักลักษณะ กระบวนการประกอบ และรูปแบบการส่ง ในส่วนนี้ เราทบทวน conceptualizations ทั่วไปโดเมนเหล่านี้ และจากนั้น แสดงว่าพวกเขาอาจใช้เฉพาะกับกรณีของแรงบันดาลใจเพื่อสร้างTripartite conceptualizationConceptualization tripartite (Thrash และเอลเลียต 2003) ระบุลักษณะหลักสามสถานะของแรงบันดาลใจ: evocation ปรองดอง และแรงจูงใจวิธีการ Evocation หมายถึงความจริงที่ว่า แรงบันดาลใจเป็น evoked มากกว่าเริ่มต้น volitionally โดยแต่ละ ในคำอื่น ๆ หนึ่งไม่รู้สึกรับผิดชอบโดยตรงเป็นแรงบันดาลใจ ค่อนข้าง วัตถุกระตุ้น เช่นบุคคล ความคิด งาน ศิลปะ evokes และตอนแรงบันดาลใจได้รับคำสั่ง ในตอนของแรงบันดาลใจ ละกำไรจิตสำนึกของโอกาสใหม่ที่ transcend กังวลธรรมดา หรือโลกีย์ ความรู้ใหม่จะสดใส และคอนกรีต และมันสามารถข้อจำกัดปกติของความคิดจงใจสร้างขึ้น เมื่อแรงบันดาลใจ แต่ละประสบการณ์แรงจูงใจวิธีการน่าจะส่ง actualize หรือแสดงวิสัยทัศน์ใหม่ ลักษณะที่สามชุดนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อจะผ่าเพียงพอที่จะแยกสถานะของแรงบันดาลใจจากรัฐอื่น ๆกระบวนการส่วนประกอบInspiration may be conceptualized not only in terms of the characteristics of the inspired state, but also in terms of the temporally and functionally distinct processes that compose an episode of inspiration. Thrash and Elliot (2004) argued that inspiration involves two distinct processes—a relatively passive process that they called being inspired by, and a relatively active process that they called being inspired to. The process of being inspired by involves appreciation of the perceived intrinsic value of a stimulus object, whereas the process of being inspired to involves motivation to actualize or extend the valued qualities to a new object. For example, one might be inspired by a breathtaking sunrise, or by the elegance of a new idea that arrives during an insight or “aha” moment. Thereafter one might be inspired to paint or undertake a new research project. The individual can, at any time, look to (or recall) the evoking stimulus for motivational sustenance. Thrash and Elliot (2004) further proposed that the process of being inspired by gives rise to the core characteristics of evocation and transcendence, whereas the process of being inspired to gives rise to the core characteristic of approach motivation.These component processes are posited to be present across diverse manifestations of inspiration. Thrash and Elliot (2004) asked participants to produce narratives recalling either a time when they were inspired or a baseline experience (control condition). The inspiration narratives spanned topics such as becoming animated by a scientific or artistic insight, discovering one’s calling, being influenced by a role model to succeed or live virtuously, and realizing that greatness is possible in response to an unexpected success. Despite superficial differences in narrative content, the inspiration narratives shared the underlying themes of having one’s eyes opened during an encounter with a person, object, event, or idea (i.e., being inspired “by”), and wishing to express or actualize one’s new vision (i.e., being inspired “to”).Transmission modelFrom a less descriptive and more theoretical standpoint, inspiration may be conceptualized in terms of its purpose or function (Thrash and Elliot, 2004; Thrash et al., 2010b). Whereas simpler forms of approach motivation serve the function of movement toward and attainment of desired goal objects (e.g., food or affiliation), inspiration is posited to serve a unique approach function: it motivates the transmission or expression of the newly appreciated qualities of the evoking object (Thrash and Elliot, 2004; Thrash et al., 2010b). Inspiration thus serves the role of a mediator in a statistical sense. For instance, certain virtues that one observes in another person may lead to inspiration, which, in turn, leads the inspired individual to pursue these same virtues in a future self. Similarly, a creative seminal idea may inspire the individual, compelling him or her to bring the idea into fruition in the form of a creative invention, poem, or other tangible product.Inspiration to createThe general inspiration construct as conceptualized above may be applied straightforwardly to the specific domain of creative activity. From the perspective of the tripartite conceptualization, the general characteristic of transcendence takes the form of creativity—the new or better possibilities are appreciated specifically for their creative potential. Regarding the component process conceptualization, the process of being inspired by is prompted by the emergence of creative ideas in consciousness, often during a moment of insight. Under optimal conditions (e.g., if the idea is actionable, and the person has the capacity for approach motivation), the process

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

แรงบันดาลใจในการสร้างสร้างแรงบันดาลใจทั่วไปแนวความคิดดังกล่าวข้างต้นอาจนำมาใช้ตรงไปตรงมากับโดเมนที่เฉพาะเจาะจงของกิจกรรมที่สร้างสรรค์
จากมุมมองของแนวความคิดไตรภาคีที่ลักษณะทั่วไปของวิชชาจะใช้รูปแบบของการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ของแรงบันดาลใจในกระบวนการความคิดสร้างสรรค์: ความท้าทายและโอกาสวิคตอเรียซีOleynick ทอดด์เอ็ม Thrash [... ] และพอลดี Kieffaber ข้อมูลเพิ่มเติมบทความบทคัดย่อแรงบันดาลใจเป็นรัฐที่สร้างแรงบันดาลใจที่บังคับให้บุคคลที่จะนำความคิดในการบรรลุผล ผู้สร้างได้เป็นที่ถกเถียงกันมานานแล้วว่าแรงบันดาลใจที่มีความสำคัญต่อกระบวนการความคิดสร้างสรรค์ แต่จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้นักวิทยาศาสตร์ยังไม่ได้ตรวจสอบการเรียกร้องนี้ ในบทความนี้เราจะตรวจสอบความท้าทายให้กับการศึกษาของแรงบันดาลใจความคิดสร้างสรรค์เช่นเดียวกับการแก้ปัญหาความท้าทายเหล่านี้ afforded โดยการทำงานในทางทฤษฎีและการทดลองเกี่ยวกับแรงบันดาลใจในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ครั้งแรกที่เราหารือเกี่ยวกับปัญหาความคลุมเครือ definitional ซึ่งได้รับการแก้ไขผ่านกระบวนการบูรณาการแนวความคิดของโครงสร้าง ประการที่สองเราหารือเกี่ยวกับความท้าทายของวิธีการเพื่อการดำเนินการแรงบันดาลใจ ความท้าทายนี้ได้รับการเอาชนะโดยการพัฒนาและการตรวจสอบของขนาดแรงบันดาลใจ (IS) ซึ่งอาจนำมาใช้ในการประเมินลักษณะหรือแรงบันดาลใจของรัฐ ประการที่สามเราอยู่ที่ความคลุมเครือเกี่ยวกับวิธีการสร้างแรงบันดาลใจที่แตกต่างจากแนวความคิดที่เกี่ยวข้องกัน (ความคิดสร้างสรรค์ความเข้าใจในเชิงบวกที่ส่งผลกระทบต่อ) โดยการอภิปรายจำแนกความถูกต้อง ต่อไปเราจะหารือเกี่ยวกับอคติที่เป็นแรงบันดาลใจสำคัญน้อยกว่า "เหงื่อ" (พยายาม) และเราตรวจสอบหลักฐานเชิงประจักษ์ว่าแรงบันดาลใจและความพยายามทั้งบทบาทที่แตกต่างกันที่สำคัญ แต่ในกระบวนการสร้างสรรค์ สุดท้ายกับความท้าทายหลายเอาชนะเรายืนยันว่ารากฐานอยู่ในขณะนี้ที่ตั้งไว้สำหรับคนรุ่นใหม่ของการวิจัยที่มุ่งเน้นการหนุนหลังประสาท เราหารือความท้าทายที่อาจเกิดขึ้นและโอกาสในการศึกษา neuroscientific ของแรงบันดาลใจ ความเข้าใจที่ดีขึ้นของพื้นฐานทางชีวภาพของแรงบันดาลใจที่จะสว่างกระบวนการที่ผ่านความคิดสร้างสรรค์ "ยิงจิตวิญญาณ" เช่นว่าบุคคลที่จะถูกบังคับให้เปลี่ยนความคิดเป็นผลิตภัณฑ์และโซลูชั่นที่อาจได้รับประโยชน์สังคม. คำสำคัญ: แรงบันดาลใจและความคิดสร้างสรรค์ความเข้าใจความพยายาม แรงจูงใจวิธีการแนะนำอธิบายกระบวนการความคิดสร้างสรรค์ของเขาโมซาร์ทสังเกต"ความคิดของผู้ที่โปรดฉันฉันเก็บในหน่วยความจำและฉันคุ้นเคยกับที่ผมได้รับการบอกเล่าที่จะครวญเพลงให้พวกเขาด้วยตัวเอง ถ้าผมยังคงอยู่ในลักษณะนี้ "เขาเขียน" มันเร็ว ๆ นี้เกิดขึ้นกับฉันว่าฉันอาจจะเปลี่ยนหรือบัญชีชิ้นอาหารอันโอชะที่เพื่อที่จะทำให้จานที่ดีของมัน ... ไฟทั้งหมดนี้จิตวิญญาณของฉัน "(ฮาร์ดิ้ง 1948) ภาพของโมซาร์ทของแรงบันดาลใจมีทุกองค์ประกอบหลักของแรงบันดาลใจทางวิทยาศาสตร์ที่ทันสมัยสร้าง-การแข็งค่าของความเป็นไปได้ใหม่หรือดีกว่า ("ความคิดที่พอใจเรา") ขอร้องเรื่อย ๆ ("มัน ... เกิดขึ้นกับผม") และแรงจูงใจที่จะนำใหม่ ความเป็นไปได้ในการบรรลุผล (การเปลี่ยนชิ้นอาหารอันโอชะลงในจานเป็น "ไฟจิตวิญญาณของฉัน") เช่นเดียวกับโมซาร์ทนักเขียนศิลปินและผู้สร้างอื่น ๆ ทั่วไปเน้นความสำคัญของแรงบันดาลใจในกระบวนการสร้างสรรค์ (ฮาร์ดิ้ง 1948) อย่างไรก็ตามเรื่องนี้จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้นักวิทยาศาสตร์ได้รับความสนใจน้อยมากที่จะสร้างแรงบันดาลใจ. บางทีมันอาจจะไม่น่าแปลกใจว่าแรงบันดาลใจที่ได้รับความสนใจน้อยในชุมชนทางวิทยาศาสตร์ที่ได้รับความท้าทายมากมายที่แนวคิดแรงบันดาลใจได้นำเสนอ ท่ามกลางความท้าทายเหล่านี้ได้รับ (ก) การขาดความชัดเจนเกี่ยวกับความหมายของแรงบันดาลใจ; (ข) ความยากลำบากใน operationalization; (ค) ความคลุมเครือเกี่ยวกับว่าแรงบันดาลใจที่แตกต่างจากโครงสร้างที่เกี่ยวข้อง (ง) อคติว่าแรงบันดาลใจเป็นญาติที่ไม่สำคัญที่จะ "เหงื่อ" และ (จ) ความหลากหลายของอุปสรรคในการสืบสวน neuroscientific เป้าหมายครอบคลุมของบทความนี้คือการอยู่แต่ละท้าทายเหล่านี้และให้ชี้ไปที่โอกาสในการขยายตัวเมื่อวรรณกรรมทางวิทยาศาสตร์ที่เกิดขึ้นใหม่ในแรงบันดาลใจ เราอยู่ที่ความท้าทายแรกคลุมเครือของความหมายในส่วนถัดไป. แนวความคิดคำว่า "แรงบันดาลใจ" ได้ถูกนำมาใช้ในสาขาวิชาต่าง ๆ (เช่นการวิจารณ์วรรณกรรมศาสนาจิตวิทยา) และวรรณกรรมภายในจิตวิทยา (เช่นการเปรียบเทียบทางสังคมมนุษยนิยม กระบวนการสร้างสรรค์เพื่อการตรวจสอบให้ดู Thrash และเอลเลียต, 2003) มักจะเป็นคำที่ไม่ได้กำหนดไว้จะใช้สลับกันได้กับโครงสร้างอื่น ๆ หรือมีการอ้างอิงเท่านั้นที่จะวิเคราะห์เป็นตำนานที่ไม่สำคัญหรือตามหลักวิทยาศาสตร์ ดําเนินต่อไปเรื่องแรงบันดาลใจในอดีตได้รับการศึกษาในลักษณะที่โดเมนเฉพาะกับการสื่อสารระหว่างนักวิจัยในโดเมน ตระหนักถึงความจำเป็นที่จะต้องเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันความหมายแบบบูรณาการสร้างแรงบันดาลใจ, Thrash และเอลเลียต (2003, 2004) รับงานของการพัฒนาแนวความคิดโดเมนทั่วไปที่เข้ามา commonalities หลักทั่ววรรณกรรมที่มีความหลากหลาย ความพยายามเหล่านี้มีผลสามกรอบเสริมสำหรับแรงบันดาลใจในการคิดออกแบบที่มุ่งเน้นในด้านที่แตกต่างกันของการกำหนดโครงสร้างลักษณะหลักของกระบวนการองค์ประกอบและรูปแบบการส่ง ในส่วนนี้เราตรวจสอบเหล่านี้ conceptualizations โดเมนทั่วไปแล้วแสดงให้เห็นว่าพวกเขาอาจจะนำมาใช้เฉพาะกับกรณีของแรงบันดาลใจในการสร้าง. แนวความคิดไตรภาคีแนวความคิดไตรภาคี (Thrash และเอลเลียต, 2003) ระบุสามลักษณะหลักของรัฐของแรงบันดาลใจ : ขอร้อง, วิชชาและแรงจูงใจวิธี ขอร้องหมายถึงความจริงที่ว่าแรงบันดาลใจที่จะปรากฏมากกว่าริเริ่ม volitionally โดยบุคคล ในคำอื่น ๆ ก็ไม่รู้สึกรับผิดชอบโดยตรงในการกลายเป็นแรงบันดาลใจ; ค่อนข้างวัตถุกระตุ้นเช่นคนที่ความคิดหรืองานศิลปะกระตุ้นและค้ำจุนตอนแรงบันดาลใจ ในช่วงตอนของแรงบันดาลใจการรับรู้กำไรจากบุคคลที่เป็นไปได้ใหม่ที่อยู่เหนือความกังวลสามัญหรือทางโลก การรับรู้ใหม่ที่สดใสและเป็นรูปธรรมและมันเกินกว่าข้อ จำกัด สามัญของความคิดสร้างจงใจ แรงบันดาลใจเมื่อบุคคลที่มีประสบการณ์แรงจูงใจวิธีการที่น่าสนใจที่จะส่งจริงหรือแสดงวิสัยทัศน์ใหม่ ชุดนี้ของสามลักษณะมีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นน้อยที่สุดเพียงพอที่จะแยกแยะความแตกต่างของรัฐของแรงบันดาลใจมาจากรัฐอื่น ๆ . ชิ้นส่วนประมวลผลแรงบันดาลใจอาจจะมีแนวความคิดที่ไม่เพียง แต่ในแง่ของลักษณะของรัฐเป็นแรงบันดาลใจ แต่ยังอยู่ในเงื่อนไขของชั่วคราวและกระบวนการที่แตกต่างกันตามหน้าที่ ที่เขียนเรื่องราวของแรงบันดาลใจ Thrash และเอลเลียต (2004) แย้งว่าแรงบันดาลใจที่เกี่ยวข้องกับสองกระบวนการที่แตกต่างค่อนข้างเรื่อย ๆ กระบวนการที่พวกเขาเรียกว่าเป็นแรงบันดาลใจโดยการและขั้นตอนการใช้งานที่ค่อนข้างที่พวกเขาเรียกว่าเป็นแรงบันดาลใจที่จะ ขั้นตอนการรับแรงบันดาลใจจากการที่เกี่ยวข้องกับการแข็งค่าของการรับรู้มูลค่าที่แท้จริงของวัตถุกระตุ้นเศรษฐกิจในขณะที่กระบวนการของการที่จะเป็นแรงบันดาลใจที่เกี่ยวข้องกับแรงจูงใจที่จะทำให้เป็นจริงหรือขยายคุณภาพมูลค่าวัตถุใหม่ ตัวอย่างเช่นหนึ่งอาจจะมีแรงบันดาลใจจากพระอาทิตย์ขึ้นที่งดงามหรือความสง่างามของความคิดใหม่ที่จะมาถึงในช่วงความเข้าใจหรือ "อ้า" ขณะนี้ หลังจากนั้นหนึ่งอาจเป็นแรงบันดาลใจในการวาดหรือดำเนินการโครงการวิจัยใหม่ แต่ละคนสามารถได้ตลอดเวลามองไป (หรือจำ) กระตุ้นความรู้สึกเพื่อการยังชีพสร้างแรงบันดาลใจ Thrash และเอลเลียต (2004) ได้เสนอต่อไปว่ากระบวนการของการรับแรงบันดาลใจจากการก่อให้เกิดลักษณะหลักของการขอร้องและมีชัยในขณะที่กระบวนการของการรับแรงบันดาลใจที่จะก่อให้เกิดลักษณะหลักของแรงจูงใจวิธีการที่. กระบวนการองค์ประกอบเหล่านี้จะ posited จะเป็น ปัจจุบันอาการที่มีความหลากหลายของแรงบันดาลใจทั่ว Thrash และเอลเลียต (2004) ถามผู้เข้าร่วมในการผลิตทั้งเรื่องเล่านึกถึงเวลาเมื่อพวกเขาได้แรงบันดาลใจหรือมีประสบการณ์พื้นฐาน (เงื่อนไขการควบคุม) เรื่องเล่าแรงบันดาลใจทอดหัวข้อต่างๆเช่นกลายเป็นภาพเคลื่อนไหวโดยมีความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์หรือศิลปะการค้นพบโทรศัพท์ของคนได้รับอิทธิพลจากแบบอย่างที่จะประสบความสำเร็จหรืออาศัยยุติธรรมและตระหนักถึงความยิ่งใหญ่ที่เป็นไปได้ในการตอบสนองต่อความสำเร็จที่ไม่คาดคิด แม้จะมีความแตกต่างกันเพียงผิวเผินในเนื้อหาของการเล่าเรื่องเรื่องเล่าแรงบันดาลใจที่ใช้ร่วมกันในรูปแบบพื้นฐานของการมีตาเปิดในระหว่างการเผชิญหน้ากับคนที่เป็นวัตถุเหตุการณ์หรือความคิด (เช่นรับแรงบันดาลใจ "โดย") และประสงค์ที่จะแสดงหรือเป็นจริงหนึ่งใหม่ วิสัยทัศน์ (เช่นรับแรงบันดาลใจ "กับ"). รูปแบบการส่งผ่านจากมุมมองที่เป็นคำอธิบายน้อยลงและทฤษฎีแรงบันดาลใจอาจจะมีแนวความคิดในแง่ของจุดประสงค์ของมันหรือฟังก์ชั่น (Thrash และเอลเลียต, 2004. Thrash, et al, 2010b) ในขณะที่รูปแบบที่เรียบง่ายของแรงจูงใจวิธีการให้บริการฟังก์ชั่นของการเคลื่อนไหวต่อและความสำเร็จของวัตถุเป้าหมายที่ต้องการ (เช่นอาหารหรือความร่วมมือ) แรงบันดาลใจเป็น posited ที่จะให้บริการฟังก์ชั่นวิธีการที่ไม่ซ้ำกัน: มันกระตุ้นการส่งหรือการแสดงออกในคุณภาพที่ชื่นชมใหม่ปลุก วัตถุ (Thrash และเอลเลียต, 2004. Thrash, et al, 2010b) แรงบันดาลใจจึงทำหน้าที่บทบาทของคนกลางในความหมายทางสถิติ ตัวอย่างเช่นคุณงามความดีบางอย่างที่สังเกตในคนอื่นอาจนำไปสู่แรงบันดาลใจซึ่งในที่สุดก็นำไปสู่บุคคลที่เป็นแรงบันดาลใจที่จะไล่ตามคุณธรรมเหล่านี้เหมือนกันในตัวเองในอนาคต ในทำนองเดียวกันความคิดที่บรรลุความคิดสร้างสรรค์อาจจะสร้างแรงบันดาลใจของแต่ละบุคคลที่น่าสนใจเขาหรือเธอจะนำความคิดในการบรรลุผลในรูปแบบของการประดิษฐ์คิดสร้างสรรค์บทกวีหรือผลิตภัณฑ์ที่มีตัวตนอื่น ๆ . แรงบันดาลใจในการสร้างแรงบันดาลใจทั่วไปสร้างเป็นแนวความคิดดังกล่าวข้างต้นอาจนำมาใช้ตรงไปตรงมาไปยังโดเมนที่เฉพาะเจาะจงของกิจกรรมที่สร้างสรรค์ จากมุมมองของแนวความคิดไตรภาคีที่ลักษณะทั่วไปของวิชชาจะใช้รูปแบบของความคิดสร้างสรรค์ที่เป็นไปได้ใหม่หรือดีกว่าที่ชื่นชมโดยเฉพาะสำหรับการที่มีศักยภาพสร้างสรรค์ของพวกเขา เกี่ยวกับกระบวนการองค์ประกอบแนวความคิดที่ขั้นตอนของการเป็นแรงบันดาลใจจากได้รับแจ้งจากการเกิดขึ้นของความคิดสร้างสรรค์ในจิตสำนึกที่มักจะในระหว่างช่วงเวลาของความเข้าใจ ภายใต้สภาวะที่เหมาะสม (เช่นถ้าความคิดที่จะดำเนินการและบุคคลที่มีความสามารถในการสร้างแรงจูงใจวิธีการ) กระบวนการ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

แรงบันดาลใจสร้างแรงบันดาลใจทั่วไปสร้างเป็นแนวคิดข้างต้นอาจใช้อย่างตรงไปตรงมาต่อโดเมนเฉพาะของกิจกรรมที่สร้างสรรค์ จากมุมมองของแนวคิดไตรภาคี ลักษณะทั่วไปของวิชชาที่ใช้รูปแบบของ
การศึกษาทางวิทยาศาสตร์ของแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์ : ความท้าทายและโอกาส
วิคตอเรียซี oleynick ทอดด์ ม.หวด , [ . . . ] และ Paul D . เพิ่มเติมบทความข้อมูล kieffaber

เป็นแรงบันดาลใจ เป็นแรงจูงใจที่รัฐบังคับบุคคลที่จะนำความคิดในการบรรลุผล ผู้สร้างได้ถกเถียงกันอยู่ว่าแรงบันดาลใจสำคัญต่อกระบวนการสร้างสรรค์ แต่จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ นักวิทยาศาสตร์ได้ตรวจสอบการเรียกร้องนี้ ในบทความนี้เราจะทบทวนความท้าทายการศึกษา แรงบันดาลใจ สร้างสรรค์รวมทั้งโซลูชั่นเพื่อความท้าทายเหล่านี้ afforded โดยงานทฤษฎีและเชิงประจักษ์ในแรงบันดาลใจกว่าทศวรรษที่ผ่านมา ครั้งแรกที่เราหารือเกี่ยวกับปัญหาของคำนิยามคลุมเครือ , ซึ่งได้รับการแก้ไขผ่านการบูรณาการกระบวนการสร้างแนวความคิด . ประการที่สอง เราได้กล่าวถึงความท้าทายของวิธีการ operationalize แรงบันดาลใจความท้าทายนี้ได้ถูกเอาชนะโดยการพัฒนาและสร้างแรงบันดาลใจแบบ ( เป็น ) , ซึ่งอาจจะใช้เพื่อประเมินคุณลักษณะของรัฐหรือแรงบันดาลใจ สาม เราที่อยู่ความคลุมเครือเกี่ยวกับแรงบันดาลใจที่แตกต่างจากวิธีการที่เกี่ยวข้องแนวคิดสร้างสรรค์ ความเข้าใจ บวกต่อ ) โดยการปรึกษาจำแนกความ ต่อไปเราหารือเกี่ยวกับ preconception ว่าแรงบันดาลใจสำคัญน้อยกว่า " เหงื่อ " ( ความพยายาม ) , และเราตรวจสอบหลักฐานเชิงประจักษ์ว่า แรงบันดาลใจและความพยายามทั้งเล่นสำคัญ แต่บทบาทที่แตกต่างกันในกระบวนการที่สร้างสรรค์ สุดท้ายกับความท้าทายมากมายที่เอาชนะ เรายืนยันว่ามูลนิธิมีการตั้งค่าในขณะนี้สำหรับคนรุ่นใหม่ของการวิจัยมุ่งเน้นไปที่ประสาท underpinnings .เราหารือเกี่ยวกับความท้าทายที่อาจเกิดขึ้นและโอกาสในการศึกษา neuroscientific ของแรงบันดาลใจ ความรู้ความเข้าใจในพื้นฐานทางชีววิทยาของแรงบันดาลใจจะเปล่งผ่านกระบวนการที่สร้างสรรค์ความคิด " ไฟวิญญาณ " เช่นที่บุคคลถูกบังคับให้เปลี่ยนความคิดในผลิตภัณฑ์และโซลูชั่นที่อาจได้รับประโยชน์สังคม

คำสำคัญ : แรงบันดาลใจ , ความคิดสร้างสรรค์ , ความเข้าใจ , ความพยายาม

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.