His Majesty King Bhumipol Adulyadej

His Majesty King Bhumipol Adulyadej of Thailand was born on December 5, 1927 at Mount Auburn Hospital in Cambridge, Massachusetts.
His Royal Highness Prince Mahidol of Songkla carrying His Majesty the King, photographed in Massachusetts, U.S.A. in 1928.
The Memory:
The Exibition to Commemorate the 100th Anniversary of the Birth of His Royal Highness Prince Mahidol of Songkla
at the Atrium, The Havard Medical School
200 Longwood Avenue, in Boston - Cambridge, Massashusetts
On November 12-14, 1992, 10.00 A.M. - 05.30 P.M.
The Royal Father of His Majesty the King
His Royal Highness Prince Mahidol of Songkla
Thailand
His Royal Highness Prince Mahidol of Songkla, the Royal Father of His Majesty King Bhumibol Adulyadej of Thailand, was born on January 1
1892 to Their Majesties King Chulalongkorn (King Rama V) and Queen Savang Vadhana of Thailand. The Prince was an alumnus of Harvard School of Public Health, and Harvard Medical School, as well as member of the Alpha Omega Alpha. His wife: Her Royal Highness Somdej Phra Sri Nakarindra Boromrajajonnani (Princess Mother of His Majesty King Bhumibol Adulyadej ofThailand) was an alumna of Simmons College. (His Majesty King Bhumibol Adulyadej himself was born at Mount Auburn Hospital in the City of Cambridge, Massachusetts.)
The significance of Prince Mahidol of Songkla's life lies not only in his contribution to medical education and public health in Thailand, but in his example to all mankind of selflessness and dedication to the welfare of human beings.
In 1992 Thailand commemorated the 100th anniversary of his birth. The honour and deep regard in which the Thai people hold this "Father of Thai Medicine" should not remain isolated to one country, for His Royal Highness was dedicated to life Itself, affording all men equal dignity and the right to health and happiness. Sacrificing his own health, finances, and privileged position, to upholding his strong belief in the right of all men to medical care, he dedicated himself to his countrymen primarily because it was they who were in greatest need.
Never one to seek publicity, but always mindful of the dignity of those with whom he came into contact, it is doubtful that, were he alive today, he would see himself in so noble a light. For His Royal Highness, to serve his King and humanity was reward enough, and in this he amply succeeded. The commemorative Event in 1992 was an invitation to the world to come to know the man, an eminent educator, scientist and humanist, who would dutifully serve without asking for anything in return.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชแห่งประเทศไทยเกิดเมื่อวันที่ 5 ธันวาคม 1927 ที่โรงพยาบาลเมาท์ออเบิร์นในเคมบริดจ์, แมสซาชูเซต.
รอยัลเสด็จสมเด็จเจ้าฟ้ามหิดลสงขลานครินทร์แบกพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว, ถ่ายภาพในแมสซาชูเซต, ประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 1928
หน่วยความจำ:
Exibition ไป ที่ระลึกครบรอบ 100 ปีเกิดของเสด็จสมเด็จเจ้าฟ้ามหิดลประจำของสงขลา
ที่เอเทรียมที่โรงเรียนแพทย์ฮา
200 Longwood อเวนิวในบอสตัน - เคมบริดจ์ Massashusetts
เมื่อวันที่ 12-14 พฤศจิกายน 1992 10:00-05:30
เดอะรอยัลบิดาแห่ง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
เสด็จสมเด็จเจ้าฟ้ามหิดลสงขลา
ประเทศไทย
เสด็จสมเด็จเจ้าฟ้ามหิดลสงขลานครินทร์, พระราชบิดาของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชแห่งประเทศไทยเกิดวันที่ 1 มกราคม
ปี 1892 ที่จะเสด็จฯ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า (พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า) และสมเด็จพระราชินี สมเด็จพระศรีสวรินทิราบรม ราชเทวีพระพันวัสสาอัยยิกาเจ้า แห่งประเทศไทย เจ้าชายก็เป็นศิษย์เก่าของโรงเรียนฮาร์วาร์สาธารณสุขและฮาร์วาร์โรงเรียนแพทย์เช่นเดียวกับสมาชิกคนหนึ่งของอัลฟาโอเมก้าอัลฟา ภรรยาของเขา: สมเด็จพระสมเด็จพระศรีริม Boromrajajonnani (สมเด็จย่าของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชแห่งประเทศไทย) เป็นศิษย์เก่าของวิทยาลัยซิมมอนส์ (พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชเองก็เกิดที่โรงพยาบาลเมาท์ออเบิร์นในเมืองเคมบริดจ์, แมสซาชูเซต.)
ความสำคัญของสมเด็จเจ้าฟ้ามหิดลในชีวิตของสงขลาที่อยู่ไม่เพียง แต่ในผลงานของเขาในการศึกษาทางการแพทย์และสุขภาพของประชาชนในประเทศไทย แต่ในตัวอย่างของเขาไป มนุษย์ทุกคนของความไม่เห็นแก่ตัวและการอุทิศตนเพื่อสวัสดิการของมนุษย์.
ในปี 1992 ประเทศไทยอนุสรณ์ครบรอบ 100 ปีเกิดของเขา เกียรติและลึกลงไปในเรื่องที่คนไทยถือเรื่องนี้ "พระบิดาแห่งการแพทย์แผนไทย" ไม่ควรยังคงแยกประเทศใดประเทศหนึ่งสำหรับพระราชอำนาจของพระองค์ได้ทุ่มเทให้กับชีวิตตัวเองเจตนารมณ์มนุษย์ทุกคนมีศักดิ์ศรีเท่าเทียมกันและสิทธิด้านสุขภาพและความสุข เสียสละสุขภาพของตัวเอง, การเงิน, และตำแหน่งที่มีสิทธิพิเศษที่จะส่งเสริมความเชื่อมั่นของเขาในด้านขวาของมนุษย์ทุกคนที่จะดูแลรักษาทางการแพทย์ที่เขาอุทิศตนเพื่อชาติของเขาเป็นหลักเพราะมันเป็นพวกเขาที่อยู่ในความต้องการที่ยิ่งใหญ่ที่สุด.
ไม่เคยหนึ่งที่จะแสวงหาการประชาสัมพันธ์ แต่ มักจะมีสติในการศักดิ์ศรีของผู้ที่มีคนที่เขาเข้ามาติดต่อก็เป็นที่น่าสงสัยว่าถูกเขายังมีชีวิตอยู่ในวันนี้เขาจะได้เห็นตัวเองอยู่ในโนเบิลเพื่อให้แสง สำหรับสมเด็จพระของเขาที่จะให้บริการกษัตริย์ของเขาและความเป็นมนุษย์เป็นรางวัลที่พอเพียงและในครั้งนี้เขาประสบความสำเร็จอย่างพอเพียง เหตุการณ์ที่ระลึกในปี 1992 เป็นคำเชิญไปยังโลกที่จะมาทำความรู้จักกับคนที่เป็นนักการศึกษาที่มีชื่อเสียง, นักวิทยาศาสตร์และนักมนุษยนิยมที่ตามหน้าที่จะทำหน้าที่โดยไม่ต้องขออะไรตอบแทน