attacker it is easy to guess the ke

attacker it is easy to guess the key. If the key is very long
(128, 192, or 256 bits, for example, in AES algorithm [2]),
then it is very difficult to memorize the key by a user. As a
consequence, user should store it in a smart card or hardware
token which can be misplaced or stolen out by an
attacker. Moreover, the token or smart card is protected
by password-based authentication mechanism to control
the access of cryptographic key. Nevertheless, password
can be forgotten or guessed by social engineering [3] and
dictionary attack [4]. Both knowledge-based (e.g., password)
and possession based (e.g., token) authentication
systems are unable to assure non-repudiation property in
traditional cryptography.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โจมตีมันเป็นเรื่องง่ายที่จะคาดเดาที่สำคัญ หากที่สำคัญคือนานมาก
(128, 192 หรือ 256 บิตตัวอย่างเช่นในขั้นตอนวิธีการเข้ารหัส AES [2])
แล้วมันเป็นเรื่องยากมากที่จะจดจำสำคัญโดยผู้ใช้ เป็นผลให้ผู้ใช้ควรเก็บไว้ในสมาร์ทการ์ดหรือฮาร์ดแวร์โทเค็นที่สามารถใส่ผิดหรือถูกขโมยออกโดยโจมตี นอกจากนี้ยังมีบัตรสมาร์ทโทเค็นหรือได้รับการคุ้มครองโดยกลไกการตรวจสอบรหัสผ่านที่ใช้ในการควบคุมการเข้าถึงของคีย์การเข้ารหัส อย่างไรก็ตามรหัสผ่านสามารถลืมหรือคาดเดาจากวิศวกรรมทางสังคม [3] และโจมตีพจนานุกรม[4] ทั้งสองฐานความรู้ (เช่นรหัสผ่าน) และมีไว้ในครอบครองตาม (เช่นโทเค็น) การตรวจสอบระบบไม่สามารถที่จะมั่นใจว่าสถานที่ปฏิเสธไม่ในการเข้ารหัสแบบดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โจมตีมันง่ายที่จะเดาว่ากุญแจ ถ้าคีย์ยาวมาก
( 128 , 192 หรือ 256 บิต ตัวอย่างเช่นใน AES ขั้นตอนวิธี [ 2 ] )
แล้วมันเป็นเรื่องยากมากที่จะจำคีย์โดยผู้ใช้ โดย
ดังนั้นผู้ใช้ควรเก็บไว้ในบัตรสมาร์ทหรือฮาร์ดแวร์
Token ซึ่งสามารถใส่ผิดหรือถูกขโมยไปโดย
โจมตี นอกจากนี้ สัญญาณ หรือ บัตรสมาร์ทมีการป้องกัน
ตามด้วยรหัสผ่านกลไกการตรวจสอบการควบคุมการเข้าถึงคีย์การเข้ารหัสลับ
. แต่รหัสผ่าน
สามารถลืมหรือเดาโดยวิศวกรรม [ สังคม ]
พจนานุกรมโจมตี [ 4 ] ทั้งความรู้ ( เช่นรหัสผ่าน )
และครอบครองตาม ( เช่นโทเค็น ) ระบบการตรวจสอบ
ไม่สามารถรับประกันไม่ปฏิเสธ
แบบดั้งเดิมคุณสมบัติในการเข้ารหัส