The waste waters included in this s

The waste waters included in this study would typically require pretreatment (filtering
and sterilization) before they could be used in algal cultivation. Reject water and
liquid fractions from the composting process needed to be diluted to lower the high
concentration of nutrients. Sterilised and non-sterilized fish farm waters were used
without dilution. In laboratory scale experiments, E. gracilis and C. pyrenoidosa were
cultivated in each of the selected waste waters. Reject water and non-sterilized fish
farm water were not used for the cultivation of Selenastrum sp (Table 3).
Waste fractions originating from biowaste processing (compost leachate, process
water and press water) were found to be the most promising for algal biomass
production. The nitrogen and phosphorous concentration of the fish farm
waters were lower and also contained less organic carbon (BOD) than the other
waste fractions. This probably limited algal growth. Algal growth in the reject water
was also poor, probably due to the high concentration of ammonium (>100 mg
NH4 -N L-1), which was converted to toxic ammonia when the pH increased during
cultivation. The pH increase was a result of algal photosynthesis, that utilizes
dissolved carbon dioxide from the solution and thus raises the pH. The very low
concentration of magnesium in the reject water may also have hampered algal
growth (Park et al. 2010).
The composting leachate, in contrast, was not only rich in macro nutrients, but
also contained plenty of all micronutrients. Pre-composting water also contained
considerable amounts of dissolved zinc (0.5 mg L-1) and some nickel and chromium
(0.25 mg L-1). If the water is recycled within the cultivation process, the concentrations
of heavy metals would need to be monitored and controlled to ensure that the
concentrations would not exceed the toxic thresholds of the cultivated algae.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำเสียรวมในการศึกษานี้จะต้องมี pretreatment (การกรองโดยทั่วไปและฆ่าเชื้อ) ก่อนที่จะสามารถใช้ในการเพาะปลูก algal ปฏิเสธน้ำ และส่วนของเหลวจากกระบวนการ composting ต้องถูกทำให้เจือจางลงสูงความเข้มข้นของสารอาหาร Sterilised และใช้น้ำไม่ใช่ sterilized ฟาร์มปลาโดยไม่ต้องเจือจาง ในการทดลองระดับห้องปฏิบัติการ จระเข้ E. C. pyrenoidosa นำปลูกในแห่งน้ำเสียที่เลือก ปฏิเสธน้ำและปลาไม่ใช่ sterilizedไม่ได้ใช้น้ำฟาร์มสำหรับเพาะปลูก Selenastrum sp (ตาราง 3)เสียเศษที่เกิดจาก biowaste (leachate ปุ๋ย กระบวนการประมวลผลน้ำและน้ำกด) พบเป็น สัญญามากที่สุดในชีวมวล algalการผลิต ไนโตรเจนและความเข้มข้น phosphorous ฟาร์มปลาคนที่ต่ำ และยัง ประกอบด้วยคาร์บอนน้อยอินทรีย์ (BOD) กว่าอื่นเสียเศษ นี้คงจำกัดสาหร่าย สาหร่ายในน้ำปฏิเสธถูกดี อาจเนื่องจากความเข้มข้นของแอมโมเนียสูง (> 100 mgNH4 -N L-1), ซึ่งถูกแปลงแอมโมเนียเป็นพิษเมื่อ pH เพิ่มขึ้นในระหว่างเพาะปลูก เพิ่มค่า pH คือ ผลลัพธ์ algal สังเคราะห์ด้วยแสง ที่ใช้ส่วนยุบก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากการแก้ปัญหา และเพิ่ม pH ดัง นั้น ต่ำมากความเข้มข้นของแมกนีเซียมในน้ำปฏิเสธอาจยังได้ขัดขวาง algalเจริญเติบโต (สวนร้อยเอ็ด al. 2010)Composting leachate คมชัด ไม่เพียงแต่อุดมไปด้วยสารอาหารโค แต่นอกจากนี้ยัง ประกอบด้วยองค์ประกอบตามโรคทั้งหมดมากมาย นอกจากนี้ยัง ประกอบด้วยน้ำหมักก่อนละลายสังกะสี (0.5 mg L-1) จำนวนพอสมควร และบางนิกเกิล และโครเมียม(0.25 mg L 1) ถ้าน้ำนำกลับมาใช้ในกระบวนการเพาะปลูก ความเข้มข้นที่ของโลหะหนักจะต้องถูกตรวจสอบ และควบคุมเพื่อให้แน่ใจว่าการความเข้มข้นจะเกินขีดจำกัดที่พิษของสาหร่ายปลูก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำเสียรวมอยู่ในการศึกษาครั้งนี้โดยปกติจะต้องมีการปรับสภาพ (การกรอง
และฆ่าเชื้อ) ก่อนที่พวกเขาสามารถนำมาใช้ในการเพาะปลูกสาหร่าย ปฏิเสธน้ำและ
เศษส่วนของเหลวจากกระบวนการหมักจะต้องเจือจางเพื่อลดความสูง
ความเข้มข้นของสารอาหาร Sterilised และปลาที่ไม่ผ่านการฆ่าเชื้อน้ำฟาร์มถูกนำมาใช้
โดยไม่ต้องเจือจาง ในการทดลองในห้องทดลอง, อี gracilis และ C pyrenoidosa ถูก
ปลูกในแต่ละของน้ำเสียที่เลือก ปฏิเสธน้ำและปลาที่ไม่ผ่านการฆ่าเชื้อ
น้ำฟาร์มไม่ได้ใช้สำหรับการเพาะปลูกของ Selenastrum SP (ตารางที่ 3).
เสียเศษส่วนที่มาจากการประมวลผล biowaste (น้ำชะขยะปุ๋ยหมักกระบวนการ
และน้ำกด) พบว่ามีแนวโน้มมากที่สุดสำหรับชีวมวลสาหร่าย
ผลิต . ไนโตรเจนฟอสฟอรัสและความเข้มข้นของฟาร์มปลา
น้ำลดลงและยังมีสารอินทรีย์คาร์บอนน้อย (BOD) กว่าที่อื่น ๆ
เศษขยะ นี้อาจ จำกัด การเจริญเติบโตของสาหร่าย การเจริญเติบโตของสาหร่ายในน้ำปฏิเสธ
ก็ยังไม่ดีอาจเป็นเพราะความเข้มข้นสูงของแอมโมเนียม (> 100 มิลลิกรัม
NH4 -N L-1) ซึ่งได้รับการแปลงเป็นแอมโมเนียเป็นพิษเมื่อค่าความเป็นกรดเพิ่มขึ้นในช่วง
การเพาะปลูก การเพิ่มขึ้นของค่าความเป็นกรดเป็นผลมาจากการสังเคราะห์แสงของสาหร่าย, ที่ใช้
ละลายก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากการแก้ปัญหาจึงทำให้เกิดความเป็นกรดด่าง ต่ำมาก
ความเข้มข้นของแมกนีเซียมในน้ำปฏิเสธนอกจากนี้ยังอาจมี hampered สาหร่าย
เจริญเติบโต (สวน et al. 2010).
การทำปุ๋ยหมักน้ำชะขยะในทางตรงกันข้ามไม่เพียง แต่อุดมไปด้วยธาตุอาหาร แต่
ยังมีความอุดมสมบูรณ์ของแร่ธาตุอาหารทั้งหมด Pre-น้ำหมักยังมี
จำนวนมากของสังกะสีละลาย (0.5 มก. L-1) และบางนิกเกิลและโครเมียม
(0.25 มิลลิกรัม L-1) ถ้าน้ำถูกนำกลับมาใช้ในกระบวนการเพาะปลูก, ความเข้มข้น
ของโลหะหนักจะต้องมีการตรวจสอบและควบคุมเพื่อให้แน่ใจว่า
จะมีความเข้มข้นไม่เกินเกณฑ์ที่เป็นพิษของสาหร่ายที่ปลูก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียน้ำรวมอยู่ในการศึกษานี้ โดยทั่วไปจะต้องใช้ ( กรอง และการฆ่าเชื้อ
) ก่อนที่พวกเขาสามารถใช้ในการเพาะเลี้ยงสาหร่าย . ปฏิเสธน้ำและของเหลวเศษส่วน
จากกระบวนการทำปุ๋ยหมักต้องเจือจางเพื่อลดความเข้มข้นสูง
ของสารอาหาร sterilised ฟาร์มปลาและไม่ฆ่าเชื้อน้ำที่ใช้
โดยไม่ต้องเจือจาง การทดลองในระดับห้องปฏิบัติการ .และซีไพรีน ด์โดซ่าถูก
glandulifera ปลูกในแต่ละที่เสียน้ำ ปฏิเสธน้ำและไม่น้ำฆ่าเชื้อฟาร์มปลา
ไม่ได้ใช้สำหรับการเพาะปลูกของ selenastrum SP ( ตารางที่ 3 ) .
ของเสียที่เกิดจากกระบวนการ biowaste เศษส่วน ( ปุ๋ยหมักน้ำ น้ำ น้ำ และกระบวนการ
กด ) พบว่ามีแนวโน้มมากที่สุดในการผลิตชีวมวล
สาหร่าย .ไนโตรเจนและฟอสฟอรัสที่ความเข้มข้นของฟาร์มปลา
น้ำล่างและยังมีสารอินทรีย์คาร์บอนน้อยกว่า ( BOD ) มากกว่าส่วนอื่น
ของเสีย นี้อาจจะ จำกัด การเจริญเติบโตของสาหร่าย . การเจริญเติบโตของสาหร่ายในปฏิเสธน้ำ
ยังไม่ดี อาจจะเนื่องจากมีความเข้มข้นของแอมโมเนีย ( NH4 ) > 100 มก.
L-1 ) ซึ่งเปลี่ยนเป็นแอมโมเนียเป็นพิษเมื่อพีเอชเพิ่มขึ้นระหว่าง
การเพาะปลูกpH เพิ่มขึ้นเป็นผลจากสาหร่ายการสังเคราะห์แสงที่ใช้
คาร์บอนไดออกไซด์จากโซลูชันละลาย และดังนั้นจึง เพิ่ม pH ต่ำ
มาก ความเข้มข้นของแมกนีเซียมในน้ำอาจจะมีการปฏิเสธทำให้สาหร่าย
( ปาร์ค et al . 2010 ) .
ปุ๋ยหมักน้ำ ในทางตรงข้าม คือไม่เพียงอุดมไปด้วยสารอาหารแมโคร แต่ยังมีความอุดมสมบูรณ์ของ
รูป .ก่อนน้ำปุ๋ยหมักยังมี
จํานวนมากของสังกะสีละลาย ( 0.5 mg L-1 ) และนิกเกิลและโครเมียม
( 0.25 มิลลิกรัม L-1 ) ถ้าน้ำกลับมาใช้ใหม่ในกระบวนการเพาะปลูก ความเข้มข้น
โลหะหนักจะต้องมีการตรวจสอบและควบคุมเพื่อให้แน่ใจว่า
ความเข้มข้นจะไม่เกินเกณฑ์ที่เป็นพิษของปลูกสาหร่าย