processPostmolt (postecdysis)Postmo

process
Postmolt (postecdysis)
Postmolt is the stage just following exuviation (shedding of the old exoskeleton). It is the period when the exoskeleton expands due to increased hemolymph volume from water influx. Water influx occurs across the epidermis, gills, and gut. After several hours or days (depending upon total length of the molt cycle), the new exoskeleton hardens and retains its rigidity (Chang, 1992).
Immediately after ecdysis, the only layers present are the epicuticle and exocuticle. Within a few hours the epidermis starts to secrete the endocuticle. Most of the cuticle must be derived from materials stored in the epidermis, as feeding does not begin until the prawn is well into the intermolt stage. This secretion continues until the prawns are in the intermoult condition, when the three layers are fully formed (Dall et al., 1990).
Intermoult
During intermolt the exoskeleton becomes much harder through mineral and protein deposition. Shrimp exoskeleton is relatively thin and soft compared to crabs and lobsters (Chang, 1992). The volume as well as the weight of the whole prawn increases by 3-4% during the intermoult period. This increase may be due to extension of the thin intersegmental connections of the abdomen, and supports the concept that growth in penaeids is a more continuous process than in the heavily armoured decapods, which moult relatively infrequently (Dall et al., 1990).
Premolt (proecdysis)
Premolt (proecdysis) stage occurs just prior to exuviation, and is characterized by separation of the old exoskeleton from the underlying epidermal layer. The old exoskeleton is partly reabsorbed, and energy reserves are mobilized from the midgut gland. Premolt begins with an increase in concentration of molting hormone in the hemolymph (Chang, 1992).
The first indication that the prawn is entering proecdysis is the withdrawal of the epidermis from the old cuticle (apolysis). Later the epidermis starts to hypertrophy and cells, which appear to have a storage function, accumulate in it. As the prawn proceeds through this stage, the epidermis starts to secrete a new epicuticle and exocuticle.
Feeding starts to decline and has completely ceased by the end of the proecdysis. Thus reserves need to be available for cuticle synthesis and for the period when feeding ceases. The material for cuticle synthesis are derived from two sources: accumulated reserves due to feeding and resorption from the old cuticle (Dall et al., 1990).
Ecdysis
Ecdysis, as a stage, only lasts a few minutes. It begins with the old exoskeleton opening at the dorsal junction of the thorax and abdomen in decapod crustaceans, and is completed when the animal escapes from its confines (Chang, 1992).
Since uptake of water determines the size until the next moult, this is the most important single physiological process at the end of the proecdysis and during ecdysis. Other decapods absorb most of their water by drinking, but this process has not been investigated for Penaeidae. Presumably there is some uptake in the late proecdysis, but it appears that water uptake must be limited to a few housrs on either side of ecdysis, as the cephalothorax swells only immediately before ecdysis, and the cuticle hardens

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระบวนการPostmolt (postecdysis)Postmolt เป็นระยะที่เพียงต่อ exuviation (ส่องของโครงกระดูกภายนอกเก่า) รอบระยะเวลาขยายเมื่อโครงกระดูกภายนอกเนื่องจากปริมาณ hemolymph เพิ่มขึ้นจากน้ำอีกได้ เกิดน้ำไหลบ่าเข้าในหนังกำพร้า gills และลำไส้ หลังจากหลายชั่วโมงหรือวัน (ขึ้นอยู่กับความยาวรวมของวงจร molt), โครงกระดูกภายนอกใหม่ hardens และยังคงความแข็งแกร่งของ (ช้าง 1992) ทันทีหลังจาก ecdysis ชั้นเดียวปัจจุบันมี epicuticle และ exocuticle ภายในไม่กี่ชั่วโมง หนังกำพร้าเริ่มขับ endocuticle ทั้งกำพร้าต้องได้มาจากวัสดุที่เก็บไว้ในหนังกำพร้า เป็นอาหารไม่เริ่มจนกว่ากุ้งมีความดีในขั้นตอน intermolt การหลั่งนี้ยังคงอยู่จนกว่ากุ้งอยู่ในเงื่อนไข intermoult เมื่อชั้นสาม อย่างเต็มรูปแบบ (Dall et al., 1990)Intermoultระหว่าง intermolt โครงกระดูกภายนอกจะหนักมากผ่านการสะสมแร่ธาตุและโปรตีน โครงกระดูกภายนอกของกุ้งจะค่อนข้างบาง และอ่อนนุ่มเมื่อเทียบกับปูและกุ้งก้ามกราม (ช้าง 1992) ปริมาตรเป็นน้ำหนักที่เพิ่มทั้งกุ้ง 3-4% ในช่วงเวลา intermoult เพิ่มขึ้นอาจเกิดจากการขยายการเชื่อมต่อ intersegmental บางของช่องท้อง และสนับสนุนแนวคิดที่เติบโตใน penaeids คือ กระบวนการอย่างต่อเนื่องมากขึ้นกว่า decapods armoured หนัก ที่ moult ค่อนข้างขึ้นนาน ๆ ครั้ง (Dall et al., 1990)Premolt (proecdysis)ขั้น premolt (proecdysis) เกิดขึ้นก่อน exuviation และโดยการแบ่งแยกโครงกระดูกภายนอกเก่าจากชั้น epidermal พื้นฐาน โครงกระดูกภายนอกเก่าเป็น reabsorbed บางส่วน และสำรองพลังงานได้ปฏิบัติจากต่อม midgut Premolt เริ่มต้น ด้วยการเพิ่มความเข้มข้นของฮอร์โมน molting ใน hemolymph (ช้าง 1992)บ่งชี้แรกว่า กุ้งที่ใส่ proecdysis จะถอนของหนังกำพร้าจากกำพร้าเก่า (apolysis) ภายหลังเริ่มหนังกำพร้า hypertrophy และเซลล์ ซึ่งจะมีฟังก์ชันจัดเก็บ สะสมใน เป็นกุ้งดำเนินการผ่านขั้นตอนนี้ หนังกำพร้าเริ่มขับ epicuticle ใหม่และ exocuticle อาหารเริ่มลดลง และมีเพิ่มอย่างสมบูรณ์ โดยที่ proecdysis ดังนั้น สำรองจำเป็นต้องมี การตัดแต่งหนังสังเคราะห์ และ สำหรับรอบระยะเวลาเมื่ออาหารยุติ วัสดุสำหรับตัดแต่งหนังสังเคราะห์มาจากสองแหล่ง: สะสมสำรองอาหารและ resorption จากกำพร้าเก่า (Dall et al., 1990)EcdysisEcdysis เป็นระยะ เพียงเวลาไม่กี่นาที มันเริ่มต้น ด้วยโครงกระดูกภายนอกเก่าที่เปิดที่แยก dorsal thorax และ abdomen ในครัสเตเชีย decapod และเสร็จสมบูรณ์เมื่อสัตว์หนีจากขอบเขตของ (ช้าง 1992) เนื่องจากดูดซับน้ำกำหนดขนาดจน moult ถัดไป นี้คือกระบวนการสรีรวิทยาเดียวสำคัญที่สุด ของการ proecdysis และ ระหว่าง ecdysis Decapods อื่น ๆ ทั้งน้ำของพวกเขาดูดซับ โดยดื่ม แต่กระบวนการนี้ไม่มีการตรวจสอบสำหรับ Penaeidae สันนิษฐานว่ามีดูดซับบางในเอ proecdysis แต่ปรากฏว่า ดูดซับน้ำต้องจำกัด housrs กี่ ecdysis ด้านใดด้านหนึ่งเป็น swells cephalothorax เท่าก่อน ecdysis และกำพร้า hardens

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระบวนการ
Postmolt (postecdysis)
Postmolt เป็นขั้นตอนต่อไปเพียงแค่ exuviation (การไหลของรพเก่า) มันเป็นช่วงเวลาที่รพขยายเนื่องจากปริมาณเลือดที่เพิ่มขึ้นจากการไหลบ่าเข้ามาของน้ำ ไหลบ่าเข้ามาของน้ำเกิดขึ้นทั่วหนังกำพร้าเหงือกและลำไส้ หลังจากผ่านไปหลายชั่วโมงหรือวัน (ขึ้นอยู่กับความยาวรวมของวงจรลอกคราบ) รพใหม่แข็งตัวและยังคงรักษาความแข็งแกร่งของ (ช้าง, 1992).
ทันทีหลังจาก ecdysis, ชั้นเท่านั้นปัจจุบันมี epicuticle และ exocuticle ภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมงหนังกำพร้าจะเริ่มหลั่ง endocuticle ส่วนใหญ่ของหนังกำพร้าจะต้องมาจากวัสดุที่อยู่ในผิวหนังชั้นนอกเช่นการให้อาหารไม่เริ่มจนกว่ากุ้งเป็นอย่างดีในเวทีระหว่างการลอกคราบ การหลั่งนี้ต่อไปจนกว่ากุ้งอยู่ในสภาพที่ intermoult เมื่อสามชั้นจะเกิดขึ้นอย่างเต็มที่ (ดอลล์ et al., 1990).
intermoult
ในช่วงลอกคราบรพกลายเป็นเรื่องยากที่ผ่านการสะสมแร่ธาตุและโปรตีน รพกุ้งค่อนข้างบางและอ่อนเมื่อเทียบกับปูและกุ้งก้ามกราม (ช้าง, 1992) ปริมาณเช่นเดียวกับน้ำหนักของการเพิ่มขึ้นของกุ้งทั้ง 3-4% ในช่วงระยะเวลา intermoult เพิ่มขึ้นนี้อาจจะเกิดจากการขยายตัวของการเชื่อมต่อ intersegmental บางของช่องท้องและสนับสนุนแนวคิดที่ว่าในการเจริญเติบโต penaeids เป็นกระบวนการที่ต่อเนื่องมากขึ้นกว่าใน decapods อาวุธหนักซึ่งลอกคราบค่อนข้างบ่อย (ดอลล์ et al., 1990).
ลอกคราบ (proecdysis)
ลอกคราบ (proecdysis) ขั้นตอนที่เกิดขึ้นก่อนที่จะ exuviation และมีเอกลักษณ์เฉพาะด้วยการแยกรพเก่าจากชั้นผิวหนังพื้นฐาน รพเก่าถูกดูดซึมกลับบางส่วนและพลังงานสำรองระดมกำลังจากต่อมกระเพาะ ลอกคราบเริ่มต้นด้วยการเพิ่มความเข้มข้นของการลอกคราบฮอร์โมนในเลือด (ช้าง, 1992).
บ่งชี้แรกที่กุ้งจะเข้า proecdysis คือการถอนตัวของผิวหนังชั้นนอกจากหนังกำพร้าเก่า (Apolysis) ต่อมาหนังกำพร้าจะเริ่มเจริญเติบโตมากเกินไปและเซลล์ซึ่งดูเหมือนจะมีฟังก์ชั่นการจัดเก็บสะสมในนั้น ในฐานะที่เป็นเงินกุ้งผ่านขั้นตอนนี้หนังกำพร้าจะเริ่มหลั่ง epicuticle ใหม่และ exocuticle.
การให้อาหารเริ่มลดลงและได้หยุดอย่างสมบูรณ์โดยในตอนท้ายของ proecdysis ดังนั้นจำเป็นต้องสำรองสามารถใช้ได้สำหรับการสังเคราะห์หนังกำพร้าและสำหรับงวดสิ้นสุดลงเมื่อให้อาหาร วัสดุสำหรับการสังเคราะห์หนังกำพร้าจะได้มาจากสองแหล่งที่มา: สำรองสะสมเนื่องจากการให้อาหารและการสลายจากหนังกำพร้าเก่า (ดอลล์และคณะ, 1990.).
Ecdysis
Ecdysis เป็นเวทีเป็นเวลาเพียงไม่กี่นาที มันเริ่มต้นด้วยการเปิดรพเก่าที่ชุมทางด้านหลังของทรวงอกและช่องท้องในกุ้ง Decapod และเสร็จสมบูรณ์เมื่อสัตว์หนีออกจากขอบเขตของ (ช้าง, 1992).
ตั้งแต่การดูดซึมของน้ำจะเป็นตัวกำหนดขนาดจนลอกคราบต่อไปนี้เป็น ที่สำคัญที่สุดกระบวนการทางสรีรวิทยาเดียวในตอนท้ายของ proecdysis และในช่วง ecdysis ดูดซับ decapods อื่น ๆ ส่วนใหญ่ของน้ำของพวกเขาด้วยการดื่ม แต่ขั้นตอนนี้ยังไม่ได้รับการตรวจสอบสำหรับ Penaeidae สันนิษฐานว่ามีการดูดซึมบางอย่างในช่วงปลาย proecdysis แต่ปรากฏดูดน้ำที่จะต้องถูก จำกัด ให้ housrs ไม่กี่ที่ด้านข้างของ ecdysis ทั้งสองเป็นคลื่น cephalothorax เพียงทันทีก่อน ecdysis และแข็งตัวหนังกำพร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระบวนการ ( postecdysis )

postmolt postmolt เป็นเวทีตาม exuviation ( ส่องของเปลือกเก่า ) มันเป็นช่วงเวลาที่เมื่อหมดเวลาขยายเพิ่มขึ้นจากปริมาณเลือดจากน้ำไหลเข้า . น้ำไหลขึ้นผ่านผิวหนังชั้นนอก , เหงือก และท้อง หลังจากหลายชั่วโมงหรือวัน ( ขึ้นอยู่กับความยาวของวัฏจักรลอกคราบ )โครงสร้างปูใหม่แข็งตัวและรักษาความความแข็งแกร่ง ( ช้าง , 1992 )
ทันทีหลังจากรอช้า เฉพาะเลเยอร์ปัจจุบันเป็นพิคิวทิเคิล และ exocuticle . ภายในไม่กี่ชั่วโมง ผิวหนังเริ่มหลั่ง endocuticle . ที่สุดของหนังกำพร้าจะต้องมาจากวัสดุเก็บไว้ในผิวหนังชั้นนอก เช่น การให้อาหารไม่เริ่มจนกว่ากุ้งจะดีใน intermolt เวทีการหลั่งนี้ต่อไปจนกว่ากุ้งจะอยู่ใน intermoult เงื่อนไข เมื่อทั้งสามส่วนนี้จะเกิดขึ้นอย่างเต็มที่ ( Sad et al . , 1990 ) intermoult

ระหว่าง intermolt โครงสร้างปูกลายเป็นหนักมากผ่านแร่และการตกตะกอนโปรตีน กุ้งเปลือกค่อนข้างบางและอ่อนเมื่อเทียบกับปูและกุ้งก้ามกราม ( ช้าง , 1992 )ปริมาณรวมทั้งน้ำหนักของกุ้งทั้งหมด โดยเพิ่มขึ้นร้อยละ 3-4 ในช่วงระยะเวลา intermoult . เพิ่มขึ้นนี้อาจเนื่องมาจากนามสกุลของ intersegmental การเชื่อมต่อบางของหน้าท้อง และสนับสนุนแนวคิดที่เติบโตใน penaeids เป็นกระบวนการต่อเนื่องมากกว่าใน decapods ติดอาวุธหนักที่ลอกคราบค่อนข้างบ่อย ( Sad et al . , 1990 ) premolt ( proecdysis )

premolt ( proecdysis ) เวทีเกิดขึ้นเพียงก่อน exuviation และเป็นลักษณะโดยการแยกของเปลือกเก่าจากต้นแบบ epidermal ชั้น โครงสร้างปูเก่าเป็นดูดซึมกลับ , และสำรองพลังงานที่มีประสิทธิภาพและเหมาะสมระดมจากต่อม premolt เริ่มต้นด้วยการเพิ่มความเข้มข้นของฮอร์โมนลอกคราบในเลือด ( ช้าง , 1992 ) .
ครั้งแรกที่บ่งชี้กุ้งเข้า proecdysis คือการถอนตัวของหนังกำพร้าจาก cuticle เก่า ( apolysis ) ภายหลังการเริ่มขยายตัวและเซลล์ ซึ่งปรากฏว่ามีกระเป๋าฟังก์ชัน สะสมอยู่ในนั้น เป็นกุ้งที่ได้ผ่านเวทีนี้ ผิวหนังเริ่มหลั่งพิคิวทิเคิลใหม่และ exocuticle .
อาหารเริ่มลดลง และก็จะหยุดโดยการสิ้นสุดของ proecdysis . ดังนั้นสำรองต้องพร้อมใช้งานสำหรับการสังเคราะห์พร้าและระยะเวลาเมื่อให้อาหารสิ้นสุดลง วัสดุสำหรับการสังเคราะห์พร้ามีที่มาจาก 2 แหล่งสะสมสำรองเนื่องจากอาหารและสลายจาก cuticle เก่า ( Sad et al . , 1990 )

รอช้ารอช้า เป็นเวที เพียงเวลาไม่กี่นาทีมันเริ่มต้นด้วยการแยกเปลือกเก่าที่ด้านหลังของทรวงอกและช่องท้องใน decapod ครัสเตเชียและจะเสร็จสมบูรณ์เมื่อสัตว์พ้นจากขอบเขต ( ช้าง , 1992 )
เนื่องจากการดูดซึมของน้ำเป็นตัวกำหนดขนาดจนลอกคราบต่อไป นี่คือสิ่งสําคัญที่สุด กระบวนการทางสรีรวิทยาที่ส่วนท้ายของ proecdysis และระหว่างรอช้า .decapods ดูดซับน้ำส่วนใหญ่ของพวกเขาโดยการดื่ม แต่กระบวนการนี้ยังไม่ได้ถูกตรวจสอบสำหรับ Penaeidae . สันนิษฐานว่ามีการใช้ใน proecdysis สาย แต่ปรากฏว่า การดูดน้ำจะถูก จำกัด ไปไม่กี่ housrs ฝั่งรอช้าเป็นซีฟาโลโทแรกซ์ฟูเพียงทันทีก่อนที่จะรอช้า และแข็งตัว หนังกําพร้า