Elastic modulus, a measure of intri

Elastic modulus, a measure of intrinsic film stiffness, is the slope of the linear range of the stress–strain plot (Mauer, Smith, & Labuza, 2000). Control Ch film (0G:100Ch) showed the highest in elastic modulus (1036.6 MPa). Elastic modulus (EM) significantly increased with incorporation of Ch in blend films (Table 1). Values obtained in this study showed that the ratio 60G:40Ch might be an optimum level of interactions between these biopolymers. Pranoto, Lee, and Park (2007) reported that there was an optimum level for interaction between polysaccharides and gelatin where gelatin was the major and dominant phase in the film system they used, and concluded that 2% was found to be beyond the optimum level of interaction between polysaccharides and gelatin. Thus, concluded that the strength and flexibility of the composite films could be modified by changing the ratio of protein to polysaccharides. However, we believe that the addition of Ch to gelatin films produced more flexible films suggests that Ch takes part in the weakening or reduction of the number of hydrogen bonds, acting as a plasticiser.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โมดูลัสยืดหยุ่น การวัดความแข็งของฟิล์ม intrinsic คือ ความชันของเส้นตรงความเครียด – ต้องใช้แผน (Mauer, Smith, & Labuza, 2000) ควบคุมภาพยนตร์ Ch (0G:100Ch) ที่สูงที่สุดจากแสดงในโมดูลัสยืดหยุ่น (1036.6 แรง) โมดูลัสยืดหยุ่น (EM) ขึ้นอย่างมาก ด้วยการประสานของ Ch ในฟิล์มผสม (ตาราง 1) ค่าที่ได้รับในการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า 60G:40Ch อัตราส่วนอาจจะเป็นระดับสูงสุดของการโต้ตอบระหว่าง biopolymers เหล่านี้ Pranoto, Lee และสวน (2007) รายงานว่า มีการระดับที่เหมาะสมสำหรับการโต้ตอบระหว่าง polysaccharides และตุ๋นที่ตุ๋นเป็นขั้นตอนสำคัญ และหลักการในระบบฟิล์มพวกเขาใช้ และสรุปว่า 2% พบพ้นระดับที่เหมาะสมของการโต้ตอบระหว่าง polysaccharides และตุ๋น ดังนั้น จึง สรุปว่า ความแข็งแรงและความยืดหยุ่นของฟิล์มประกอบสามารถปรับเปลี่ยน โดยเปลี่ยนอัตราส่วนของโปรตีน polysaccharides อย่างไรก็ตาม เราเชื่อว่า แห่ง Ch เพื่อตุ๋นฟิล์มผลิตภาพยนตร์ที่มีความยืดหยุ่นที่ Ch ใช้เวลาส่วนหนึ่งในการลดลงหรือการลดจำนวนไฮโดรเจนพันธบัตร ทำหน้าที่เป็น plasticiser ที่แนะนำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โมดูลัสยืดหยุ่น วัดความแข็งภาพยนตร์ที่แท้จริงคือความชันของเส้นตรงและช่วงของความเครียดความเครียดพล็อต ( Mauer , สมิธ , & labuza , 2000 ) การควบคุม CH ภาพยนตร์ ( ฟอง : 100ch ) พบสูงสุดในโมดูลัสยืดหยุ่น ( 1036.6 MPa ) โมดูลัสยืดหยุ่น ( EM ) เพิ่มขึ้นกับการผสมผสานของ Ch ในฟิล์ม ( ตารางที่ 1 ) ที่ได้ในการศึกษานี้ พบว่า อัตราส่วน 60 :40ch อาจเป็นระดับที่เหมาะสมของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างโปรตีนเหล่านี้ pranoto ลี และ ปาร์ค ( 2007 ) รายงานว่ามี ระดับที่เหมาะสมสำหรับการปฏิสัมพันธ์ระหว่างพอลิแซ็กคาไรด์และเจลาตินที่วุ้นเป็นหลัก และเด่นในขั้นตอนระบบภาพยนตร์ที่พวกเขาใช้และพบว่าร้อยละ 2 พบว่ามีเกินระดับที่เหมาะสมของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างพอลิแซ็กคาไรด์และเจลาติน ดังนั้นสรุปได้ว่า ความแข็งแรงและความยืดหยุ่นของฟิล์มอาจจะแก้ไขโดยการเปลี่ยนอัตราส่วนของโปรตีนโดย . อย่างไรก็ตามเราเชื่อว่านอกเหนือจาก CH กับเจลาตินภาพยนตร์ฟิล์มมีความยืดหยุ่นมากขึ้นแสดงให้เห็นว่า CH ใช้เวลาส่วนหนึ่งในการลง หรือลดจำนวนของพันธะไฮโดรเจน ทำตัวเป็น plasticiser .