The first objective of threatened s

The first objective of threatened species management is to halt decline and increase the size of populations. This alleviates all of the stochastic threats to species (demographic, environmental, catastrophic and genetic). If populations have only recently declined from far larger sizes, and are now rapidly expanded from short-term effective population sizes of, say fifty to several hundred, then the genetic impacts are minimal. Despite the bottleneck, short-term reductions of this magnitude allow little opportunity for variation to be lost through genetic drift.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์แรกของการจัดการพันธุ์คามจะหยุดลดลง และเพิ่มขนาดของประชากร นี้ alleviates ทั้งหมดของภัยคุกคามในสโทแคสติกชนิด (ประชากร สิ่งแวดล้อม รุนแรง และพันธุกรรม) ถ้ามีปฏิเสธเท่านั้นเมื่อเร็ว ๆ นี้จากขนาดที่ใหญ่ขึ้นมาก และได้อย่างรวดเร็วขยายขนาดประชากรผลระยะสั้นของ พูดสิบเป็นหลายร้อย ผลกระทบทางพันธุกรรมมีน้อยที่สุด แม้ขวด ลดระยะสั้นของขนาดนี้ทำให้โอกาสน้อยสำหรับการเปลี่ยนแปลงสูญหายทางพันธุดริฟท์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์แรกของการจัดการภัยคุกคามคือการหยุดการลดลงและเพิ่มขนาดของประชากร บรรเทาภัยคุกคามนี้สุ่มของทุกชนิด (ประชากรสิ่งแวดล้อมและภัยพิบัติทางพันธุกรรม) หากประชากรได้ลดลงเมื่อเร็ว ๆ นี้จากขนาดใหญ่ห่างไกลและอยู่ในขณะนี้จากการขยายตัวอย่างรวดเร็วในระยะสั้นที่มีประสิทธิภาพขนาดประชากรพูดห้าสิบหลายร้อยแล้วผลกระทบทางพันธุกรรมมีน้อย แม้จะมีคอขวดลดลงในระยะสั้นของขนาดนี้ช่วยให้โอกาสเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับการเปลี่ยนแปลงที่จะหายไปผ่านการดริฟท์ทางพันธุกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์แรกของการข่มขู่ Species การจัดการที่จะหยุดการลดลงและเพิ่มขนาดของประชากร นี้ช่วยทั้งหมดของภัยคุกคาม Stochastic ชนิดพันธุ์ ( ประชากร สิ่งแวดล้อม ภัยพิบัติ และพันธุ ) ถ้าประชากรมีเพียงเมื่อเร็ว ๆนี้ลดลงจากขนาด ขนาดใหญ่ที่สุด และกำลังขยายตัวอย่างรวดเร็ว จากระยะสั้นที่มีประสิทธิภาพขนาดของประชากร ว่าห้าสิบไปหลายร้อยแล้วผลกระทบทางพันธุกรรมที่น้อยที่สุด แม้จะมีคอขวด ระยะสั้น ลดได้ขนาดนี้ ให้โอกาสน้อยสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่จะสูญเสียผ่านทางพันธุกรรม ดริฟท์