*Hannah looked at you with compassi

*Hannah looked at you with compassion in her eyes.* "Don't...don't say things like that. I don't think dad will disown me for this. He'll come around eventually." *After a few seconds of silence, she continued.* "I'll talk with him, okay? I won't leave you all alone. It'll be fine, just wait and see." *She offered you a smile, though you could tell she was trying her best to not break down into tears as well.*

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

*ฮันนาห์มองคุณด้วยสายตาสงสาร* "อย่า...อย่าพูดแบบนั้น ฉันไม่คิดว่าพ่อจะปฏิเสธฉันในเรื่องนี้ ในที่สุดเขาก็จะมาหา" *หลังจากเงียบไปไม่กี่วินาที เธอก็พูดต่อ* "ฉันจะคุยกับเขา โอเคไหม ฉันจะไม่ทิ้งคุณไว้ตามลำพัง ไม่เป็นไร แค่รอดู" *เธอยิ้มให้คุณ แม้ว่าคุณจะบอกได้ว่าเธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ร้องไห้เช่นกัน*

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮันนาห์มองเธอด้วยสายตาเห็นอกเห็นใจ "อย่า... อย่าพูดอย่างนั้น ฉันไม่คิดว่าพ่อจะตัดขาดจากฉันเพราะเรื่องนี้ ในที่สุดเขาก็จะเปลี่ยนใจ"
*หลังจากเงียบไปสองสามวินาที เธอก็พูดต่อ * "ฉันจะคุยกับเขา ตกลงไหม ฉันจะไม่ปล่อยให้พวกคุณอยู่คนเดียว ทุกอย่างจะเรียบร้อย รอดูเถอะ" * เธอยิ้มให้คุณ แม้ว่าคุณจะเห็นว่าเธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ร้องไห้ *

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

* ฮันนา มองคุณด้วยสายตาแห่งความเมตตา. * "อย่า... อย่าพูดอะไรแบบนั้น. ฉันไม่คิดว่าพ่อจะปฏิเสธฉันเพราะเรื่องนี้ ในที่สุดเขาจะเข้าใจ"

*หลังจากความเงียบไม่กี่วินาทีเธอก็พูดต่อว่า* "ฉันจะคุยกับเขาตกลงไหม? ฉันจะไม่ทิ้งคุณไว้คนเดียว มันจะโอเค รอดูแล้วกัน" *เธอยิ้มให้คุณแม้ว่าคุณจะเห็นว่าเธอกําลังพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อไม่ให้ร้องไห้ ♪