Literature ReviewSocial Capital and

Literature Review

Social Capital and Participation. There is a rich tradition in social science research that has traced the performance of individuals and collectives to networks of social relationships (Bourdieu, 1983; Coleman, 1990; Lin, 2001). While one strand of the literature focuses on how individuals use the resources available in their network of personal contacts to achieve personal goals (e.g., Erickson, 1996), another strand focuses on the utility of networks for collective endeavors, including participation in civic and political groups. Both research traditions deal with different aspects of social capital, which Lin defined as “resources embedded in one's social networks, resources that can be accessed or mobilized through ties in the network” (Lin, 2008, p. 51; to learn more about the definition of social capital also see Shah & Gil de Zúñiga, 2008).1 Because of its more direct link with democratic citizenship, the current study relies on the latter variant of social capital. That is, we view social capital as an antecedent of behavior that is oriented toward the public good, either at the community or the political level.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทบทวนวรรณกรรม

ทุนทางสังคมและการมีส่วนร่วม มีประเพณีที่อุดมไปด้วยการวิจัยทางสังคมศาสตร์ที่มีการตรวจสอบประสิทธิภาพการทำงานของบุคคลและสหกรณ์เครือข่ายของความสัมพันธ์ทางสังคม (Bourdieu 1983; โคลแมน, 1990; หลิน, 2001) ในขณะที่เส้นหนึ่งของวรรณกรรมมุ่งเน้นไปที่วิธีการที่บุคคลใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ในเครือข่ายของรายชื่อบุคคลเพื่อให้บรรลุเป้าหมายส่วนบุคคล (เช่นเอริก 1996) สาระอื่นมุ่งเน้นไปที่ประโยชน์ของเครือข่ายสำหรับความพยายามร่วมกันรวมทั้งการมีส่วนร่วมในประชาสังคมและการเมือง กลุ่ม ทั้งประเพณีการวิจัยการจัดการกับแง่มุมที่แตกต่างกันของทุนทางสังคมซึ่งหลินกำหนดเป็น "ทรัพยากรที่ฝังตัวในเครือข่ายสังคมหนึ่งของทรัพยากรที่สามารถเข้าถึงได้หรือระดมผ่านความสัมพันธ์ในเครือข่าย" (หลิน, 2008, หน้า 51. เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ ความหมายของทุนทางสังคมยังเห็นชาห์และกิลเดอZúñiga, 2008) 0.1 เนื่องจากการเชื่อมโยงโดยตรงกับความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตยการศึกษาในปัจจุบันอาศัยอยู่กับตัวแปรหลังของทุนทางสังคม นั่นก็คือเราดูเป็นทุนทางสังคมมาก่อนของพฤติกรรมที่มุ่งเน้นไปทางที่ดีของประชาชนทั้งในชุมชนหรือระดับการเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทบทวนวรรณกรรมการมีส่วนร่วมในสังคมทุน และ มีประเพณีที่อุดมไปด้วยในการวิจัยทางสังคมศาสตร์ที่ได้ติดตามการปฏิบัติงานของแต่ละบุคคลและสหกรณ์เครือข่ายความสัมพันธ์ทางสังคม บูดิเยอร์ , 1983 ; Coleman , 1990 ; หลิน , 2001 ) ในขณะที่กลุ่มของวรรณกรรมที่เน้นวิธีการที่บุคคลที่ใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ในเครือข่ายของผู้ติดต่อส่วนบุคคลเพื่อให้บรรลุเป้าหมายส่วนบุคคล ( เช่น อิริคสัน , 1996 ) , กลุ่มสาระอื่นเน้นอรรถประโยชน์ของเครือข่ายร่วมกันได้ รวมทั้งการมีส่วนร่วมในกลุ่มพลเมืองและการเมือง ทั้งการวิจัยประเพณีจัดการกับแง่มุมที่แตกต่างกันของทุนทางสังคม ซึ่งหลินนิยามว่า " ทรัพยากรที่ฝังตัวอยู่ในหนึ่งของเครือข่ายทางสังคม ทรัพยากรที่สามารถเข้าถึงหรือเคลื่อนผ่านความสัมพันธ์ในเครือข่าย " ( หลิน , 2551 , หน้า 51 ; เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับความหมายของทุนทางสังคม ยังเห็น ชากิล เดอะúñ & Z , 2551 ) 1 เพราะมีการเชื่อมโยงโดยตรงกับพลเมืองประชาธิปไตย การศึกษาในปัจจุบันต้องอาศัยตัวแปรหลังของทุนสังคม คือว่า เราดูทุนทางสังคมเป็นบุพปัจจัยของพฤติกรรมที่เป็นเชิงต่อสาธารณะที่ดีทั้งในชุมชนหรือระดับการเมือง