Al-Hussaini—Functional Morphology o

Al-Hussaini—Functional Morphology of the Alimentary with different feeding habits, namely, the mirror (king or Spiegel) carp (Cyprinus carpio L.), the roach (Rutilus rutilus (L.)), and the gudgeon (Gobiognbio (L.)), species which will hereafter be referred to by their generic names only. From the point of view of the general problem this series suffers from a slight defect in that all three are capable of dealing with a mixed diet, that is, they are strictly speaking omnivorous. Nevertheless, the mirror carp (similar in feeding habits to the common carp) ingests more plant than animal food (Couch, 1865; Day, 1880-4; Regan, 1911), in the gudgeon animal food preponderates in the diet (Yarrell, 1841; Day, 1880-4; Susta, 1888; Regan, 1911,
Hartley, 1940, 1947), while the roach is omnivorous in the true sense (Greve, 1897; Regan. 1911; Hartley, 1940, 1947), and they have been customarily described as herbivorous, carnivorous, and omnivorous feeders according to the material which composes the greater bulk of their diet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัล-Hussaini — Alimentary มีอาหารต่าง ๆ รูปร่างหน้าที่ habits ได้แก่ ปลาคาร์ฟกระจก (กษัตริย์หรือ Spiegel) (ไน L.), โรช (Rutilus rutilus (L.)), และ gudgeon (Gobiognbio (L.)), สายพันธุ์ซึ่งจะโดยอ้างถึงชื่อของพวกเขาทั่วไปเท่านั้น จากจุดของมุมมองของปัญหาทั่วไปชุดนี้ suffers จากข้อบกพร่องเล็กน้อยที่ทั้งสามมีความสามารถในการจัดการกับอาหารผสม คือ พวกเขาได้พัฒน omnivorous อย่างไรก็ตาม ปลาคาร์ฟกระจก (คล้ายอาหารนิสัยการไน) ingests พืชเพิ่มมากขึ้นกว่าอาหารสัตว์ (โซฟา ปี 1865 วัน 1880-4 ต 1911), gudgeon ในอาหารสัตว์ preponderates ในอาหาร (Yarrell, 1841 วัน 1880-4 Susta, 1888 ต 1911,
Hartley ๒๔๘๓ 1947), ใน ขณะโรชเป็น omnivorous ในแง่จริง (Greve, 1897 ต 1911 Hartley ๒๔๘๓ 1947), และพวกเขาได้รับ customarily อธิบายเป็น herbivorous กินเนื้อ และ omnivorous feeders ตามวัสดุที่ composes จำนวนมากอาหารของพวกเขามากกว่าการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัล hussaini การทำงานและสัณฐานวิทยาของทางเดินอาหารที่มีอุปนิสัย คือ กระจก ( หรือกระจกปลาคาร์พ ( กษัตริย์ ) cyprinus Carpio L . ) แมลงสาบ ( รูทิลัสรูทิลัส ( L . ) และกัดเจิ้น ( gobiognbio ( L . ) , ชนิดซึ่งจะต่อจากนี้จะเรียกว่าโดยทั่วไปชื่อเท่านั้นจากมุมมองของปัญหาทั่วไปชุดนี้ทนทุกข์ทรมานจากข้อบกพร่องเล็กน้อยในที่ทั้งสามมีความสามารถในการจัดการกับอาหารผสมที่พวกเขาอย่างเคร่งครัดพูดที่กินทุกสิ่งทุกอย่าง แต่กระจกปลาคาร์พ ( ที่คล้ายกันในนิสัยการกินอาหารให้ปลาคาร์พทั่วไป ) ingests พืชมากกว่าอาหารสัตว์ ( ที่นอน , 1865 ; วัน 1880-4 ; Regan , 1911 )ใน preponderates กัดเจิ้นอาหารสัตว์ในอาหาร ( yarrell 1841 , ; วัน 1880-4 ; susta 1888 ; Regan , 1911
ลีย์ , 1940 , 1947 ) ขณะที่ แมลงสาบจะกินทั้งพืชและสัตว์ในความรู้สึกที่แท้จริง ( กรีฟ 1897 ; เรแกน 1911 ; ลีย์ 1940 , 1947 ) , และพวกเขาได้รับมักอธิบายว่าพืชกินเนื้อและกินทั้งพืชและสัตว์ ดูดตามวัสดุที่ประกอบด้วยมากกว่า
เป็นกลุ่มของอาหารของพวกเขา