The study was conducted in experime

The study was conducted in experimental fields of the Ubon
Rice Research Center (URRC), Thailand, in the wet seasons of 2010
and 2011. The soil is light in texture, permitting high percolation
and loss of water, and classified as loamy sand. Twenty rice
(Oryza sativa L.) genotypes with a wide genetic background with
respect to adaptations to aerobic conditions were used for the 2010
and 2011 experiments (Table 1), including seven and eight genotypes
from double haploid lines (DHLs) and backcross lines (BCLs),
respectively. DHLs were developed from a cross between CT9993-
5-10-1-M (upland japonica) and IR62266-42-6-2 (lowland indica)
and include large genotypic variation with respect to drought tolerance
(Zhang et al., 2001). BCLs were Surin1 (rainfed lowland rice)
backcross introgression lines with IR68586-FA-CA-143, which is
one of the DHLs identified as drought tolerance (Jongdee et al.,
2006).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวิจัยในเขตทดลองของอุบลราชธานีข้าววิจัยศูนย์ (URRC), ประเทศไทย ในฤดูฝนปี 2553และ 2011 ดินเป็นแสงในเนื้อ เอื้ออำนวย percolation สูงและสูญเสียน้ำ และจัดประเภทเป็น loamy ทราย ข้าวยี่สิบ(Oryza ซา L.) การศึกษาจีโนไทป์กับเบื้องหลังทางพันธุกรรมกว้างด้วยใช้กับท้องเต้นแอโรบิกเงื่อนไขในปี 2553และทดลอง 2011 (ตาราง 1), รวมถึงการศึกษาจีโนไทป์เจ็ด และแปดจากห้องดับเบิลแฮพลอยด์ (DHLs) และไหม้บรรทัด (BCLs),ตามลำดับ DHLs ได้รับการพัฒนาจากการข้ามระหว่าง CT9993-5-10-1-M (ค่อย japonica) และ IR62266-42-6-2 (ราบ indica)และมีการเปลี่ยนแปลงจีโนไทป์ที่ใหญ่กับทนแล้ง(Zhang et al., 2001) BCLs ได้ Surin1 (rainfed ราบข้าว)ไหม้บรรทัด introgression IR68586-FA-CA-143 ซึ่งเป็นหนึ่งของ DHLs ที่เป็นทนแล้ง (Jongdee et al.,2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศึกษาได้ดำเนินการในสาขาการทดลองอุบลราชธานี
ศูนย์วิจัยข้าว (URRC) ไทยในฤดูฝนของปี 2010
และปี 2011 ดินเป็นไฟในเนื้ออนุญาตซึมสูง
และการสูญเสียน้ำและจัดเป็นดินร่วนปนทราย ยี่สิบข้าว
(Oryza sativa L. ) สายพันธุ์ที่มีภูมิหลังทางพันธุกรรมกว้างที่มี
ความเคารพต่อการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแอโรบิกที่ใช้สำหรับในปี 2010
และ 2011 การทดลอง (ตารางที่ 1) รวมถึงเจ็ดและแปดยีน
จากสายเดี่ยวคู่ (DHLS) และเส้นวิธีผสมกลับ ( BCLs)
ตามลำดับ DHLS ถูกพัฒนาขึ้นจากการผสมผสานกันระหว่าง CT9993-
5-10-1-M (ดอน japonica) และ IR62266-42-6-2 (indica ลุ่ม)
และรวมถึงความแปรปรวนทางพันธุกรรมที่มีขนาดใหญ่ที่เกี่ยวกับการทนแล้ง
(Zhang et al., 2001) . BCLs เป็น Surin1 (น้ำฝนลุ่มข้าว)
วิธีผสมกลับสายอินโทรด้วย IR68586-FA-CA-143 ซึ่งเป็น
หนึ่งใน DHLS ที่ระบุว่าเป็นทนแล้ง (Jongdee et al.,
2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาในเขตของจังหวัดอุบลราชธานี
ทดลองศูนย์วิจัยข้าว ( urrc ) ประเทศไทย ในฤดูฝนและ 2010
2011 เป็นดินอ่อนในพื้นผิวอนุญาต
สีขาวสูงและการสูญเสียน้ำ และจัดเป็นดินร่วนทราย ข้าว 20
( Oryza sativa L . ) พันธุ์ที่มีพื้นหลังทางพันธุกรรมกว้างกับ
เคารพดัดแปลงสภาพใช้สำหรับ 2010
แอโรบิกการทดลอง ( ตารางที่ 1 ) และ 2011 รวมทั้งเจ็ดและแปดพันธุ์
จากสายโครโมโซมคู่ ( dhls ) และลูกผสมกลับสายพันธุ์ ( bcls )
) dhls ถูกพัฒนามาจากลูกผสมระหว่าง ct9993 -
5-10-1-m ( จาปไร่ ) และ ir62266-42-6-2 ( ที่ลุ่ม indica )
และรวมถึงการแสดงออกของขนาดใหญ่ ด้วยความเคารพ

ทนแล้ง ( Zhang et al . , 2001 ) bcls เป็น surin1 ( ข้าวนาน้ำฝน )
อินโทรเกรสชัน ( สาย ir68586-fa-ca-143 ซึ่งเป็นหนึ่งใน dhls
ระบุว่าทนแล้ง (
จงดี et al . , 2006 )