APOLLO was passionately fond of a y

APOLLO was passionately fond of a youth named Hyacinthus. He accompanied him in his sports, carried the nets when he went fishing, led the dogs when he went to hunt, followed him in his excursions in the mountains, and neglected for him his lyre and his arrows. One day they played a game of quoits together, and Apollo, heaving aloft the discus, with strength mingled with skill, sent it high and far. Hyacinthus watched it as it flew, and excited with the sport ran forward to seize it, eager to make his throw, when the quoit bounded from the earth and struck him in the forehead. He fainted and fell. The god, as pale as himself, raised him and tried all his art to stanch the wound and retain the flitting life, but all in vain; the hurt was past the power of medicine. As when one has broken the stem of a lily in the garden it hangs its head and turns its flowers to the earth, so the head of the dying boy, as if too heavy for his neck, fell over on his shoulder. “Thou diest, Hyacinth,” so spoke Phœbus, “robbed of thy youth by me. Thine is the suffering, mine the crime. Would that I could die for thee! But since that may not be, thou shalt live with me in memory and in song. My lyre shall celebrate thee, my song shall tell thy fate, and thou shalt become a flower inscribed with my regrets.” While Apollo spoke, behold the blood which had flowed on the ground and stained the herbage ceased to be blood; but a flower of hue more beautiful than the Tyrian sprang up, resembling the lily, if it were not that this is purple and that silvery white. 1 And this was not enough for Phœbus; but to confer still greater honor, he marked the petals with his sorrow, and inscribed “Ah! ah!” upon them as we see to this day. The flower bears the name of Hyacinthus, and with every returning spring revives the memory of his fate. 1

It was said that Zephyrus (the West wind), who was also fond of Hyacinthus and jealous of his preference of Apollo, blew the quoit out of its course to make it strike Hyacinthus. Keats alludes to this in his “Endymion,” where he describes the lookers-on at the game of quoits:
“Or they might watch the quoit-pitchers, intent
On either side, pitying the sad death
Of Hyacinthus, when the cruel breath
Of Zephyr slew him; Zephyr penitent,
Who now ere Phœbus mounts the firmament,
Fondles the flower amid the sobbing rain.”
2
An allusion to Hyacinthus will also be recognized in Milton’s “Lycidas”:
“Like to that sanguine flower inscribed with woe.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อพอลโลมีศิลปนิยมเยาวชนชื่อ Hyacinthus เขาพร้อมเขาในกีฬาของเขา ทำมุ้งเมื่อเขาไปตกปลา led สุนัขเมื่อเขาไปล่า ตามเขาในห้องของเขาบนภูเขา และที่ไม่มีกิจกรรมให้เขา lyre ของเขาและลูกศรของเขา วันหนึ่งพวกเขาเล่นเกม quoits กัน และอพอลโล heaving โรงแรมอลอฟท์ปลาปอมปาดัวร์ กับเข้ากับทักษะ ความแข็งแรงส่งได้สูง และไกล Hyacinthus เฝ้าดูมันมันบิน และตื่นเต้นกับกีฬาวิ่งไปแย่งมัน อยากให้เขาโยน เมื่อ quoit ล้อมรอบจากโลก และหลงเขาในหน้าผาก เขาเป็น และล้มลง ขึ้นเขา และพยายามศิลปะของเขา stanch แผล และรักษาชีวิต flitting พระเจ้า เป็นซีดเป็นตัวเอง แต่ทั้งหมด สู้ เจ็บเลยอำนาจของยาได้ เมื่อหนึ่งได้หักก้านของลิลลี่ที่สวน มันค้างใหญ่ และเป็นดอกไม้ของโลก เพื่อให้ศีรษะของเด็กตาย ว่าหนักเกินไปสำหรับคอของเขา ล้มผ่านบนไหล่เขา ดังนั้น "พระองค์ diest ไฮยาซินธ์ พูด Phœbus "ปล้นเยาวชนพระองค์ โดยฉัน Thine เป็นทุกข์ เหมืองอาชญากรรม จะว่าตายสำหรับทั้งหลาย แต่หลัง จากที่ไม่อาจ พระองค์เจ้าอยู่กับฉัน ในหน่วยความจำ และ ในเพลงนี้ ฉัน lyre จะฉลองทั้งหลาย เพลงฉันจะบอกเจ้าชะตากรรม และพระองค์เจ้าเป็นดอกไม้ที่จารึก ด้วย regrets ของฉัน" ในขณะที่พูดอ่าวอพอลโล่ เถิดเลือดที่เกิดขึ้นบนพื้นดิน และสี herbage เพิ่มเป็น เลือด แต่ดอกสวยงามมากขึ้นกว่าที่อวิเว้ sprang ขึ้น คล้ายลิลลี่ ถ้าไม่ที่นี้คือ สีม่วงและสีขาวเงินที่ 1 และนี้ไม่ Phœbus แต่ประสาทยังคงมากกว่าเกียรติ เขา มีความเสียใจกลีบเครื่อง จารึก "Ah ah "เมื่อพวกเขา ตามที่เราเห็นจนถึงทุกวันนี้ ดอกไม้หมีชื่อ ของ Hyacinthus และความทุกฤดูใบไม้ผลิ revives หน่วยความจำของชะตากรรมของเขา 1 มันก็บอกว่า สปลิ (ตะวันตกลม), ที่ยังชอบ Hyacinthus และอิจฉาของเขาชอบของอพอลโล blew quoit จากหลักสูตรการทำตี Hyacinthus Keats alludes นี้ในของเขา "Endymion ที่เขาอธิบาย lookers-on ในเกม quoits: "หรือพวกเขาอาจดูที่ quoit-เหยือก นึก ด้านใดด้านหนึ่ง pitying ตายเศร้า ของ Hyacinthus เมื่อลมหายใจที่โหดร้ายของเซเฟอร์ slew เขา เซเฟอร์ penitentFirmament, mounts ที่โบราณ Phœbus Fondles ดอกไม้ท่ามกลางสายฝน sobbing " 2 พูดถึง Hyacinthus จะรับรู้ในของมิลตัน "Lycidas": "ชอบให้ดอกไม้ sanguine ที่จารึกกับ woe"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

APOLLO เป็นจู๋จี๋รักของคนหนุ่มสาวที่มีชื่อว่า Hyacinthus เขามาพร้อมกับเขาในการเล่นกีฬาของเขาดำเนินการมุ้งเมื่อเขาไปตกปลานำสุนัขเมื่อเขาไปล่าตามเขาในการทัศนศึกษาของเขาในภูเขาและถูกทอดทิ้งให้เขาพิณและลูกศรของเขา วันหนึ่งที่พวกเขาเล่นเกม quoits ด้วยกันและอพอลโลกระเพื่อมสูงขึ้นจานที่มีความแข็งแรงผสมกับทักษะส่งสูงและไกล Hyacinthus ดูมันขณะที่มันบินและตื่นเต้นกับการเล่นกีฬาวิ่งไปข้างหน้าเพื่อคว้ามันทำให้ความกระตือรือร้นที่จะโยนของเขาเมื่อหว่งสำหรับโยนล้อมที่ปักล้อมรอบจากแผ่นดินและหลงเขาที่หน้าผาก เขาเป็นลมและล้มลง พระเจ้าเป็นอ่อนเป็นของตัวเองขึ้นมาและพยายามศิลปะของเขาที่จะห้ามเลือดแผลและรักษาชีวิต flitting แต่ทั้งหมดในไร้สาระ; ความเจ็บปวดที่ผ่านมาเป็นอำนาจของยา ขณะที่เมื่อได้หักก้านดอกลิลลี่ในสวนมันแฮงค์หัวของมันและเปลี่ยนดอกไม้เพื่อแผ่นดินเพื่อให้หัวของเด็กที่กำลังจะตายเช่นถ้าหนักเกินไปสำหรับคอของเขาลดลงไปบนไหล่ของเขา "เจ้า Diest, ผักตบชวา" เพื่อพูดอพอลโล "ปล้นของเยาวชนของเจ้าโดยฉัน พระองค์เป็นทุกข์เหมืองอาชญากรรม จะว่าฉันจะตายเพื่อเจ้า! แต่เนื่องจากว่าอาจจะไม่เจ้าจะอยู่กับฉันในหน่วยความจำและในเพลง พิณของเราจะเฉลิมฉลองเจ้าเพลงของเราจะบอกชะตากรรมของเจ้าและเจ้าจะกลายเป็นดอกไม้ที่ถูกจารึกไว้ด้วยความเสียใจของฉัน "ในขณะที่อพอลโลพูดดูเถิดเลือดซึ่งไหลออกมาบนพื้นดินและหญ้าสีหยุดที่จะเป็นเลือด. แต่ดอกไม้สีสวยกว่า Tyrian ที่ผุดขึ้นคล้ายลิลลี่, ถ้ามันไม่ได้ว่านี่คือสีม่วงและสีขาวสีเงินที่ 1 นี้ไม่เพียงพอสำหรับอพอลโล; แต่เพื่อให้คำปรึกษามากขึ้นยังคงเป็นเกียรติแก่เขาทำเครื่องหมายกลีบดอกที่มีความเศร้าโศกของเขาและจารึกไว้ "อา! ah! "เมื่อพวกเขาเหมือนที่เราเห็นในวันนี้ ดอกไม้หมีชื่อของ Hyacinthus และมีฤดูใบไม้ผลิกลับทุกฟื้นความทรงจำของชะตากรรมของเขา 1 มันก็บอกว่า Zephyrus (ลมตะวันตก) ซึ่งเป็นรัก Hyacinthus และอิจฉาของการตั้งค่าของเขาอพอลโลพัดหว่งสำหรับโยนล้อมที่ปักออกจากหลักสูตรที่จะทำให้มันตี Hyacinthus คีตส์ alludes นี้ใน "เมีย" ซึ่งเขาอธิบาย lookers ในเกมของ quoits นี้: "หรือพวกเขาอาจจะดูหว่งสำหรับโยนล้อมที่ปัก-เหยือกเจตนาในด้านใดด้านหนึ่งน่าสงสารตายที่น่าเศร้าของHyacinthus เมื่อลมหายใจที่โหดร้ายของZephyr ฆ่าเขา; สำนึกผิดลมที่ตอนนี้ก่อนที่อพอลโลเมาท์นภา, fondles ดอกไม้ท่ามกลางฝนสะอื้นว่า ". 2 การพาดพิงถึง Hyacinthus นอกจากนี้ยังจะได้รับการยอมรับในมิลตัน" Lycidas ":" เช่นเดียวกับที่ดอกไม้อารมณ์ไว้ด้วยความฉิบหาย ".