Chapter 263: Ancient Dao GeyserThe

Chapter 263: Ancient Dao Geyser

The azure-masked Cultivator’s expression was somber. His eyes radiated coldness, a deep coldness that contained fury. From the moment he had entered the Core Formation stage and cultivated Core Qi, he had been able to sweep with ease across any other Cultivator who lacked Core Qi.

But today, a Foundation Establishment Cultivator had disintegrated his Core Qi, injuring him in the process, and then had just as quickly suppressed him. Despite all this, his fury burned as hotly as ever.

Even more infuriating was that someone he viewed to be as weak as an ant, had before his very eyes slaughtered all of his white-masked men. Such provocation caused killing intent to rise within his heart. However… even beneath such killing intent, the man had fled.

The coldness in the man’s eyes grew even sharper. He knew that if his fellow Sect members learned of this, they would surely ridicule him. After all, the Cultivator who had escaped from his hands was not adept in magic, but alchemy.

He couldn’t accept it, nor could he understand what had happened. In fact, among all the Cultivators he knew who were famous for their abilities in magic, he couldn’t think of any who could compare to this alchemist.

In terms of decisiveness, fighting skill, and treachery, he couldn’t help but think that this alchemist who had just fled, really seemed like a ruthless Black Lands Cultivator.

“How could there be an alchemist like this?!” He stared at the place where Meng Hao had just disappeared from. His Core Qi was now fully restored, but no matter how he cast his senses about, he couldn’t pick up the slightest track to follow.

It was clear that his opponent had teleported to somewhere very far way, somewhere he could not sense.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 263: โบราณดาวไกเซอร์นิพจน์ของ azure หลอกลวงเกษตรกรคืออึมครึม ตาของเขาแผ่ความหนาวเย็น ความหนาวเย็นลึกที่โกรธอยู่ จากช่วงเวลาที่เขาป้อนระยะก่อตัวหลักการ และปลูกฝังหลักฉี เขาเคย sweep ง่ายดายผ่านเกษตรกรอื่น ๆ ที่ขาดหลักฉีแต่วันนี้ เกษตรกรจัดตั้งเป็นมูลนิธิได้ชำรุดทรุดโทรมชิเขาหลัก บาดเจ็บเขาในกระบวนการ แล้ว มีเพียงเร็วยับยั้งเขา แม้ทั้งหมดนี้ ความโกรธของเขาเขียนเป็นกรอบเช่นเคยยิ่ง infuriating นะคนดูเหน็ดมด ได้ก่อนเขาตาฆ่าทุกคนสวมหน้ากากสีขาว ยั่วเช่นเกิดจากเจตนาฆ่าเพิ่มขึ้นภายในหัวใจของเขา อย่างไรก็ตาม...แม้กระทั่งใต้เช่นเจตนาฆ่า หนีคนความหนาวเย็นในดวงตาของมนุษย์เติบโตคมชัดยิ่งขึ้น เขารู้ว่า ถ้าสมาชิกนิกายของเขาเรียนรู้นี้ พวกเขาจะแน่นอนเย้ยเขา หลังจากที่ทุก เกษตรกรที่หนีไปจากมือของเขาไม่เชี่ยวชาญในมายากล แต่ขลังเขาไม่ยอมรับมัน หรือเขาอาจเข้าใจอะไรได้เกิดขึ้น ในความเป็นจริง ในหมู่เครื่องพรวนดินทั้งหมด เขารู้ว่าใครเคยมีชื่อเสียงสำหรับความสามารถของตนในมายากล เขาไม่สามารถคิดใด ๆ ที่สามารถเปรียบเทียบกับกลนี้ในแง่ของ decisiveness ต่อสู้ทักษะ และการทรยศหักหลัง เขาไม่สามารถช่วย แต่คิดว่า กลนี้ผู้ที่เพียงแค่หนี จริง ๆ ดูเหมือนมีหินดำที่ดินเกษตรกร"วิธีอาจมีการกลเช่นนี้!" เขาจ้องไปที่สถานที่ที่เมงเฮาก็ได้หายไปจาก ชี่ของเขาหลักตอนนี้กลับเต็ม แต่ไม่ว่าวิธีทอดความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับ เขาไม่สามารถรับการติดตามน้อยตามเห็นได้ชัดว่า คู่ต่อสู้มีวาร์ปไปวิธีไหนสักแห่งไกล ที่ใดที่หนึ่งเขาอาจไม่รู้สึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 263: โบราณเชียงดาว Geyser

การแสดงออกสีฟ้าสวมหน้ากากเกษตรกรก็อึมครึม ดวงตาของเขาแผ่ความเย็นที่มีความเย็นลึกที่มีความโกรธ จากช่วงเวลาที่เขาได้เข้ามาสร้างเวทีหลักและปลูกฝังหลักฉีเขาได้รับสามารถที่จะกวาดได้อย่างง่ายดายทั่วเกษตรกรอื่น ๆ ที่ขาดหลักฉี.

แต่วันนี้มูลนิธิจัดตั้งเกษตรกรได้ชำรุดทรุดโทรมหลักฉีเขาทำร้ายเขาในกระบวนการ และจากนั้นได้อย่างรวดเร็วเช่นเดียวปราบปรามเขา อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ความโกรธของเขาเผาเป็นอย่างถึงพริกถึงขิงเช่นเคย.

แม้จะโกรธมากขึ้นก็คือว่าคนที่เขาดูจะเป็นที่อ่อนแอเป็นมดมีต่อหน้าต่อตาของเขาฆ่าทุกคนขาวสวมหน้ากากของเขา ยั่วยุดังกล่าวเกิดจากการฆ่าเจตนาที่จะเพิ่มขึ้นในหัวใจของเขา อย่างไรก็ตาม ... แม้อยู่ใต้เจตนาฆ่าเช่นคนที่หนี.

ความเย็นในสายตาของชายคนนั้นยิ่งภาพที่คมชัด เขารู้ว่าถ้าสมาชิกเขาได้เรียนรู้เพื่อนนิกายนี้พวกเขาก็จะหัวเราะเยาะเขา หลังจากที่เกษตรกรที่ได้หลบหนีออกจากมือของเขาก็ไม่ได้เก่งในเวทมนตร์ แต่ขลัง.

เขาไม่สามารถยอมรับมันหรือเขาอาจจะเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ในความเป็นจริงในหมู่พรวนดินทั้งหมดที่เขารู้ว่าผู้ที่มีชื่อเสียงสำหรับความสามารถของตนในเวทมนตร์เขาอาจจะไม่ได้คิดว่าการใด ๆ ที่สามารถเปรียบเทียบกับนักเล่นแร่แปรธาตุนี้.

ในแง่ของความเด็ดขาดทักษะการต่อสู้และการทรยศหักหลังเขาไม่สามารถช่วย แต่คิดว่า ที่นักเล่นแร่แปรธาตุนี้ที่หนีเพียงจริงๆดูเหมือนหินดินแดนสีดำ Cultivator.

"วิธีการอาจมีนักเล่นแร่แปรธาตุเช่นนี้ ?!" เขาจ้องมองมาที่สถานที่ที่เม้งเฮาได้หายไปเพียง เขาหลักฉีตอนนี้การบูรณะอย่างเต็มที่ แต่ไม่ว่าวิธีการที่เขาโยนความรู้สึกของเขาไม่เกี่ยวกับเขาไม่สามารถรับการติดตามเพียงน้อยนิดที่จะปฏิบัติตาม.

มันเป็นที่ชัดเจนว่าฝ่ายตรงข้ามของเขาได้เคลื่อนย้ายไปยังที่แห่งหนึ่งทางไกลมากบางแห่งเขาไม่สามารถรู้สึกได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 263 : โบราณดาวไกเซอร์
การแสดงสีฟ้าสวมหน้ากากที่มี มันเศร้าหมอง ดวงตาของเขาเปล่งประกายความเย็น , เย็นลึกที่มีความโกรธ จากช่วงเวลาที่เขาได้เข้ามาเป็นแกนหลักและการก่อตัวระยะปลูกฉี เขาได้รับสามารถกวาดได้อย่างง่ายดายข้ามใด ๆอื่น ๆที่มี ที่ขาดหลัก Qi
แต่ วันนี้ มูลนิธิก่อตั้งกสิกรได้สลาย Qi หลักของเขาทำร้ายเขาในกระบวนการ และจากนั้นได้เช่นเดียวกับที่ได้อย่างรวดเร็วยับยั้งเขา แม้ทั้งหมดนี้ พระพิโรธเผาเป็นอย่างรุนแรงทีเดียว
ยิ่งมาเจอคนเค้ามองว่าจะอ่อนแอเหมือนมด , มีสายตาของเขาถูกฆ่าทั้งหมดของเขาสวมหน้ากากสีขาวผู้ชาย เช่นสิ่งเร้าที่เกิดจากเจตนาฆ่าขึ้นภายในหัวใจของเขา แต่ . . . . . . แม้แต่ใต้เช่นเจตนาฆ่า คนได้หลบหนีไป
เย็นชาในสายตาของมนุษย์เติบโตได้คมชัดยิ่งขึ้น เขารู้ว่าถ้าเขาได้เรียนรู้จากเพื่อนสมาชิกกลุ่มนี้ พวกเขาจะหัวเราะเยาะเขา หลังจากทั้งหมด , ผู้อบรมสั่งสอนที่หนีจากมือของเขายังไม่ชำนาญในเวทย์มนต์ แต่การเล่นแร่แปรธาตุ
เขายอมรับไม่ได้ หรือเขาจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ในความเป็นจริง ทั้งเกษตรกร เขารู้จักมีชื่อเสียงสำหรับความสามารถของพวกเขาในเวทมนตร์ เขาไม่สามารถคิดใด ๆที่สามารถเปรียบได้กับนักเล่นแร่แปรธาตุนี้
ในแง่ของเด็ดขาด การต่อสู้ และการทรยศหักหลัง เขาไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าเรื่องนี้นักเล่นแร่แปรธาตุที่เพิ่งหนีไป ดูเหมือนมีที่ดินดำอำมหิต
ทำไมถึงมีนักเล่นแร่แปรธาตุแบบนี้ ? ! " เขาจ้องมองสถานที่ที่เมิ่งฮ่าวได้หายตัวไปจาก Qi หลักของเขาคือตอนนี้หายแล้ว แต่ไม่ว่าอย่างไร เขาโยนความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับ , เขาไม่ได้รับการติดตามน้อยตาม
มันชัดเจนว่าคู่ต่อสู้ของเขาได้หายตัวไปที่ไหนสักแห่งที่ไกลมาก วิธีที่เขาไม่นึก