18. It can be argued that increasin

18. It can be argued that increasing prudential standards will bring about a stronger
financial sector, which is necessary for a sustained recovery. However, given the country's
bankruptcy when the Baht was floated and the inevitable move into recession from measures
necessary to rebuild foreign reserves, the timeframe for achieving international prudential
standards was too short. This contributed substantially to the malfunctioning of the financial
sector. The adjustment package could have been sequenced better. The currency crisis
should be the primary focus at the beginning, and the timeframe for increasing prudential
standards should have been longer. This would put less additional pressures on the financial
institutions at the beginning of the crisis. They were under enough pressures already from the
higher Baht value of foreign debt and the recession that would occur anyway from the
adjustment program to deal with the currency crisis. Financial institutions are still now
struggling to increase capital, even with the government package on 14 August 1998, which
enabled the government to issue up to Baht 300 billion in bond to help with financial sector
re-capitalisation.
19. NPL continues to increase. For Thai banks, the ratio of NPL in total lending
increased from 29.4% in the first quarter of 1998 to 51.6% in the first quarter of 1999, and the
corresponding ratios for finance companies were 43.8% and 65.5% respectively (table 6). For
the whole financial system, the ratio of NPL was about 47% at the end of the first quarter of
1999. The extent of NPL will dampen any economic recovery. The key question for 1999 is
how to turn non-performing loans into performing loans with as little disruption to production
as possible. That is to move the business sector into a state of greater solvency, just as the
country as a whole has moved into a state of greater solvency in 1998.
20. Solving the NPL problem is certainly not easy. By the end of March 1999, the
Debt Restructuring Committee (under the umbrella of the Bank of Thailand) had only
concluded about Baht 281 billion in debt restructuring. About Baht 2.7 trillion of NPL
remains to be worked out. To help in the debt restructuring process, the government has
passed a number of laws, such as the bankruptcy and foreclosure laws.16 These laws shift the
balance of power between creditor and debtor towards the creditor. Under the old laws, if a
creditor takes a debtor to court for refusing to pay his debt, it may take 8-10 years for the
process to be concluded. Under the new laws, the timeframe is much shorter (but still may
take 2-3 years). However, for these laws to be successful, the shift in the balance of power
that they bring about should lead to a high percentage of voluntary debt-restructuring. If the
passage of these laws end up with most creditors resorting to taking their debtors to court,
then one may see severe disruption to production in the real sector before the legal process is
concluded. This could lead to another round of business closures on a broad scale, and the
plight of many of hundreds of thousand or even millions of workers will be at risk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

18.สามารถจะโต้เถียงว่า เพิ่มพรูเดนเชียลมาตรฐานจะนำมาซึ่งความแข็งแกร่งภาคการเงิน ซึ่งจำเป็นสำหรับการกู้คืน sustained อย่างไรก็ตาม กำหนดของประเทศล้มละลายเมื่อถูกลอยบาทและย้ายหลีกเลี่ยงไม่ได้ในภาวะเศรษฐกิจถดถอยจากมาตรการความจำเป็นในการสร้างต่างประเทศสำรอง เวลาบรรลุพรูเดนเชียลอินเตอร์เนชั่นแนลมาตรฐานสั้นเกินไป นี้ส่วนมากทำงานผิดปกติของการเงินภาค แพคเกจการปรับปรุงอาจมีการเรียงลำดับดีกว่า วิกฤตการสกุลเงินควรเน้นหลักที่เริ่มต้น และเวลาเพิ่มพรูเดนเชียลมาตรฐานควรได้รับอีกต่อไป นี้จะใส่น้อยลงความดันเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเงินสถาบันที่จุดเริ่มต้นของวิกฤต พวกเขาภายใต้ความดันเพียงพอแล้วจากการค่าบาทสูงกว่าหนี้ต่างประเทศและภาวะเศรษฐกิจถดถอยที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้โปรแกรมปรับปรุงการจัดการกับวิกฤตการสกุลเงิน สถาบันการเงินก็ยังดิ้นรนเพื่อเพิ่มทุน แม้ว่าจะ มีแพคเกจรัฐบาลบน 14 1998 สิงหาคม ซึ่งเปิดรัฐบาลออกถึงบาท 300 พันล้านดอลลาร์ในพันธบัตรเพื่อช่วยภาคการเงินcapitalisation ใหม่19. NPL ยังคงเพิ่มขึ้น สำหรับธนาคารไทย อัตราส่วนของ NPL ในสินเชื่อรวมเพิ่มขึ้นจาก 29.4% ในไตรมาสแรกของปี 1998 51.6% ในไตรมาสแรกของปี 1999 และอัตราส่วนที่สอดคล้องกันสำหรับบริษัทเงินทุนถูกการ 43.8% และ 65.5% ตามลำดับ (ตาราง 6) สำหรับระบบการเงินทั้งหมด อัตราส่วนของ NPL มีประมาณ 47% เมื่อสิ้นสุดไตรมาสแรกของ1999.ขอบเขตของ NPL จะชุ่มการฟื้นตัวของเศรษฐกิจ คำถามสำคัญสำหรับปี 1999วิธีการเปิดด้อยลงในการทำสินเชื่อกับทรัพยเพียงการผลิตเป็นไป ที่จะย้ายภาคธุรกิจเข้าสู่สถานะของสภาพคล่องในมากกว่า เป็นเพียงการประเทศทั้งหมดได้ย้ายเข้าสู่สถานะของสภาพคล่องในมากขึ้นในปี 199820. แก้ปัญหา NPL อย่างแน่นอนไม่ได้ง่าย ช่วงปลายเดือนมีนาคมปี 1999 การคณะกรรมการการปรับโครงสร้างหนี้ (ภายใต้ร่มของธนาคารแห่งประเทศไทย) ได้เท่านั้นสรุปเกี่ยวกับบาท 281 พันล้านดอลลาร์ในการปรับโครงสร้างหนี้ เกี่ยวกับบาท 2.7 ล้านล้านของ NPLยังคงจะทำออกมา เพื่อช่วยในกระบวนการปรับโครงสร้างหนี้ รัฐบาลได้จำนวนกฎหมาย เช่น laws.16 ล้มละลายและ foreclosure กะกฎหมายเหล่านี้ผ่านการสมดุลของพลังงานระหว่างเจ้าหนี้และลูกหนี้ต่อเจ้าหนี้ที่ ภายใต้กฎหมายเก่า ถ้าเป็นเจ้าหนี้จะมีลูกหนี้ศาลปฏิเสธที่จะชำระหนี้ของเขา มันอาจใช้เวลา 8-10 ปีสำหรับการกระบวนการที่สรุปได้ ภายใต้กฎหมายใหม่ กรอบเวลาที่สั้นมาก (แต่ยังใช้เวลา 2-3 ปี) อย่างไรก็ตาม ในกฎหมายเหล่านี้จะประสบความสำเร็จ อำนาจของยอดดุลว่า ผู้นำควรนำไปของสมัครใจหนี้ปรับโครงสร้าง ถ้าการเส้นทางเหล่านี้กฎหมายสิ้นสุดขึ้นกับเจ้าหนี้ส่วนใหญ่ที่พยายามมากในการทวงศาลแล้ว หนึ่งอาจดูรุนแรงทรัพยการผลิตในภาคจริงก่อนโดยดำเนินการตามกฎหมายสรุป ซึ่งอาจทำให้รอบปิดธุรกิจอื่นในระดับกว้าง และสหัสหลายร้อยพันหรือล้านแม้แรงงานจะอยู่ในความเสี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

18.
มันสามารถจะแย้งว่าการเพิ่มมาตรฐานพรูเด็นเชียจะนำมาเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของภาคการเงินซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการฟื้นตัวอย่างยั่งยืน แต่ให้ประเทศล้มละลายเมื่อค่าเงินบาทที่กำลังลอยและหลีกเลี่ยงไม่ได้ย้ายเข้าสู่ภาวะถดถอยจากมาตรการที่จำเป็นในการสร้างเงินสำรองต่างประเทศระยะเวลาเพื่อให้บรรลุพรูเด็นเชียนานาชาติมาตรฐานสั้นเกินไป ซึ่งมีส่วนสำคัญในการทำงานผิดปกติของการเงินภาค แพคเกจการปรับตัวจะได้รับการจัดลำดับที่ดีกว่า วิกฤตสกุลเงินที่ควรจะเป็นเป้าหมายหลักที่จุดเริ่มต้นและระยะเวลาสำหรับการเพิ่มพรูเด็นเชียมาตรฐานควรจะได้รับอีกต่อไป นี้จะทำให้แรงกดดันที่เพิ่มขึ้นน้อยลงในทางการเงินสถาบันที่จุดเริ่มต้นของวิกฤต พวกเขาอยู่ภายใต้แรงกดดันพอสมควรแล้วจากค่าเงินบาทที่สูงขึ้นของหนี้ต่างประเทศและภาวะเศรษฐกิจถดถอยที่จะเกิดขึ้นต่อไปจากโปรแกรมการปรับตัวเพื่อรับมือกับวิกฤตสกุลเงิน สถาบันการเงินในขณะนี้ยังคงดิ้นรนที่จะเพิ่มทุนแม้จะมีแพคเกจของรัฐบาลเมื่อวันที่ 14 สิงหาคม 1998 ซึ่งเปิดใช้งานของรัฐบาลที่จะออกได้ถึง300 บาทพันล้านดอลลาร์ในพันธบัตรเพื่อช่วยให้มีภาคการเงินโครงสร้างเงินทุนอีกครั้ง. 19 NPL ยังคงเพิ่มขึ้น สำหรับธนาคารไทยอัตราส่วน NPL ของสินเชื่อรวมเพิ่มขึ้นจาก29.4% ในไตรมาสแรกของปี 1998-51.6% ในไตรมาสแรกของปี 1999 และอัตราส่วนที่สอดคล้องกันสำหรับบริษัท เงินทุนเป็น 43.8% และ 65.5% ตามลำดับ (ตารางที่ 6) สำหรับระบบการเงินทั้งอัตราส่วนของหนี้เสียประมาณ 47% ณ สิ้นไตรมาสแรกของ 1999 ขอบเขตของ NPL จะรองรับการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจใด ๆ คำถามที่สำคัญสำหรับ 1999 เป็นวิธีที่จะทำให้เงินให้สินเชื่อด้อยประสิทธิภาพลงไปในการดำเนินการให้กู้ยืมเงินที่มีความยุ่งยากน้อยที่สุดเท่าที่จะผลิตที่เป็นไปได้ นั่นคือการย้ายภาคธุรกิจเข้าสู่สถานะของละลายมากขึ้นเช่นเดียวกับประเทศในภาพรวมได้ย้ายเข้าสู่สถานะของละลายมากขึ้นในปี 1998 20 การแก้ปัญหาหนี้เสียแน่นอนไม่ใช่เรื่องง่าย โดยสิ้นเดือนมีนาคมปี 1999 หนี้ที่ปรับโครงสร้างคณะกรรมการ (ภายใต้ร่มของธนาคารแห่งประเทศไทย) มีเพียงข้อสรุปเกี่ยวกับ281,000,000,000 บาทในการปรับโครงสร้างหนี้ เกี่ยวกับบาท 2700000000000 ของ NPL ยังคงที่จะทำงานออก เพื่อช่วยในกระบวนการปรับโครงสร้างหนี้ที่รัฐบาลได้ผ่านจำนวนของกฎหมายเช่นการล้มละลายและการยึดสังหาริมทรัพย์ laws.16 กฎหมายเหล่านี้เปลี่ยนความสมดุลของอำนาจระหว่างเจ้าหนี้และลูกหนี้มีต่อเจ้าหนี้ ภายใต้กฎหมายเก่าถ้าเจ้าหนี้จะใช้เวลาเป็นลูกหนี้ที่ศาลปฏิเสธที่จะชำระหนี้ของเขามันอาจใช้เวลา 8-10 ปีสำหรับกระบวนการที่จะได้ข้อสรุป ภายใต้กฎหมายใหม่เป็นระยะเวลาที่สั้นมาก (แต่อาจจะยังคงใช้เวลา2-3 ปี) แต่สำหรับกฎหมายเหล่านี้จะประสบความสำเร็จในการเปลี่ยนแปลงความสมดุลของพลังงานที่พวกเขานำมาซึ่งจะนำไปสู่เปอร์เซ็นต์สูงของการปรับโครงสร้างหนี้โดยสมัครใจ ถ้าทางเดินของกฎหมายเหล่านี้จบลงด้วยเจ้าหนี้ส่วนใหญ่หันไปใช้การลูกหนี้ของพวกเขาที่ศาลแล้วหนึ่งอาจจะเห็นการหยุดชะงักอย่างรุนแรงต่อการผลิตในภาคเศรษฐกิจจริงก่อนที่กระบวนการทางกฎหมายที่จะได้ข้อสรุป ซึ่งอาจนำไปสู่รอบของการปิดธุรกิจในระดับวงกว้างอีกและชะตากรรมของหลายร้อยพันหรือล้านคนงานจะเป็นความเสี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

18 . มันสามารถจะแย้งว่า การดูแลมาตรฐาน จะนำมาซึ่งแข็งแกร่ง
ภาคการเงิน ซึ่งเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการฟื้นตัวอย่างยั่งยืน . อย่างไรก็ตาม , ได้รับการล้มละลายของ
ประเทศเมื่อบาทลอยและได้ย้ายเข้าสู่ภาวะถดถอย จากมาตรการที่จำเป็นเพื่อสร้าง
สำรองต่างประเทศระยะเวลาเพื่อให้บรรลุมาตรฐานนานาชาติพรูเด็นเชียล
สั้นเกินไป .นี้ส่งผลอย่างมากต่อปัญหาของภาคการเงิน

การปรับแพคเกจ ได้ลำดับดีกว่า วิกฤตการณ์แลกเปลี่ยนเงิน
ควรจะเน้นหลักที่จุดเริ่มต้นและระยะเวลาสำหรับการเพิ่มข้อมูล
มาตรฐานควรมีอีกต่อไป นี้จะทำให้ความดันเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเงิน
น้อยกว่าสถาบันที่จุดเริ่มต้นของวิกฤตพวกเขาอยู่ภายใต้แรงกดดันมากพอแล้วจาก
สูงกว่าบาทมูลค่าหนี้ต่างประเทศและภาวะเศรษฐกิจถดถอยที่จะเกิดขึ้น อย่างไรก็ตามจาก
โปรแกรมการปรับตัวเพื่อรับมือกับวิกฤตการณ์สกุลเงิน สถาบันการเงินยังตอนนี้
ดิ้นรนเพิ่มทุน แม้กับรัฐบาลชุด เมื่อวันที่ 14 สิงหาคม 2541 ซึ่ง
ทำให้รัฐบาลที่จะออกถึง 300 ล้านบาท พันธบัตรเพื่อช่วยภาคธุรกิจการเงินอีกครั้ง
.
19 ธนาคารยังคงเพิ่มขึ้น ธนาคารไทย , อัตราส่วนของ NPL ใน
สินเชื่อรวมเพิ่มขึ้นจาก 29.4 % ในไตรมาสแรกของปี 2541 51.6 % ในไตรมาสแรกของปี 2542 และอัตราส่วนที่เกี่ยวข้องกับ บริษัท เงินทุน
( ร้อยละ 65.5 43.8 ตามลำดับ ( ตารางที่ 6 ) สำหรับ