Brand trust is defined in this lite

Brand trust is defined in this literature as the willingness of consumers to rely on the power of the brand to realise its stated purpose, and brand affect defined as a brand's ability to draw out a positive emotional arousal in the consumers as a result of its use ([11] Chaudhuri and Holbrook, 2001). Three variants of brand trust are hypothesised by [41] Sheppard and Tuchinsky (1996), on the basis of its content or cognitive antecedents, namely: calculus-based trust, knowledge-based-trust and identification based-trust. Knowledge-based trust is self-explanatory. "Calculus-based" describes a form most commonly encountered in the work environment, which is based on a calculation of the probable effects of perceived rewards and deterrents on the behaviour of the third party. "Identification-based" is most common in personal life, and defines the situation in which the two parties have internalised each other's expectations and intentions to the extent that they do not need to calculate probable outcomes. Regarded as the highest form of trust, it can be developed in the business context, where it may build into the co-creation of joint products or goals, and commitment to company's shared values. [18] Dwyer et al. (1987) have similarly theorised that company's shared values contribute to the development of commitment and trust, while [35] Morgan and Hunt (1994) proposed that they are a direct precursor of trust. [14] Delgado-Ballester and Munuera-Alemán (2001) also found evidence that involvement with the owner-brand influences and moderates brand trust.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความน่าเชื่อถือของแบรนด์ถูกกำหนดในวรรณคดีนี้เป็นความตั้งใจของผู้บริโภคต้องพึ่งพลังของแบรนด์ที่จะตระหนักถึงวัตถุประสงค์ที่ระบุ อันส่งผลกระทบต่อแบรนด์ที่เป็นแบรนด์ความสามารถในการวาดออกแบบเร้าอารมณ์อารมณ์บวกในผู้บริโภคเป็นผลมาจากการใช้ (Chaudhuri [11] และเที่ยว 2001) สามสายพันธุ์ของแบรนด์น่าเชื่อถือมีบัฟ hypothesised โดย [41] และ Tuchinsky (1996), ถก antecedents ของเนื้อหา หรือองค์ความรู้ คือ: แคลคูลัสคะแนนความน่าเชื่อถือ ความรู้คะแนนเชื่อถือ และระบุคะแนนความน่าเชื่อถือ ความน่าเชื่อถือที่อาศัยความรู้ชัดแจ้งได้ "ใช้แคลคูลัส" อธิบายแบบที่พบมากที่สุดในงานสิ่งแวดล้อม ซึ่งยึดตามการคำนวณของผลน่ารับรู้รางวัลและ deterrents พฤติกรรมของบุคคลสาม "รหัส" พบได้ทั่วไปในชีวิตส่วนตัว และกำหนดสถานการณ์ที่ทั้งสองฝ่ายมี internalised ความคาดหวังและความตั้งใจของผู้อื่นเท่าที่พวกเขาไม่จำเป็นต้องคำนวณผลค่อน ถือได้ว่าเป็นแบบสูงสุดของความน่าเชื่อถือ มันสามารถที่จะพัฒนาในบริบทธุรกิจ ที่อาจสร้างเป็นการสร้างร่วมของผลิตภัณฑ์ร่วม หรือเป้าหมาย และความมุ่งมั่นของบริษัทค่านิยมร่วมกัน [18] Dwyer et al. (1987) ได้ในทำนองเดียวกัน theorised ว่า ค่านิยมร่วมกันของบริษัทนำไปสู่การพัฒนาความมุ่งมั่นและความไว้วางใจ ขณะที่มอร์แกน [35] และล่า (1994) เสนอว่า เป็นสารตั้งต้นโดยตรงของบริษัท [14] Delgado Ballester และ Munuera-Alemán (2001) นอกจากนี้ยังพบหลักฐานที่เกี่ยวข้องกับอิทธิพลเจ้าของแบรนด์ และความน่าเชื่อถือของแบรนด์ moderates

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แบรนด์ความไว้วางใจที่กำหนดไว้ในวรรณกรรมนี้เป็นความตั้งใจของผู้บริโภคที่จะพึ่งพาพลังของแบรนด์ที่จะตระหนักถึงวัตถุประสงค์ที่ระบุไว้และแบรนด์ส่งผลกระทบต่อการกำหนดเป็นความสามารถของแบรนด์ที่จะดึงออกมาเร้าอารมณ์ความรู้สึกในเชิงบวกในผู้บริโภคเป็นผลมาจากการใช้งาน ([11] Chaudhuri และฮอลบรู, 2001) สามสายพันธุ์ของความไว้วางใจยี่ห้อสมมุติฐานโดย [41] Sheppard และ Tuchinsky (1996) บนพื้นฐานของเนื้อหาหรือบุคคลองค์ความรู้คือ: แคลคูลัสตามความไว้วางใจความรู้ตามความไว้วางใจและบัตรประจำตัวตามความไว้วางใจ ความไว้วางใจความรู้ตามเป็นตัวอธิบาย "แคลคูลัสตาม" อธิบายถึงรูปแบบที่พบมากที่สุดในสภาพแวดล้อมการทำงานซึ่งจะขึ้นอยู่กับการคำนวณของผลกระทบที่น่าจะเป็นของรางวัลและการรับรู้เกี่ยวกับการยับยั้งการทำงานของบุคคลที่สาม "บัตรประจำตัวตาม" จะพบมากที่สุดในชีวิตส่วนตัวและการกำหนดสถานการณ์ที่ทั้งสองฝ่ายได้ internalized ความคาดหวังของแต่ละคนและความตั้งใจในขอบเขตที่พวกเขาไม่จำเป็นต้องคำนวณผลที่น่าจะเป็น ถือได้ว่าเป็นรูปแบบสูงสุดของความไว้วางใจก็สามารถได้รับการพัฒนาในบริบททางธุรกิจที่อาจสร้างเป็นผู้ร่วมสร้างผลิตภัณฑ์ร่วมกันหรือเป้าหมายและความมุ่งมั่นที่จะค่านิยมร่วมกันของ บริษัท ฯ [18] Dwyer, et al (1987) มหาเศรษฐีในทำนองเดียวกันว่า บริษัท ของค่านิยมร่วมกันสนับสนุนการพัฒนาของความมุ่งมั่นและความไว้วางใจในขณะที่ [35] มอร์แกนและฮันท์ (1994) เสนอว่าพวกเขามีความเป็นผู้นำโดยตรงของความไว้วางใจ [14] เดลกาโด-Ballester และ Munuera-Alemán (2001) นอกจากนี้ยังพบหลักฐานการมีส่วนร่วมว่าด้วยอิทธิพลของแบรนด์เจ้าของและฝ่ายกลางไว้วางใจแบรนด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไว้วางใจแบรนด์ที่กำหนดไว้ในวรรณกรรมนี้ ความเต็มใจของผู้บริโภคพึ่งพาพลังของแบรนด์ที่จะตระหนักถึงการระบุวัตถุประสงค์ และ แบรนด์ มีผลต่อการกำหนดเป็นแบรนด์ของความสามารถในการวาดออกบวกกระตุ้นเร้าทางอารมณ์ในผู้บริโภคที่เป็นผลของการใช้ ( [ 11 ] และ chaudhuri Holbrook , 2001 ) สามตัวแปรของความไว้วางใจแบรนด์วิชาโดย [ 41 ] เซฟเฟิร์ด และ tuchinsky ( 1996 ) บนพื้นฐานของเนื้อหาหรือบรรพบุรุษ สติปัญญา คือ ความไว้วางใจจากแคลคูลัส ความน่าเชื่อถือ และความไว้วางใจจากการใช้ความรู้ ความไว้วางใจบนพื้นฐานของความรู้ตนเองอธิบาย " แคลคูลัสพื้นฐาน " อธิบาย รูปแบบส่วนใหญ่ที่พบทั่วไปในสภาพแวดล้อมในการทำงาน ซึ่งจะขึ้นอยู่กับการคำนวณผลที่น่าจะเป็นของการรับรู้และรางวัล deterrents ด้านพฤติกรรมของบุคคลที่สาม . การจำแนกตาม " เป็นที่พบมากที่สุดในชีวิตส่วนตัว และกำหนดสถานการณ์ที่ทั้งสองฝ่ายมี internalised แต่ละอื่น ๆ ของความคาดหวังและความตั้งใจในขอบเขตที่พวกเขาไม่ต้องคำนวณผลที่น่าจะเป็น ถือว่าเป็นรูปแบบสูงสุดของความน่าเชื่อถือ มันสามารถพัฒนาในบริบททางธุรกิจที่อาจจะสร้างเป็นบริษัทสร้างผลิตภัณฑ์ร่วม หรือเป้าหมาย และความมุ่งมั่นของ บริษัท ที่แบ่งปันค่า [ 18 ] Dwyer et al . ( 1987 ) ได้เช่นกัน theorised ที่ บริษัท คุณค่าที่สนับสนุนการพัฒนาของความมุ่งมั่นและเชื่อมั่น ในขณะที่ [ 35 ] มอร์แกนและล่า ( 1994 ) เสนอว่าพวกเขาเป็นสารตั้งต้นโดยตรงของความไว้วางใจ [ 14 ] เดลกาโดและ ballester munuera . kgm N ( 2001 ) นอกจากนี้ยังพบหลักฐานที่เกี่ยวข้องกับเจ้าของแบรนด์อิทธิพลและไว้วางใจแบรนด์สบายๆ .