Seahorses (Syngnathidae: Hippocampu

Seahorses (Syngnathidae: Hippocampus) are iconic marine teleosts that are readily identifiable by their upright posture. The fossil record is inadequate to shed light on the evolution of this trait because it lacks transitional forms. There are, however, extant syngnathid species (the pygmy pipehorses) that look like horizontally swimming seahorses and that might represent a surviving evolutionary link between the benthic seahorses and other, free-swimming members of the family Syngnathidae. Using sequence data from five nuclear loci, we confirm the sister taxon relationship between seahorses and pygmy pipehorses. Molecular dating indicates that the two taxa diverged during the Late Oligocene. During this time, tectonic events in the Indo-West Pacific resulted in the formation of vast amounts of new shallow-water areas and associated expansion of seagrass habitats that would have favoured the seahorses’ upright posture by improving their camouflage while not affecting their manoeuvrability negatively. The molecular techniques employed here provide new insights into the evolution of a taxon whose fossil record is incomplete, but whose evolutionary history is so recent that the major stages of morphological evolution are still represented in extant species.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ม้าน้ำ (Syngnathidae: Hippocampus) เป็นสัญลักษณ์ทางทะเล teleosts ที่สามารถระบุได้อย่างง่ายดาย โดยท่าทางของพวกเขาตรงนั้น ซากดึกดำบรรพ์เพียงพอที่จะหลั่งน้ำตาแสงในวิวัฒนาการของลักษณะนี้ เพราะมันขาดรูปแบบการเปลี่ยน มี อย่างไรก็ตาม สายพันธุ์ syngnathid ที่ยังหลงเหลืออยู่ (pipehorses แคระ) ที่ดูเหมือนแนวนอนว่ายน้ำม้าน้ำและที่อาจแสดงการเชื่อมโยงวิวัฒนาการรอดตายระหว่างม้าน้ำหน้าดินและอื่น ๆ free-swimming สมาชิกของครอบครัว Syngnathidae เราใช้ข้อมูลลำดับจากตำแหน่งอ่อนแอนิวเคลียร์ห้า ยืนยันน้องสาวมันสัมพันธ์ระหว่างม้าน้ำแคระ pipehorses หาคู่โมเลกุลบ่งชี้ว่า ที่เหลืองแยกออกระหว่าง Oligocene ดึก ในช่วงเวลานี้ กิจกรรมธรณีในแปซิฟิกตะวันตกอินโดผลในการก่อตัวของพื้นที่น้ำใหม่จำนวนมากและขยายเชื่อมโยงของแหล่งที่อยู่อาศัยที่จะได้เป็นที่ชื่นชอบของม้าน้ำตรงท่าพรางของพวกเขาในขณะที่ไม่มีผลต่อความคล่องตัวทางลบการปรับปรุง หญ้าทะเล เทคนิคโมเลกุลที่ทำงานที่นี่ให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่ในวิวัฒนาการของมันที่มีซากดึกดำบรรพ์ไม่สมบูรณ์ แต่ที่มีประวัติวิวัฒนาการล่าว่า ขั้นตอนสำคัญของวิวัฒนาการสัณฐานยังคงแสดงในสายพันธุ์ที่ยังหลงเหลืออยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ม้าน้ำ (วงศ์ปลาจิ้มฟันจระเข้และม้าน้ำ: Hippocampus) จะ teleosts ทะเลที่โดดเด่นและพร้อมที่จะระบุตัวตนได้โดยท่าตรงของพวกเขา ซากดึกดำบรรพ์ไม่เพียงพอที่จะหลั่งน้ำตาแสงในวิวัฒนาการของลักษณะนี้เพราะมันไม่มีรูปแบบการนำส่ง มี แต่ที่ยังหลงเหลืออยู่สายพันธุ์ syngnathid (คนแคระ pip​​ehorses) ที่มีลักษณะเหมือนม้าน้ำในแนวนอนว่ายน้ำและที่อาจหมายถึงการเชื่อมโยงวิวัฒนาการที่รอดตายระหว่างม้าน้ำหน้าดินและอื่น ๆ ที่สมาชิกว่ายน้ำฟรีของครอบครัววงศ์ปลาจิ้มฟันจระเข้และม้าน้ำ โดยใช้ข้อมูลลำดับจากห้าตำแหน่งนิวเคลียร์เรายืนยันความสัมพันธ์ระหว่างแท็กซอนน้องสาวและม้าน้ำแคระ pip​​ehorses โมเลกุลเดทแสดงให้เห็นว่าทั้งสองแยกออกแท็กซ่าในช่วงปลาย Oligocene ในช่วงเวลานี้เหตุการณ์เปลือกโลกในอินโดแปซิฟิกตะวันตกส่งผลให้เกิดการก่อตัวของจำนวนมากมายของพื้นที่น้ำตื้นใหม่และการขยายตัวของการเชื่อมโยงของแหล่งที่อยู่อาศัยหญ้าทะเลที่จะได้รับการสนับสนุนท่าตรงม้าน้ำ 'โดยการปรับปรุงการปลอมตัวของพวกเขาในขณะที่ไม่ส่งผลกระทบต่อความคล่องแคล่วของพวกเขาในเชิงลบ . เทคนิคโมเลกุลลูกจ้างที่นี่ให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่เข้าสู่วิวัฒนาการของแท็กซอนที่มีฟอสซิลบันทึกไม่สมบูรณ์ แต่มีประวัติวิวัฒนาการล่าสุดเพื่อให้ขั้นตอนที่สำคัญของวิวัฒนาการทางสัณฐานวิทยายังคงแสดงอยู่ในสปีชีส์ที่ยังหลงเหลืออยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ม้าน้ำ ( ม้าน้ำแคระ : ฮิปโปแคมปัส ) teleosts ทางทะเลสัญลักษณ์ พร้อมระบุโดยตรงท่าของพวกเขา บันทึกฟอสซิลไม่หลั่งแสงในวิวัฒนาการของลักษณะนี้ เพราะมันขาดรูปแบบเดียว . มี , อย่างไรก็ตาม , ชนิดที่ยัง syngnathid ( แคระ pipehorses ) ที่มีลักษณะเหมือนแนวนอนว่ายม้าน้ำและอาจเป็นตัวแทนของการวิวัฒนาการที่เชื่อมโยงระหว่างม้าน้ำสัตว์และ อื่น ๆ , ฟรีว่ายสมาชิกม้าน้ำแคระครอบครัว การใช้ลำดับข้อมูลจากห้านิวเคลียร์ทางเรายืนยันน้องสาวชนิดและความสัมพันธ์ระหว่างม้าน้ำแคระ pipehorses . โมเลกุลเดทแสดงว่าสอง diverged ในโอลิซ่าดึก ในช่วงเวลานี้ เหตุการณ์ธรณีในอินโดแปซิฟิกตะวันตกส่งผลให้เกิดการก่อตัวของจำนวนมากมายของพื้นที่น้ำตื้น และการขยายตัวของที่อยู่อาศัยใหม่ที่หญ้าทะเลนั้นต้องชอบน้ํา " ตรงท่า โดยการปรับปรุงพรางของพวกเขาในขณะที่ไม่มีผลต่อกลยุทธ์ของพวกเขาในทางลบ เทคนิคระดับโมเลกุลที่ใช้ที่นี่ให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่ในวิวัฒนาการของชนิดที่มีบันทึกฟอสซิลยังไม่สมบูรณ์ แต่ที่มีวิวัฒนาการประวัติศาสตร์ ดังนั้น ล่าสุดว่า ขั้นตอนหลักของวิวัฒนาการสัณฐานวิทยายังเป็นตัวแทนในเท่าที่มีอยู่ชนิด