Chapter 79: The Way OutThe trio sta

Chapter 79: The Way Out

The trio started to act after they had talked it over.

Time flew like lightning.

In a flash, darkness had begun to descend.

Almost as soon as night fell, reed music rose from the mayor’s estate and carried on unceasingly.

Whether the nobles had lost all hope for tomorrow’s escape, or they were wanting to show that they did not care about life and death, they were now letting loose with their amusements and merry-making.

Inside her carriage, Chen Rong wrung her hands and nervously watched the mayor’s gate.

Wang Hong had barely returned when the mayor had come to whisk him away. Time trickled on as she waited for him to come out so that they could meet up with Sun Yan.

While Chen Rong sat tight in anticipation, a tall and familiar figure came into sight.

He soon appeared in front of her carriage, leaning against the carriage shaft with a smile. She was in a slight trance when he looked at her and softly remarked, “You always fall into a trance whenever you look at me, darling. What are we going to do?”

He sounded unbelievably caring.

Chen Rong’s face colored. She withdrew her gaze and returned, “Who looks at you in a trance? Hmph!”

The man curved his mouth in a smile and turned back to his carriage.

At present, Wang Hong was donning a black outfit. Chen Rong hadn’t known there to be a man like him, whose gorgeous clothes could only serve as superfluous embellishment but whose plain clothes could be worn with regal elegance.

As the evening wore on, the streets in Mo’yang became enveloped in silence. The wheels rolled at a monotonous rhythm, the kind of rhythm that distressed people.

The carriage stopped at length.

Chen Rong stepped down to the sight of soldiers lining in front of her. Armored and standing beside their horses, they stoically queued in straight rows.

Nearby, Sun Yan strode out to greet them.

After he gave her a reassuring glance, he turned to Wang Hong who had just gotten down from the carriage. “Something’s not right,” Sun Yan frowningly told him. “Since three quarters past the Rat hour (12:30 am), the number of barbarians outside the south gate has seemed to increase.”

“But that can’t be!” cried Chen Rong.

Sun Yan knitted his brow and turned around to look at Wang Hong.

Wang Hong nodded towards him and said, “Let’s go take a look.”

“All right.”

Wang Hong flapped his sleeves and began to climb the fortress stairs.

Because of the operation tonight, Sun Yan had taken complete control of the south gate.

Chen Rong followed behind them.

They soon reached the top.

There was a torch every ten paces. In the flickering light, they could clearly see the Hu camp below.

Something indeed seemed out of place. Troops were occasionally entering the Hu camp. Even under the dim starlight, one could see the billowing dust they provoked.

Sun Yan lowered his voice: “The situation is entirely contrary to what Ah Rong had said.”

Wang Hong didn’t make an answer. He slightly narrowed his eyes, quietly gazing down.

At this time, everyone looked at him waiting for an answer.

Of course, there were also those who turned to Chen Rong, but when they saw her ashen face and restless eyes, they couldn’t help thinking: She’s just a girl, after all.

It was deathly silent.

At length, Wang Hong suddenly laughed: “Good for Murong Ke!”

Everyone whirled around to look at him.

“Wang Qilang, did you see something?” Sun Yan quickly asked.

Wang Hong nodded. He pointed ahead and chuckled. “They aren’t lighting their torches and there are no drums. There’s just scattered smoke as if someone is constantly entering. Murong Ke always employs deceptions. It seems Ah Rong is right. Half of the forces guarding the south gate had been temporarily called away. He’s using this one trick to prevent us from breaking out.”

At this juncture, he did not bother to explain in detail to the crowd at large. He waved his long sleeves and quietly ordered: “We’ll do as planned!”

Sun Yan looked at Wang Hong in uncertainty. Nonetheless, he became assured by the composure on his handsome face. “Excellent!”

He swiftly took off.

As soon as the Ox hour (1-3 am) arrived, the reed music in the mayor’s estate came to a stop and was replaced by the sound of drums from three directions.

From the east gate, west gate, and north gate, loud beating of drums and the lighting of torches suddenly launched!

The city broke into a commotion.

Panicking cries and footsteps ensued; torches and lanterns came alive.

While people dashed out of their houses to ask what was happening, a dozen knights galloped toward the south gate, declaring loudly: “The south gate is empty. If you don’t want to die then follow General Sun to break out from the south gate!”

Their booming echoes woke everyone up.

In the mayor’s estate, a clan elder dashed out and shouted at one of the knights: “Who’s breaking out from the south gate with Sun Yan? Come back, come back this instant!”

The reply he received was the knight’s galloping past

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 79 : ทางออกทั้งสามคนเริ่มทำ หลังจากที่พวกเขาได้คุยกันแล้วเวลาบินมาเหมือนสายฟ้าแฟลชใน ความมืดก็เริ่มที่จะลงมาเกือบจะทันทีที่คืนลดลง , รีดเพลงเพิ่มขึ้นจากอสังหาริมทรัพย์ของนายกเทศมนตรีและสืบทอดต่อไปอย่างไม่หยุดยั้งไม่ว่าขุนนางได้สูญเสียความหวังทั้งหมดเพื่อหลบหนี วันพรุ่งนี้ หรือที่พวกเขาต้องการที่จะแสดงให้เห็นว่า พวกเขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับชีวิตและความตาย พวกเขาตอนนี้ ปล่อยวาง ด้วยลีลา และความร่าเริงให้ภายในรถม้า เฉินหยงบีบมือของเธอ และทำดู ของนายกเทศมนตรี เกทวังหงส์ไม่ได้กลับเมื่อนายกเทศมนตรี ก็ปัดเขาไป เวลาหยดบนที่เธอรอให้เขาออกมาเพื่อที่พวกเขาจะได้เจอกับ Sun Yanในขณะที่เฉินหยงนั่งแน่นในการรอคอย และคุ้นเคย ร่างสูงเข้ามาในสายตาทันทีที่เขาปรากฏในด้านหน้าของรถม้าของเธอพิงกับรถเพลา ด้วยรอยยิ้ม เธออยู่ในความมึนงงเล็กน้อย เมื่อเขาจ้องมองเธออย่างนุ่มนวลว่า " คุณมักจะตกอยู่ในความมึนงงเมื่อคุณมองมาที่ฉัน ที่รัก เราจะทำยังไงดี ? "ดูเหมือนเขาจะไม่ได้ดูแลเฉิงหรงหน้าสี เธอถอนสายตาของเธอและกลับมา " ใครมองเธอตาค้าง ? ฮึ่ม ! "ชายโค้ง ปากของเขายิ้มและหันกลับไปยังรถของเขาปัจจุบันวังหงส์ คือ สวมชุดสีดำ เฉินหยงไม่รู้มีคนชอบเขา ซึ่งเสื้อผ้าที่สวยงามจะเป็นฟุ่มเฟือยอลังการแต่ที่มีเสื้อผ้าธรรมดาอาจจะสวมใส่กับรีกัล ความสง่างามเป็นเย็นใส่บนถนนใน mo"yang มาท่ามกลางความเงียบ ล้อกลิ้งในจังหวะซ้ำซากชนิดของจังหวะ คนทุกข์นั้นรถม้าหยุดที่ความยาวเฉินหยงเดินลงมาเห็นซับในทหารในด้านหน้าของเธอ เกราะและยืนอยู่ข้างม้าของพวกเขา พวกเขา stoically เข้าคิวในแถวตรงใกล้เคียง , Sun Yan strode ออกไปทักทายพวกเขาหลังจากที่เขาทำให้เธอได้อย่างมั่นใจ เขากลายเป็นวังหงส์ ที่เพิ่งลงจากรถม้า " มีบางอย่างไม่ถูกต้อง , " Sun Yan frowningly บอกเขา " ตั้งแต่ไตรมาสที่ 3 ที่ผ่านมาหนูชั่วโมง ( 12.30 ) , หมายเลขของอนารยชนนอกประตูทิศใต้มีดูจะเพิ่มขึ้น "" แต่นั่นมันไม่ถูกต้อง ! " ร้องไห้ เฉิน ร่องSun Yan ถักคิ้วของเขาและหันกลับไปมอง หวัง ฮองวังหงส์พยักหน้ากับเขาและกล่าวว่า " ไปดู "" ก็ได้ "วังหงส์เหินแขนของเขาและเริ่มที่จะปีนป้อมบันไดเพราะการผ่าตัดคืนนี้ , Sun Yan ได้รับการควบคุมที่สมบูรณ์ของประตูทิศใต้เชนร้องตามหลังพวกเขาพวกเขาเร็ว ๆนี้มาถึงด้านบนมีไฟฉายทุกสิบก้าว ในแสงไฟกระพริบ พวกเขาจะเห็นชัดเจนในค่ายฮูด้านล่างสิ่งที่แน่นอนดูเหมือนออกจากสถานที่ ทหารถูกบางครั้งเข้าค่ายโฮ แม้ภายใต้แสงดาวริบหรี่ หนึ่งสามารถดูโขมงฝุ่นพวกเขายั่วยุSun Yan ลดเสียงของเขา : " สถานการณ์ทั้งหมด ขัดกับสิ่งที่อาหยงได้กล่าวว่า " .วังหงส์ ไม่ได้ให้คำตอบ เขาเล็กน้อยแคบดวงตาของเขาเงียบๆ มองลงในเวลานี้ ทุกคนมองเขาอย่างรอคำตอบแน่นอน มีผู้หันมาเฉินหยง แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่ซีดเผือดของเธอ และกระสับกระส่าย สายตาของพวกเขาไม่สามารถช่วยคิดว่า เธอเป็นแค่เด็กสาว หลังจากทั้งหมดมันเป็นเพชฌฆาตเงียบ .ยาว , วังฮงก็หัวเราะ " ดีสำหรับมู่หรง Ke ! "ทุกคน Whirled ๆมองเขา" วัง qilang คุณเห็นอะไร ? " Sun Yan รีบถามวังหงส์พยักหน้า เขาชี้ไปข้างหน้า และ หัวเราะ . " พวกเขาไม่ได้คบเพลิงของแสงและไม่มีกลอง มีเพียงควันกระจัดกระจายราวกับมีใครอยู่ตลอดเวลาที่เข้า มู่หรง Ke มักจะใช้หลอกลวง . ดูเหมือนอาหยง พูดถูก ครึ่งหนึ่งของทหารเฝ้าประตูใต้ได้ชั่วคราวออกไป เขาใช้เทคนิคหนึ่งเพื่อป้องกันเราจากการแหกคุก .ที่จุดเชื่อมต่อนี้เขาไม่ได้รำคาญที่จะอธิบายในรายละเอียดในฝูงชนที่มีขนาดใหญ่ เขาแกว่งแขนยาวของเขาและแอบสั่ง " เราทำได้ตามแผน "ซุนเหยียนมองวังหงส์ในความไม่แน่นอน กระนั้น เขาก็มั่นใจได้โดยความสงบบนใบหน้าหล่อของเขา " เยี่ยม ! "เขารีบหนีไปทันทีที่หนึ่งชั่วโมง ( 1-3 ) มาถึง รีด ดนตรีในที่ดินของนายกเทศมนตรีมาหยุดและถูกแทนที่ด้วยเสียงกลองจากสามทิศทางจากประตูตะวันออก ประตูตะวันตก และเหนือประตู เต้นเสียงดังของกลองและแสงของคบเพลิงเปิดตัวทันที !เมืองที่เข้าไปวุ่นวายตกใจร้องไห้ และฝีเท้าที่ ensued ; ไฟฉายและโคมไฟมามีชีวิตอยู่ในขณะที่คนถลันออกจากบ้านเพื่อถามว่าเกิดอะไรขึ้น อัศวินโหลควบม้าทางประตูใต้ประกาศเสียงดัง : " ประตูทิศใต้ คือ ว่างเปล่า ถ้าคุณไม่อยากตายแล้วตามดวงอาทิตย์ทั่วไปออกไปจากประตูใต้ "ของพวกเขาเฟื่องฟูก้อง ปลุกให้ทุกคนตื่นในที่ดินของนายกเทศมนตรี ผู้อาวุโสถูกตะโกนใส่หนึ่งของอัศวิน " ที่แตกออกมาจากใต้ประตูด้วย ซู