The Norwegian cases discussed in th

The Norwegian cases discussed in this paper are ‘Old Stavanger’,
Sjogata in Mosjoen and the city centre of Risor. Research on the
three case studies was conducted in 2008 and 2009. A map of all
of the old towns represented in the study is presented in Fig. 1.
The three cases (highlighted in the map) vary in size, Stavanger
being a larger urban city and Risor and Mosjoen being two smaller
towns. All three cases are illustrations of ‘Den Nordiska Trastaden’
(the Nordic wooden city), selected by Nordic ICOMOS to raise the
status of wooden urban heritage in the 1970s (Berg, Kaul, et al.,
1972). Despite huge differences in scale, the three cases have in
common a sort of density and urban ‘pulse’, as built heritage sites
located in an urban environment and as areas that have been preserved
by a specific conservation paragraph in the Building Act.
This set the theme for the European Architectural Year in 1975.
They are also in line with the Amsterdam Charter’s call for ‘integrated
conservation’,3 which stressed the significance of the built
environment and ‘lesser buildings’, and was a supplement to the previous
conservation practice focusing on major monuments (Bye,
2010, p. 529). The human scale of these wooden towns and their
identity became central arguments for their preservation. Less
emphasis was put on authenticity or their antique qualities. Old
Stavanger is an example of a local initiative of preservation of a
whole building structure as early as the 1950s, before proper statutory
protection of the historic built environment became possible
through the Building Act of 1965. All three sites are lived spaces,
which are residential areas only or a mix of different forms of use.
The data consist of three types, fieldwork in the area, interviews
with representatives of the local authorities and focus group interviews
with local inhabitants, business actors and civil organisations.
The field material includes a mapping of the background of
the preservation plans, the local discourses, the actors involved
and their motivations. The fieldwork includes guided walks in
the preserved area with a representative of the local conservation
authorities. Focus group interviews were conducted with locals living
in the area. The overall fieldwork focus was on place, the preserved
area and its relationship to the city or town as a whole:
(1) how the site was presented, particularly the representations
of built heritage, (2) how the place identity was expressed, including
references to the heritage and historic environments, and (3)
how the people express the values of the built heritage. Place qualities
were an additional focus, both those that could be observed by
any visitor and those experienced by residents. Local organisations
and business actors were interviewed about their experience of
doing business in areas with severe restrictions. The data also include
a number of documents, such as preservation plans, other
plans related to the area and other relevant documents and policy
statements. The interviews with representatives of local authorities
had their focus on the preservation plan and the planning process,
the conflicts and the different interests involved. A second
focus in these interviews was the management model of the area,
as in most cases

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรณีนอร์เวย์กล่าวถึงในบทความนี้ 'เก่าตาวังเงร์'
Sjogata ใน Mosjoen และใจกลางเมืองของ Risor งานวิจัยเกี่ยวกับสามกรณีศึกษาได้ดำเนินการในปี 2008 และ 2009 แผนที่ของทุกเมืองเก่าที่เป็นตัวแทนในการศึกษาจะนำเสนอในรูป 1. สามราย (เน้นในแผนที่) แตกต่างกันในขนาดตาวังเงร์เป็นเมืองขนาดใหญ่และเมืองRisor และ Mosjoen เป็นขนาดเล็กสองเมือง ทั้งสามกรณีภาพประกอบของรัง Nordiska Trastaden '(ไม้เมืองนอร์ดิก) เลือกโดยอิโคโมสนอร์ดิกที่จะยกระดับสถานะของมรดกทางวัฒนธรรมของเมืองไม้ในปี 1970 (ภูเขาน้ำแข็ง Kaul, et al., 1972) แม้จะมีความแตกต่างอย่างมากในระดับที่สามกรณีมีการจัดเรียงกันของความหนาแน่นและในเมือง 'พัลส์' เป็นมรดกสร้างอยู่ในสภาพแวดล้อมของเมืองและเป็นพื้นที่ที่ได้รับการรักษาโดยวรรคอนุรักษ์ที่ระบุในพระราชบัญญัติอาคาร. ชุดนี้ รูปแบบสำหรับปีสถาปัตยกรรมยุโรปในปี 1975 พวกเขายังอยู่ในแนวเดียวกันกับสายกฎบัตรของอัมสเตอร์ดัมสำหรับ 'บูรณาการอนุรักษ์' 3 ซึ่งเน้นความสำคัญของการสร้างขึ้นในสภาพแวดล้อมและอาคารน้อย'และเป็นอาหารเสริมเพื่อที่ผ่านมาการปฏิบัติในการอนุรักษ์ มุ่งเน้นไปที่อนุสรณ์สถานที่สำคัญ (Bye, 2010, น. 529) ขนาดของมนุษย์ในเมืองไม้เหล่านี้และพวกเขาตัวตนกลายเป็นข้อโต้แย้งกลางสำหรับการเก็บรักษาของพวกเขา น้อยเน้นวางอยู่บนความถูกต้องหรือคุณภาพของพวกเขาโบราณ เก่าตาวังเงร์เป็นตัวอย่างของความคิดริเริ่มในท้องถิ่นของการเก็บรักษาของหนึ่งโครงสร้างอาคารทั้งหมดเป็นช่วงต้นปี1950 ก่อนที่จะตามกฎหมายที่เหมาะสมป้องกันการสร้างสภาพแวดล้อมที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์เป็นไปได้ผ่านพระราชบัญญัติอาคารของปี1965 ทั้งสามเว็บไซต์มีช่องว่างที่อาศัยอยู่ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยพื้นที่เพียงอย่างเดียวหรือการผสมผสานของรูปแบบที่แตกต่างกันในการใช้. ข้อมูลประกอบด้วยสามประเภทงานภาคสนามในพื้นที่ที่การสัมภาษณ์กับผู้แทนของหน่วยงานท้องถิ่นและมุ่งเน้นการสัมภาษณ์กลุ่มกับชาวท้องถิ่นนักแสดงธุรกิจและองค์กรภาคประชา. วัสดุสาขารวมถึงการทำแผนที่ ของพื้นหลังของแผนการรักษาวาทกรรมท้องถิ่นนักแสดงที่เกี่ยวข้องและแรงจูงใจของพวกเขา ภาคสนามรวมถึงไกด์เดินเข้ามาในพื้นที่ที่มีการเก็บรักษาไว้เป็นตัวแทนของการอนุรักษ์ท้องถิ่นเจ้าหน้าที่ การสัมภาษณ์การสนทนากลุ่มได้ดำเนินการกับชาวบ้านที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ มุ่งเน้นงานภาคสนามโดยรวมอยู่ในสถานที่ที่เก็บรักษาไว้ในพื้นที่และความสัมพันธ์กับเมืองหรือเมืองรวม: (1) วิธีการที่เว็บไซต์ถูกนำเสนอโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นตัวแทนของมรดกทางวัฒนธรรมที่สร้างขึ้น(2) วิธีการที่ตัวตนของสถานที่ที่ได้รับการแสดงรวมทั้งอ้างอิงถึงมรดกทางวัฒนธรรมและสภาพแวดล้อมที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์และ (3) วิธีการที่ผู้คนแสดงคุณค่าของมรดกทางวัฒนธรรมที่สร้างขึ้น สถานที่ที่มีคุณภาพมีความสำคัญที่เพิ่มขึ้นทั้งผู้ที่จะได้รับการตรวจสอบโดยผู้เข้าชมใดๆ และผู้ที่มีประสบการณ์โดยผู้อยู่อาศัย องค์กรท้องถิ่นและนักแสดงธุรกิจถูกสัมภาษณ์เกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขาในการทำธุรกิจในพื้นที่ที่มีข้อจำกัด อย่างรุนแรง ข้อมูลยังรวมถึงจำนวนของเอกสารเช่นแผนการรักษาอื่น ๆ แผนการที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่และเอกสารที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ และนโยบายงบ สัมภาษณ์กับตัวแทนของหน่วยงานท้องถิ่นที่มีความสนใจในการวางแผนการอนุรักษ์และขั้นตอนการวางแผน, ความขัดแย้งและความสนใจที่แตกต่างกันที่เกี่ยวข้อง เป็นครั้งที่สองมุ่งเน้นในการสัมภาษณ์เหล่านี้เป็นรูปแบบการจัดการของพื้นที่เป็นส่วนใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอร์เวย์ในกรณีกล่าวถึงในกระดาษนี้เป็น ' เก่า '
sjogata ใน Stavanger , mosjoen และศูนย์กลางเมืองของ risor . งานวิจัยเกี่ยวกับ
3 กรณีศึกษา ทำการศึกษาในปี 2008 และ 2009 แผนที่ของ
ของเมืองเก่าเป็นตัวแทนในการศึกษาที่แสดงในรูปที่ 1 .
3 กรณี ( แสดงแผนที่ ) แตกต่างกันในขนาด , Stavanger
เป็นขนาดใหญ่ในเมือง และ risor mosjoen สองและเป็นเมืองเล็ก

ทั้งสามกรณีคือภาพประกอบของ Den nordiska trastaden '
( เมืองไม้ Nordic ) , เลือกโดยชาวยุโรปสนธิสัญญายก
สถานะมรดกไม้เมืองในปี 1970 ( Berg , เคาท์ , et al . ,
1972 ) แม้จะมีความแตกต่างขนาดใหญ่ในขนาด สามกรณีมี
ทั่วไปจัดเรียงของความหนาแน่นและเมือง ' ชีพจร ' ขณะที่สร้างแหล่งมรดก
ตั้งอยู่ในสภาพแวดล้อมในเมืองและพื้นที่ที่ได้รับการรักษา โดยเฉพาะในวรรคอนุรักษ์

พระราชบัญญัติอาคารชุดนี้ชุดรูปแบบสำหรับปีสถาปัตยกรรมยุโรปใน ค.ศ.
พวกเขายังสอดคล้องกับกฎบัตรของอัมสเตอร์ดัมเรียก ' บูรณาการการอนุรักษ์ '
3 ซึ่งเน้นความสำคัญของการสร้าง
สิ่งแวดล้อมและ ' น้อยกว่าอาคาร 'และก็เสริมไปก่อนหน้านี้
การอนุรักษ์ฝึกเน้นอนุสาวรีย์หลัก ( บาย
2010 , หน้า 529 ) ขนาดของเมืองมนุษย์ไม้เหล่านี้ และตัวตนของพวกเขากลายเป็นศูนย์กลางสำหรับการรักษา
. เน้นน้อย
ใส่แท้หรือคุณภาพโบราณของพวกเขา เก่า
Stavanger คือตัวอย่างของการริเริ่มการอนุรักษ์ท้องถิ่นโครงสร้างอาคารทั้ง
ช่วงต้นปี 1950 ,ก่อนการคุ้มครองตามกฎหมาย
เหมาะสมของประวัติศาสตร์การสร้าง สภาพแวดล้อมก็เป็นไปได้
ผ่านอาคารพระราชบัญญัติ 1965 ทั้งสามแห่ง อาศัยช่องว่าง
ซึ่งมีพื้นที่ที่อยู่อาศัยเท่านั้น หรือการผสมผสานของรูปแบบที่แตกต่างกันของการใช้งาน .
ข้อมูลประกอบด้วยสามชนิดภาคสนามในพื้นที่ สัมภาษณ์
กับตัวแทนของหน่วยงานท้องถิ่นและการสนทนากลุ่มการสัมภาษณ์
กับชาวท้องถิ่นนักแสดง ธุรกิจและองค์กรพลเรือน
วัสดุสนามรวมถึงแผนที่ของพื้นหลังของ
รักษาแผน วาทกรรมท้องถิ่น , นักแสดงมีส่วนร่วม
และแรงจูงใจของพวกเขา ภาคสนามรวมถึงแนวทางเดินใน
รักษาพื้นที่กับตัวแทนของหน่วยงานอนุรักษ์
ท้องถิ่น การสัมภาษณ์กลุ่มการทดลองใช้ชีวิต
กับชาวบ้านในพื้นที่มุ่งเน้นการโดยรวมอยู่ในสถานที่เก็บ
พื้นที่และความสัมพันธ์กับเมือง หรือเมืองที่เป็นทั้ง :
( 1 ) ว่าเว็บไซต์ที่ถูกนำเสนอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตัวแทน
สร้างมรดก ( 2 ) วิธีที่ตนถูกแสดงออกมา รวมทั้ง
อ้างอิงจากมรดกและสภาพแวดล้อมทางประวัติศาสตร์และ 3 )
ว่าประชาชนแสดงคุณค่าของการสร้างมรดก สถานที่คุณภาพ
เป็นโฟกัสเพิ่มเติม ทั้งผู้ที่สามารถสังเกตได้ โดยผู้เข้าชมและผู้ที่มีประสบการณ์
โดยผู้อยู่อาศัย
องค์กรท้องถิ่นและนักแสดง ธุรกิจ ได้ให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขาของธุรกิจในพื้นที่ที่มีข้อจำกัด
ทำรุนแรง ข้อมูล นอกจากนี้ยังรวมถึง
หมายเลขของเอกสาร เช่น แผนการรักษาอื่น ๆ ,
แผนการที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่ และเอกสารอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับนโยบาย
งบ การสัมภาษณ์กับตัวแทนของหน่วยงานท้องถิ่นของ
มุ่งเน้นการวางแผนการรักษาและขั้นตอนการวางแผน
และความขัดแย้งแตกต่างกันผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง ประเด็นที่สอง
ในการสัมภาษณ์นี้เป็นรูปแบบการบริหารจัดการพื้นที่ ในกรณีส่วนใหญ่