different (p < 0.01). In Figs. 1 an

different (p < 0.01). In Figs. 1 and 2, there was a trend that either
TPVPC or total viable bacterial numbers were higher in summer
than in other seasons.
Besides oysters, the TPVPC in clam, razor clam and scallop were
also analyzed. In market A, the maximum TPVPC in clams was
3.3  103 cfu/mL, 1.3  103 cfu/mL in razor clams, and 5.8  102 cfu/
mL in scallops. In market B, the maximum TPVPC in clam was
5.0  103 cfu/mL, 2.5  104 cfu/mL in razor clams, and 7.9  102 cfu/
mL in scallop. The maximum TPVPC occurred in the summer or
autumn.
3.3. Antimicrobial resistance profile
In this study, 18 antimicrobials including penicillins, b-lactam
inhibitors, cephems, monobactams, penems, aminoglycosides,
quinolones, folate pathway inhibitors, phenicols and tetracyclines
were used for antimicrobial susceptibility testing. The results (Fig.
3) indicated that among 96 isolates tested, 87.5% of isolates
exhibited resistance to AMP. Fewer of the isolates were resistant to
KZ (31.3%), KF(6.3%), AMC(6.3%), PRL (6.3%) and AK (3.1%). Though
no drug resistance was shown, a large number of isolates exhibited
intermediate-resistance to ATM (40.6%). All isolates were sensitive
to CAZ, CN, NA, NOR, SXT, IPM and C.
The MAR index was determined by taking the ratio between the
number of antibiotic to which the organism was resistant and the
total number of antibiotics used (Devi et al., 2009). Thirty-four
percent of V. parahaemolyticus isolates demonstrated multiple
antimicrobial resistances to at least two antimicrobials. The MAR
indices were between 0.11 and 0.22 (Table 3). The maximum MAR
index attributed from isolates which exhibited resistance to four
antibiotics.
4. Discussion
Molluscan shellfish are filter feeders that filter large volumes of
seawater to obtain food. During the process of filter-feeding,
shellfish may also concentrate and retain human pathogens
derived from sewage contamination (Lees, 2000). Unfortunately,
little information on the contamination of V. parahaemolyticus
among shellfish in Chinese retail markets is available.
Shanghai is located in the Yangtze River estuary. The salinity of
seawater is too low to raise shellfish. Almost all shellfish sold in the
local markets were transported from other coastal provinces or
other countries (Wang et al., 2014). In this study, to evaluate the
contamination of Vibrio parahaemlyticus in retail shellfish, 140
samples were collected from retail market A and B. The
V. parahaemolyticus isolation rate in shellfish was 34.3%, which has
increased compared to previous reports (Chen, Shi, Zhou, Wang, &
Shi, in press). The positive rate of V. parahaemolyticus in oysters
(60.5%) was significantly higher than that in any other shellfish
(p < 0.01). As molluscan shellfish are filter feeders, and oysters are
larger than other shellfish. Itwas reported that oysters need to filter
more seawater to feed themselves by sieving organic matter from
the surrounding water (Tian, Bates, Jensen, & Mandrell, 2006).
Hence, oysters may bio-accumulate more pathogenic organisms
from water. It may be the reason why the positive rate of
V. parahaemolyticus in oysters was higher than in other shellfish.
Vibrio parahaemolyticus is a foodborne pathogen with a worldwide
distribution, but its densities in the environment and shellfish
vary depending on the season (water temperature), location,
sample type, and analytical methodology employed (DePaola,
Nordstrom, Bowers, Wells, & Cook, 2003; Martinez-Urtaza et al.,
2008; Zarei, Borujeni, Jamnejad, & Khezrzadeh, 2012). To investigate
this situation, a 12-month study was performed based on the
retail shellfish from two local markets in Shanghai. The maximum
TPVPC in oysters were 5.9  104 cfu/mL and 8.5  104 cfu/mL in
market A and market B, respectively. The values were higher than
the FDA recommended maximum level of 1.0  104 organisms/mL
(FDA, 2001; ISSC, 1997), which may pose a potential threat to
consumers consuming raw or undercooked shellfish. As to the
TPVPC of clams, razor clams and scallops, the maximum TPVPC
occurred in the summer or autumn. Noteworthy, discernible differences
of TPVPC were observed in shellfish between market A and
B. This discrepancy may derive from different sources, handing
methods or differences in storage temperature during capture to
the market. All these data can be used to estimate the exposure of
raw seafood consumers to V. parahaemolyticus. When the reference
values come to the TPVPC and total bacterial numbers, extreme or
moderate differences were observed among the three parts of
oyster tissues (O, D and G). Pathogenic microorganisms in thewater
may be captured initially by the gills during feeding, and transferred
to the digestive glands (Robertson, 2007;Wang et al., 2014).
Our results suggested that the gills or digestive glands can act as a
candidate tissue for V. parahaemolyticus detection in shellfish
(Wang, Yu, et al., 2010;Wang, Zhang, et al., 2010;Wang et al., 2014).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แตกต่างกัน (p < 0.01) Figs. 1 และ 2 มีแนวโน้มว่าอย่างใดอย่างหนึ่งTPVPC หรือหมายเลขแบคทีเรียทำงานได้รวมได้สูงกว่าในฤดูร้อนกว่าในฤดูอื่น ๆนอกจากหอยนางรม TPVPC ในหอยกาบ หอยแครงและหอยมีดโกนได้นอกจากนี้ยัง วิเคราะห์ ในตลาด A, TPVPC สูงสุดในหอยได้3.3 103 cfu/mL, 1.3 103 cfu/mL ในหอยมีดโกน และ 5.8 102 cfu /มล.ในหอย ในตลาด B, TPVPC สูงสุดในหอยได้5.0 103 cfu/mL, 2.5 104 cfu/mL ในหอยมีดโกน และ 7.9 102 cfu /มล.ในหอยแครง สูงสุด TPVPC ที่เกิดขึ้นในฤดูร้อน หรือฤดูใบไม้ร่วงนี้3.3 การค่าต้านทานยับยั้งจุลินทรีย์ในการศึกษานี้ antimicrobials 18 รวม penicillins บี-lactaminhibitors, cephems, monobactams, penems, aminoglycosidesquinolones โฟเลตทางเดิน inhibitors, phenicols และ tetracyclinesถูกใช้สำหรับการทดสอบจุลินทรีย์ภูมิไวรับ ผลลัพธ์ (ฟิก3) ระบุว่า ระหว่างแยก 96 ทดสอบ 87.5% ของแยกจัดแสดงความต้านทานต่อแอมป์ น้อยของแยกได้ทนต่อการKZ (31.3%), KF(6.3%), AMC(6.3%), PRL (6.3%) และ AK (3.1%) แม้ว่าไม่ต้านทานยาเสพติดที่แสดง ขนาดใหญ่จำนวนแยกจัดแสดงปานกลางต้านการ ATM (เป็นมูลค่า 40.6%) ทั้งหมดที่แยกได้สำคัญการ CAZ, CN, NA หรือ SXT, IPM และ cกำหนดดัชนีมี.ค. โดยมีอัตราส่วนระหว่างการหมายเลขของยาปฏิชีวนะที่มีชีวิตที่ถูกทนและจำนวนยาปฏิชีวนะใช้ (เทวีร้อยเอ็ด al., 2009) สามสิบสี่เปอร์เซ็นต์ของ V. parahaemolyticus แยกหลายสาธิตต้านทานจุลินทรีย์ให้น้อยสอง antimicrobials มี.ค.ดัชนีได้ระหว่าง 0.11 และ$ 0.22 (ตาราง 3) มี.ค.สูงสุดดัชนีที่เกิดจากจากแยกซึ่งจัดแสดงความต้านทานต่อ 4ยาปฏิชีวนะ4. สนทนาหอย molluscan มี feeders ตัวกรองที่กรองจำนวนมากน้ำทะเลจะได้รับอาหาร ในการกรองอาหารหอยอาจยังเข้มข้น และรักษาโรคมนุษย์ได้มาจากการปนเปื้อนของน้ำเสีย (ลีส์ 2000) อับข้อมูลเล็กน้อยเกี่ยวกับการปนเปื้อน V. parahaemolyticusระหว่างหอยในตลาดค้าปลีกจีนได้เซี่ยงไฮ้อยู่ในห้องแม่น้ำแยงซี เค็มของน้ำทะเลเป็นที่ต่ำเกินไปจะเพิ่มหอย ขายหอยเกือบทุกตลาดผู้อพยพจากจังหวัดชายฝั่งทะเล หรือประเทศที่อื่น ๆ (Wang et al., 2014) ในการศึกษา การประเมินการปนเปื้อนของผล parahaemlyticus ในขายปลีกหอย 140ตัวอย่างที่ถูกเก็บรวบรวมจากตลาดขายปลีก A และ bV. parahaemolyticus อัตราแยกหอยเป็น 34.3% ซึ่งมีเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้รายงาน (Chen ชิ โจว วัง &ชิ ในข่าว) อัตราการเพิ่มของ V. parahaemolyticus ในหอยนางรม(60.5%) ได้อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าในหอยอื่น ๆ(p < 0.01) เป็นหอย molluscan feeders กรอง และหอยนางรมมีขนาดใหญ่กว่าหอยอื่น ๆ Itwas รายงานว่า หอยนางรมต้องรองทะเลขึ้นไปจะเลี้ยงตัวเอง โดย sieving อินทรีย์จากน้ำรอบ (เทียน เบตส์ เจนเซน & Mandrell, 2006)ดังนั้น หอยนางรมอาจไบสะสม pathogenic ชีวิตเพิ่มเติมจากน้ำ มันอาจเป็นเหตุผลทำไมอัตราค่าบวกV. parahaemolyticus ในหอยนางรมนั้นสูงกว่าในหอยอื่น ๆParahaemolyticus ผลคือ ศึกษา foodborne กับทั่วโลกกระจาย แต่ความหนาแน่นของสิ่งแวดล้อมและหอยเปลี่ยนแปลงไปตามฤดูกาล (อุณหภูมิน้ำ), ที่ตั้งชนิดของตัวอย่าง และวิเคราะห์วิธีการทำงาน (DePaolaNordstrom, Bowers บ่อ และปรุง อาหาร 2003 มาติเน่ Urtaza et al.,2008 Zarei, Borujeni, Jamnejad, & Khezrzadeh, 2012) การตรวจสอบสถานการณ์นี้ การศึกษา 12 เดือนได้ดำเนินการตามขายปลีกหอยจากตลาดสองในเซี่ยงไฮ้ สูงสุดTPVPC ในหอยนางรมได้ 5.9 104 cfu/mL และ 8.5 104 cfu/mL ในตลาด A และ B ตลาดตามลำดับ ค่าสูงกว่าองค์การอาหารและยาแนะนำระดับสูงสุดของชีวิต 1.0 104/mL(FDA, 2001 ISSC, 1997) ซึ่งอาจก่อให้เกิดภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นผู้บริโภคที่บริโภคหอยดิบ หรือฝรั่งเศส เป็นการTPVPC หอย หอยมีดโกน และ หอย TPVPC สูงสุดเกิดขึ้นในฤดูร้อนหรือฤดูใบไม้ร่วง ความแตกต่างที่น่าสนใจ discernibleของ TPVPC สุภัคหอยระหว่างตลาด A และเกิดความขัดแย้งนี้อาจมาจากแหล่งต่าง ๆ handingวิธีการหรือความแตกต่างของอุณหภูมิในการเก็บระหว่างการจับภาพการตลาด ข้อมูลเหล่านี้สามารถใช้ในการประเมินความเสี่ยงของผู้บริโภคอาหารทะเลดิบ V. parahaemolyticus เมื่ออ้างอิงค่ามา TPVPC และรวมแบคทีเรียหมายเลข มาก หรือความแตกต่างปานกลางถูกสังเกตในสามส่วนของเนื้อเยื่อหอยนางรม (O, D และ G) จุลินทรีย์ใน thewaterอาจจะจับครั้งแรก โดย gills ในระหว่างการให้อาหาร และโอนย้ายการต่อมย่อยอาหาร (โรเบิร์ตสัน 2007 วัง et al., 2014)ผลของเราแนะนำว่า gills หรือต่อมย่อยอาหารสามารถดำเนินการเป็นการผู้สมัครเนื้อเยื่อสำหรับ V. parahaemolyticus ตรวจในหอย(วัง ยู et al., 2010 วัง จาง et al., 2010 วัง et al., 2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่แตกต่างกัน (p <0.01) ในมะเดื่อ 1 และ 2 มีแนวโน้มที่ทั้ง
TPVPC
หรือตัวเลขรวมของแบคทีเรียที่มีศักยภาพสูงในช่วงฤดูร้อนกว่าในฤดูกาลอื่น.
นอกจากหอยนางรมที่ TPVPC ในหอย,
หอยหลอดหอยเชลล์และได้รับการวิเคราะห์ ในตลาดที่ TPVPC สูงสุดหอยเป็น
3.3? 103 โคโลนี / มิลลิลิตร 1.3? 103 โคโลนี / มิลลิลิตรในหอยหลอดและ 5.8? 102 โคโลนี /
มิลลิลิตรในหอยเชลล์ ในตลาดบี TPVPC สูงสุดหอยเป็น
5.0? 103 โคโลนี / มิลลิลิตร 2.5? 104 โคโลนี / มิลลิลิตรในหอยหลอดและ 7.9? 102 โคโลนี /
มิลลิลิตรในหอยเชลล์ สูงสุด TPVPC
ที่เกิดขึ้นในช่วงฤดูร้อนหรือฤดูใบไม้ร่วง.
3.3 รายละเอียดความต้านทานยาต้านจุลชีพในการศึกษานี้ 18 รวมทั้งยาต้านจุลชีพ penicillins, B-lactam สารยับยั้ง cephems, monobactams, penems, aminoglycosides, quinolones สารยับยั้งการเดินโฟเลต phenicols tetracyclines และถูกนำมาใช้สำหรับการทดสอบความไวต่อยาต้านจุลชีพ ผล (รูปที่. 3) ชี้ให้เห็นว่าในหมู่ 96 แยกการทดสอบ 87.5% ของเชื้อแสดงความต้านทานต่อแอมป์ น้อยลงของสายพันธุ์มีความทนทานต่อการKZ (31.3%) KF (6.3%) บบส. (6.3%) PRL (6.3%) และอลาสกา (3.1%) แม้ว่าดื้อยาไม่มีก็แสดงให้เห็นเป็นจำนวนมากของเชื้อแสดงความต้านทานกลางเอทีเอ็ม(40.6%) ไอโซเลททุกคนที่มีความสำคัญที่จะ CAZ, CN, NA, NOR, SXT, IPM และ C มี.ค. ดัชนีถูกกำหนดโดยการใช้อัตราส่วนระหว่างจำนวนยาปฏิชีวนะที่มีชีวิตเป็นทนและจำนวนของยาปฏิชีวนะที่ใช้(เทพ et al, . 2009) สามสิบสี่เปอร์เซ็นต์ของ V. parahaemolyticus แยกแสดงให้เห็นหลายความต้านทานต่อยาต้านจุลชีพอย่างน้อยสองยาต้านจุลชีพ MAR ดัชนีอยู่ระหว่าง 0.11 และ 0.22 (ตารางที่ 3) สูงสุด MAR ดัชนีประกอบจากสายพันธุ์ที่ต้านทานต่อการแสดงสี่ยาปฏิชีวนะ. 4 คำอธิบายหอย Molluscan ดูดกรองที่กรองปริมาณมากน้ำทะเลที่จะได้รับอาหาร ในระหว่างขั้นตอนของการกรองอาหาร, หอยนอกจากนี้ยังอาจมีสมาธิและรักษาเชื้อโรคของมนุษย์ที่ได้มาจากการปนเปื้อนน้ำเสีย (กาก, 2000) แต่น่าเสียดายที่ข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับการปนเปื้อนของ V. parahaemolyticus หมู่หอยในตลาดค้าปลีกของจีนสามารถใช้ได้. เซี่ยงไฮ้ตั้งอยู่ในบริเวณปากแม่น้ำแม่น้ำแยงซีเกียง ความเค็มของน้ำทะเลต่ำเกินไปที่จะยกระดับหอย หอยเกือบทั้งหมดที่ขายในตลาดท้องถิ่นถูกเคลื่อนย้ายจากจังหวัดชายฝั่งทะเลอื่น ๆ หรือประเทศอื่นๆ (Wang et al., 2014) ในการศึกษานี้เพื่อประเมินการปนเปื้อนของเชื้อ Vibrio parahaemlyticus ในหอยค้าปลีก 140 ตัวอย่างที่เก็บได้จากตลาดค้าปลีกและบีโวลต์ อัตราการแยก parahaemolyticus ในหอยเป็น 34.3% ซึ่งได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับรายงานก่อนหน้านี้(เฉินชิโจววังและชิในการกด) อัตราการบวกของ V. parahaemolyticus ในหอยนางรม(60.5%) อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าในหอยอื่น ๆ(p <0.01) ในฐานะที่เป็นหอยหอยดูดกรองและหอยนางรมที่มีขนาดใหญ่กว่าหอยอื่น ๆ itwas รายงานว่าหอยนางรมต้องกรองน้ำทะเลมากขึ้นที่จะเลี้ยงตัวเองโดยsieving สารอินทรีย์จากน้ำโดยรอบ(Tian, ​​เบตส์เซ่นและ Mandrell 2006). ดังนั้นหอยนางรมอาจชีวภาพสะสมเชื้อโรคมากขึ้นจากน้ำ มันอาจจะเป็นเหตุผลที่ทำให้อัตราการบวกของโวลต์ parahaemolyticus ในหอยนางรมสูงกว่าในหอยอื่น ๆ . parahaemolyticus Vibrio เป็นเชื้อโรคที่เกิดจากอาหารที่มีทั่วโลกจัดจำหน่ายแต่ความหนาแน่นในสภาพแวดล้อมและหอยที่แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับฤดูกาล (อุณหภูมิน้ำ), สถานที่, ประเภทตัวอย่างและวิธีการวิเคราะห์การจ้างงาน (DePaola , Nordstrom, Bowers, เวลส์และแม่ครัว 2003. มาร์ติเน Urtaza, et al, 2008; Zarei, Borujeni, Jamnejad และ Khezrzadeh 2012) เพื่อตรวจสอบสถานการณ์เช่นนี้การศึกษา 12 เดือนได้ดำเนินการบนพื้นฐานของหอยค้าปลีกจากสองตลาดท้องถิ่นในเซี่ยงไฮ้ สูงสุดTPVPC ในหอยนางรมเป็น 5.9? 104 โคโลนี / มิลลิลิตรและ 8.5? 104 โคโลนี / มิลลิลิตรในตลาดและตลาดB ตามลำดับ ค่าสูงกว่าองค์การอาหารและยาแนะนำระดับสูงสุดของ 1.0? 104 ชีวิต / มิลลิลิตร(FDA, 2001; ISSC, 1997) ซึ่งอาจก่อให้เกิดภัยคุกคามที่อาจเกิดกับผู้บริโภคการบริโภคหอยดิบหรือสุก ในฐานะที่เป็นไปTPVPC ของหอย, หอยหลอดและหอยเชลล์ที่ TPVPC สูงสุดที่เกิดขึ้นในช่วงฤดูร้อนหรือฤดูใบไม้ร่วง ที่น่าสังเกตความแตกต่างที่เห็นเด่นชัดของ TPVPC พบในหอยระหว่างตลาดและบี ความแตกต่างนี้อาจเป็นผลมาจากแหล่งที่มาที่แตกต่างกันมอบวิธีการหรือความแตกต่างในการจัดเก็บข้อมูลในช่วงอุณหภูมิที่จะจับตลาด ข้อมูลทั้งหมดเหล่านี้สามารถนำมาใช้ในการประเมินการสัมผัสของผู้บริโภคอาหารทะเลดิบ V. parahaemolyticus เมื่ออ้างอิงค่ามา TPVPC และตัวเลขแบคทีเรียรวมที่รุนแรงหรือความแตกต่างในระดับปานกลางถูกตั้งข้อสังเกตในสามส่วนของเนื้อเยื่อหอยนางรม(O, D และ G) เชื้อจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดโรคใน thewater อาจจะถูกจับครั้งแรกโดยเหงือกในระหว่างการให้อาหารและโอนไปยังต่อมย่อยอาหาร (โรเบิร์ต 2007. วัง et al, 2014). ผลของเราชี้ให้เห็นว่าเหงือกหรือต่อมย่อยอาหารสามารถทำหน้าที่เป็นเนื้อเยื่อผู้สมัคร V . การตรวจสอบ parahaemolyticus ในหอย (. วัง Yu, et al, 2010; วังจาง, et al, 2010;.. วัง et al, 2014)