Ben Gunn is a marooned sailor Jim H

Ben Gunn is a marooned sailor Jim Hawkins finds on the island. He had been a part of Captain Flint's crew, like Long John Silver and Billy Bones. But unlike these men, absolutely no one respects him. When Tom Morgan and George Merry hear a ghostly voice in the forest, they are terrified – that is, until they identify it as Ben Gunn's. George Merry exclaims, "Nobody minds Ben Gunn [...] dead or alive, nobody minds him" (32.30). In other words, even if the voice belongs to a ghost, it's Ben Gunn's ghost, and nobody should be concerned about that.

This gives you a sense of exactly how little respect everyone in the world has for Ben Gunn. In fact, as far as we can tell, he was basically abandoned on the island because he was annoying. He was sailing with a ship that happened to pass the island three years before when he promised everyone Captain Flint's treasure. The ship obediently stopped at the island and the crew spent twelve days looking before getting fed up and leaving Ben there with pickaxes to keep searching on his own.

Still, even if Ben Gunn isn't exactly an impressive figure, he is a survivor. Against all odds, he manages to live for three years on the island by himself, killing and preserving goat meat and looking tirelessly for Captain Flint's treasure. And he even manages to find it, two months before the Hispaniola even gets there. While Ben Gunn is too afraid to confront the pirates on the island by himself, he is wily enough to make powerful friends – Doctor Livesey, in particular – who give him free passage to England and a thousand pounds in exchange for news about the treasure and help in tracking the pirates. It goes to show that you don't need to be a courageous, impressive person like Long John Silver to change the fate of other people – you just have to be lucky and cunning.

A last note about Ben Gunn: when the poor man first meets Jim on the island, he tells Jim that spending three years on the island has made him a God-fearing man again. He was raised to believe in God as a child, and years alone have brought him back to faith again. So Ben promises that, if he returns to England, he won't fall back into his old pirate ways. Well, Ben may not become a pirate again – he's not popular or tough enough for that, we think – but at the end of the novel, he does completely go back to his old habits of drinking and spending too much money. He spends the thousand pounds Doctor Livesey gives him in nineteen days. On the twentieth day, Ben Gunn is begging again.

Not only does this prove how weak-willed Ben Gunn is; it also proves Long John Silver's earlier claim that the problem with all pirates is that they play as hard as they work:

Here it is about gentlemen of fortune. They lives rough, and they risk swinging, but they eat and drink like fighting-cocks, and when a cruise is done, why, it's hundreds of pounds instead of hundreds of farthings in their pockets. Now, the most goes for rum and a good fling, and to sea again in their shirts. (11.7)

Long John Silver explains that the life of a pirate is hard and painful, but once the journey is done, the payoff is great. The problem is that, with money in hand, most pirates go for rum and fun times on shore. So by the end of it, they have nothing to show for their crimes, and it's back to the rough life of the sea.

Ben Gunn proves that he's a pirate through and through, even if he isn't tough enough for the crime part, because he makes a huge amount of money, spends it all, and winds up a poor man with nothing to show for his adventures. The main problem with the criminals in this book is that they are so self-indulgent. If they'd been a little more disciplined (and sober – these guys drink all the time), perhaps Doctor Livesey and Squire Trelawney wouldn't have won out in the end.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เบนน์เป็นทหารเรือลอยคอจิมฮอว์กินพบว่าบนเกาะ เขาเป็นส่วนหนึ่งของลูกเรือกัปตันของฟลินท์เช่นลองจอห์นซิลเวอร์และบิลลี่กระดูก แต่แตกต่างจากคนเหล่านี้อย่างไม่มีใครเคารพเขา เมื่อทอมมอร์แกนและจอร์จเมอร์รี่ได้ยินเสียงที่น่ากลัวในป่าที่พวกเขาจะกลัว - นั่นคือจนกว่าพวกเขาจะระบุว่าเป็นเบนกันน์ จอร์จเมอร์รี่อุทาน "ไม่มีใครจิตใจเบนกันน์ [... ] หรือตายจิตใจไม่มีใครเขา" (32.30) ในคำอื่น ๆ แม้ว่าเสียงเป็นผีก็เบนกันน์ผีและไม่มีใครควรจะกังวลเกี่ยวกับว่า. นี้จะช่วยให้คุณมีความรู้สึกว่าวิธีการที่ทุกคนเคารพเล็ก ๆ น้อย ๆ ในโลกมีเบนกันน์ ในความเป็นจริงเท่าที่เราสามารถบอกได้ว่าเขาถูกทอดทิ้งโดยทั่วไปบนเกาะเพราะเขาเป็นคนที่น่ารำคาญ เขาได้รับการแล่นเรือใบกับเรือที่เกิดขึ้นจะผ่านเกาะสามปีก่อนเมื่อเขาสัญญาว่าทุกคนกัปตันสมบัติของฟลินท์ เรือเชื่อฟังหยุดที่เกาะและลูกเรือใช้เวลาสิบสองวันที่ต้องการก่อนที่จะเริ่มเบื่อและออกจากที่นั่นกับเบน pickaxes เพื่อให้การค้นหาของตัวเอง. แต่ถึงกระนั้นแม้ว่าเบนกันน์ไม่ว่าตัวเลขที่น่าประทับใจที่เขาเป็นผู้รอดชีวิต กับอัตราต่อรองเขาจะมีชีวิตอยู่เป็นเวลาสามปีบนเกาะด้วยตัวเองฆ่าและรักษาเนื้อแพะและกำลังมองหาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยสมบัติของกัปตันฟลินท์ และเขายังจัดการที่จะหาได้สองเดือนก่อนที่ Hispaniola แม้ได้รับมี ในขณะที่เบนกันน์กลัวเกินไปที่จะเผชิญหน้ากับโจรสลัดบนเกาะด้วยตัวเองเขาเป็นเขี้ยวลากดินพอที่จะทำให้เพื่อนมีประสิทธิภาพ - หมอ Livesey โดยเฉพาะอย่างยิ่ง - ผู้ที่ให้เขาทางฟรีไปยังประเทศอังกฤษและพันปอนด์ในการแลกเปลี่ยนสำหรับข่าวเกี่ยวกับสมบัติและ ช่วยในการติดตามโจรสลัด มันจะไปแสดงให้เห็นว่าคุณไม่จำเป็นต้องเป็นความกล้าหาญของคนที่น่าประทับใจเช่นลองจอห์นซิลเวอร์ที่จะเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของคนอื่น ๆ - คุณเพียงแค่จะต้องมีโชคดีและไหวพริบ. บันทึกล่าสุดเกี่ยวกับเบนกันน์: เมื่อคนยากจนแรก ได้พบกับจิมบนเกาะจิมเขาบอกว่าการใช้จ่ายสามปีบนเกาะได้ทำให้เขาเป็นคนที่เกรงกลัวพระเจ้าอีกครั้ง เขาถูกยกขึ้นที่จะเชื่อในพระเจ้าเป็นเด็กและปีที่ผ่านมาได้นำเขากลับมามีความเชื่ออีกครั้ง ดังนั้นเบนสัญญาว่าถ้าเขากลับไปที่อังกฤษเขาจะไม่ตกกลับเข้ามาในรูปแบบโจรสลัดเก่าของเขา ดีเบนอาจจะไม่กลายเป็นโจรสลัดอีกครั้ง - เขาไม่ได้เป็นที่นิยมหรือยากพอสำหรับการที่เราคิดว่า - แต่ในตอนท้ายของนวนิยายเรื่องนี้เขาไม่สมบูรณ์กลับไปนิสัยเก่าของเขาในการดื่มและการใช้จ่ายเงินมากเกินไป เขาใช้เวลาพันปอนด์หมอ Livesey ให้เขาในวันที่สิบเก้า ในวันที่ยี่สิบเบนน์เป็นขอทานอีกครั้ง. ไม่เพียงแค่นี้พิสูจน์ว่าอ่อนแอเอาแต่ใจเบนกันน์คือ; มันยังพิสูจน์การเรียกร้องก่อนหน้านี้ลองจอห์นซิลเวอร์ที่มีปัญหากับโจรสลัดคือการที่พวกเขาเล่นอย่างหนักเท่าที่พวกเขาทำงาน: นี่มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับสุภาพบุรุษแห่งโชคลาภ พวกเขาอาศัยอยู่ที่หยาบกร้านและพวกเขามีความเสี่ยงที่แกว่ง แต่พวกเขากินและดื่มที่ชอบการต่อสู้ cocks-และเมื่อการล่องเรือจะทำทำไมก็หลายร้อยปอนด์แทนหลายร้อยมณฑลในกระเป๋าของพวกเขา ตอนนี้ส่วนใหญ่จะไปสำหรับเหล้ารัมและพุ่งดีและทะเลอีกครั้งในเสื้อของพวกเขา (11.7) ลองจอห์นซิลเวอร์อธิบายว่าชีวิตของโจรสลัดเป็นเรื่องยากและเจ็บปวด แต่เมื่อเดินทางจะทำผลตอบแทนที่ดีมาก ปัญหาคือว่ามีเงินในมือมากที่สุดโจรสลัดไปสำหรับเหล้ารัมและเวลาสนุกบนฝั่ง ดังนั้นในตอนท้ายของมันที่พวกเขามีอะไรที่จะแสดงสำหรับการก่ออาชญากรรมของพวกเขาและก็กลับไปชีวิตคร่าวๆของทะเล. เบนกันน์พิสูจน์ให้เห็นว่าเขาเป็นโจรสลัดผ่านและผ่านแม้ว่าเขาไม่ได้เป็นเรื่องที่ยากพอสำหรับส่วนอาชญากรรม เพราะเขาทำให้เงินจำนวนมากใช้เวลามันทั้งหมดและลมเป็นคนยากจนมีอะไรที่จะแสดงสำหรับการผจญภัยของเขา ปัญหาหลักที่มีอาชญากรในหนังสือเล่มนี้คือการที่พวกเขาจะให้ตามใจตัวเอง หากพวกเขาต้องการได้รับการมีระเบียบวินัยมากขึ้นเล็ก ๆ น้อย ๆ (และมีสติ - คนเหล่านี้ดื่มตลอดเวลา) บางทีหมอ Livesey และนาย Trelawney จะไม่ได้รับรางวัลออกในที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เบนกันน์เป็นลอยคอกะลาสี Jim Hawkins ที่พบบนเกาะ เขาเคยเป็นส่วนหนึ่งของลูกเรือของกัปตันฟลิ้นท์เหมือนเงินจอห์นยาว และบิลลี่ โบนส์ แต่แตกต่างจากคนเหล่านี้ แน่นอนหนึ่งไม่เคารพเขา เมื่อ ทอม มอร์แกน และ จอร์จ เมอรี่ได้ยินเสียงที่น่ากลัวในป่า พวกเขาจะกลัว–นั่นคือจนกว่าพวกเขาจะระบุว่าเป็นเบนกันน์ของ จอร์จ เมอรี่อุทาน " ไม่มีใครจิตใจเบนกันน์ [ . . . . . . .] หรือตาย ไม่มีจิตใจเขา " ( ( ) ในคำอื่น ๆ แม้ว่าเสียงของผี มันเป็นผีเบนกันน์ และใครควรจะกังวลเกี่ยวกับที่ .

นี้จะช่วยให้คุณรู้สึกว่า ทุกคนเคารพในโลกมีเบนกันน์ เท่าที่เราสามารถบอกได้ว่า เขาจะทิ้งบนเกาะ เพราะมันน่ารำคาญเขาได้แล่นเรือกับเรือที่เพิ่งจะผ่านเกาะสามปีก่อนเมื่อเขาสัญญากับทุกคนว่ากัปตันฟลิ้นท์เป็นสมบัติ เรือ ยอมหยุดที่ เกาะ และ ทีมงานใช้เวลา 12 วัน มองก่อนที่จะเบื่อและทิ้งเบนกับ pickaxes เพื่อหาเอง

แต่ถ้าเบนกันน์ ไม่ใช่ตัวเลขที่น่าประทับใจ เขาเป็นผู้รอดชีวิต กับทุกโอกาสเขาจัดการให้อยู่ 3 ปี บนเกาะ โดยตัวเอง , ฆ่าและรักษาเนื้อแพะ และมองอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย กัปตันฟลิ้นท์เป็นสมบัติ และเขาก็จัดการหา สองเดือนก่อน Hispaniola แม้ถึงที่นั่น ขณะที่เบนกันน์ คือ กลัวที่จะเผชิญหน้ากับโจรสลัดบนเกาะด้วยตัวของเขาเอง เขาจะเจ้าเล่ห์พอที่จะให้พลังเพื่อนหมอลีวีซี่ ) ,โดยเฉพาะ ) ที่ให้เขาผ่านฟรีในอังกฤษและเป็นพันปอนด์ในการแลกเปลี่ยนสำหรับข่าวเกี่ยวกับสมบัติและช่วยในการติดตามโจรสลัด มันแสดงให้เห็นว่าคุณไม่จำเป็นต้องเป็นคนกล้าหาญ ประทับใจ ชอบ ลอง จอห์น ซิลเวอร์จะเปลี่ยนชะตาชีวิตของบุคคลอื่นและคุณเพียงแค่ต้องโชคดีและเจ้าเล่ห์

บันทึกสุดท้ายเกี่ยวกับเบนกันน์ :เมื่อคนจนแรกตรงจิมบนเกาะนี้ เขาบอกว่า จิม ที่ใช้เวลา 3 ปี บนเกาะมีให้เขา พระเจ้ากลัวผู้ชายอีกแล้ว เขาถูกเลี้ยงมาเชื่อในพระเจ้าเป็นเด็กและปีคนเดียวได้นำเขากลับไปศรัทธาอีกครั้ง ดังนั้นเบน สัญญาว่าถ้าเขากลับมาที่อังกฤษ เขาจะไม่กลับ ไปเป็นโจรสลัดเก่าของเขาวิธี อืมเบนอาจจะไม่ได้เป็นโจรสลัดอีกครั้ง – เขาไม่นิยม หรือเหนียวพอ เราคิดว่า – แต่ในตอนท้ายของนวนิยาย เขาเลยกลับไปนิสัยเก่าของการดื่มและการใช้จ่ายเงินมากเกินไป เขาใช้เวลาเป็นพันปอนด์หมอลีวีซี่ให้เขาใน 19 วัน วันที่ยี่สิบ เบนกันน์ขอร้องอีกครั้ง

ไม่เพียง แต่นี้พิสูจน์ว่าอ่อนแอปล่อยให้เบนกันน์เป็นมันยังพิสูจน์ลอง จอห์น ซิลเวอร์ อ้างก่อนหน้านี้ว่า ปัญหาโจรสลัดที่พวกเขาเล่นเป็นยากที่พวกเขาทำงาน :

ที่นี่คือสุภาพบุรุษแห่งความโชคดี พวกเขาอาศัยอยู่ที่ขรุขระ และความเสี่ยงที่แกว่ง , แต่พวกเขากินและดื่มเหมือนไก่ชน และพอล่องเรือเสร็จ ทำไมมันหลายร้อยปอนด์ แทนที่จะเป็นมณฑลฟาร์ธิงทั้งในกระเป๋าของพวกเขา ตอนนี้ส่วนใหญ่ไปสำหรับเหล้ารัมและพุ่งดี และทะเลอีกครั้งในเสื้อของพวกเขา ( 713 )

ลอง จอห์น ซิลเวอร์ อธิบายว่า ชีวิตของการเป็นโจรสลัด มันยากและเจ็บปวด แต่เมื่อการเดินทางเสร็จ จ่ายเงินดี ปัญหาคือ เงินในมือ โจรสลัดส่วนใหญ่ไปรำ และสนุกเวลาที่ชายฝั่ง ปลายโดย พวกเขามีอะไรที่จะแสดงความผิดของตนและก็กลับสู่ชีวิตที่ยากลำบากของทะเล

เบนกันน์ พิสูจน์ให้เห็นว่าเขาเป็นโจรสลัดผ่านและผ่าน ถ้าเขาไม่เข้มแข็งพอสำหรับส่วนของอาชญากรรม เพราะเขาทำให้เงินขนาดใหญ่ของเงิน ใช้จ่ายมันทั้งหมดและลมขึ้นคนจนมีอะไรที่จะแสดงการผจญภัยของเขา . ปัญหาหลักกับอาชญากรในหนังสือเล่มนี้คือการ ที่พวกเขามีเพื่อให้ตัวเองผ่อนคลายถ้าพวกเขาจะค่อนข้างมีระเบียบวินัยมากขึ้น ( และ ) ปกติพวกนี้ดื่มตลอดเวลา ) บางทีหมอลีวีซี่ดอกและทรีลอว์นีย์ก็จะไม่ชนะออกในที่สุด