Photographer Nan Goldin (American,

Photographer Nan Goldin (American, b.1953) grew up in Boston, MA, where she started taking photographs as a teenager as a way of documenting the gay and transsexual communities she had been introduced to by her close friend and fellow photographer David Armstrong. In these early works, she maintained a particular focus on images of drag queens, which continued as a powerful motif throughout her work. She attended the School of the Museum of Fine Arts in Boston, where she began creating a body of work that would later form the basis of her most well-known project, The Ballad of Sexual Dependency. This body of work consists of intimate portraits of her close friends presented in a slideshow format, and celebrates alternative lifestyles and the emerging subcultures in New York City. She continued working on The Ballad throughout the next two decades, and expanded the project to include photographs taken during her travels in Europe.

In the 1990s, Goldin also began to document the effect of the AIDS epidemic, as she experienced the deaths of many of her close friends. Goldin curated the controversial show Witnesses: Against our Vanishing, which opened in New York in November 1989. The exhibition became the focus of a national debate when the National Endowment for the Arts withdrew its funding for the show after an essay was published in the catalogue directly criticizing several politicians. Goldin continues to document marginalized members of society in a familiar and personal manner, and has been the subject of numerous retrospectives at international institutions. In 2007, Goldin received the prestigious Hasselblad Award.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่างภาพ Nan Goldin (อเมริกัน b.1953) โตใน Boston, MA ที่เธอเริ่มต้นการถ่ายภาพเป็นวัยรุ่นเป็นแบบของเอกสารชุมชนเกย์ และกะเทยที่เธอได้รับการแนะนำให้ โดยเพื่อนสนิทของเธอและเพื่อนช่างภาพ David อาร์มสตรอง ในงานช่วงนี้ เธอรักษาเน้นเฉพาะภาพของควีนส์ ลากซึ่งเป็นสาระสำคัญที่มีประสิทธิภาพตลอดการทำงานของเธอต่อ เธอเข้าร่วมโรงเรียนของพิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์ในบอสตัน ที่เธอเริ่มสร้างผลงานที่จะเป็นพื้นฐานของโครงการของเธอรู้จักมากที่สุด ที่บทกวีของทางเพศอ้างอิงในภายหลัง ร่างกายนี้ทำงานประกอบด้วยภาพใกล้ชิดเพื่อนสนิทของเธอที่นำเสนอในรูปแบบสไลด์โชว์ และฉลองชีวิตอื่นและ subcultures เกิดในนิวยอร์กซิตี้ เธอยังคงทำงานในบทกวีที่ตลอดสองทศวรรษถัดไป และขยายโครงการที่จะรวมภาพที่ถ่ายระหว่างการเดินทางของเธอในยุโรป ในปี 1990, Goldin ยังเริ่มเอกสารผลของโรคระบาดเอดส์ ขณะที่เธอมีประสบการณ์ตายของเพื่อนสนิทของเธอ พยานดูแย้ง curated Goldin: กับ Vanishing ของเรา ซึ่งเปิดในนิวยอร์กในเดือน 1989 พฤศจิกายน นิทรรศการที่เป็น จุดเน้นของการอภิปรายชาติเมื่อองค์การกองทุนแห่งชาติศิลปะต้องถอนตัวออกของเงินทุนสำหรับการแสดงหลังจากเรียงความถูกตีพิมพ์ในแคตตาล็อกตรงวิจารณ์นักการเมืองหลาย Goldin ยังเอกสารมีสมาชิกของสังคมในลักษณะคุ้นเคย และส่วนบุคคล และมีเรื่องของ retrospectives มากมายที่สถาบันนานาชาติ ในปี 2007, Goldin รับรางวัลอันทรงเกียรติ Hasselblad

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่างภาพน่านโกลดิน (อเมริกัน b.1953) เติบโตขึ้นมาในบอสตัน, แมสซาชูเซตที่เธอเริ่มต้นการถ่ายภาพเป็นวัยรุ่นเป็นวิธีการจัดเก็บเอกสารของชุมชนเกย์และผ่าตัดแปลงเพศเธอได้รับการแนะนำให้รู้จักกับเพื่อนสนิทของเธอและเพื่อนช่างภาพเดวิดอาร์มสตรอง ในผลงานช่วงแรกเธอยังคงมุ่งเน้นเฉพาะในภาพลากควีนส์ซึ่งยังคงเป็นบรรทัดฐานที่มีประสิทธิภาพตลอดการทำงานของเธอ เธอได้เข้าเรียนโรงเรียนของพิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์ในบอสตันที่เธอเริ่มสร้างการทำงานของร่างกายในภายหลังว่าจะเป็นพื้นฐานของโครงการส่วนใหญ่ที่รู้จักกันดีของเธอ, ในบทกวีของการพึ่งพาเพศ การทำงานของร่างกายนี้ประกอบด้วยการถ่ายภาพบุคคลที่ใกล้ชิดของเพื่อนสนิทของเธอที่นำเสนอในรูปแบบสไลด์โชว์, พระราชนิพนธ์และวิถีชีวิตทางเลือกและวัฒนธรรมที่เกิดขึ้นใหม่ในนิวยอร์กซิตี้ เธอยังคงทำงานเกี่ยวกับเพลงตลอดสองทศวรรษถัดไปและขยายโครงการที่จะรวมภาพที่ถ่ายในระหว่างการเดินทางของเธอในยุโรป. ในปี 1990 โกลดินก็เริ่มที่จะจัดทำเอกสารผลกระทบจากการแพร่ระบาดของโรคเอดส์ขณะที่เธอมีประสบการณ์การเสียชีวิตของหลาย เพื่อนสนิทของเธอ โกลดิน curated พยานแสดงความขัดแย้ง: ต่อต้านของเราหายไปซึ่งเปิดในนิวยอร์กในเดือนพฤศจิกายนปี 1989 นิทรรศการกลายเป็นจุดสนใจของการอภิปรายระดับชาติเมื่อบริจาคศิลปะแห่งชาติถอนตัวออกเงินทุนสำหรับการแสดงการเขียนเรียงความหลังจากถูกตีพิมพ์ในแคตตาล็อก โดยตรงวิจารณ์นักการเมืองหลาย โกลดินยังคงเอกสารสมาชิกชายขอบของสังคมในลักษณะที่คุ้นเคยและส่วนบุคคลและได้รับเรื่องของ retrospectives หลายสถาบันต่างประเทศ ในปี 2007 โกลดินได้รับเกียรติ Hasselblad รางวัล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช่างภาพนาน โกลดิน ( อเมริกัน b.1953 ) โตใน Boston , MA ที่เธอเริ่มถ่ายภาพเป็นวัยรุ่น เป็นวิธีการบันทึกข้อมูลเกย์และกะเทยชุมชนเธอได้รับการแนะนำจากเพื่อนสนิทของเธอ และช่างภาพหนุ่มเดวิด อาร์มสตรอง ในงานนี้ เธอยังคงโฟกัสเฉพาะในรูปของราชินีลากซึ่งยังคงเป็นแรงจูงใจที่มีประสิทธิภาพตลอดการทำงานของเธอ เธอได้เข้าเรียนโรงเรียนของพิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์ในบอสตันซึ่งเขาเริ่มต้นสร้างการทำงานของร่างกายที่ภายหลังจะเป็นพื้นฐานของโครงการที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดของเธอ , เพลงของการพึ่งพา ร่างกายของงานนี้ประกอบด้วยบุคคลใกล้ชิดเธอสนิทที่นำเสนอใน รูปแบบและฉลองทางเลือกการดำเนินชีวิตและพัฒนาจนเกิดใหม่ในนิวยอร์กซิตี้ เธอยังคงทำงานเพลงตลอดสองทศวรรษที่ผ่านมา และขยายโครงการที่จะรวมภาพที่ถ่ายในระหว่างการเดินทางของเธอในยุโรป

ในปี 1990 , โกลดินเริ่มเอกสารผลกระทบของการระบาดของโรคเอดส์ เธอมีประสบการณ์มากมายต้องตาย เพื่อนสนิทของเธอโกลดิน curated พยานแสดงโต้เถียงกับของเราหายไป ซึ่งเปิดในนิวยอร์กในเดือนพฤศจิกายน 1989 นิทรรศการเป็นจุดเน้นของการพิจารณาเมื่อการบริจาคเพื่อศิลปะแห่งชาติยกเลิกการระดมทุนของรายการหลังจากเรียงความตีพิมพ์ในแคตตาล็อกโดยตรงวิจารณ์นักการเมืองหลาย