Lions tend to hunt mostly by night

Lions tend to hunt mostly by night or in the early mornings, and for much of the rest of the time are the embodiment of lassitude. However, being opportunists they'll hunt whenever the chance arises and that could be the middle of the hottest day.

Of some significance here is the fact that they’re not very fast animals, while by contrast, the animals they hunt are some of the fastest on the planet. A wildebeest can achieve a top speed of somewhere around 80 kph and maintain it effortlessly and even a humble wart hog can manage almost 50kph. In fact such is the disparity between predator and prey that many of the faster species don't even bother to run away at full speed, which must be galling to say the least.

Consequently lions have developed two main hunting methods. The first is a version of grandmother's footsteps, in which the lion stalks from cover to cover with a final burst of speed at the end. (If spotted the lion will sit up and stare nonchalantly into the distance.) The second method is to find a bush close to something your prey needs - usually water - climb in and wait. This has the great advantage that the lion can catch up on sleep whilst technically "out hunting".

Surprisingly, when hunting, lion don't seem to take account of wind direction. Researchers argue about this as it's impossible to judge an animal’s intention (if a lion walks towards an animal, is it hunting it, or was it just going that way anyway?), but when someone actually recorded wind direction in 100s of hunts that they observed, the lions hunted upwind (good idea) as often as they hunted down wind (...not such a good idea).

There are however two things that help the lion considerably. First they’re incredibly good at hiding and phenomenally patient. Secondly, the antelopes, while physically fast, are mentally not quite so sprightly and pay perhaps too little attention to learning from their mistakes.

George Schaller (who researched lion in the Serengeti and surrounding areas) recounts watching a group of Thomson's gazelles crossing a patch of thick bush in order to drink. When they entered the thick bush, it was bristling with lions that instantly grabbed and ate one of the gazelles. Over the next two hours the same group of gazelles, having apparently forgotten the recent murder of one of their companions, tried not once but twice more to get to the water using the same route…with predictable results.

In general however, memory loss aside, prey animals are most afraid of lion when they can't be seen. As a result, when a lion does appear they all stare at it - so long as they can see it, and it knows that they can see it, everybody's safe.

Most antelope have very large bulgy eyes that are positioned on the sides of their heads. This gives them a very wide angle of view and makes them incredibly good at picking up movement. So for a lion, when it comes to surprising your prey, wind direction may be important, but it's not nearly as important as remaining out of sight.

This comes in handy on a game drive looking for lions; any time you see gazelles, zebra and other prey animals standing with heads up and staring hard in one direction (assuming they’re not looking at you, which is very likely), there’s a good chance that they are keeping tabs on a predator such as a lion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิงโตมีแนวโน้มจะ ล่า โดยคืนส่วนใหญ่ หรือ ในเช้า และสำหรับมากของเวลาเหลือ ของ lassitude อย่างไรก็ตาม การฉวยโอกาสพวกเขาจะล่าทุกครั้งที่มีโอกาสเกิดขึ้น และที่อาจจะเป็นกลางวันร้อนแรงที่สุดมีความสำคัญบางอย่าง นี่คือความจริงที่ไม่ได้รวดเร็วมากสัตว์ ในขณะที่โดยคมชัด พวกเขาล่าสัตว์อย่างเร็วที่สุดในโลก มีกำลังสามารถบรรลุด้านบนความเร็วของที่ใดที่หนึ่งประมาณ 80 กิโลเมตรต่อชั่วโมง และรักษาได้อย่างง่ายดาย และแม้ต่ำต้อยหูดหมูสามารถจัดการแทบ 50kph ในความเป็นจริงดังกล่าวเป็นความเหลื่อมล้ำระหว่างนักล่าและเหยื่อที่หลายพันธุ์เร็วไม่กี่ที่ที่ความเร็วสูง ซึ่งต้องเสียหายเชิงกลจะเรียกดังนั้น สิงโตได้พัฒนาวิธีการล่าสัตว์หลักสอง ครั้งแรกเป็นรุ่นก้าวของคุณยาย ที่สิงโตต้นฝาครอบที่มีกับระเบิดสุดท้ายของความเร็วปลาย (ถ้าด่างสิงโตจะนั่ง และจ้องมองอย่างเมินเฉยเป็นระยะทาง) วิธีที่สองคือหาพุ่มไม้ใกล้กับสิ่งที่คุณต้องการเหยื่อ- น้ำมัก- ปีนใน และรอ นี้มีประโยชน์ที่สิงโตสามารถทำสลีในขณะที่เทคนิค "ออกล่าสัตว์"น่าแปลกที่ เมื่อ การล่าสัตว์สิงโตไม่ดูเหมือนจะ ใช้บัญชีของทิศทางลม นักวิจัยยืนยันเกี่ยวกับเรื่องนี้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะตัดสินความตั้งใจของสัตว์ (ถ้าสิงโตเดินไปทางสัตว์ ถูกมันล่ามัน หรือมันแค่กำลังที่ทางอยู่ดี), แต่เมื่อคนจริงบันทึกทิศทางลมใน 100s ของล่าที่พวกเขาสังเกตเห็น สิงโตล่าอยู่เหนือลม (ควร) ได้บ่อย ตามที่พวกเขาล่าลงลม (... ไม่ควรดังกล่าว)อย่างไรก็ตามมีสองสิ่งที่ช่วยสิงโตมาก ครั้งแรก ได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อที่ซ่อนอยู่ และผู้ป่วยได้ ประการที่สอง เป็น ในขณะที่ร่างกายได้อย่างรวดเร็ว จิตใจไม่ sprightly ค่อนข้างมี และสนใจน้อยเกินไปอาจเป็นการเรียนรู้จากความผิดพลาดของพวกเขาจอร์จ Schaller (ผู้วิจัยสิงโตในเซเรนเกติและบริเวณโดยรอบ) recounts ดูกลุ่มของทอมสัน gazelles ข้ามแพทช์ของพุ่มไม้หนาเพื่อดื่ม เมื่อพวกเขาเข้าพุ่มไม้หนา มันถูกพราวสิงโตที่คว้าได้ทันที และกิน gazelles การอย่างใดอย่างหนึ่ง กว่าสองชั่วโมงถัดไป กลุ่มเดียวกันเห็นได้ชัดว่ามีลืมล่าสังหารของสหายของพวกเขา อย่างใดอย่างหนึ่ง gazelles พยายามกันแต่สองครั้งขึ้นไปในน้ำโดยใช้เส้นทางเดียวกัน...กับผลการคาดการณ์โดยทั่วไป อย่างไรก็ตาม สูญเสียความจำสำรอง เหยื่อที่เป็นสัตว์ที่มีมากที่สุดกลัวสิงโตเมื่อพวกเขาไม่สามารถมองเห็น เป็นผล เมื่อสิงโตปรากฏ พวกเขาทั้งหมดมองดูมัน - ตราบใดที่พวกเขาสามารถดู และมันรู้ว่า พวกเขาสามารถดู ทุกคนมีความปลอดภัยส่วนใหญ่ละมั่งมีตา bulgy ขนาดใหญ่ที่ถูกวางตำแหน่งอยู่ด้านข้างของหัว นี้ให้มุมมองที่กว้าง และทำให้พวกเขาดีอย่างไม่น่าเชื่อที่รับการเคลื่อนไหว ดังนั้นสำหรับสิงโต เมื่อมันมาถึงเหยื่อของคุณที่น่าแปลกใจ ทิศทางลมอาจจะสำคัญ แต่ก็ไม่สำคัญเท่าที่เหลือจากสายตานี้มีประโยชน์บนไดรฟ์เกมมองหาสิงโต ก็คุณดู gazelles ม้าลาย และสัตว์อื่น ๆ เหยื่อ มีหัวยืน และจ้องมองอย่างหนักในทิศทางหนึ่ง (สมมติว่า พวกเขาไม่ได้กำลังดูคุณ ซึ่งมีแนวโน้มมาก) มีโอกาสดีที่พวกเขาจะรักษาแท็บนักล่าเช่นสิงโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิงโตมีแนวโน้มที่จะตามล่าโดยส่วนใหญ่กลางคืนหรือในทุกเช้าและสำหรับส่วนที่เหลือของเวลาที่เป็นศูนย์รวมของความอ่อนเพลีย แต่เป็นโอกาสที่พวกเขาจะล่าเมื่อใดก็ตามที่มีโอกาสเกิดขึ้นและที่อาจจะเป็นช่วงกลางของวันที่ร้อนที่สุดได้.

อย่างมีนัยสำคัญบางอย่างที่นี่คือความจริงที่ว่าพวกเขาไม่ได้สัตว์ได้อย่างรวดเร็วมากในขณะที่โดยคมชัดสัตว์ที่พวกเขาล่าคือบางส่วนของ ที่เร็วที่สุดในโลก ครืนสามารถบรรลุความเร็วสูงสุดที่ใดที่หนึ่งประมาณ 80 กิโลเมตรต่อชั่วโมงและบำรุงรักษาง่ายและแม้แต่หมูหูดอ่อนน้อมถ่อมตนสามารถจัดการเกือบ 50kph ในความเป็นจริงดังกล่าวเป็นความแตกต่างระหว่างนักล่าและเหยื่อที่หลายสายพันธุ์ได้เร็วขึ้นไม่ได้รำคาญที่จะหนีไปที่ความเร็วเต็มซึ่งจะต้องรำคาญที่จะพูดน้อย.

ดังนั้นสิงโตได้มีการพัฒนาทั้งสองวิธีการล่าสัตว์เป็นหลัก ครั้งแรกเป็นรุ่นของรอยเท้าของคุณยายซึ่งในก้านสิงโตจากปกให้ครอบคลุมกับระเบิดสุดท้ายของความเร็วในตอนท้าย (ถ้าเห็นสิงโตจะลุกขึ้นนั่งและจ้องมองเมินเฉยในระยะทาง.) วิธีที่สองคือการหาพุ่มไม้ใกล้กับบางสิ่งบางอย่างความต้องการของเหยื่อของคุณ - ปกติน้ำ - ปีนขึ้นไปและรอ นี้มีข้อได้เปรียบที่ดีที่สิงโตสามารถจับขึ้นในการนอนหลับขณะที่ในทางเทคนิค "ออกล่าสัตว์".

น่าแปลกที่เมื่อการล่าสิงโตดูเหมือนจะไม่คำนึงถึงทิศทางลม นักวิจัยยืนยันเกี่ยวกับเรื่องนี้ในขณะที่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะตัดสินความตั้งใจของสัตว์ (ถ้าสิงโตเดินไปที่สัตว์มันคือการล่าสัตว์มันหรือมันเป็นเพียงแค่ไปทางที่อยู่แล้ว?) แต่เมื่อมีคนบันทึกจริงทิศทางลมใน 100s ของการล่าสัตว์ที่พวกเขา สังเกตสิงโตล่าทวนลม (คิดดี) ได้บ่อยเท่าที่พวกเขาตามล่าลม ( ... ไม่ได้เช่นความคิดที่ดี).

มี แต่สองสิ่งที่ช่วยให้สิงโตมากมี ก่อนที่พวกเขากำลังดีอย่างไม่น่าเชื่อที่หลบซ่อนตัวและผู้ป่วยเปรอะเปื้อน ประการที่สองละมั่งในขณะที่รวดเร็วร่างกายมีจิตใจไม่ได้ค่อนข้างมีชีวิตชีวามากและให้ความสนใจอาจจะน้อยเกินไปที่จะเรียนรู้จากความผิดพลาดของพวกเขา.

จอร์จ Schaller (ผู้วิจัยสิงโตใน Serengeti และพื้นที่โดยรอบ) เนื้อหาดูกลุ่มเนื้อทรายทอมสันข้ามแพทช์ได้ พุ่มไม้หนาในการสั่งซื้อที่จะดื่ม เมื่อพวกเขาเข้าไปในพุ่มไม้หนามันเป็นปลาซาร์กับสิงโตที่คว้าได้ทันทีและกินหนึ่งละมั่ง กว่าสองชั่วโมงถัดไปกลุ่มเดียวกันของเนื้อทรายมีเห็นได้ชัดว่าลืมฆาตกรรมล่าสุดของหนึ่งในสหายของพวกเขาพยายามที่ไม่เคย แต่อีกครั้งที่จะได้รับไปในน้ำโดยใช้เส้นทางเดียวกัน ... ที่มีผลการคาดเดา.

โดยทั่วไป แต่สูญเสียความจำสำรอง สัตว์เหยื่อกลัวที่สุดสิงโตเมื่อพวกเขาไม่สามารถมองเห็นได้ เป็นผลให้เมื่อสิงโตไม่ปรากฏพวกเขาทุกคนจ้องมองที่มัน - ตราบเท่าที่พวกเขาสามารถมองเห็นมันและมันก็รู้ว่าพวกเขาสามารถมองเห็นได้ทุกคนปลอดภัย.

ละมั่งส่วนใหญ่มีตาปูดมีขนาดใหญ่มากที่อยู่ในตำแหน่งที่ด้านข้างของพวกเขา หัว นี้จะช่วยให้พวกเขามีมุมมองที่กว้างมากของมุมมองและทำให้พวกเขาที่ดีอย่างไม่น่าเชื่อที่หยิบขึ้นมาเคลื่อนไหว . ดังนั้นสำหรับสิงโตเมื่อมันมาถึงความประหลาดใจให้เหยื่อของคุณทิศทางลมอาจมีความสำคัญ แต่มันก็ไม่ได้เกือบที่สำคัญเป็นที่เหลือออกจากสายตา

นี้มีประโยชน์กับเกมไดรฟ์ที่กำลังมองหาสิงโต เวลาที่คุณเห็นเนื้อทรายม้าลายและเหยื่ออื่น ๆ สัตว์ยืนอยู่กับหัวขึ้นและจ้องมองอย่างหนักในทิศทางเดียว (สมมติว่าพวกเขาไม่ได้มองหาที่คุณซึ่งมีแนวโน้มมาก) มีโอกาสที่ดีที่พวกเขาจะทำให้แท็บนักล่าเช่น เป็นสิงโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิงโตมักจะล่าส่วนใหญ่เวลากลางคืนหรือตอนเช้าก่อน และสำหรับส่วนที่เหลือของเวลา เป็น รวม ของความอ่อนเพลีย อย่างไรก็ตาม มีผู้ฉวยโอกาสพวกเขาจะตามล่าทุกครั้งที่มีโอกาสและสามารถถูกกลางวันสุด .ของสำคัญที่นี่คือความจริงที่ว่าพวกเขาไม่ใช่สัตว์อย่างรวดเร็ว ในขณะที่ในทางกลับกัน สัตว์ที่ล่าเป็นบางส่วนของที่เร็วที่สุดในโลก วัวป่าสามารถบรรลุความเร็วสูงสุดที่ 80 กิโลเมตรต่อชั่วโมง และรักษามันได้อย่างง่ายดายและแม้แต่หมูหูดอ่อนน้อมถ่อมตนสามารถจัดการเกือบ 50kph . ในความเป็นจริงดังกล่าวคือความต่างระหว่างผู้ล่าและเหยื่อที่หลายชนิดได้เร็วขึ้น ไม่ต้องวิ่งที่ความเร็วเต็ม ซึ่งต้องทำให้โกรธมากที่จะพูดน้อยจึงได้พัฒนาวิธีการล่าสิงโตสองหลัก อย่างแรกคือรุ่นของเท้าของคุณยาย ซึ่งสิงโตดอกจากปกให้ครอบคลุมกับสุดท้ายระเบิดของความเร็วที่สิ้นสุด ( ถ้าเห็นสิงโตจะลุกขึ้นนั่ง และมองอย่างเมินเฉยไปไกล ) วิธีที่สองคือเพื่อหาพุ่มไม้ เข้าใกล้กับความต้องการ - เหยื่อของคุณ โดยปกติน้ำ - ปีน และ รอ นี้มีข้อดีที่สิงโตสามารถนอนหลับขณะที่ในทางเทคนิค " ออกล่า "จู่ ๆเมื่อการล่าสัตว์สิงโตดูเหมือนจะไม่ใช้บัญชีของทิศทางลม นักวิจัยยืนยันเรื่องนี้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะตัดสินความตั้งใจของสัตว์ ( ถ้าสิงโตเดินต่อสัตว์ มันล่าได้ หรือแค่ไปทางนั้นอยู่แล้ว ? ) แต่เมื่อใครบางคนที่จริงบันทึกทิศทางลมใน 100s ของนายพรานที่พวกเขาพบ สิงโตล่าดำคล้ำ ( คิดดี ) มักจะเป็นพวกเขาตามล่าลม ( . . . . . . . ไม่ได้เช่นความคิดที่ดี )มี แต่สองสิ่งที่ช่วยสิงโตมาก แรกของพวกเขาอย่างไม่น่าเชื่อที่ดีที่การหลบซ่อนและผู้ป่วยที . ในประการที่สอง , antelopes , ในขณะที่ร่างกายเร็ว จิตใจไม่ค่อยคล่องแคล่วและจ่ายอาจจะน้อยเกินไป ความสนใจที่จะเรียนรู้จากความผิดพลาดของพวกเขาจ ์จ แชลเลอร์ ( ใครสนใจสิงโตใน Serengeti และบริเวณโดยรอบ ) เล่ามองกลุ่มของทอมสันละมั่งข้ามแพทช์ของพุ่มไม้หนาเพื่อที่จะดื่ม เมื่อพวกเขาเข้าไปในพุ่มไม้หนา มันอัศจรรย์กับสิงโตที่ได้จับและกินหนึ่งของละมั่ง . อีกสองชั่วโมง กลุ่มเดียวกันของละมั่ง มี apparently ลืมฆาตกรรมล่าสุดของหนึ่งในเพื่อนของพวกเขา พยายาม ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว แต่ 2 ครั้ง เพื่อให้มีน้ำใช้เส้นทางเดียวกัน . . . กับผลลัพธ์ที่คาดเดาได้โดยทั่วไป อย่างไรก็ตาม การสูญเสียความจำกัน , สัตว์ล่าเหยื่อกลัวที่สุดของสิงโต เมื่อพวกเขาไม่สามารถเห็นได้ ผล เมื่อสิงโตจะปรากฏพวกเขาทั้งหมดจ้องมองมัน ตราบเท่าที่พวกเขาสามารถเห็นและรู้ว่าพวกเขาสามารถเห็น ทุกคนปลอดภัยละมั่งส่วนใหญ่จะมีตาพลุ้ยมาก ที่ตั้งอยู่บนด้านข้างของศีรษะของพวกเขา นี้จะช่วยให้พวกเขามีมุมกว้างมากในมุมมองของและทำให้พวกเขาอย่างไม่น่าเชื่อที่ดีที่ยกขึ้นการเคลื่อนไหว ดังนั้น สิงโต เมื่อมันมาถึงใจเหยื่อของคุณ ทิศทางลมอาจจะสำคัญ แต่มันไม่ได้เกือบเป็นสำคัญเป็นที่เหลือออกมานี้มีประโยชน์ในเกมขับรถตามหาสิงโต ทุกครั้งที่คุณเห็นละมั่ง , ม้าลายและสัตว์เหยื่ออื่น ๆยืนเงยหน้าขึ้นจ้องมองอย่างหนักในทิศทางเดียว ( สมมติว่าพวกเขาไม่ได้มองเธอ ซึ่งมีโอกาสมาก ) , มีโอกาสที่ดีที่พวกเขาจะรักษาแท็บผู้ล่า เช่น สิงโต