Churchill’s opposition to the privi

Churchill’s opposition to the privilege enjoyed by cars and roads was a minority views in the 1920s.

Switzerland also established a dedicated road fund before the U.S., in 1949,
and France created a more modest version in 1951, while West Germany followed suit in 1960, although after 1966 its fuel-tax revenues were increasingly shared with mass-transit projects
(a step the U.S. also took, to a much smaller degree, in 1974).

In other lands, the absence of guaranteed funding has been no impediment to highway construction: many national networks on the interstate model soon followed, some financed by tolls.

The growth in car use and the logic of traffic planners ensured that highway construction would be on the agenda around the world.

But a substantial difference remained: by any measure –in proportion to population, number of vehicles, or national wealth—the U.S. has built far more freeway miles than other lands; and Americas also drive much more.


Even more than the rest of the world, Australia followed American models in highway building, as in much else.

Sydney drew up an ambitions freeway plan already in the 1940s, but had completed only one major road by the 1960s, when the other cities followed suit.

Soon, however fierce opposition killed or stalled a great many of the projects.

Perhaps the success of Australian freeway opponents was partly due to the fact that Australia never managed to establish a dedicated road fund.

Freeway fights in the major Australian cities followed a script quite similar to the U.S. in the late 1960s and 1970s, with the added complaint that highway planners ware slavishly following American traffic models.

Several familiar themes—the neglect of mass transit and of the natural environment, the reliance on the car and on American experts—found voice in a single protest poem from late-‘60s Adelaide, compose in the ordinary bloke argot of the Australian folk poet C.J. Dennis:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฝ่ายค้านของเชอร์ชิลล์กับสิทธิ์สุข โดยรถยนต์และถนนถูกมองชนกลุ่มน้อยในปี 1920 สวิตเซอร์แลนด์ยังจัดตั้งกองทุนเฉพาะถนนก่อนสหรัฐอเมริกา วิจิตร และฝรั่งเศสสร้างแบบเจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้นในปี 1951 ในขณะที่เยอรมนีตามชุดใน 1960 แม้ว่าหลังจากปี ของรายได้ภาษีน้ำมันเชื้อเพลิงมากขึ้นแชร์กับโครงการขนส่งมวลชน (ขั้นตอนสหรัฐอเมริกายังเอา ในมากขนาดเล็กระดับ ในปี 1974) ในดินแดนอื่น ๆ การขาดเงินทุนสนับสนุนรับประกันได้นจะไม่มีการก่อสร้างทางหลวง: เครือข่ายแห่งชาติจำนวนมากในรูปแบบอินเตอร์สเตตเร็ว ๆ ตาม บางคนเงินทุนหลักจากค่าทางด่วน การเจริญเติบโตในการใช้รถและตรรกะของผู้วางแผนจราจรมั่นใจว่า จะเป็นงานก่อสร้างทางหลวงในวาระการประชุมทั่วโลก แต่ยังคงมีความแตกต่างที่พบ: ใด ๆ วัด – สัดส่วนประชากร เลขรถ หรือความมั่งคั่งแห่งชาติ-สหรัฐอเมริกาที่มีสร้างมากขึ้นฟรีเวย์ไมล์มากกว่าดินแดนอื่น และอเมริกายังขับมากขึ้น ยิ่งไปกว่าส่วนอื่น ๆ ของโลก ออสเตรเลียตามแบบอเมริกันในหลวงอาคาร ในอื่น ๆ อีกมากมาย ซิดนีย์ดึงขึ้นแผนฟรีเวย์มีความทะเยอทะยานอยู่ในปี 1940 แต่ได้เสร็จถนนใหญ่ที่เดียว โดย 1960 เมื่อเมืองอื่น ๆ ตามชุดเร็ว ๆ นี้ อย่างไรก็ตามฝ่ายค้านรุนแรงฆ่า หรือเครื่องดีหลายโครงการบางทีความสำเร็จของฝ่ายตรงข้ามฟรีเวย์ออสเตรเลียเป็นบางส่วนเนื่องจากการที่ออสเตรเลียไม่มีจัดการเพื่อสร้างถนนโดยเฉพาะกองทุนฟรีเวย์ต่อสู้ในเมืองใหญ่ที่ออสเตรเลียตามสคริปต์ที่ค่อนข้างคล้ายกับสหรัฐอเมริกาในช่วงปลายทศวรรษ 1960 และ 1970 กับการร้องเรียนเพิ่มว่า ผู้วางแผนทางหลวงเครื่อง slavishly ต่อรุ่นอเมริกันจราจรหลายรูปแบบที่คุ้นเคยซึ่งละเลย ของขนส่งมวลชน และสภาพแวด ล้อมธรรมชาติ พึ่ง บนรถ และผู้เชี่ยวชาญชาวอเมริกัน — พบเสียงในการประท้วงเดี่ยวบทกวีจากปลาย - 60 แอดิเลด เขียนใน argot สาวตะวันสามัญของกวีพื้นบ้านออสเตรเลีย C.J. Dennis:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฝ่ายค้านเชอร์ชิลเพื่อสิทธิ์โดยชอบรถยนต์และถนนเป็นมุมมองที่ชนกลุ่มน้อยในปี ค.ศ. 1920. วิตเซอร์แลนด์ยังได้ก่อตั้งกองทุนถนนโดยเฉพาะก่อนที่สหรัฐในปี 1949 และฝรั่งเศสที่สร้างขึ้นเป็นรุ่นที่เจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้นในปี 1951 ในขณะที่เยอรมนีตะวันตกตามเหมาะสมในปี 1960 แม้ว่าหลังจากที่ 1966 รายได้จากน้ำมันเชื้อเพลิงภาษีร่วมกันมากขึ้นกับโครงการขนส่งมวลชน(ขั้นตอนที่สหรัฐยังเอาในระดับที่มีขนาดเล็กมากในปี 1974). ในดินแดนอื่น ๆ กรณีที่ไม่มีการประกันเงินทุนสนับสนุนที่ได้รับอุปสรรคต่อการก่อสร้างทางหลวงหมายเลข : เครือข่ายระดับชาติจำนวนมากในรูปแบบรัฐตามทันทีบางทุนจากโทลเวย์. การเจริญเติบโตในการใช้รถและตรรกะของนักวางแผนการจราจรทำให้มั่นใจได้ว่าการก่อสร้างทางหลวงจะเป็นในวาระการประชุมทั่วโลก. แต่ความแตกต่างที่สำคัญยังคงอยู่ที่: โดยมาตรการใด ๆ - ในสัดส่วนที่ประชากรจำนวนของยานพาหนะหรือความมั่งคั่งแห่งชาติของสหรัฐได้สร้างไกลมากขึ้นกว่าไมล์ทางด่วนดินแดนอื่น ๆ และอเมริกายังขับรถมากขึ้น. มากยิ่งขึ้นกว่าส่วนที่เหลือของโลก, ออสเตรเลียตามรุ่นอเมริกันในการสร้างทางหลวงในขณะที่มากอื่น. ซิดนีย์ดึงขึ้นแผนทะเยอทะยานทางด่วนแล้วในปี 1940 แต่เพิ่งเสร็จสิ้นเพียงหนึ่งถนนสายหลักโดย 1960 เมื่อเมืองอื่น ๆ ตามเหมาะสม. เร็ว ๆ นี้ฝ่ายค้านอย่างไรก็ตามรุนแรงฆ่าหรือจนตรอกที่ดีมากของโครงการ. บางทีความสำเร็จของฝ่ายตรงข้ามทางด่วนออสเตรเลียส่วนหนึ่งเป็นเพราะความจริงที่ว่าออสเตรเลียไม่สามารถที่จะจัดตั้งกองทุนถนนทุ่มเท. ต่อสู้ทางด่วน ในเมืองในออสเตรเลียที่สำคัญตามสคริปต์ค่อนข้างคล้ายกับสหรัฐในช่วงปลายทศวรรษ 1960 และ 1970 ที่มีการร้องเรียนเสริมว่าวางแผนทางหลวงเครื่องทาสต่อไปนี้รูปแบบการจราจรอเมริกัน. รูปแบบที่คุ้นเคยหลายละเลยของระบบขนส่งมวลชนและสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติที่ การพึ่งพารถและอเมริกันผู้เชี่ยวชาญพบว่าเสียงในบทกวีประท้วงเดียวจากปลาย '60s แอดิเลด, เขียนใน argot เจ้าหมอสามัญของออสเตรเลียพื้นบ้านกวี CJ เดนนิส:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เชอร์ชิล ฝ่ายค้านจะได้รับสิทธิพิเศษโดยรถยนต์และถนนเป็นส่วนน้อยในมุมมองปี 1920สวิตเซอร์แลนด์ยังจัดตั้งกองทุนเฉพาะถนนก่อนที่สหรัฐ เมื่อปี 1949และฝรั่งเศสสร้างรุ่นที่เจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้นในปี 1951 , ในขณะที่เยอรมันตะวันตกตามเหมาะสมใน 1960 แม้ว่า 1966 ของภาษีน้ำมันเชื้อเพลิงรายใช้ร่วมกันมากขึ้นกับโครงการระบบขนส่งมวลชน( ขั้นตอนที่สหรัฐฯ ยังเอา ปริญญา มาก ขนาดเล็ก ใน พ.ศ. 2517 )ในดินแดน อื่น ๆ , ขาดรับประกันเดิมได้ไม่กระทบกับการก่อสร้างทางหลวงแห่งชาติเครือข่ายมากมายในรูปแบบรัฐเร็วตาม บางทุนโดยผ่านทาง .การเจริญเติบโตในการใช้รถและตรรกะของการวางแผนการจราจรมั่นใจว่างานก่อสร้างจะเป็นในวาระการประชุมทั่วโลกแต่ความแตกต่างอย่างมาก : โดยวัดใด และยังคงตามสัดส่วนประชากร จำนวนยานพาหนะ หรือความมั่งคั่งแห่งชาติสหรัฐอเมริกาได้สร้างทางด่วนไมล์ไกลมากขึ้นกว่าพื้นที่อื่น ๆ และอเมริกาก็ขับรถมากขึ้นมากกว่าส่วนที่เหลือของโลก , ออสเตรเลียตามนางแบบชาวอเมริกันในการสร้างทางหลวง เป็นในอื่นซิดนีย์ดึงขึ้นทางด่วนวางแผนความทะเยอทะยานแล้วในอังกฤษ แต่มีเพียงหนึ่งหลักถนนแล้วเสร็จปี 1960 เมื่อเมืองอื่น ๆตามเหมาะสมอย่างไรก็ตามดุร้ายฝ่ายค้านฆ่าหรือจนตรอกมากมายของโครงการบางทีความสำเร็จของฝ่ายตรงข้ามออสเตรเลียทางด่วนเป็นส่วนหนึ่งเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าออสเตรเลียไม่เคยมีการจัดการเพื่อสร้างถนน โดยเฉพาะกองทุนทางด่วน การต่อสู้ในเมืองหลักออสเตรเลียตามสคริปต์ที่คล้ายคลึงกับสหรัฐฯ ในปลายทศวรรษที่ 1960 และ 1970 มีการร้องเรียนว่าเป็นทางหลวงวางแผนพัสดุ slavishly ต่อไปนี้การจราจรแบบอเมริกันหลายคนคุ้นเคยรูปแบบการละเลยของมวลชน และสภาพแวดล้อมของธรรมชาติ , การพึ่งพารถยนต์และผู้เชี่ยวชาญชาวอเมริกันพบว่าเสียงในเดี่ยวประท้วงบทกวีจากปลาย - "60s แอดิเลด , เขียนในธรรมดาของผู้ชาย argot ออสเตรเลียกวีพื้นบ้าน C.J . Dennis :