Infrared spectroscopy (IR spectrosc

Infrared spectroscopy (IR spectroscopy) is the spectroscopy that deals with the infrared region of the electromagnetic spectrum, that is light with a longer wavelength and lower frequency than visible light. It covers a range of techniques, mostly based on absorption spectroscopy. As with all spectroscopic techniques, it can be used to identify and study chemicals. For a given sample which may be solid, liquid, or gaseous, the method or technique of infrared spectroscopy uses an instrument called an infrared spectrometer (or spectrophotometer) to produce an infrared spectrum. A basic IR spectrum is essentially a graph of infrared light absorbance (or transmittance) on the vertical axis vs. frequency or wavelength on the horizontal axis. Typical units of frequency used in IR spectra are reciprocal centimeters (sometimes called wave numbers), with the symbol cm−1. Units of IR wavelength are commonly given in micrometers (formerly called "microns"), symbol μm, which are related to wave numbers in a reciprocal way. A common laboratory instrument that uses this technique is a Fourier transform infrared (FTIR) spectrometer. Two-dimensional IR is also possible as discussed below.

The infrared portion of the electromagnetic spectrum is usually divided into three regions; the near-, mid- and far- infrared, named for their relation to the visible spectrum. The higher-energy near-IR, approximately 14000–4000 cm−1 (0.8–2.5 μm wavelength) can excite overtone or harmonic vibrations. The mid-infrared, approximately 4000–400 cm−1 (2.5–25 μm) may be used to study the fundamental vibrations and associated rotational-vibrational structure. The far-infrared, approximately 400–10 cm−1 (25–1000 μm), lying adjacent to the microwave region, has low energy and may be used for rotational spectroscopy. The names and classifications of these subregions are conventions, and are only loosely based on the relative molecular or electromagnetic properties.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อินฟราเรด (IR สเปกโทรสโก) เป็นสเปคโทรที่เกี่ยวข้องกับภูมิภาคอินฟราเรดสเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้าที่เป็นแสงที่มีความยาวคลื่นและความถี่ต่ำกว่าแสงที่มองเห็น มันครอบคลุมช่วงของเทคนิคขึ้นอยู่กับสเปคโทรดูดซึม เช่นเดียวกับเทคนิคสเปกโทรสโกทั้งหมดจะสามารถนำมาใช้ในการระบุและการศึกษาสารเคมี สำหรับตัวอย่างที่กำหนดซึ่งอาจจะเป็นของแข็งของเหลวหรือก๊าซวิธีการหรือเทคนิคของอินฟราเรดใช้เครื่องมือที่เรียกว่าสเปกโตรมิเตอร์อินฟราเรด (หรือ spectrophotometer) ในการผลิตคลื่นอินฟราเรด สเปกตรัม IR พื้นฐานเป็นหลักของการดูดกลืนแสงกราฟแสงอินฟราเรด (หรือการส่งผ่าน) บนแกนแนวตั้งกับความถี่หรือความยาวคลื่นในแกนนอน หน่วยทั่วไปของความถี่ที่ใช้ในการ IR สเปกตรัมเป็นเซนติเมตรซึ่งกันและกัน (บางครั้งเรียกว่าตัวเลขคลื่น) ที่มีสัญลักษณ์ซม-1 หน่วยของความยาวคลื่นอินฟราเรดจะได้รับโดยทั่วไปในไมโครเมตร (เดิมเรียกว่า "ไมครอน") ไมโครเมตรสัญลักษณ์ที่เกี่ยวข้องกับคลื่นตัวเลขในทางซึ่งกันและกัน เครื่องมือห้องปฏิบัติการทั่วไปที่ใช้เทคนิคนี้คือการแปลงฟูริเยอินฟราเรด (FTIR) สเปกโตรมิเตอร์ สองมิติ IR ยังเป็นไปตามที่กล่าวไว้ข้างล่างนี้. ส่วนอินฟราเรดสเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้ามักจะแบ่งออกเป็นสามภูมิภาค จากลางและห่างไกลอินฟราเรดชื่อความสัมพันธ์กับสเปกตรัมที่มองเห็น พลังงานที่สูงขึ้นใกล้-IR ประมาณ 14000-4000 ซม-1 (0.8-2.5 ไมโครเมตรความยาวคลื่น) สามารถกระตุ้นหรือแรงสั่นสะเทือนรองฮาร์โมนิ กลางอินฟราเรดประมาณ 4000-400 ซม-1 (2.5-25 ไมครอน) อาจจะใช้ในการศึกษาขั้นพื้นฐานการสั่นสะเทือนและการเชื่อมโยงโครงสร้างการหมุน-สั่น อินฟราเรดไกลประมาณ 400-10 ซม-1 (25-1000 ไมครอน) นอนอยู่ติดกับภูมิภาคไมโครเวฟมีพลังงานต่ำและอาจจะใช้สำหรับสเปคโทรหมุน ชื่อและการจำแนกประเภทของภูมิภาคย่อยเหล่านี้จะมีการประชุมและเป็นเพียงเคร่งครัดตามคุณสมบัติโมเลกุลหรือญาติแม่เหล็กไฟฟ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สเปกโทรสโกปีอินฟราเรดสเปกโทรสโคปี ( IR spectroscopy ) คือที่เกี่ยวข้องกับภูมิภาคอินฟราเรดสเปกตรัมของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ซึ่งเป็นแสงที่มีความยาวคลื่นอีกต่อไปและความถี่ต่ำกว่าแสง . มันครอบคลุมช่วงของเทคนิค ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับ spectroscopy absorption . ด้วยเทคนิคทางสเปกโทรสโกปี มันสามารถใช้ในการระบุและการศึกษาสารเคมีสำหรับตัวอย่างซึ่งอาจเป็น ของแข็ง ของเหลว หรือ ก๊าซ วิธีการหรือเทคนิคสเปกโทรสโกปีอินฟราเรดใช้เครื่องมือที่เรียกว่าสเปกโตรมิเตอร์อินฟราเรด ( Spectrophotometer ) เพื่อผลิตสเปกตรัมอินฟราเรด สเปกตรัมอินฟราเรดพื้นฐานเป็นหลักกราฟของการดูดกลืนแสงอินฟราเรด ( หรือแสง ) ในแกนตั้งและความถี่หรือความยาวคลื่นในแกนแนวนอนหน่วยของความถี่ที่ใช้โดยทั่วไปใน IR spectra เป็นส่วนกลับเซนติเมตร ( บางครั้งเรียกว่าตัวเลขคลื่น ) มีสัญลักษณ์ cm − 1 หน่วยของอินฟราเรดความยาวคลื่นมักให้ในไมโครเมตร ( เดิมเรียกว่า " พิมพ์ " ) , สัญลักษณ์μ M ซึ่งเกี่ยวข้องกับคลื่นตัวเลขในทางซึ่งกันและกัน ทั่วไปในห้องปฏิบัติการเครื่องมือที่ใช้เทคนิคนี้คือฟูเรียร์ Infrared ( FTIR ) สเปกโตรมิเตอร์และสองมิติเป็นไปได้ตามที่กล่าวไว้ด้านล่าง .

ส่วนอินฟราเรดสเปกตรัมของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าคือมักจะแบ่งออกเป็นสามภูมิภาค ; ใกล้ - กลาง - ไกล - อินฟราเรด , ชื่อของพวกเขาเกี่ยวกับสเปกตรัมที่มองเห็น พลังงานที่สูงใกล้อินฟราเรด ประมาณ 14 , 000 – 4 , 000 cm − 1 ( 0.8 – 2.5 μ M ความยาวคลื่น ) สามารถกระตุ้น Overtone หรือฮาร์มอนิกการสั่นสะเทือน กลางอินฟราเรดประมาณ 4 , 000 - 400 cm − 1 ( 2.5 – 25 μ M ) อาจใช้เพื่อศึกษาการสั่นสะเทือนและการหมุนการสั่นพื้นฐานที่เกี่ยวข้อง โครงสร้าง อินฟราเรดไกล ประมาณ 400 – 10 cm − 1 ( 25 ) μ 1000 เมตร ) อยู่ติดกับย่านไมโครเวฟที่มีพลังงานต่ำ และอาจจะใช้สำหรับสเปกโทรสโกปีการหมุน ชื่อหมวดหมู่และที่เหล่านี้เป็นข้อตกลงและมีเพียงหลวม ๆตามญาติโมเลกุลแม่เหล็กไฟฟ้าหรือคุณสมบัติ