Chen Chang Sheng walked to the wind

Chen Chang Sheng walked to the window and looked at her shadow disappearing in the depth of the forest. He shook his head.

Walking on the thick and firm fallen leaves in the forest and hearing the sound of her footsteps, Mo Yu’s heart was in a mess. The cold fall wind passed through the forest and touched her face, yet her face was still so hot. Previously when Chen Chang Sheng’s spoke of her instability(her period), she already felt very humiliated but when he pointed out that she was still a virgin, she felt a mix of humiliation and anger.

If Chen Chang Sheng was an old and respectable imperial physician, then it wouldn’t matter. But from all perspectives, he was just a young man who lacked experiences in the society.

The fall leaves broke along with her footsteps. Her clothes moved alongside the fall wind as she passed through the forest in the Tradition Academy. Arriving at the palace, she gradually calmed down. She glanced back at the faint little building behind the forest. Remembering what she just did, she felt very surprised.

Did she actually just leer at a young man and say so many shameless words to lure him? Although now, she already knew the secret – the young man was not her enemy. She could stay very relax when facing him, but…what she did today was way off limits.

Her cheek that had just cooled down suddenly turned hot again. Her beautiful eyes were filled with humiliation. If anyone knew what she did to Chen Chang Sheng today at the Tradition Academy, the entire capital might get crazy.

Suddenly, she became calm. Standing for a long time in front of the wall of the palace, no one knew what she was thinking. The leaves fell that on her skirt gradually stacked up and made her look even thinner and extremely lonely.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Chen Sheng ช้างเดินไปหน้าต่าง และมองเงาของเธอหายไปในความลึกของป่า เขาส่ายหัวของเขาเดินบนหนา และแน่นหลุดร่วงในป่า และได้ยินเสียงของรอยเท้าของเธอ หัวใจ Mo Yu เป็นในระเบียบ ลมเย็นฤดูใบไม้ร่วงผ่านป่า และสัมผัสใบหน้าของเธอ แต่ใบหน้าของเธอมันยังร้อน ก่อนหน้านี้เมื่อเฉินช้าง Sheng พูดถึงความไม่เสถียรของเธอ (เธอระยะเวลา), เธอแล้วรู้สึกแปลกประหลาดมาก แต่เมื่อเขาชี้ให้เห็นว่า เธอก็ยังคงบริสุทธิ์ เธอรู้สึกอัปยศอดสูและความโกรธหาก Chen Sheng ช้าง ที่เก่าแก่ และมีเกียรติแพทย์อิมพีเรียล แล้วมันจะไม่สำคัญ แต่จากมุม เขาเป็นเพียงชายหนุ่มที่ขาดประสบการณ์ในสังคมฤดูใบไม้ร่วงใบยากจนพร้อมกับรอยเท้าของเธอ เสื้อผ้าของเธอย้ายไปพร้อมกับลมฤดูใบไม้ร่วงเธอผ่านป่าในสถาบันการศึกษาประเพณี เดินทางมาถึงพระราชวัง เธอค่อย ๆ สงบลง เธอ glanced มาที่อาคารเล็ก ๆ จาง ๆ หลังป่า จดจำสิ่งที่เธอทำเพียง เธอรู้สึกประหลาดใจมากไม่เธอจริงเพียง leer ที่หนุ่มและพูดมากไร้ยางอายคำเพื่อล่อเขา แม้ว่าตอนนี้ เธอรู้แล้วว่าความลับ – ชายหนุ่มไม่ใช่ศัตรูของเธอ เธออาจพักผ่อนเมื่อหันหน้าเข้าหาเขา แต่...สิ่งที่เธอทำวันนี้เป็นวิธีปิดขีดจำกัดแก้มที่มีเพียงเย็นลงก็เปิดร้อนอีก ดวงตาของเธอสวยงามเต็มไป ด้วยความอัปยศอดสู ถ้าใครรู้สิ่งที่เธอได้ Chen Sheng ช้างวันนี้ที่โรงเรียนประเพณี ทุนทั้งอาจได้รับบ้าทันใดนั้น เธอกลายเป็นความสงบ ยืนเป็นเวลานานด้านหน้าของผนังของพระราชวัง ไม่มีใครรู้อะไรที่เธอคิด ใบอยู่ที่กระโปรงของเธอค่อย ๆ ซ้อนขึ้น และทำให้เธอดูแม้ และเหงามาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฉินช้าง Sheng เดินไปที่หน้าต่างและมองไปที่เงาของเธอหายไปในเชิงลึกของป่า เขาส่ายหัว.

เดินบนใบลดลงหนาและ บริษัท ที่อยู่ในป่าและการได้ยินเสียงฝีเท้าของเธอ, หัวใจโมยูอยู่ในระเบียบ ลมฤดูใบไม้ร่วงเย็นผ่านป่าและสัมผัสใบหน้าของเธอยังใบหน้าของเธอก็ยังคงร้อนมาก ก่อนหน้านี้เมื่อพูดเฉินช้างของ Sheng ของความไม่แน่นอนของเธอ (ระยะเวลาของเธอ) เธอแล้วรู้สึกละอายใจมาก แต่เมื่อเขาชี้ให้เห็นว่าเธอยังคงบริสุทธิ์เธอรู้สึกผสมของความอัปยศอดสูและความโกรธ.

หากเฉินช้าง Sheng เป็นที่เก่าแก่และมีเกียรติของจักรพรรดิ แพทย์แล้วมันจะไม่สำคัญ แต่จากมุมมองที่ทุกคนเขาเป็นเพียงชายหนุ่มคนหนึ่งที่ขาดประสบการณ์ในสังคม.

ใบฤดูใบไม้ร่วงยากจนพร้อมกับรอยเท้าของเธอ เสื้อผ้าของเธอย้ายข้างลมฤดูใบไม้ร่วงขณะที่เธอเดินผ่านป่าในสถาบันการศึกษาประเพณี ที่เดินทางมาถึงพระราชวังเธอค่อยๆสงบลง เธอเหลือบมองกลับมาที่อาคารเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่อยู่เบื้องหลังลมป่า ความทรงจำในสิ่งที่เธอก็ไม่ได้เธอรู้สึกประหลาดใจมาก.

เธอไม่จริงเพียง Leer ที่ชายหนุ่มคนหนึ่งและพูดคำไร้ยางอายจำนวนมากดังนั้นเพื่อล่อให้เขา? ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอรู้แล้วความลับ - ชายหนุ่มไม่ได้เป็นศัตรูของเธอ เธอจะอยู่ผ่อนคลายมากเมื่อหันหน้าเขา แต่ ... สิ่งที่เธอทำในวันนี้คือวิธีปิดวงเงิน.

แก้มของเธอที่เพิ่งเย็นลงหันขวับร้อนอีกครั้ง ดวงตาที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความอัปยศอดสู ถ้าใครรู้ว่าสิ่งที่เธอทำกับเฉินช้าง Sheng วันนี้ที่สถาบันการศึกษาประเพณีเมืองหลวงทั้งอาจได้รับบ้า.

ทันใดนั้นเธอก็กลายเป็นความสงบ ยืนเป็นเวลานานในด้านหน้าของผนังของพระราชวังที่ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งที่เธอคิด ใบลดลงที่บนกระโปรงของเธอค่อยๆซ้อนกันขึ้นและทำให้เธอดูผอมและเหงามาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฉินฉาง เซิง เดินไปที่หน้าต่างและมองเงาของเธอหายไปในความลึกของป่า เขาส่ายหน้าเดินบนหนาและ บริษัท ที่ตกลงมาในป่า และได้ยินเสียงฝีเท้าของเธอ หัวใจของ โม ยู อยู่ในระเบียบ ตกเย็น ลมผ่านป่าและสัมผัสใบหน้าของเธอ แต่ใบหน้าของเธอก็ยังคงร้อน ก่อนหน้านี้เมื่อเฉินชางเซิงพูดของความไม่มั่นคงของเธอ ( ประจำเดือน ) เธอแล้วรู้สึกอับอายแต่เมื่อเขาชี้ให้เห็นว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่ เธอรู้สึกว่าส่วนผสมของความอับอายและความโกรธถ้าฉางเฉินเซิงเป็นเก่าและน่านับถือของท่านหมอหลวงแล้ว ก็ไม่สำคัญ แต่จากทุกมุมมอง เขาเป็นแค่เด็กหนุ่มที่ยังขาดประสบการณ์ในสังคมฤดูใบไม้ร่วงใบแตกพร้อมกับเสียงฝีเท้าของเธอ เสื้อผ้าของเธอย้ายไปตกลมเธอเดินผ่านป่าในประเพณีโรงเรียน มาถึงวัง เธอค่อยๆ สงบลง เธอเหลือบกลับมาที่ลมน้อยตึกหลังป่า จำสิ่งที่เธอทำ เธอรู้สึกประหลาดใจมากเธอแค่ชายตามองชายหนุ่มพูดดังนั้นหลายไร้ยางอายคำล่อเขา ? ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอรู้แล้ว–ความลับของชายหนุ่มก็ไม่ใช่ศัตรูของเธอ เธอสามารถอยู่มากผ่อนคลายเมื่อเผชิญหน้ากับเขา แต่ . . . . . . . สิ่งที่เธอทำในวันนี้เป็นวิธีที่ห้ามเข้าแก้มของเธอที่เพิ่งจะเย็นลงก็ทำให้ร้อนอีกครั้ง ดวงตาที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความอัปยศอดสู ถ้าใครรู้ว่าเธอทำอะไรกับเฉินฉาง เซิง วันนี้ที่ประเพณีของโรงเรียน เมืองหลวงอาจจะบ้าจู่ๆ เธอก็สงบลง ยืนเป็นเวลานานในด้านหน้าของผนังของวัง ไม่มีใครรู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ ใบไม้หล่นบนกระโปรงของเธอค่อย ๆซ้อนกันขึ้น และทำให้เธอดูผอมลง และแสนเหงา