In the past, we had a "hunting unit

In the past, we had a "hunting unit." It was easy. We got a list of communist leaders, then ....bang!, that's it, then we went home and rested..... We are not killing them like in the past. We have our methods, as I have said, and use psychology..... If a core member comes from Isan, we send our men to their family every day. When we arrive there we don't have to do anything. We talk to their wife and children, we take our meals at their houses. When we finish our meals we talk to their family. In only three or four days, they (the leaders) will come home because they are worried about their families. (KT, 3 August 2002; BP, 1 September 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในอดีต เรามี "ล่าหน่วย" มันเป็นเรื่องง่าย เรามีรายชื่อของผู้นำคอมมิวนิสต์ แล้ว...บาง!, ใช่ แล้วเราไปบ้าน และเหลืออยู่... เราจะไม่ฆ่าพวกเขาเช่นในอดีต เรามีวิธีของเรา เป็นฉันได้กล่าวว่า และใช้จิตวิทยา... หากเป็นสมาชิกหลักที่มาจากอีสาน เราส่งคนของเราให้ครอบครัวทุกวัน เมื่อเรา มีเราไม่ได้ทำอะไร เราพูดคุยกับภรรยาและลูกของพวกเขา เราใช้อาหารของเราที่บ้านของพวกเขา เมื่อเราเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารของเรา เราพูดคุยกับครอบครัวของพวกเขา ในวันที่สาม หรือสี่เท่านั้น พวกเขา (ผู้นำ) จะมาบ้านเพราะเป็นห่วงครอบครัวของพวกเขา (KT, 3 2002 สิงหาคม BP, 1 2002 กันยายน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในอดีตที่ผ่านมาเรามี "หน่วยล่าสัตว์." มันง่าย. เรามีรายชื่อของผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์แล้ว .... ปัง !, ที่มันแล้วเรากลับบ้านและวาง ..... เราไม่ได้ฆ่าพวกเขาเหมือนในอดีตที่ผ่านมา เรามีวิธีการของเราที่ผมได้กล่าวว่าและจิตวิทยาการใช้ ..... ถ้าสมาชิกหลักมาจากภาคอีสานเราจะส่งคนของเราให้กับครอบครัวของพวกเขาทุกวัน เมื่อเราไปถึงที่นั่นเราไม่ต้องทำอะไร เราพูดคุยกับภรรยาและลูก ๆ ของพวกเขาเราใช้อาหารของเราที่บ้านของพวกเขา เมื่อเราเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารของเราที่เราพูดคุยกับครอบครัวของพวกเขา ในเวลาเพียงสามหรือสี่วันพวกเขา (ผู้นำ) จะมาที่บ้านเพราะพวกเขามีความกังวลใจเกี่ยวกับครอบครัวของพวกเขา (KT, 3 สิงหาคม 2002; BP 1 กันยายน 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในอดีต เราเคยเป็น " หน่วยล่า " มันเป็นง่าย เราได้รายชื่อของผู้นำคอมมิวนิสต์ แล้ว . . . . ปัง ! นั่นแหละ แล้วเราก็กลับบ้าน และก็ . . . . . เราไม่ฆ่าเหมือนในอดีต เรามีวิธีของเรา อย่างที่ผมเคยบอก และใช้จิตวิทยา . . . . . ถ้าเป็นหลัก สมาชิกที่มาจากอีสาน เราส่งคนของเราไปที่ครอบครัวของพวกเขาทุกวัน เมื่อเราไปถึงที่นั่นเราไม่ต้องทำอะไรเลยเราพูดคุยกับภรรยาและลูก เราเอาอาหาร ในบ้านของพวกเขา เมื่อเราทำงานของเราอาหารที่เราพูดกับครอบครัวของพวกเขา ในเพียงสามหรือสี่วัน เขา ( ผู้นำ ) จะกลับบ้านเพราะพวกเขาเป็นห่วงเกี่ยวกับครอบครัวของพวกเขา ( วันที่ 3 สิงหาคม 2545 ; BP , 1 กันยายน 2545 )