Is there a need for shark policy at

Is there a need for shark policy at all?

My position is that there’s no government decision that’s going to stop a shark bite. I always say, it’s the decisions you make, not the decisions governments make, that’s going to determine your level of risk. Secondly, any policy needs to be predicated on the assumption that you share the ocean with sharks. In the U.S., we have “swim at your own risk.” The ocean is the wild; it’s not a pool.

There are some examples of policies where, if you take all of that into account, there are things you can do to really reduce risk. This is the one thing: the Imminent Threat policy doesn’t reduce risk. Culling sharks doesn’t reduce your risk of a shark bite. But in Cape Town, South Africa, they set up a shark spotter program, where they put people on the cliffs with binoculars, and they look down and if they see a shark they signal an alarm and pull people in. That does reduce risk. And at some beaches, where you don’t get big waves, you can set up small, temporary enclosures. There are some things like that that you can do, but you’re really limited, because the ocean is the wild.

This is a tricky one, because scientists say, “Look, it’s an act of nature, you know you can’t prove it wasn’t the same shark without catching it and killing it, but I can tell you that it’s not the same shark, this isn’t the way shark behavior works.” But you can use the “Jaws” theme to overwhelm science.The next winter — she had left him in June, and now his to-do list had no editor — he jacked up the thermostat, let the kids wander barefoot through the drafty rooms, made the sidewalks into clean slates, cleared the snow as it fell, sawed, split, and stacked wood in precise piles on the back porch, and in the still dark mornings, when he stoked the stove into a ridiculously fiery furnace, the children woke up wearing summer pajamas, sat at his feet, bed-headed, sipping cocoa, and he told them story after story about people who’d gotten unexpectedly lost in the cold but had made it home in time, a Christmas miracle.

Dean Bakopoulos is the author of the novels “My American Unhappiness” and “Please Don’t Come Back from the Moon.” His latest, “Summerlong,” will be published in June.

“Arctic Summer,” by Damon Galgut (Europa Editions)

Galgut is the master of loneliness. Nobody else writes so delicately, yet so compellingly, about the subtleties of yearning, about the thrills of intimacy and the ache of desires unfulfilled. I have loved his other novels and I loved “Arctic Summer” too. A fictionalized biography of E.M. Forster, it’s a sustained imaginative leap into the troubled author’s experiences in England, Egypt and colonial India in which every historical detail, and every emotion, rings absolutely true.Meg Wolitzer, author of “Belzhar” (Dutton Juvenile)

“Stone Mattress: Nine Tales,” by Margaret Atwood (Nan A. Talese)

I have long been a fan of Margaret Atwood, so when I snapped up her new collection of stories, I was not surprised by its deftness, piquancy, darkness and wit. But I was pleased to find that a few of the stories overlap cleverly and in surprising ways; and that big themes of death and aging color much of the book, giving it a thematic resonance and weight. That said, despite the chill of mortality or the exploration of dark impulses, there remains a seemingly-effortless humor at work here, bubbling paradoxically and pleasurably along, from the title story, a murder tale set on an Arctic cruise, to the final, brilliant entry, “Torching the Dusties,” in which the protagonist is an elderly woman living in an old-age community, who finds herself confronted with surreal end-of-life issues. These are smart, swift-reading stories that are both tightly-written and tough; as always, Atwood is a master of the form.

“Without You, There is No Us: My Time with the Sons of North Korea’s Elite,” by Suki Kim (Crown)

This touching, beautifully written memoir of teaching in an all-male college run by Christian evangelicals is a rare, intimate portrait of life in the world’s least-known country: grinding poverty for the masses, bland tedium for the ruling class, no fun, no freedom, and fear for all.Darcey Steinke, author of “Sister Golden Hair” (Tin House Books)Merritt Tierce, author of “Love Me Back” (Doubleday)Gabrielle Zevin, author of “The Storied Life of A.J. Fikry” (Algonquin Books)Nell Zink, author of “The Wallcreeper” (Dorothy, a publishing project)

“The Wallcreeper,” by Nell Zink (Dorothy, a publishing project)

The best new book I read this year was definitely “The Wallcreeper” by Nell Zink. Its intellectual level and sense of humor are exquisitely attuned to mine, and I have no trouble filling in the gaps left by its dishonest narrators. The ending delights and surprises me every time, since it was a last-minute decision. I think I read only six other books published this year in English, and I only liked three of them: “Boy, Snow, Bird” by Helen Oyeyemi, John Clute’s essay collection “Stay,” and “Guide to Troubled Birds,” a novelty item based on a series of refrigerator magnets. That’s what happens when you’re broke and paying for books yourself, I guess. I bought a few paperbacks I thought were new, but I checked and they’re all from last year. Now I have money to buy books, plus in 2015 I’m hoping I’ll turn into one of those newbie sucker micro-celeb authors people expect would be grateful for a blurbing opportunity (I would be grateful!), so this time next year I may have a less self-infatuated answer.

Michele Filgate's work has appeared in The Daily Beast, Vulture, Capital New York, Time Out New York, The Star Tribune, O: The Oprah Magazine, Bookslut, The Quarterly Conversation and other publications

“American Innovations,” by Rivka Galchen (Farrar, Straus and Giroux)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีความจำเป็นสำหรับนโยบายฉลามเลย ตำแหน่งของฉันคือ ว่า มีไม่ตัดสินใจของรัฐบาลที่กำลังจะหยุดการกัดปลาฉลาม ฉันจะพูด มันเป็นการตัดสินใจต้อง ไม่ตัดสินใจทำการรัฐบาล ที่กำลังจะกำหนดระดับความเสี่ยง ประการที่สอง นโยบายใด ๆ ต้องถูก predicated บนสมมติฐานที่ว่า ร่วมกันทะเลปลาฉลาม ในสหรัฐอเมริกา เรามี "ว่ายเสี่ยงของคุณเอง" ทะเลเป็นป่า ไม่มีสระว่ายน้ำ มีตัวอย่างของนโยบายที่ ถ้าคุณคำนึงให้ มีสิ่งที่คุณสามารถทำได้เพื่อลดความเสี่ยงจริง ๆ นี่คือสิ่งหนึ่ง: นโยบายภัยพายุฝนฟ้าคะนองไม่ลดความเสี่ยง Culling ฉลามไม่ลดความเสี่ยงของการกัดปลาฉลาม แต่ในเมืองเคปทาวน์ แอฟริกาใต้ ที่พวกเขาตั้งค่าโปรแกรมนักสืบฉลาม พวกเขาใส่คนบนหน้าผาที่ มีกล้องส่องทางไกล และพวกเขาดู และ หากพวกเขาเห็นปลาฉลามพวกสัญญาณการเตือนภัยและดึงคนใน ที่ลดความเสี่ยง และที่ชายหาดบาง ที่คุณไม่ได้รับคลื่นใหญ่ คุณสามารถตั้งค่าเปลือกเล็ก ชั่วคราว มีบางสิ่งบางอย่างเช่นว่าคุณ แต่คุณกำลังจริง ๆ จำกัด เนื่องจากทะเลเป็นป่านี่คือหนึ่งหากิน เนื่องจากนักวิทยาศาสตร์ว่า, "ดู มันเป็นของธรรมชาติ คุณรู้ว่า คุณไม่พิสูจน์มันไม่ได้เหมือนปลาฉลามโดยไม่จับมัน และฆ่ามัน แต่ฉันสามารถบอกคุณว่า มันไม่ใช่ฉลามเดียว นี้ไม่ใช่ลักษณะปลาฉลามวิธีทำงาน" แต่คุณสามารถใช้ชุดรูปแบบ "Jaws" ล้นวิทยาศาสตร์ฤดูหนาวถัดไปซึ่งเธอได้ทิ้งเขาในเดือนมิถุนายน และตอนนี้ รายการของเขามีไม่แก้ไข — เขา jacked ค่าอุณหภูมิ ปล่อยให้เด็กเร่เท้าเปล่าบนผ่านห้อง drafty ทำแยะเป็นขนาดการทำความสะอาด ล้างหิมะมันตก sawed แยก และซ้อนไม้กองแม่นยำบนระเบียงหลัง และในความมืดยังเมื่อเขา stoked เตาเป็นเตา ridiculously คะนอง เด็กตื่นขึ้นสวมชุดนอนฤดูร้อน นั่งที่เท้า เตียงหัว จิบโกโก้ และเขาบอกพวกเขาเรื่องราวหลังจากเรื่องเกี่ยวกับบุคคลที่ได้รับหายไปโดยไม่คาดคิดในเย็น แต่ก็ทำให้บ้านในเวลา มหัศจรรย์วันคริสต์มาสDean Bakopoulos เป็นผู้เขียนนวนิยาย "ทุกข์อเมริกันของฉัน" และ "กรุณาอย่ากลับมาจากดวงจันทร์" ล่าสุดของเขา "Summerlong จะถูกเผยแพร่ในเดือนมิถุนายน"ขั้วโลกเหนือร้อน โดยเดมอน Galgut (รุ่นยูโรปา)Galgut เป็นต้นแบบของความเหงา คนอื่นไม่เขียนให้ประณีต ยังให้ compellingly เกี่ยวกับรายละเอียดอื่นของโหย มาริโอของโรแมนติคและปวดของปรารถนาไม่ ฉันมีรักนวนิยายของเขา และฉันรัก "อาร์กติกร้อน" เกินไป ประวัติประนีประนอมของ E.M. Forster มันเป็นจินตนาการก้าว sustained เป็นผู้ปัญหาประสบการณ์ในอังกฤษ อียิปต์ และอินเดียโคโลเนียลที่ทุกรายละเอียดทางประวัติศาสตร์ และทุกอารมณ์ แหวนอย่างจริงเม็ก Wolitzer ผู้เขียนของ "Belzhar" (เยาวชนดัทตัน)"หินนอน: นิทานเก้า, " โดยมาร์กาเร็ต Atwood (น่าน A. Talese)ฉันได้รับแฟนของมาร์กาเร็ต Atwood ดังนั้นเมื่อฉันจัดชิดขึ้นชุดใหม่ของเธอเรื่องราว ฉันไม่ประหลาดใจของ deftness, piquancy ความมืด และปัญญา แต่ผมยินดีที่ได้พบว่า บางเรื่องทับซ้อนคำนึง และด้วยความประหลาด ใจ และที่ชุดใหญ่ตายและอายุสีสมุด ให้เฉพาะเรื่องการสั่นพ้องและน้ำหนักมาก ที่กล่าวว่า แม้ มีของตายหรือบรรดาแรงกระตุ้นมืด ยังคงมีตลกดูเหมือนว่าอย่างง่ายดายในการทำงานที่นี่ พัทยา paradoxically และอนุรักษ์ตาม จากชื่อเรื่อง เรื่องฆาตกรรมที่ตั้งอยู่บนเรือขั้วโลกเหนือ ยอดเยี่ยม สุดท้ายรายการ "Torching the Dusties ซึ่งตัวเอกเป็นผู้หญิงสูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุมชนวัยสูงอายุ ผู้ที่พบตัวเองเผชิญกับปัญหาการสิ้นสุดของชีวิตเหนือจริง นี่คือสมาร์ท สวิฟท์อ่านเรื่องที่ เขียนไว้แน่น และ เหนียว เสมอ Atwood เป็น ต้นแบบของแบบฟอร์ม"คุณ มีไม่มีเรา: เวลาของฉันกับ Elite บุตรของของเกาหลีเหนือ, " โดยคิมกี้ (มงกุฎ)Memoir นี้สัมผัส สวยงามเขียนสอนในวิทยาลัยเป็นเพศชายทั้งหมดโดย evangelicals คริสเตียนเป็นภาพที่หายาก ใกล้ชิดชีวิตประเทศรู้จักน้อยที่สุดในโลก: บดยากจนมวลชน tedium สูงสำหรับชั้นปกครอง ไม่สนุก ไม่มีเสรีภาพ และความกลัวทั้งหมดDarcey Steinke ผู้เขียน Merritt Tierce "น้องทองผม" (ดีบุกบ้านหนังสือ) ผู้เขียนของ "รักฉันกลับมา" (Doubleday) กาเบรียล Zevin ผู้เขียนของ Nell Zink "ชั้นชีวิตของ A.J. Fikry" (หนังสือของอัลกอนควิน) ผู้เขียนของ "เดอะ Wallcreeper" (โดโรธี โครงการเผยแพร่)"การ Wallcreeper โดย Nell Zink (โดโรธี โครงการเผยแพร่)หนังสือใหม่อ่านปีนี้แนะ "Wallcreeper เดอะ" โดย Nell Zink ระดับปัญญาและอารมณ์ขันของประณีตห้องปลอดบุหรี่เหมือง และไม่มีปัญหาไม่กรอกข้อมูลในช่องว่างจากของ narrators ไม่ซื่อสัตย์ สิ้นสุดความสุข และ surprises ฉันทุกเวลา เนื่องจากมันเป็นการตัดสินใจนาทีสุดท้าย ผมคิดว่า อ่านหนังสืออื่น ๆ 6 ปีนี้เผยแพร่ในอังกฤษ และเท่านั้นเสียดายสามของพวกเขา: "บอย หิมะ นก" โดยเฮเลน Oyeyemi จอห์น Clute รวบรวมเรียงความ "แปลก" และ "คู่มือการปัญหา นก สินค้านวัตกรรมตามชุดของแม่เหล็กติดตู้เย็น นั่นคือเกิดอะไรขึ้นเมื่อคุณกำลังยากจน และจ่ายสำหรับหนังสือตัวเอง ฉันเดา ฉันซื้อกี่ paperbacks ที่คิดขึ้นใหม่ แต่ฉันได้ตรวจสอบ และพวกเขากำลังทั้งหมดจากปีที่ ตอนนี้มีเงินซื้อหนังสือ บวกใน 2015 ข้าพเจ้าหวังว่า จะเปิด เป็นเขียนไมโครเซเลบเมดูดจากนั้นคาดว่าคนจะขอบคุณสำหรับโอกาสที่ blurbing (ฉันจะขอบคุณ) ดังนั้น ขณะนี้ปีหน้าผมอาจมีน้อยด้วยตนเองหลังคำตอบงาน Michele Filgate ได้ปรากฏใน บีสต์เดอะวัน แร้ง ทุนนิวยอร์ก นิวยอร์กเวลา เดอะดาวน O: ดิโอปราห์ นิตยสาร Bookslut สนทนาเดอะรายไตรมาส และสิ่งพิมพ์อื่น ๆ"อเมริกันนวัตกรรม โดย Rivka Galchen (Farrar, Straus และ Giroux)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีความจำเป็นสำหรับนโยบายฉลามเลย? ตำแหน่งของฉันคือว่าไม่มีการตัดสินใจของรัฐบาลที่จะหยุดการกัดปลาฉลาม ฉันมักจะบอกก็ตัดสินใจที่คุณทำไม่ทำให้การตัดสินใจของรัฐบาลที่จะกำหนดระดับของความเสี่ยงของคุณ ประการที่สองนโยบายใด ๆ จะต้องมีการบอกกล่าวกับสมมติฐานที่ว่าคุณแบ่งปันทะเลกับปลาฉลาม ในสหรัฐอเมริกาเรามี "ว่ายน้ำที่มีความเสี่ยงของคุณเอง." มหาสมุทรเป็นป่า มันไม่ได้เป็นสระว่ายน้ำ. มีบางตัวอย่างของนโยบายที่ถ้าคุณใช้ทั้งหมดที่เข้าบัญชีมีสิ่งที่คุณสามารถทำได้เพื่อลดความเสี่ยงจริงๆ นี่คือสิ่งหนึ่งที่: นโยบายคุกคามไม่ได้ลดความเสี่ยง ฉลามฆ่าไม่ได้ลดความเสี่ยงของการกัดปลาฉลาม แต่ในเคปทาวน์, แอฟริกาใต้, พวกเขาตั้งโปรแกรมนักสืบฉลามที่พวกเขาทำให้คนบนหน้าผาที่มีกล้องสองตาและพวกเขามองลงมาและหากพวกเขาเห็นปลาฉลามที่พวกเขาส่งสัญญาณเตือนภัยและดึงคนใน. ที่จะลดความเสี่ยง และที่ชายหาดบางที่คุณไม่ได้รับคลื่นขนาดใหญ่, คุณสามารถตั้งค่าขนาดเล็กเปลือกชั่วคราว มีบางสิ่งที่ต้องการที่ที่คุณสามารถทำได้ แต่คุณ จำกัด จริงๆเพราะมหาสมุทรเป็นป่า. นี้เป็นหนึ่งหากินเพราะนักวิทยาศาสตร์กล่าวว่า "ดูก็การกระทำของธรรมชาติคุณรู้ว่าคุณไม่สามารถ พิสูจน์ว่ามันไม่ได้เป็นปลาฉลามเดียวกันโดยไม่ต้องจับมันและฆ่ามัน แต่ผมสามารถบอกคุณได้ว่ามันไม่ใช่ปลาฉลามเดียวกันนี้ไม่ได้เป็นวิธีการทำงานพฤติกรรมฉลาม. "แต่คุณสามารถใช้" ปาก "ชุดรูปแบบเพื่อครอบงำวิทยาศาสตร์ ได้โดยเริ่มต้นฤดูหนาวต่อไป - เธอทิ้งเขาไปในเดือนมิถุนายนและขณะนี้รายการที่ต้องทำของเขามีการแก้ไขไม่มี - เขา jacked ขึ้นเทอร์โม, ให้เด็กเดินเท้าเปล่าผ่านห้องเบียร์ทำทางเท้าเป็นชนวนสะอาดเคลียร์หิมะเป็น มันลดลง, แปรรูป, แยกและไม้ซ้อนกันในกองที่แม่นยำบนระเบียงด้านหลังและในตอนเช้ายังคงมืดเมื่อเขาสุขเตาเป็นเตาเผาขันเด็กตื่นขึ้นมาสวมใส่ชุดนอนฤดูร้อนนั่งที่เท้าของเตียง -headed จิบโกโก้และเขาบอกพวกเขาว่าเรื่องราวหลังจากเรื่องราวเกี่ยวกับคนที่ต้องการอากาศหายไปอย่างไม่คาดคิดในเย็น แต่ก็ทำให้มันเป็นบ้านในเวลาที่มหัศจรรย์วันคริสต์มาส. คณบดี Bakopoulos เป็นผู้เขียนนิยาย "ของอเมริกันทุกข์" และ "ได้โปรดอย่ากลับมาจากดวงจันทร์." ล่าสุดของเขา "Summerlong" จะได้รับการตีพิมพ์ในเดือนมิถุนายน. "อาร์กติกฤดูร้อน" โดยเดมอน Galgut (ยูโรป้ารุ่น) Galgut เป็นหลักของความเหงา ไม่มีใครเขียนเพื่อให้ประณีต แต่เพื่อร้องขอเกี่ยวกับรายละเอียดปลีกย่อยของความปรารถนาที่เกี่ยวกับความตื่นเต้นของความใกล้ชิดและปวดของความปรารถนาไม่ได้ผล ฉันได้รักนิยายอื่น ๆ ของเขาและฉันรัก "ฤดูร้อนอาร์กติก" เกินไป ชีวประวัติสมมติของ EM Forster มันเป็นก้าวกระโดดที่ความคิดสร้างสรรค์อย่างยั่งยืนเป็นประสบการณ์ที่ผู้เขียนมีความสุขในอังกฤษอียิปต์และอาณานิคมอินเดียซึ่งในทุกรายละเอียดทางประวัติศาสตร์และอารมณ์ทุกอย่างแหวน true.Meg Wolitzer ผู้เขียน "Belzhar" (ดัตตันส์เด็กและเยาวชน) "หินที่นอน: เก้านิทาน" โดยมาร์กาเร็ Atwood (น่านเอ Talese) ผมมีมานานแล้วแฟนของมาร์กาเร็แอดดังนั้นเมื่อผม snapped ขึ้นคอลเลกชันใหม่ของเธอเรื่องราวของผมไม่ได้ประหลาดใจโดยความชำนาญของความน่าสนใจความมืดและ ปัญญา แต่ผมก็ยินดีที่จะพบว่ามีไม่กี่เรื่องที่ซ้อนทับกันอย่างชาญฉลาดและในรูปแบบที่น่าแปลกใจ; และรูปแบบที่ยิ่งใหญ่ของการตายและสีริ้วรอยมากของหนังสือเล่มนี้ให้มันเป็นเสียงสะท้อนใจและน้ำหนัก ที่กล่าวว่าแม้จะมีความหนาวของการตายหรือการสำรวจของแรงกระตุ้นที่มืดยังคงมีอารมณ์ขันดูเหมือน-ง่ายดายที่ทำงานที่นี่เดือดขัดแย้งและเจริญใจพร้อมจากเรื่องชื่อเรื่องฆาตกรรมตั้งอยู่บนการล่องเรืออาร์กติกสู่รอบสุดท้าย, รายการที่ยอดเยี่ยม "torching Dusties" ซึ่งตัวเอกเป็นหญิงชราคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในชุมชนเก่าแก่อายุที่พบว่าตัวเองต้องเผชิญกับเหนือจุดสิ้นสุดของชีวิตปัญหา เหล่านี้เป็นสมาร์ทเรื่องราวรวดเร็วอ่านที่มีทั้งแน่นและเขียนยาก; . เช่นเคยแอดเป็นหลักของรูปแบบ"โดยคุณไม่มีเรา: เวลาของฉันกับลูกชายของเกาหลีเหนือ Elite," โดยสุคิม (พระมหากษัตริย์) สัมผัสนี้ไดอารี่เขียนได้งดงามของการเรียนการสอนในทุกเพศชาย วิทยาลัยดำเนินการโดย evangelicals คริสเตียนเป็นที่หายาก, ภาพบุคคลใกล้ชิดของชีวิตในโลกของประเทศที่รู้จักกันน้อย: ความยากจนบดฝูงความเหนื่อยหน่ายอ่อนโยนสำหรับชนชั้นปกครอง, สนุก, ไม่มีเสรีภาพและความหวาดกลัวสำหรับ all.Darcey Steinke ผู้เขียน "น้องสาวผมสีทอง" (ดีบุก House หนังสือ) Tierce ริตต์ผู้เขียน "รักฉันกลับ" (ดับเบิล) กาเบรียล Zevin ผู้เขียน "Storied ชีวิตของ AJ Fikry" (หนังสือ Algonquin) เนลล์ Zink ผู้เขียน "Wallcreeper" ( โดโรธีโครงการเผยแพร่) "Wallcreeper" โดยเนลล์ Zink (โดโรธีโครงการเผยแพร่) หนังสือเล่มใหม่ที่ดีที่สุดที่ผมอ่านในปีนี้แน่นอน "Wallcreeper" โดยเนลล์ Zink ระดับสติปัญญาและความรู้สึกของอารมณ์ขันมีความประณีตสนิทสนมระหว่างฉันและฉันมีปัญหาในการกรอกในช่องว่างด้านซ้ายโดย narrators ที่ไม่สุจริตของตน ความสุขที่สิ้นสุดและที่น่าประหลาดใจฉันทุกครั้งเพราะมันเป็นการตัดสินใจนาทีสุดท้าย ฉันคิดว่าฉันอ่านเพียงหกหนังสืออื่น ๆ ที่ตีพิมพ์ในปีนี้ในภาษาอังกฤษและฉันชอบสามของพวกเขา "บอย, หิมะ, นก" โดยเฮเลน Oyeyemi คอลเลกชันเรียงความจอห์นลุตของ "อยู่" และ "คำแนะนำเกี่ยวกับนกมีความสุข" รายการที่แปลกใหม่ตามแบบของแม่เหล็กตู้เย็น นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคุณยากจนและการจ่ายเงินสำหรับหนังสือที่ตัวเองผมคิดว่า ผมซื้อหนังสือปกอ่อนไม่กี่ฉันคิดว่าใหม่ แต่ฉันจะตรวจสอบและพวกเขากำลังทั้งหมดจากปีที่แล้ว ตอนนี้ผมมีเงินที่จะซื้อหนังสือบวกในปี 2015 ฉันหวังว่าฉันจะกลายเป็นหนึ่งในนักเขียนมือใหม่ดูดผู้ไมโคร celeb ที่ผู้คนคาดหวังจะขอบคุณสำหรับโอกาสที่ blurbing (ฉันจะขอบคุณ!) ดังนั้นเวลานี้ต่อไป ปีที่ผมอาจจะมีน้อยกว่าคำตอบที่ตัวเองหลงรัก. ทำงาน Michele Filgate ได้ปรากฏตัวขึ้นในแต่ละวันสัตว์, อีแร้งทุนนิวยอร์ก, Time Out New York, ทริบูนสตาร์, O: นิตยสารโอปราห์ Bookslut, การสนทนาไตรมาสและสิ่งพิมพ์อื่น ๆ"อเมริกันนวัตกรรม" โดย Rivka Galchen (ฟาร์ราเตราสส์และโรซ์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จำเป็นต้องมีนโยบายฉลามเลย

มีตำแหน่งเป็นว่าไม่มีการตัดสินใจของรัฐบาลที่จะหยุดฉลามกัด ผมบอกเสมอว่า มันคือการตัดสินใจของเจ้า ไม่ใช่การตัดสินใจของรัฐบาลให้ ซึ่งจะกำหนดระดับของความเสี่ยง ประการที่สอง นโยบายใด ๆต้อง predicated บนสมมติฐานว่าคุณแบ่งปันมหาสมุทรกับฉลาม ในสหรัฐอเมริกาเรา " ว่ายน้ำที่มีความเสี่ยงของคุณเอง . " มหาสมุทรเป็นป่า ไม่ใช่สระ

มีตัวอย่างบางส่วนของนโยบายที่ ถ้าคุณเอาเข้าบัญชี มีสิ่งที่คุณสามารถทำเพื่อลดความเสี่ยง นี่เป็นสิ่งหนึ่งที่ : ขไม่มีนโยบายการลดความเสี่ยง ลดจำนวนฉลามไม่ลดความเสี่ยงของฉลามกัด แต่ในเคปทาวน์ , แอฟริกาใต้พวกเขาตั้งค่าโปรแกรมนักสืบฉลาม ที่พวกเขาใส่ผู้คนบนหน้าผาด้วยกล้องส่องทางไกล และพวกเขาดู และถ้าพวกเขาได้เห็นฉลามพวกเขาสัญญาณปลุก และดึงคนเข้ามา ที่ไม่ลดความเสี่ยง และที่ชายหาดบางแห่งที่คุณไม่ได้รับคลื่นใหญ่ , คุณสามารถตั้งค่าเปลือกชั่วคราวขนาดเล็ก มีบางสิ่งบางอย่างที่คุณสามารถทำ แต่คุณจะ จำกัดเพราะมหาสมุทรเป็นป่า

นี่มันยุ่งยาก เพราะ นักวิทยาศาสตร์บอกว่า " นี่ มันเป็น ธรรมชาติ คุณรู้ว่าคุณไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่ามันไม่ใช่ฉลามกันได้โดยไม่ต้องจับมันและฆ่ามัน แต่ฉันสามารถบอกคุณได้ว่ามันไม่ใช่ฉลามเหมือนกัน นี่ไม่ใช่วิธีพฤติกรรมฉลามทำงาน . " แต่คุณสามารถใช้ " ปาก " กระทู้ล้นวิทยาศาสตร์ ฤดูหนาวถัดไปเธอได้ทิ้งเขาไว้ในเดือนมิถุนายนตอนนี้รายการของเขาไม่มีบรรณาธิการ - เขาขึ้นเครื่องควบคุมอุณหภูมิ ให้เด็กๆ เดินด้วยเท้าเปล่าผ่านห้องที่เบียร์ทำทางเท้าในกระดานชนวนสะอาด เคลียร์หิมะมันหล่น , เลื่อย , แยกและซ้อนไม้ในกองที่ชัดเจนบนระเบียงด้านหลัง และตอนเช้ามืด เมื่อเขาเติมเชื้อเพลิงเตาเป็นเตาคะนองขัน เด็กๆตื่นมาใส่ชุดนอน ฤดูร้อนนั่งที่เท้าเตียงไป จิบโกโก้ เขาบอกเขาเรื่องหลังจากเรื่องราวเกี่ยวกับคนที่จะเริ่มหายไปอย่างไม่คาดฝันในเย็น แต่ได้กลับบ้านในเวลา ปาฏิหาริย์วันคริสต์มาส

ดีน bakopoulos เป็นผู้เขียนนวนิยายของฉัน " อเมริกันทุกข์ " และ " กรุณาอย่ากลับมาจาก พระจันทร์ " ล่าสุด " summerlong " จะตีพิมพ์ในมิถุนายน

" ขั้วโลกเหนือในฤดูร้อน" เดม่อน กัลกัท ( ยุโรปรุ่น )

กัลกัทคือต้นแบบของความเหงา ไม่มีใครเขียนเพื่อให้ประณีต แต่ก็อย่างไม่ยินยอมเพียงเกี่ยวกับ subtleties ของการโหยหา , เกี่ยวกับความตื่นเต้นของความใกล้ชิดและปวดของความปรารถนาที่ไม่มีวันเป็นจริง ฉันรักนิยายอื่น ๆของเขาและฉันรัก " อาร์กติกฤดูร้อน " ด้วย เรื่องสมมติชีวประวัติของเอ็ม ฟอร์สเตอร์มันเป็นอย่างจินตนาการ กระโดดลงไปในประสบการณ์ของผู้เขียนมีปัญหาในอังกฤษ , อียิปต์และอินเดียในยุคอาณานิคมในประวัติศาสตร์ซึ่งในทุกรายละเอียดและทุกอารมณ์ , แหวนจริง เม็ก wolitzer , ผู้เขียนของ " belzhar " ( ดัตตันเยาวชน )

" หินที่นอน : เก้าเรื่องเล่า " โดยมาร์กาเร็ตแอด ( น่าน . talese )

ฉันได้รับแฟนของมาร์กาเร็ต แอ๊ทวูดดังนั้นเมื่อฉัน snapped ขึ้น คอลเลกชันใหม่ของเรื่อง ผมไม่ประหลาดใจโดยความคล่องแคล่วรสเผ็ดจัด , ความมืด , และปัญญา แต่ผมยินดีที่จะพบว่าบางส่วนของเรื่องราวที่ทับซ้อนอย่างชาญฉลาดและที่น่าประหลาดใจวิธีการ และรูปแบบของการตายและริ้วรอยสีขนาดใหญ่มากของหนังสือเล่มนี้ ให้มันเสียงใจ และน้ำหนัก ที่กล่าวว่า แม้หนาวตาย หรือสำรวจเข้มแรงกระตุ้นยังคงมีอารมณ์ขันที่ดูเหมือนง่ายดายในการทำงานที่นี่ และมีเสียงขัดแย้งเพลิดเพลินตามจากเรื่องชื่อนิยายฆาตกรรมตั้งอยู่บนเรืออาร์กติกไปยังรายการที่ยอดเยี่ยมสุดท้าย " เผา dusties " ซึ่งตัวเอกเป็นผู้หญิงที่ใช้ชีวิตในวัยชราของผู้สูงอายุ ชุมชน ที่พบว่าตัวเองต้องเผชิญกับประเด็นสุดท้ายของชีวิต เหนือจริง พวกนี้ฉลาดเรื่องการอ่านอย่างรวดเร็ว ที่ทั้งเขียนและแน่นเหนียว เป็นเสมอ แอดเป็นหลักของรูปแบบ

" ไม่มีคุณ ไม่มีเรา : เวลาของฉันกับบุตรชายของชนชั้นสูงของเกาหลีเหนือ " โดย Suki คิม ( มงกุฎ )

สัมผัสนี้ถูกเขียนอย่างสวยงาม การสอนในทั้งหมด ชายวิทยาลัยที่ดำเนินการโดยคริสเตียน คริสเตียน เป็นสัตว์หายาก , ภาพที่ใกล้ชิดของชีวิตที่รู้จักกันในโลกที่น้อยประเทศ :บดความยากจนเพื่อมวลชน น่าเบื่อจืดสำหรับชนชั้นปกครอง ไม่มีความสนุก ไม่มีเสรีภาพและความกลัวทั้งหมด darcey steinke , ผู้เขียนของ " น้องสาวผมสีทอง " ( หนังสือบ้านดีบุก ) Merritt เศษหนึ่งส่วนสาม , ผู้เขียนของ " รักฉัน " ( ดับเบิลเดย์ ) กาเบรียล เซวิน , ผู้เขียนของ " ชีวิตเรื่องราวของ fikry เอเจ " ( หนังสือ Algonquin ) เนล ซิงค์ , ผู้เขียนของ " wallcreeper " ( โดโรธี โครงการการเผยแพร่ )

" wallcreeper ," เนล ซิงค์ ( โดโรธี โครงการการเผยแพร่ )

ดีที่สุดหนังสือเล่มใหม่ที่ผมได้อ่านในปีนี้อย่างแน่นอน " wallcreeper " เนล ซิงค์ . ของระดับสติปัญญา และมีอารมณ์ขันงดงาม attuned เพื่อฉัน และฉันได้ไม่มีปัญหาในการกรอกข้อมูลในช่องว่างด้านซ้ายโดยทุจริต นิทาน . สิ้นสุดความสุขและความประหลาดใจฉันทุกครั้ง เพราะมันเป็นการตัดสินใจกระทันหันฉันคิดว่าฉันอ่านแต่หนังสือ 6 เล่มอื่น ๆเผยแพร่ในปีนี้ในภาษาอังกฤษ และผมก็ชอบสามของพวกเขา : " เด็ก หิมะ นก " โดย เฮเลน oyeyemi , จอห์น คลูต เรียงความ คอลเลคชั่น " พัก " และ " คู่มือนกเจ้าปัญหา " นวัตกรรมสินค้าขึ้นอยู่กับชุดของแม่เหล็กติดตู้เย็น นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคุณกำลังยากจนและจ่ายสำหรับหนังสือตัวเองมั้ง ฉันซื้อไม่กี่ปกอ่อนฉันคิดว่าใหม่แต่ฉันจะตรวจสอบพวกเขาทั้งหมดจากปีที่แล้ว ตอนนี้ผมมีเงินที่จะซื้อหนังสือ บวก และผมหวังว่าผมจะกลายเป็นหนึ่งในผู้เขียนมือใหม่ดูด micro Celeb คนคาดหวังจะขอบคุณสำหรับโอกาส blurbing ( จะเป็นพระคุณอย่างสูง ) ดังนั้นเวลาในปีหน้านี้ผมอาจจะหลงตนเองน้อยตอบ . . .

มิเชล filgate ทำงานได้ปรากฏตัวในแต่ละวันสัตว์ แร้ง เมืองหลวงนิวยอร์กเวลานิวยอร์ก สตาร์ทริบูน , O : โอปราห์นิตยสาร bookslut , การสนทนาและสิ่งพิมพ์รายไตรมาสอื่น ๆ

" อเมริกัน นวัตกรรม " โดย rivka galchen ( เฟอราร์และสเตราส์ , โรซ์ )