Hydrogen cyanide was first isolated

Hydrogen cyanide was first isolated from a blue pigment (Prussian blue) which had been known from 1704 but whose structure was unknown. It is now known to be a coordination polymer with a complex structure and an empirical formula of hydrated ferric ferrocyanide. In 1752, the French chemist Pierre Macquer made the important step of showing that Prussian blue could be converted to iron oxide plus a volatile component and that these could be used to reconstitute it.[10] The new component was what we now know as hydrogen cyanide. Following Macquer's lead, it was first prepared from Prussian blue by the Swedish chemist Carl Wilhelm Scheele in 1782,[11] and was eventually given the German name Blausäure (lit. "Blue acid") because of its acidic nature in water and its derivation from Prussian blue. In English it became known popularly as Prussic acid.
In 1787 the French chemist Claude Louis Berthollet showed that Prussic acid did not contain oxygen,[12] an important contribution to acid theory, which had thitherto postulated that acids must contain oxygen[13] (hence the name of oxygen itself, which is derived from Greek elements that mean "acid-former" and are likewise calqued into German as Sauerstoff). In 1811 Joseph Louis Gay-Lussac prepared pure, liquified hydrogen cyanide.[14] In 1815 Gay-Lussac deduced Prussic acid's chemical formula.[15] The radical cyanide in hydrogen cyanide was given its name from cyan, not only an English word for a shade of blue but the Greek word for blue, again owing to its derivation from Prussian blue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไฮโดรเจนไซยาไนด์เป็นครั้งแรกที่แยกต่างหากจากบลูรงควัตถุ (Prussian blue) ซึ่งมีชื่อเสียงจากความ แต่มีโครงสร้างไม่รู้จัก ตอนนี้ก็มีชื่อเสียงเป็น พอลิเมอร์การประสานงานกับโครงสร้างซับซ้อนและเป็นสูตร empirical ของเฟอร์ ferrocyanide ผลิตภัณฑ์ ใน 1752 นักเคมีฝรั่งเศส Pierre Macquer ทำเป็นขั้นตอนสำคัญของการแสดงที่สามารถแปลง Prussian blue ลงเหล็กออกไซด์เป็นส่วนประกอบที่ระเหย และที่เหล่านี้สามารถใช้เพื่อสร้างขื้นใหม่มัน[10] ส่วนประกอบใหม่มีอะไรตอนนี้เรารู้เป็นไฮโดรเจนไซยาไนด์ ต่อลูกค้าเป้าหมายของ Macquer มันเป็นครั้งแรกเตรียมจาก Prussian blue โดยคาร์ลวิลเฮล์ม Scheele นักเคมีสวีเดนใน 1782[11] และในที่สุดได้รับชื่อเยอรมัน Blausäure (สว่าง "น้ำเงินกรด") เนื่องจากธรรมชาติของกรดในน้ำและที่มาจากสีน้ำเงิน Prussian ในภาษาอังกฤษ มันกลายเป็นรู้จักแพร่หลายเป็นกรด Prussic
ใน 1787 นักเคมีฝรั่งเศสโคลดหลุยส์ Berthollet แสดงให้เห็นว่ากรด Prussic ที่ไม่ประกอบด้วยออกซิเจน, [12] มีส่วนร่วมกับทฤษฎีกรด ซึ่ง thitherto ได้ postulated กรดต้องประกอบด้วยออกซิเจน [13] (ดังนั้นชื่อของออกซิเจนเอง ซึ่งได้มาจากองค์ประกอบภาษากรีกที่หมายถึง "กรดอดีต" และในทำนองเดียวกัน calqued เป็นภาษาเยอรมันเป็น Sauerstoff) ใน 1811 โจเซฟหลุยส์ Gay-Lussac เตรียมบริสุทธิ์ liquified ไฮโดรเจนไซยาไนด์[14] ใน 1815 Gay-Lussac deduced Prussic กรดเคมีสูตร[15] ไซยาไนด์รุนแรงในไฮโดรเจนไซยาไนด์ที่ให้ชื่อมาจากฟ้า ไม่เพียงแต่เป็นคำภาษาอังกฤษสำหรับสีน้ำเงินแต่คำภาษากรีกสำหรับบลู อีก owing การมาของจาก Prussian blue

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไฮโดรเจนไซยาไนด์แยกได้ครั้งแรกจากเม็ดสีฟ้า (สีฟ้าปรัสเซียน) ซึ่งได้รับการรู้จักจาก 1704 แต่ที่มีโครงสร้างเป็นที่รู้จัก มันเป็นที่รู้จักกันตอนนี้จะเป็นโพลีเมอการประสานงานที่มีโครงสร้างซับซ้อนและสูตรเชิงประจักษ์ของ ferrocyanide เฟอริกไฮเดรท ใน 1752, นักเคมีชาวฝรั่งเศสปิแอร์ Macquer ทำขั้นตอนที่สำคัญของการแสดงให้เห็นว่าสีฟ้าปรัสเซียนจะถูกแปลงเป็นเหล็กออกไซด์บวกองค์ประกอบสารระเหยและที่เหล่านี้อาจจะนำมาใช้เพื่อสร้างขื้นใหม่มัน. [10] องค์ประกอบใหม่เป็นสิ่งที่เรารู้ว่าตอนนี้ไฮโดรเจน ไซยาไนด์ ต่อไปนี้นำ Macquer มันก็เตรียมแรกจากสีฟ้าปรัสเซียโดยนักเคมีชาวสวีเดนคาร์ลวิลเฮล์ Scheele ใน 1782 [11] และในที่สุดได้รับชื่อเยอรมันBlausäure (จุดนี้ "กรดสีฟ้า") เนื่องจากลักษณะที่เป็นกรดในน้ำและแหล่งที่มาของ จากสีฟ้าปรัสเซียน ในภาษาอังกฤษมันก็กลายเป็นที่รู้จักกันแพร่หลายเป็นกรดพรัส
ในปี 1787 นักเคมีชาวฝรั่งเศสคลอดด์หลุยส์ Berthollet แสดงให้เห็นว่ากรดพรัสไม่ได้มีออกซิเจน [12] การมีส่วนร่วมสำคัญในทฤษฎีกรดซึ่งได้ thitherto ตั้งสมมติฐานว่ากรดจะต้องมีออกซิเจน [13] ( ดังนั้นชื่อของออกซิเจนตัวเองซึ่งได้มาจากองค์ประกอบกรีกที่หมายถึง "กรดอดีต" และเช่นเดียวกัน calqued เป็นภาษาเยอรมันเป็น Sauerstoff) ใน 1811 โจเซฟหลุยส์เกย์ Lussac เตรียมบริสุทธิ์ไซยาไนด์ไฮโดรเจนของเหลว. [14] ใน 1815 เกย์ Lussac อนุมานเคมีสูตรกรดพรัสของ. [15] ไซยาไนด์ที่รุนแรงในไฮโดรเจนไซยาไนด์ได้รับชื่อมาจากฟ้าไม่เพียง แต่คำภาษาอังกฤษสำหรับ สีจากสีฟ้า แต่ภาษากรีกคำว่าสีฟ้าอีกครั้งเนื่องจากแหล่งที่มาจากสีฟ้าปรัสเซียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไฮโดรเจนไซยาไนด์แยกได้ครั้งแรกจากสี ( สีชมพู ) ซึ่งเคยรู้จักแต่โครงสร้างจากที่ไม่รู้จัก มันเป็นที่รู้จักกันในขณะนี้เป็นประสานงานพอลิเมอร์ที่มีโครงสร้างซับซ้อนและมีสูตรเอมพิริคัลของไฮเฟอร์เฟอร์โรไซยาเนท . ใน 1752นักเคมีชาวฝรั่งเศส ปิแอร์ macquer ทำขั้นตอนที่สำคัญในการแสดงว่า สีชมพูจะถูกแปลงเป็นเหล็กออกไซด์ และส่วนประกอบที่ระเหยและเหล่านี้สามารถใช้ในการปรุง [ 10 ] องค์ประกอบใหม่คือสิ่งที่เรารู้ว่าตอนนี้เป็น ไฮโดรเจนไซยาไนด์ ต่อไปนี้ macquer นำ มันเป็นครั้งแรกที่เตรียมจากปรัสเซียฟ้าโดยนักเคมี สวีเดน คาร์ล วิลเฮล์ม ชิลใน 1782[ 11 ] และในที่สุดได้รับเยอรมันชื่อและ blaus ure ( lit . " กรด " สีฟ้า ) เพราะธรรมชาติที่เป็นกรดของน้ำและแหล่งที่มาจากปรัสเซียฟ้า ในภาษาอังกฤษมันก็กลายเป็นที่รู้จักกันแพร่หลายเป็นกรดพรุสสิค .
ใน 1787 นักเคมีชาวฝรั่งเศสโคลด หลุยส์ berthollet แสดงว่ากรดพรุสสิคไม่ได้มีออกซิเจน [ 12 ] ผลงานที่สำคัญในทฤษฎีกรดซึ่งมีกรดซึ่งจนกว่าจะถึงเวลานั้นต้องมีออกซิเจน [ 13 ] ( ดังนั้นชื่อของออกซิเจนนั่นเอง ซึ่งมาจากภาษากรีกหมายถึง " องค์ประกอบกรดอดีต " และเช่นเดียวกัน calqued เป็นภาษาเยอรมันเป็น sauerstoff ) ใน 1811 โจเซฟ หลุยส์ ลุ ซค เกย์ เตรียมบริสุทธิ์ ไซยาไนด์ไฮโดรเจนเหลว [ 14 ] ใน 1815 เกย์ ลุ ซค deduced กรดพรุสสิคของเคมีสูตร[ 15 ] ไซยาไนด์หัวรุนแรงในไฮโดรเจนไซยาไนด์ถูกตั้งชื่อจากฟ้า , ไม่เพียง แต่เป็นคำภาษาอังกฤษเป็นสีน้ำเงินแต่คำกรีกสำหรับฟ้า อีกครั้ง เพราะตนมาจากปรัสเซียฟ้า