As with any prokaryotic organism, c

As with any prokaryotic organism, cyanobacteria do not have nuclei or an internal membrane system. However, many species of cyanobacteria have folds on their external membranes that function in photosynthesis. Cyanobacteria get their colour from the bluish pigment phycocyanin, which they use to capture light for photosynthesis. In general, photosynthesis in cyanobacteria uses water as an electron donor and produces oxygen as a byproduct, though some may also use hydrogen sulfide[17] a process which occurs among other photosynthetic bacteria such as the purple sulfur bacteria. Carbon dioxide is reduced to form carbohydrates via the Calvin cycle. In most forms, the photosynthetic machinery is embedded into folds of the cell membrane, called thylakoids. The large amounts of oxygen in the atmosphere are considered to have been first created by the activities of ancient cyanobacteria. They are often found as symbionts with a number of other groups of organisms such as fungi (lichens), corals, pteridophytes (Azolla), angiosperms (Gunnera), etc.

Many cyanobacteria are able to reduce nitrogen and carbon dioxide under aerobic conditions, a fact that may be responsible for their evolutionary and ecological success. The water-oxidizing photosynthesis is accomplished by coupling the activity of photosystem (PS) II and I (Z-scheme). In anaerobic conditions, they are also able to use only PS I—cyclic photophosphorylation—with electron donors other than water (hydrogen sulfide, thiosulphate, or even molecular hydrogen[18]) just like purple photosynthetic bacteria. Furthermore, they share an archaeal property, the ability to reduce elemental sulfur by anaerobic respiration in the dark. Their photosynthetic electron transport shares the same compartment as the components of respiratory electron transport. Their plasma membrane contains only components of the respiratory chain, while the thylakoid membrane hosts an interlinked respiratory and photosynthetic electron transport chain.[citation needed] The terminal oxidases in the thylakoid membrane respiratory/photosynthetic electron transport chain are essential for survival to rapid light changes, although not for dark maintenance under conditions where cells are not light stressed.[19]

Attached to thylakoid membrane, phycobilisomes act as light-harvesting antennae for the photosystems. The phycobilisome components (phycobiliproteins) are responsible for the blue-green pigmentation of most cyanobacteria. The variations on this theme are due mainly to carotenoids and phycoerythrins that give the cells their red-brownish coloration. In some cyanobacteria, the color of light influences the composition of phycobilisomes. In green light, the cells accumulate more phycoerythrin, whereas in red light they produce more phycocyanin. Thus, the bacteria appear green in red light and red in green light. This process is known as complementary chromatic adaptation, and is a way for the cells to maximize the use of available light for photosynthesis.

A few genera, however, lack phycobilisomes and have chlorophyll b instead (Prochloron, Prochlorococcus, Prochlorothrix). These were originally grouped together as the prochlorophytes or chloroxybacteria, but appear to have developed in several different lines of cyanobacteria. For this reason, they are now considered as part of the cyanobacterial group.[citation needed]

There are also some groups capable of heterotrophic growth,[20] while others are parasitic, causing diseases in invertebrates or eukaryotic algae (e.g., the black band disease).[21][22][23]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตใด ๆ โปรคาริโอ, ไซยาโนแบคทีเรียไม่ได้มีนิวเคลียสหรือระบบเมมเบรนภายใน อย่างไรก็ตามหลายชนิดของไซยาโนแบคทีเรียมีเท่าในเยื่อหุ้มภายนอกของพวกเขาที่ทำงานในการสังเคราะห์แสง ไซยาโนแบคทีเรียได้สีของพวกเขาจาก phycocyanin เม็ดสีฟ้าที่พวกเขาใช้ในการจับภาพแสงสำหรับการสังเคราะห์แสง โดยทั่วไปในการสังเคราะห์แสงไซยาโนแบคทีเรียใช้น้ำเป็นผู้บริจาคอิเล็กตรอนและผลิตออกซิเจนเป็นผลพลอยได้แม้บางคนอาจจะใช้ไฮโดรเจนซัลไฟด์ [17] เป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นในหมู่แบคทีเรียสังเคราะห์อื่น ๆ เช่นแบคทีเรียกำมะถันสีม่วง ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จะลดลงในรูปแบบคาร์โบไฮเดรตผ่านรอบคาลวิน ในรูปแบบที่สุด, เครื่องจักรสังเคราะห์แสงจะถูกฝังลงไปในรอยพับของเยื่อหุ้มเซลล์ที่เรียกว่า thylakoids จำนวนมากของออกซิเจนในบรรยากาศรับการพิจารณาให้ได้รับการสร้างขึ้นครั้งแรกจากกิจกรรมของไซยาโนแบคทีเรียโบราณ พวกเขามักจะพบ symbionts กับจำนวนของกลุ่มอื่น ๆ ของสิ่งมีชีวิตเช่นเชื้อรา (ไลเคน) ปะการัง pteridophytes (แหนแดง) Angiosperms (Gunnera) ฯลฯไซยาโนแบคทีเรียหลายคนมีความสามารถที่จะลดไนโตรเจนและก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ภายใต้เงื่อนไขแอโรบิก ความจริงที่ว่าอาจจะเป็นผู้รับผิดชอบในการประสบความสำเร็จและวิวัฒนาการของระบบนิเวศของพวกเขา การสังเคราะห์น้ำออกซิไดซ์สามารถทำได้โดยการมีเพศสัมพันธ์ของกิจกรรม photosystem (PS) ครั้งที่สองและฉัน (Z-โครงการ) ในสภาพไร้อากาศพวกเขายังสามารถที่จะใช้เฉพาะ PS I-วงจร photophosphorylation กับผู้บริจาคอิเล็กตรอนอื่น ๆ กว่าน้ำ (ก๊าซไข่เน่าไซโอหรือแม้แต่โมเลกุลไฮโดรเจน [18]) เช่นเดียวกับแบคทีเรียสังเคราะห์สีม่วง นอกจากนี้พวกเขาแบ่งปันทรัพย์สิน archaeal ความสามารถในการลดกำมะถันธาตุโดยการหายใจแบบไม่ใช้ออกซิเจนในที่มืด หุ้นขนส่งอิเล็กตรอนสังเคราะห์แสงของพวกเขาในช่องเดียวกับองค์ประกอบของการขนส่งอิเล็กตรอนระบบทางเดินหายใจ เมมเบรนพลาสม่าของพวกเขามีส่วนประกอบเฉพาะของห่วงโซ่การหายใจในขณะที่เมมเบรน thylakoid เจ้าภาพระบบทางเดินหายใจและเชื่อมโยงห่วงโซ่การขนส่งอิเล็กตรอนสังเคราะห์. [อ้างจำเป็น] oxidases ขั้วในระบบทางเดินหายใจเยื่อ thylakoid / สังเคราะห์ห่วงโซ่การขนส่งอิเล็กตรอนที่มีความจำเป็นเพื่อความอยู่รอดการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วแสง ถึงแม้จะไม่สำหรับการบำรุงรักษาที่มืดภายใต้เงื่อนไขที่เซลล์จะไม่เน้นแสง. [19] ติดเยื่อ thylakoid, phycobilisomes ทำหน้าที่เป็นเสาอากาศแสงเก็บเกี่ยว photosystems ส่วนประกอบ phycobilisome (phycobiliproteins) มีความรับผิดชอบสำหรับผิวคล้ำสีเขียวของไซยาโนแบคทีเรียมากที่สุด รูปแบบในรูปแบบนี้มีสาเหตุหลักมานอยด์และ phycoerythrins ที่ให้เซลล์สีแดงสีน้ำตาลอ่อนของพวกเขา ในไซยาโนแบคทีเรียบางสีของแสงที่มีอิทธิพลต่อองค์ประกอบของ phycobilisomes ในที่มีแสงสีเขียวเซลล์ phycoerythrin สะสมมากขึ้นในขณะที่แสงสีแดงที่พวกเขาผลิต phycocyanin มากขึ้น ดังนั้นแบคทีเรียปรากฏสีเขียวในแสงสีแดงและสีแดงในที่มีแสงสีเขียว กระบวนการนี้เรียกว่าการปรับตัวสีที่สมบูรณ์และเป็นวิธีการที่เซลล์เพื่อเพิ่มการใช้แสงในการสังเคราะห์แสง. ไม่กี่จำพวก แต่ phycobilisomes ขาดและมีคลอโรฟิลขแทน (Prochloron, Prochlorococcus, Prochlorothrix) เหล่านี้ได้ถูกจัดกลุ่มเดิมร่วมกันเป็น prochlorophytes หรือ chloroxybacteria แต่ปรากฏว่าได้มีการพัฒนาในสายที่แตกต่างกันของไซยาโนแบคทีเรีย ด้วยเหตุนี้พวกเขาได้รับการพิจารณาในขณะนี้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มไซยาโนแบคทีเรีย. [อ้างจำเป็น] นอกจากนี้ยังมีบางกลุ่มที่มีความสามารถของการเจริญเติบโต heterotrophic [20] ในขณะที่คนอื่น ๆ มีปรสิตที่ก่อให้เกิดโรคในสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังหรือสาหร่าย eukaryotic (เช่นแถบสีดำ โรค). [21] [22] [23]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้วยโพรคาริโอติกสิ่งมีชีวิตที่มีไม่มีนิวเคลียสหรือเมมเบรน ระบบภายใน อย่างไรก็ตาม มีชนิดของไซยาโนแบคทีเรียได้เท่าเยื่อหุ้มภายนอกที่ทำหน้าที่ในการสังเคราะห์ด้วยแสง ไซยาโนแบคทีเรียได้สีจากสีสีน้ำเงินของไฟโคไซยานิน ซึ่งเขาใช้เพื่อจับภาพในการสังเคราะห์แสง โดยทั่วไปการสังเคราะห์แสงในไซยาโนแบคทีเรียใช้น้ำเป็นอิเล็กตรอนและผลิตออกซิเจนเป็นผลพลอยได้ แต่บางคนอาจใช้ก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์ [ 17 ] กระบวนการซึ่งเกิดขึ้นในแบคทีเรียสังเคราะห์แสงอื่นๆเช่นแบคทีเรียกำมะถัน สีม่วง ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จะลดลงในรูปแบบคาร์โบไฮเดรตผ่านวัฏจักรเคลวิน ในรูปแบบมากที่สุดเครื่องจักรที่ถูกฝังลงในใบพับของเยื่อหุ้มเซลล์ เรียกว่าไธลาคอยด์ . จํานวนมากของออกซิเจนในบรรยากาศถือว่าได้ถูกสร้างขึ้นครั้งแรกโดยกิจกรรมของไซยาโนแบคทีเรียโบราณ พวกเขามักพบเป็น symbionts กับหมายเลขของกลุ่มอื่น ๆ ของสิ่งมีชีวิต เช่น เชื้อรา ( ไลเคน ) , ปะการัง , pteridophytes ( เด็กซ์ ) , พืชดอก ( gunnera เป็นต้น

)หลาย กฟภ. สามารถลดไนโตรเจนและคาร์บอนภายใต้สภาวะแอโรบิก เป็นข้อเท็จจริงที่อาจต้องรับผิดชอบสำหรับความสำเร็จเชิงวิวัฒนาการและนิเวศวิทยาของพวกเขา น้ำที่มีออกซิไดซ์ได้ โดยร่วมกิจกรรมของ photosystem ( PS ) 2 ชั้น ( z-scheme ) ในเงื่อนไข anaerobic ,พวกเขายังสามารถใช้เฉพาะกับ i-cyclic ใช้ PS ให้อิเล็กตรอนมากกว่าน้ำ ไฮโดรเจน ซัลไฟด์ ไธโอซัลเฟต หรือแม้แต่โมเลกุลไฮโดรเจน [ 18 ] ) เหมือนกับแบคทีเรียสังเคราะห์แสงสีม่วง นอกจากนี้ พวกเขาแบ่งปันทรัพย์สิน archaeal , ความสามารถในการลดธาตุกำมะถัน โดยการหายใจแบบไม่ใช้อากาศในที่มืดการสังเคราะห์แสงของการขนส่งอิเล็กตรอนหุ้นช่องเดียวกันเป็นส่วนประกอบของการขนส่งอิเล็กตรอน ทางเดินหายใจ ของเยื่อหุ้มเซลล์ประกอบด้วยส่วนประกอบเฉพาะของห่วงโซ่ระบบทางเดินหายใจ ในขณะที่เยื่อไทลาคอยด์โฮสต์เชื่อมโยงทางเดินหายใจและสังเคราะห์แสงห่วงโซ่การขนส่งอิเล็กตรอน[ อ้างอิงที่จำเป็น ] terminal oxidases ในเยื่อหุ้มไทลาคอยล์ระบบทางเดินหายใจ / ห่วงโซ่การขนส่งอิเล็กตรอนแสงที่จำเป็นสำหรับการเปลี่ยนแปลงแสงอย่างรวดเร็ว แม้ว่าจะไม่ได้ดูแลเข้มภายใต้สภาวะที่เซลล์จะไม่เบาเครียด [ 19 ]

ติดเยื่อไทลาคอยด์ , การเก็บเกี่ยวควรเป็นแสงหนวดสำหรับ photosystems .ทั้งสามองค์ประกอบ ( phycobiliproteins ) รับผิดชอบสีเขียว ที่มีมากที่สุด การเปลี่ยนแปลงในรูปแบบนี้มีสาเหตุหลักมาจาก Carotenoids และ phycoerythrins ที่ให้เซลล์สีน้ำตาลของสีแดง ในไซยาโนแบคทีเรีย สีของแสงที่มีผลต่อองค์ประกอบของไฟโคบิลิโซม . แสงเขียว , เซลล์สะสมไฟโคอิริทริทมากกว่าในขณะที่ไฟสีแดงที่พวกเขาผลิตไฟโคไซยานิน เพิ่มเติม ดังนั้นแบคทีเรียปรากฏสีเขียวไฟสีแดงและสีแดงสีเขียวอ่อน กระบวนการนี้เป็นที่รู้จักกันเป็นแบบโครมาติก การปรับตัว และเป็นวิธีสำหรับเซลล์ที่จะเพิ่มการใช้แสงที่มีแสง

ไม่กี่สกุล , อย่างไรก็ตาม , ควรขาดและมีคลอโรฟิลล์บีแทน ( prochloron prochlorococcus prochlorothrix , , )เหล่านี้ถูกจัดกลุ่มเข้าด้วยกันเป็น prochlorophytes หรือ chloroxybacteria แต่ปรากฏมีขึ้นในบรรทัดที่แตกต่างกันหลายที่มี . ด้วยเหตุผลนี้ ตอนนี้พวกเขาจะถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มระบบยู . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

ยังมีบางกลุ่มมีความสามารถแบบการเจริญเติบโต [ 20 ] ขณะที่คนอื่นมีปรสิตที่ก่อให้เกิดโรคในสัตว์ หรือสาหร่ายยูคาริโอติก ( เช่น สีดำวงดนตรีโรค ) [ 21 ] [ 22 ] [ 23 ]