The dependence of fruit growth on a

The dependence of fruit growth on assimilate availability
has been demonstrated in stone fruit, such as peach, by reducing
vegetative growth using growth retardants (Blanco, 1987) or
girdling (Dann et al., 1984). Both treatments can modify the
source–sink relationship and carbohydrate partitioning
between plant organs and impart an advantage to fruit growth
instead of vegetative growth (Goren et al., 2004). An additional
factor that may affect fruit sink strength is the level of its auxin
content and the direct relationship of the latter to the rate of fruit
growth has been demonstrated (Crane, 1964). Miller et al.
(1987) found two peaks of indolacetic acid (IAA) concentration
in peach mesocarp, separated by a period of the lowest IAA
level. The first peak precedes the cell division phase (Stage I) in
the mesocarp, while the second peak precedes the cell
enlargement phase (Stage III). The lowest IAA concentration
occurs at the beginning of pit-hardening, which is just before
the growth lag phase (Stage II).
Treatment with synthetic auxins, such as 3,5,6-TPA in peach
(Agusti et al., 1999) or 2,4-DP in apricot (Agusti et al., 1994)
increased fruit size. A similar treatment with 3,5,6-TPA on
citrus increased the carbohydrate level in the fruit and as a result
enlarged the fruit (Agusti et al., 2002). Although the litchi is not
considered a typical stone fruit, a decline in the endogenous
IAA level was observed at the ‘heart stage’ of embryo
development, evidently leading to a massive fruit drop (Stern
and Gazit, 2000, 2003). Application of synthetic auxins, such as
2,4,5-TP or 3,5,6-TPA, at this stage of litchi fruit growth not
only reduced the extent of fruit drop but also increased fruit
size, due to the enhanced strength of the sink for carbohydrate
(Stern et al., 2000). The increase in cell size of ‘Songold’ plums
following auxin application at the beginning of pit-hardening,
possibly indicates their ability to mobilize carbohydrate uptake
and thus enlarge the cells considerably. Another possibility is
that the auxins increase the elasticity of the cell wall, thereby
enabling its enlargement (Arteca, 1996) and the involvement of
both mechanisms cannot be ruled out.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพึ่งพาเกษตรกรรมผลไม้อย่างพร้อมใช้งานได้สาธิตในผลไม้หิน เช่นพีช โดยการลดผักเรื้อรังเติบโตเติบโต retardants (เต้บลังโก้ 1987) หรือgirdling (Dann et al., 1984) รักษาทั้งสองสามารถปรับเปลี่ยนการความสัมพันธ์ของแหล่งที่มา – อ่างและคาร์โบไฮเดรตแบ่งพาร์ทิชันระหว่างพืชอวัยวะ และสอนข้อดีของการเจริญเติบโตของผลไม้แทนผักเรื้อรังเติบโต (Goren et al., 2004) เพิ่มเติมปัจจัยที่อาจส่งผลต่อความแข็งแรงของอ่างผลไม้เป็นระดับของออกซินเนื้อหาและความสัมพันธ์โดยตรงของหลังอัตราผลเจริญเติบโตได้แสดง (เครน 1964) มิลเลอร์ et al(1987) พบสองระดับความเข้มข้นของกรด (IAA) indolaceticใน mesocarp พีช แบ่งตามระยะเวลาของ IAA ต่ำระดับ ช่วงแรกก่อนหน้าระยะแบ่งเซลล์ (เวทีฉัน) ในmesocarp ในขณะที่เซลล์มาก่อนช่วงที่สองขยายระยะ (Stage III) IAA ความเข้มข้นต่ำเกิดขึ้นที่จุดเริ่มต้นของหลุมแข็ง ซึ่งอยู่ก่อนการเติบโตช่วงห่างระยะ (Stage II)รักษา ด้วย auxins สังเคราะห์ เช่น 3,5,6 ส.ส.ท.ในพีช(Agusti et al., 1999) หรือ 2, 4-DP ในพพริ (Agusti et al., 1994)ขนาดของผลไม้เพิ่มขึ้น การรักษาที่คล้ายกับ 3,5,6 ส.ส.ท.ในส้มเพิ่มระดับคาร์โบไฮเดรตผลไม้ และ เป็นผลขยายผล (Agusti et al., 2002) แม้ว่า litchi ไม่ถือผลไม้หินทั่วไป การปฏิเสธในการ endogenousระดับ IAA ถูกสังเกตใน 'ระยะหัวใจ' ของตัวอ่อนพัฒนา กรีซนำไปหยดน้ำผลไม้ขนาดใหญ่ (สเติร์นและ Gazit, 2000, 2003) แอพลิเคชันของ auxins สังเคราะห์ เช่น2,4,5 TP หรือ 3,5,6-ส.ส.ท. ในระยะนี้ของ litchi ผลไม้เจริญเติบโตไม่ลดขนาดของหยดน้ำผลไม้ แต่ผลไม้เพิ่มขึ้นเท่านั้นขนาด เนื่องจากเพิ่มความแข็งแรงของอ่างสำหรับคาร์โบไฮเดรต(สเติร์นและ al., 2000) เพิ่มขนาดเซลล์ของพลัม 'Songold'ต่อแอพลิเคชันออกซินที่เริ่มต้นของหลุมแข็งอาจจะบ่งชี้ความสามารถในการดูดซับคาร์โบไฮเดรตระดมและจึง ขยายเซลล์มาก อีกประการหนึ่งคือว่า auxins ที่เพิ่มความยืดหยุ่นของผนังเซลล์ จึงเปิดใช้งานการขยาย (Arteca, 1996) และมีส่วนร่วมของกลไกทั้งสองไม่สามารถปกครองออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พึ่งพาอาศัยกันของการเจริญเติบโตของผลไม้ดูดซึมความพร้อม
ได้แสดงให้เห็นในผลไม้หินเช่นพีช, โดยการลดการ
เจริญเติบโตของพืชที่ใช้สารชะลอการเจริญเติบโต (บลัง, 1987) หรือ
girdling (Dann et al., 1984) การรักษาทั้งสองสามารถปรับเปลี่ยน
ความสัมพันธ์ของแหล่งที่อ่างล้างจานและการแบ่งคาร์โบไฮเดรต
ระหว่างอวัยวะพืชและบอกประโยชน์ต่อการเจริญเติบโตของผลไม้
แทนการเจริญเติบโตของพืช (Goren et al., 2004) เพิ่มเติม
ปัจจัยที่อาจส่งผลกระทบต่อความแข็งแรงของอ่างล้างจานผลไม้ที่เป็นระดับของการออกซินของ
เนื้อหาและความสัมพันธ์โดยตรงของหลังกับอัตราของผลไม้ที่
เจริญเติบโตได้แสดงให้เห็น (เครน, 1964) มิลเลอร์ et al.
(1987) พบว่าทั้งสองยอดของกรด indolacetic (IAA) ความเข้มข้น
ในเนื้อพีชแยกจากกันโดยระยะเวลาของการ IAA ต่ำสุดที่
ระดับ จุดสูงสุดจุดแรกนำขั้นตอนการแบ่งตัวของเซลล์ (เวทีฉัน) ใน
เนื้อในขณะที่ยอดนำเซลล์ที่สอง
ขั้นตอนการขยายตัว (Stage III) ความเข้มข้นต่ำสุดที่ IAA
เกิดขึ้นที่จุดเริ่มต้นของหลุมแข็งซึ่งเป็นเพียงก่อนที่จะ
ขั้นตอนล่าช้าการเจริญเติบโต (ขั้นที่สอง).
การรักษาด้วย auxins สังเคราะห์เช่น 3,5,6-TPA ในพีช
(Agusti et al., 1999) หรือ 2,4-DP ในแอปริคอท (Agusti et al., 1994)
ขนาดผลไม้เพิ่มขึ้น การรักษาที่คล้ายกันกับ 3,5,6-TPA ใน
ส้มเพิ่มระดับคาร์โบไฮเดรตในผลไม้และเป็นผลให้
การขยายผลไม้ (Agusti et al., 2002) แม้ว่าลิ้นจี่จะไม่
ถือว่าเป็นผลไม้หินทั่วไปลดลงในภายนอก
ระดับ IAA เป็นข้อสังเกตที่เวทีหัวใจของตัวอ่อน
พัฒนาอย่างเห็นได้ชัดที่นำไปสู่การลดลงของผลไม้ขนาดใหญ่ (สเติร์น
และ Gazit, 2000, 2003) การประยุกต์ใช้ auxins สังเคราะห์เช่น
2,4,5-TP หรือ 3,5,6-TPA, ในขั้นตอนของการเจริญเติบโตของผลไม้ลิ้นจี่นี้ไม่
เพียง แต่ลดขอบเขตของผลไม้ลดลง แต่ยังเพิ่มขึ้นผลไม้
ขนาดเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของความแข็งแรง อ่างล้างจานสำหรับคาร์โบไฮเดรต
(สเติร์น et al., 2000) การเพิ่มขึ้นของขนาดของเซลล์ของพลัม 'Songold'
ต่อไปนี้การประยุกต์ใช้ออกซินที่จุดเริ่มต้นของหลุมแข็ง,
อาจจะแสดงให้เห็นความสามารถในการระดมดูดซึมคาร์โบไฮเดรต
จึงขยายเซลล์มาก ความเป็นไปได้ก็คือ
ว่า auxins เพิ่มความยืดหยุ่นของผนังเซลล์จึง
ช่วยให้การขยายตัวของ (Arteca, 1996) และการมีส่วนร่วมของ
กลไกทั้งสองไม่สามารถตัดออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อิสระของการใช้ผลไม้ในความพร้อม
ได้แสดงอยู่ในหิน ผลไม้ เช่น พีช โดยการลดการใช้สารชะลอการเจริญเติบโต
การเจริญเติบโตทางลำต้น ( Blanco , 1987 ) หรือ
โมกมัน ( แดนน์ et al . , 1984 ) ทั้งสองชนิดสามารถปรับเปลี่ยน
ที่มา–จมและคาร์โบไฮเดรตแบ่งความสัมพันธ์ระหว่างอวัยวะพืช และ impart


ผลประโยชน์แทนการเจริญเติบโตทางลำต้น ( กอเริ่น et al . , 2004 ) เพิ่มเติม
ปัจจัยที่อาจมีผลต่อความแข็งแรงจมผลไม้ระดับปริมาณออกซิน
และความสัมพันธ์โดยตรงของหลังอัตราการเจริญเติบโตของผลไม้
ได้แสดง ( รถเครน , 1964 ) มิลเลอร์ et al .
( 1987 ) เจอสองยอดของ indolacetic acid ( IAA ) ความเข้มข้น
ในเปลือกลูกพีช คั่นด้วยช่วงระดับ IAA
ถูกที่สุดยอดแรกก่อนการแบ่งเซลล์ระยะ ( ระยะที่ 1 ) ใน
เพิ่มขึ้น ขณะที่ยอดที่สองก่อนเซลล์
ขยายระยะ ( ระยะที่ 1 ) สุด IAA ความเข้มข้น
เกิดขึ้นที่จุดเริ่มต้นของหลุมแข็งซึ่งเป็นเพียงก่อนที่
การเจริญเติบโตล่าช้าเฟส ( ระยะที่ 2 ) .
รักษากับออกซินสังเคราะห์ เช่น 3,5,6-tpa พีช
( ท์ เ ัสติ et al . , 1999 ) หรือ 2,4-dp ในแอปริคอท ( ท์ เ ัสติ et al . , 1994 )
เพิ่มผลไม้ขนาด การรักษาที่คล้ายกันกับ 3,5,6-tpa บน
ส้มเพิ่มระดับคาร์โบไฮเดรตในผลไม้และผล
ขยายผล ( ท์ เ ัสติ et al . , 2002 ) แม้ว่าลิ้นจี่ไม่
ถือเป็นผลไม้หินทั่วไป ลดลงในระดับเอ ภายในที่พบในขั้น
' ' หัวใจของการพัฒนาตัวอ่อน
โดยนำวางผลไม้ที่ใหญ่ ( และท้ายเรือ
gazit , 2000 ,2003 ) การใช้ออกซินสังเคราะห์ เช่น
2,4,5-tp หรือ 3,5,6-tpa ในขั้นตอนนี้ ลิ้นจี่ ผลไม้เจริญเติบโตไม่
ลดลงเพียงขอบเขตของผลไม้ลดลงแต่ยังเพิ่มขนาดผลไม้
เนื่องจากการเพิ่มความแข็งแรงของอ่างสำหรับคาร์โบไฮเดรต
( Stern et al . , 2000 ) เพิ่มขนาดเซลล์ของ ' ' songold พลัม
ต่อไปนี้ออกซิน แอพลิเคชันที่จุดเริ่มต้นของหลุม hardening
อาจจะแสดงความสามารถในการระดมและการดูดซึมคาร์โบไฮเดรต
จึงขยายเซลล์มาก ความเป็นไปได้ก็คือ
ว่าออกซิน เพิ่มความยืดหยุ่นของผนังเซลล์ จึงช่วยให้บริษัทขยาย (
arteca , 1996 ) และการมีส่วนร่วมของ
ทั้งสองกลไกไม่สามารถปกครองออก