Truman Capote’s book In Cold Blood

Truman Capote’s book In Cold Blood describes the dilemma faced by Smith and Hickock. Shortly after the crime, they had agreed to stick together so that they could back up their planned alibi if arrested. Yet held in isolation, each doubted the other’s will or ability to hold out. Smith saw Hickock as a convincing liar, but thought his "guts were unreliable." Similarly, Hickock feared dying on the gallows because he thought Smith would lose his nerve. Often in jointly committed homicides, the suspect who turns state’s evidence gains immunity while the other one, who feigns innocence, gets the death penalty. This differential treatment provides a strong temptation to cop out. But admitting guilt doesn’t always achieve leniency. If both suspects confess, the government has more evidence than it needs to convict for murder, and both killers get a life sentence. Yet if both stonewall, the prosecutor can get a conviction only on a lesser charge. This is the classic prisoner’s dilemma: Confess the crime or maintain innocence?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จองทรูแมน Capote ในเลือดเย็นอธิบายลำบากใจกับสมิธและ Hickock หลังจากอาชญากรรม พวกเขาได้ตกลงให้ติดกันเพื่อให้พวกเขาสามารถสำรองข้อมูลของเอลิบิแผนถ้าจับ ได้จัดแยก แต่ละ doubted จะหรือความสามารถในการเล่นอื่น ๆ ของ สมิธเห็น Hickock เป็นคนโกหกที่น่าเชื่อถือ แต่ความคิดของเขา "กล้าได้น่า" ในทำนองเดียวกัน Hickock กลัวตายบนแขวนคอนักโทษเนื่องจากเขาคิดว่า สมิธจะสูญเสียเส้นประสาทของเขา บ่อยในความมุ่งมั่นร่วม homicides สงสัยที่เป็นหลักฐานของรัฐภูมิคุ้มกันของกำไรในขณะที่อีกเครื่องหนึ่ง ที่ feigns ความบริสุทธิ์ รับโทษประหารชีวิต รักษาส่วนที่แตกต่างนี้ให้ทดลองความแข็งแรงให้ตำรวจออก แต่ admitting ความผิดไม่เสมอให้บรรลุ leniency ถ้าผู้ต้องสงสัยทั้งสองรับสารภาพ รัฐบาลมีหลักฐานเพิ่มเติม กว่าต้องวิคสำหรับฆาตกรรม ประโยคชีวิตได้รับยาทั้ง ยัง ถ้าทั้ง stonewall พนักงานอัยการสามารถได้ความเชื่อมั่นเท่ากับค่าที่น้อยกว่า นี่คือความลำบากใจของนักโทษคลาสสิก: รับสารภาพอาชญากรรม หรือรักษาความบริสุทธิ์หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนังสือประทุนทรูแมนของเลือดเย็นอธิบายภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกที่ต้องเผชิญกับสมิ ธ และ Hickock ไม่นานหลังจากที่การก่ออาชญากรรมที่พวกเขาได้ตกลงที่จะติดกันเพื่อให้พวกเขาสามารถสำรองข้อแก้ตัวของพวกเขาหากวางแผนจับกุม จัดขึ้น แต่ในการแยกแต่ละสงสัยจะอื่น ๆ หรือความสามารถที่จะถือออก สมิ ธ เห็น Hickock เป็นคนโกหกที่น่าเชื่อ แต่คิดว่าเขา "กล้าก็ไม่น่าเชื่อถือ." ในทำนองเดียวกัน Hickock กลัวตายบนตะแลงแกงเพราะเขาคิดว่าสมิ ธ จะสูญเสียเส้นประสาทของเขา มักจะอยู่ในความมุ่งมั่นร่วมกันฆาตกรรมผู้ต้องสงสัยที่จะเปิดหลักฐานของรัฐภูมิคุ้มกันกำไรในขณะที่คนอื่น ๆ ที่แสร้งทำเป็นไร้เดียงสาได้รับโทษประหารชีวิต การรักษาที่แตกต่างกันนี้จะมีสิ่งล่อใจที่แข็งแกร่งในการตำรวจออก แต่ยอมรับความผิดไม่เคยประสบความสำเร็จในความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ หากทั้งสองผู้ต้องสงสัยสารภาพรัฐบาลมีหลักฐานมากขึ้นกว่าที่จะต้องลงโทษในข้อหาฆาตกรรมและฆ่าทั้งสองได้รับโทษจำคุกตลอดชีวิต แต่ถ้าสกัดทั้งอัยการจะได้รับความเชื่อมั่นเฉพาะในค่าใช้จ่ายที่น้อยกว่า นี้ขึ้นเขียงนักโทษคลาสสิก: สารภาพความผิดทางอาญาหรือรักษาความบริสุทธิ์?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนังสือของทรูแมน คาโพตีอย่างเลือดเย็น อธิบายถึงการเผชิญ โดย สมิธ " . ไม่นานหลังจากเหตุการณ์ ที่พวกเขาได้ตกลงที่จะร่วมมือกันเพื่อให้พวกเขาสามารถกลับขึ้นยืนยัน แผนของพวกเขาถ้าจับ เลยจับแยก แต่ละอื่น ๆหรือสงสัยจะสามารถทนได้ สมิธเห็น " เป็นคนโกหกนะ แต่ความคิดของเขา " ความกล้าเป็นไม่น่าเชื่อถือ . " ในทำนองเดียวกัน" กลัวตายบนตะแลงแกง เพราะเขาคิดว่า สมิธ จะสูญเสียประสาทของเขา บ่อยครั้งในการร่วมกันก่อฆาตกรรมผู้ต้องสงสัย ที่กลายเป็นรัฐหลักฐานเพิ่มภูมิคุ้มกันในขณะที่อีกคนที่แกล้งทำเป็นไร้เดียงสาได้รับโทษประหาร การรักษาที่แตกต่างกันนี้มีสิ่งล่อใจที่แข็งแกร่งเพื่อแก้ตัว แต่การยอมรับความผิดไม่เสมอให้ผ่อนผัน ถ้าผู้ต้องสงสัยสารภาพรัฐบาลมีหลักฐานมากกว่า มันต้องลงโทษในข้อหาฆาตกรรม และทั้งฆาตกรได้รับประโยคชีวิต . แต่ถ้าไม่ยอมรับ อัยการสามารถได้รับความเชื่อมั่นเพียงค่าใช้จ่ายน้อย นี้เป็นภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของคลาสสิกนักโทษสารภาพความผิด หรือ รักษาความบริสุทธิ์ ?