3.5. X-ray diffraction pattern and

3.5. X-ray diffraction pattern and relative crystallinity (RC)
The relative crystallinity (% e RC) and X-ray diffraction pattern
of native and HMT starches are shown in Fig. 3. The RC of HMT
starches ranged from 29.1% to 34.5%. The relative crystallinity (RC)
of HMT starch was more than the native starch whereby the
extent of the increased RC on HMT was 7.5e12.9% (Fig. 2, data in
parenthesis). The better arrays could originate from suggestion that
heat-moisture treatment may cause associations with new crystallization
and perfection of the small existing crystalline regions
of the starch granule (Donovan, Lorenz, & Kulp, 1983; Hoover &
Vasanthan, 1994) and/or new crystallites in amorphous region
(Adebowale & Lawal, 2003; Hoover & Manuel, 1996a). Consequently,
the ordered and/or new crystallites impart an increase in
diffraction intensity and RC compared to that of the native granule.
Native mung bean starch exhibited the ‘A’ type crystalline
pattern and showed a weak diffraction peak at 5.7
2q and two
board peaks at 16.9
and 19.7
2q. Compared with native starch, the
heat-moisture treated starch had more intense diffraction peaks at
16.9
and 22.9
2q. Moreover, the HMT starch showed new
diffraction peaks occur at 15.0
2q, plus an unresolved doublet
between 16.9
and 17.5
2q.
After heat-moisture treatment, the ‘A’ type crystalline pattern
remained unchanged with increased diffraction intensity (Fig. 3).
The increased X-ray intensity is in agreement with previous study
HMT starch from wheat, oat (Hoover & Vasanthan, 1994), finger
millet (Adebowale, Afolabi, et al., 2005), cocoyam (Lawal, 2005),
some legumes such as green arrow pea (Hoover & Manuel, 1996a)
and lentil (Hoover & Vasanthan, 1994), maize starches originated
from waxy, normal maize, dull waxy maize and amylomaize
(Hoover & Manuel, 1996b). In contrast, a decrease in X-ray intensity
was reported for HMT starches derived from some other legumes
including black bean, express field, pinto bean, eston lentil (Hoover
& Manuel, 1996a), potato and yam (Hoover & Vasanthan, 1994),
normal corn (Chung et al., 2009) andwaxy corn (Franco et al.,1995).
As results in this study confirm, Hoover and Manuel (1996a)
suggested that the change in X-ray diffraction intensity varied
greatly from starch source and heat-moisture conditions. Therefore
literature comparisons between HMT on starch should only be
compared to those with similar botanical source and HMT
treatments.
HMT starch had similar X-ray diffraction patterns with different
moisture treatments. However, the diffraction intensity and RC of
HMT starch did not increase with increasing heat-moisture levels.
Therewas a slight decrease in X-ray intensity from HMT-15 to HMT-
20, whereas an increase in X-ray intensity from HMT-20 to HMT-25
was observed. The change in X-ray diffraction intensity is based on
both the starch source and heat-moisture treated conditions.
Adebowale, Afolabi, et al. (2005) reported a slight decrease in
intensity at the moisture contents of 20%, 25% and 30%. Franco et al.
(1995) observed a decrease in intensity forwaxy corn starch treated
from 18% to 27% moisture. They also indicated that a decrease in
water-binding capacity and enzymatic hydrolysis was found at 18%
moisture level and higher moisture level would disrupt the
previous crystalline order. It has been shown that differences in
X-ray intensity were linked to the re-alignment or arrangement of
double helices within the crystalline domains of the granules
(Hoover & Vasanthan, 1994). Adequate moisture content is favorable
for structural rearrangement with re-alignment of bonding
forces in starch granules and formation of ordered double helical
amylopectin side chain clusters (Lawal, 2005). Results obtained
from X-ray diffraction pattern revealed that the magnitude of X-ray
intensity changed with the moisture content of the starch sample
and supported the previous assumptions. In this work, appropriate
moisture level was preferable for the crystalline formation and
subsequent increase in moisture would decrease the crystallinity
after HMT. The X-ray pattern of mung bean starch showed that
moisture level had impact on diffraction intensity and relative
crystallinity. So it is important to select appropriate moisture to
control the change in X-ray intensity and prevent disrupting the
original and newly developed crystallites. In this study, mung bean
starch with 20% moisture treated with HMT at 120
C for 12 h is
favorable for RS formation.
3.6. Fourier-transform infrared spectroscopy
Van Soest, Tournois, De Wit, and Vliegenthart (1995) proposed
a convenient way to quantitatively determine the starch shortrange
structure with infrared spectroscopy, as distinct from the
long-range order with packing of double helices from X-ray

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.5 การรูปที่เอ็กซ์เรย์การเลี้ยวเบนและ crystallinity แบบสัมพัทธ์ (RC)Crystallinity สัมพัทธ์ (% e RC) และรูปแบบการเลี้ยวเบนเอ็กซ์เรย์ของพื้นเมือง และแสดงสมบัติ hmt ทำ Fig. 3 RC ของ hmt ทำสมบัติที่อยู่ในช่วงจาก 29.1% 34.5% Crystallinity แบบสัมพัทธ์ (RC)ของ hmt ทำ แป้งได้มากกว่าแป้งพื้นเมืองโดยการขอบเขตของ RC เพิ่มบน hmt ทำได้ 7.5e12.9% (Fig. 2 ข้อมูลในวงเล็บ) อาร์เรย์ดีอาจมาจากคำแนะนำที่รักษาความชื้นความร้อนอาจทำให้เกิดความสัมพันธ์กับการตกผลึกใหม่และสมบูรณ์แบบในภูมิภาคผลึกขนาดเล็กที่มีอยู่ของเม็ดแป้ง (โดโนแวน ชายลอเรนซ์ และ Kulp, 1983 ฮูเวอร์ &Vasanthan, 1994) หรือ crystallites ใหม่ในภูมิภาคไป(Adebowale & Lawal, 2003 ฮูเวอร์และมานูเอล 1996a) ดังนั้นcrystallites ใหม่ หรือสั่งสอนเพิ่มในความเข้มของการเลี้ยวเบนและเปรียบเทียบกับเม็ดเจ้า RCพื้นเมืองเมล็ดถั่วแป้งจัดแสดง 'A' ชนิดผลึกรูปแบบ และแสดงให้เห็นยอดอ่อนการเลี้ยวเบนที่ 5.7 2q และสองพีคส์กระดานที่ 16.9 และ 19.7 2q เมื่อเทียบกับแป้งพื้นเมือง การรักษาความชื้นความร้อนรุนแรงขึ้นยอดการเลี้ยวเบนที่มีแป้ง2q 16.9 และ 22.9 นอกจากนี้ แป้ง hmt ทำพบใหม่ยอดการเลี้ยวเบนที่เกิดขึ้นใน 15.0 2q บวกคำซ้อนในภาษายังไม่ได้แก้ไขระหว่าง 16.9 และ 17.5 2qหลังจากที่รักษาความร้อนความชื้น 'A' ชนิดผลึกรูปแบบยังคงไม่เปลี่ยนแปลงกับความเข้มของการเลี้ยวเบนที่เพิ่มขึ้น (Fig. 3)ความเข้มการเอ็กซ์เรย์เพิ่มขึ้นเป็นยังคงศึกษาก่อนหน้านี้Hmt ทำแป้งจากข้าวสาลี ข้าวโอ๊ต (ฮูเวอร์ & Vasanthan, 1994), นิ้วฟ่าง (Adebowale, Afolabi และ al., 2005), cocoyam (Lawal, 2005),กินบางอย่างเช่นถั่วเขียวลูกศร (ฮูเวอร์และมานูเอล 1996a)และถั่วเลนทิลใส่ (ฮูเวอร์ & Vasanthan, 1994), ข้าวโพดสมบัติมาจากข้าวโพดปกติ แว็กซี่ แว็กซี่ข้าวโพดน่าเบื่อ และ amylomaize(ฮูเวอร์และมานูเอล 1996b) ในความคมชัด การลดความเข้มของเอ็กซ์เรย์รายงานสำหรับสมบัติ hmt ทำมากินบางรวมทั้งฟิลด์ด่วน ถั่วดำ ถั่ว pinto ถั่วเลนทิลใส่ eston (ฮูเวอร์และมานูเอล 1996a), มันฝรั่งและยำ (ฮูเวอร์ & Vasanthan, 1994),ปกติข้าวโพด (Chung et al., 2009) ข้าวโพด andwaxy (ฝรั่งเศสและ al., 1995)เป็นผลการศึกษานี้ ยืนยัน ฮูเวอร์และมานูเอล (1996a)แนะนำว่า การเปลี่ยนแปลงความเข้มของการเลี้ยวเบนเอ็กซ์เรย์ที่แตกต่างกันจากแป้งแหล่งที่มาและความร้อนความชื้นสภาพอย่างมาก ดังนั้นวรรณคดีเปรียบเทียบระหว่าง hmt ทำบนแป้งควรเท่านั้นเปรียบเทียบกับต้นทางพฤกษศาสตร์คล้าย hmt ทำรักษาHmt ทำแป้งมีรูปแบบการเลี้ยวเบนเอกซเรย์คล้ายพร้อมรักษาความชื้น อย่างไรก็ตาม ความเข้มของการเลี้ยวเบนและ RC ของHmt ทำแป้งได้ไม่เพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มระดับความร้อนความชื้นTherewas ลดลงเล็กน้อยในเอกซเรย์ความเข้มจาก 15 hmt ทำกับ hmt ทำ-20 ในขณะที่การเพิ่มความเข้มเอกซเรย์ hmt ทำ 20 กับ 25 hmt ทำได้ดำเนินการ การเปลี่ยนแปลงความเข้มของการเลี้ยวเบนการเอ็กซ์เรย์จะขึ้นอยู่กับแหล่งของแป้งและความชื้นความร้อนถือว่าเงื่อนไขAdebowale, Afolabi และ al. (2005) รายงานลดลงเล็กน้อยความเข้มที่เกี่ยวความชื้น 20%, 25% และ 30% ฝรั่งเศส et al(1995) สังเกตความเข้ม forwaxy ข้าวโพดแป้งถือว่าลดลงจาก 18% เพื่อความชื้น 27% พวกเขายังชี้ให้เห็นที่ลดลงความจุน้ำรวมและเอนไซม์ในระบบไฮโตรไลซ์พบ 18%ระดับสูง และระดับความชื้นความชื้นจะรบกวนการลำดับผลึกก่อนหน้า มันได้รับการแสดงที่มีส่วนต่างในความเข้มการเอ็กซ์เรย์การเชื่อมโยงไปยังตำแหน่งใหม่หรือจัดhelices คู่ภายในโดเมนผลึกของเม็ด(ฮูเวอร์ & Vasanthan, 1994) พอชื้นเป็นอย่างดีสำหรับ rearrangement โครงสร้างมีการจัดตำแหน่งของงานใหม่กองกำลังในเม็ดแป้งและการก่อตัวของคู่สั่ง helicalamylopectin ด้านโซ่คลัสเตอร์ (Lawal, 2005) ผลที่ได้รับจากเอ็กซ์เรย์การเลี้ยวเบน แบบเปิดเผยที่ขนาดของเอ็กซ์เรย์ความเปลี่ยนแปลงกับชื้นของตัวอย่างแป้งและสนับสนุนสมมติฐานก่อนหน้านี้ ในงานนี้ ที่เหมาะสมระดับความชื้นโมเดิร์นก่อตัวผลึก และเพิ่มขึ้นมาในความชื้นจะลดลงที่ crystallinityหลังจาก hmt ทำ รูปเอกซเรย์ของแป้งเมล็ดถั่วพบว่าระดับความชื้นมีผลกระทบต่อความเข้มของการเลี้ยวเบน และญาติcrystallinity ดังนั้น จึงควรเลือกความชื้นที่เหมาะสมกับควบคุมการเปลี่ยนแปลงความเข้มของเอกซเรย์ และป้องกันสิทธิcrystallites เดิม และใหม่ ในการศึกษานี้ เมล็ดถั่วเป็นแป้งที่ มีความชื้น 20% รับการรักษากับ hmt ทำที่ 120 C 12 hดีสำหรับผู้แต่ง RS3.6 การกอินฟราเรดแปลงฟูรีเยVan Soest, Tournois, De Wit และ Vliegenthart (1995) เสนอวิธีสะดวกที่ quantitatively กำหนด shortrange แป้งโครงสร้างกับกอินฟราเรด เป็น distinct จากการสั่งพิสัยกับบรรจุภัณฑ์ของคู่ helices จากเอกซเรย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันอยากให้ชีวิตของฉันดูมีอะไรขึ้นมาบ้าง