Chapter 11 – The Great ObjectiveMed

Chapter 11 – The Great Objective

Meditation was not a difficult skill to learn, but it was not exactly “easy” either. Anyone could do it, however there was a clear difference between the levels of meditation. People at the lowest level could meditate for an hour, which was more or less equivalent to an hour of normal sleep. Each level of meditation had a different method for entering the meditation state. The higher the level, the higher the quality of rest and the faster your recovery becomes.

Suo Jia had never learned meditation before. Although he was learning magic, his spirit currently was still too weak, so weak to the point where he could not even satisfy the minimum requirements for meditation. In general, once you understood how to meditate, you became an official mage apprentice and started your education to become a professional mage.

Suo Jia had only said that he was going to rest, but the the word ‘meditation’ had spread throughout the crowd. Even though only one word had changed, it certainly made Suo Jia’s image a lot more imposing. At this moment, he did not appear to be a mage apprentice, but rather a professional mage!

After resting for a whole hour Suo Jia finally recovered his spirit energy and once again began to use the Moisture Technique. Just like that, the whole day passed; Suo Jia would use [the Moisture Technique] for a bit, rest for a bit, and continue in a cycle until the sun set. It was only then that the people unwillingly dispersed, going back to their own homes.

Exhausted, Suo Jia tied his chairs together, balanced them on his shoulders and carried his bundle of white cloth while heading home. Even though he was exhausted, nothing could compare to how satisfied he felt when he listened to the gold coins jingling against his chest.

From the beginning of his business all the way until the sun had set, Suo Jia had used the Moisture Technique on a total of 176 people. While earning the large amounts of gold, Suo Jia had also pleasantly discovered that his spiritual power had been growing bit by bit. After his last break, Suo Jia had actually managed to use the Moisture Technique 25 times in one breath. Such a large improvement was not normal!

His gains did not just end there. After a whole day had passed, Suo Jia had successfully used the Moisture Technique 176 times. This type of successful experience was a mage’s most precious gain. Historically, many mages died because they had not been able to successfully use the Moisture Technique during critical moments. Thus, this accomplishment could not be considered ordinary.

If a mage wants to master a magic, the most important thing to do was to cast the magic over and over again. After accumulating the experiences of successes and failures, it becomes an instinct. Once it reaches the realm where it can move “with one’s heartbeat and follow one’s will”, the spell would never fail.

Also, the more times you succeeded in casting the magic, the deeper your understanding of it became. After reaching a certain level, creating your own spells was possible. Historically, the amount of original magic spells recorded was more than a thousand. Unfortunately, original magic spells all shared a common trait of being unreproducible! Other than [the magic’s] original creator, no one could recreate that magic for their own uses. This meant that each mage’s understanding and familiarity with magic was unique to themselves.

Carrying the table, Suo Jia arrived back at his home. However, since both his hands were full, he had no way of opening the door. Helplessly, he could only use his foot to lightly kick open the door. Hearing the sound, his mother quickly opened the door, her face in shock after seeing Suo Jia carry so many things.

Staring blankly for a bit, the woman quickly returned to her senses and hurriedly took the white cloth from Suo Jia. “You really are a naughty child; where did you go with the chairs? You made me think that a thief had broken into the house.”

Although she said things this way, the woman’s expression showed that she did not blame him at all; rather, she was laughing at his actions. Towards her son, the woman always held deep feelings of remorse. Because she had been sick for three years, her son had gave up going on playdates with friends. In reality, she had wished dearly for her son to be like other children, playing freely without restraint and returning home exhausted afterwards from playing. This was how a normal child should act.

Casually placing the white cloth on the bed, the woman wetted a towel and lovingly washed Suo Jia’s small face. Tenderly, she asked: “Where did you go play today? Did you play with your classmates?”

Seeing the loving expression on his mother’s face, Suo Jia happily smiled. All the suffering he went through today was worth it. As long as his mother was happy every day, he was willing to endure any suffering without regrets.

Lightly reaching into his clothes, Suo Jia brought out the heavy, jingling leather pouch. “Mother, do you see what this is?”

Curiously looking at the leather pouch, the woman laughed thinking that there were definitely some type of marbles inside it. After all, kids enjoyed these types of things. As long as her own son was finally gradually returning to a normal lifestyle as a child, any feelings of suffering and tiredness she felt did not matter.

Although she was not interested in a child’s playthings, the woman opened the pouch for the sake of playing along with her son to not ruin his happy mood. She had already planned previously to gasp in admiration at the marbles, but she had never thought in a million years that as soon as she opened the pouch, a bright golden glow would radiate out from it and actually render her speechless!

After a long time, the woman abruptly closed the pouch, asking in a strained voice, “Dear God! Where did you get this money? Don’t tell me you stole it, otherwise mother will be very disappointed!”

“What! Stolen?” Suo Jia shouted, stunned at his mother’s words.

Seeing her son’s shocked expression, the mother understood her son and quickly went silent. As a mother who knows her child better than anyone else, how could she not understand her own son? No matter what, he would never go steal. However, if he hadn’t stolen the money then where had this money come from?

In doubt, the woman said cautiously: “Okay, Mother knows that Suo Jia would never steal. Now tell me, where exactly did this money come from? You cannot lie to me.”

Hearing his mother’s words, Suo Jia could not help but proudly lift his chest, replying excitedly: “I earned this money using my own skills.”

“What! Using…using skills to earn it? How is that possible?” Hearing her son’s words, the woman shouted in disbelief.

Suo Jia nodded his head with certainty, and continued: “Yes, I moved these chairs to the main street, pulled a piece of cloth over it, and used the Moisture Technique on the skin of older sisters and aunts. I got 1 gold per person, so I earned this much money.”

Hearing her son’s words, the woman’s whole body began to shake, as tears began to quickly blur her vision. It turned out….that everything was like that; all the money was really earned through his own skills. But heavens, he was only an 8 years-old child. He was supposed to be playing carefreely and without worry. Now however, he had taken up the heavy responsibilities of the household.

Holding Suo Jia against her, the woman cried: “My child, Mother has let you down.”

Seeing his mother painfully crying, Suo Jia stubbornly shook his head: “No Mother, you have already given me the best things in the world. I am already a grown man. From today onwards, I will look after Mother. You won’t ever have to work again!”

“This…” Hearing Suo Jia’s words, the woman could not help but hesitate. Even though she didn’t want to admit it, her son really did have the skills to look after her now. However, it was impossible for her to accept the fact that a 24-25 years-old woman had to rely on an 8 years-old child to look after herself.

Seeing his mother’s hesitating expression, Suo Jia hurriedly said: “Just promise me this Mother. Every day I see you so exhausted and you suffer so much, I feel very miserable. Now, I can earn money. In the future, I will continue to study diligently, and eventually I will buy a large house for Mother to live in, as well as many many other good things for mother.”

“Haha…”

Hearing her son’s words, the woman happily laughed. Even though… …God had not given her a responsible and diligent husband, he had not ignored her, because God had gifted her such a wonderful son.

While she was thinking this, Suo Jia snuggled up to her, and said longingly: “Mother has to rest well and take good care of herself. You must first heal your body. After that, if you still want to do things like work, Suo Jia will not object.”

Speaking up to this point, Suo Jia raised his head and looked at his mother pleadingly: “But promise me Mother; seeing you spend all day and night working so hard, I feel too miserable. Mother has already done enough, everything else should be left to me!”

Hearing her son’s fervent words, the woman felt her son’s genuine care for her. What else could she say? When a woman marries, she had to listen to her husband. When her husband dies, she has to listen to her son. It has been this way since ancient times. Even though her son was still young, a poor household’s child becomes the head of the household early. Just as Suo Jia had said, he was already a young man. If that was the case, as a mother, she had nothing else to say.

The woman holding back her tears nodded. Accompanying this gentle movement, her hot tears finally poured down. Having such a wonderful son made her life truly worthwhile.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 11 – วัตถุประสงค์ดีสมาธิไม่ยากทักษะการเรียนรู้ แต่มันก็ไม่ว่า "ง่าย" อย่างใดอย่างหนึ่ง ทุกคนสามารถทำได้ อย่างไรก็ตามมีความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างระดับของสมาธิ คนที่ระดับต่ำสุดได้สมาธิชั่วโมง ซึ่งน้อยเทียบเท่ากับชั่วโมงของการนอนหลับปกติ แต่ละระดับของสมาธิมีวิธีการแตกต่างกันสำหรับการป้อนสถานะทำสมาธิ ระดับสูง คุณภาพสูงที่เหลือ และเร็วกู้คืนของคุณจะSuo เจียไม่เคยได้เรียนรู้การทำสมาธิก่อน ถึงแม้ว่าเขาได้เรียนรู้มายากล จิตวิญญาณของเขาอยู่ได้ยังเกินไปอ่อนแอ อ่อนดังนั้นจุดที่เขาสามารถแม้แต่สนองความต้องการขั้นต่ำสำหรับทำสมาธิ ทั่วไป เมื่อคุณเข้าใจวิธีการนั่งสมาธิ คุณเป็น เด็กฝึกงาน mage อย่างเป็นทางการ และเริ่มการศึกษาเป็น mage เป็นอาชีพSuo เจียได้กล่าวว่า เขากำลังจะเหลือ เพียงแต่คำว่า 'สมาธิ' แพร่ทั่วฝูงชน ถึงแม้ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงเพียงหนึ่งคำ แน่นอนมัน Suo เจียเป็นภาพที่สง่างามมากขึ้น ตอนนี้ เขาได้ไม่ต้อง ฝึกงานเป็น mage แต่ค่อนข้างมืออาชีพ mageหลังจากพักชั่วโมงทั้ง Suo เจียสุดท้ายกู้พลังงานจิตวิญญาณของเขา และเริ่มใช้เทคนิคความชื้นอีกครั้ง เพียงต้องการว่า ทั้งวันผ่าน Suo เจียจะใช้ [เทคนิคความชื้น] สำหรับบิต พักผ่อน การ และต่อในวงจรจนชุดซัน หลังจากนั้นไม่ว่า คน unwillingly กระจาย กลับไปยังบ้านของตนเองเหนื่อย เจีย Suo ผูกเก้าอี้ของเขาร่วมกัน ความสมดุลพวกเขาบนไหล่เขา แล้วดำเนินกลุ่มของเขาที่ผ้าขาวในขณะที่หัวบ้าน เขาเองก็เหนื่อย ไม่อาจเปรียบเทียบอย่างไรพอเขารู้สึกว่าเมื่อเขาฟังเหรียญทอง jingling กับหน้าอกของเขาจากจุดเริ่มต้นของธุรกิจ ทั้งหมดไปจนกว่าดวงอาทิตย์มีตั้ง Suo เจียมีการเทคนิคความชื้นบนจำนวน 176 คน ในขณะที่รายได้จำนวนมากทอง Suo เจียยังพอพบว่า อำนาจทางจิตวิญญาณมีการเติบโตบิตโดยบิต หลังจากหยุดพักสุดท้ายของเขา Suo เจียมีจริงจัดการใช้เวลา 25 เทคนิคความชื้นในลมหายใจเดียวกัน พัฒนาขนาดใหญ่ไม่ปกติกำไรของเขาไม่ไม่เพียงสิ้นสุดมีการ หลังจากได้ผ่านทั้งวัน Suo เจียได้สำเร็จใช้เวลา 176 เทคนิคความชื้น ชนิดของประสบการณ์ความสำเร็จมีกำไรล้ำค่าที่สุดของ mage ประวัติ ผู้วิเศษมากเสียชีวิต เพราะพวกเขาไม่เคยประสบความสำเร็จใช้เทคนิคความชื้นในระหว่างช่วงเวลาที่สำคัญ ดังนั้น ความสำเร็จนี้อาจไม่ถือว่าปกติถ้า mage ต้องการหลักกลการ สิ่งสำคัญที่สุดต้องถูกโยนมหัศจรรย์เล่า หลังจากสะสมประสบการณ์ของความสำเร็จและความล้มเหลว เป็นสัญชาตญาณการ เมื่อมันมาถึงขอบเขตที่จะสามารถย้าย "กับของฮาร์ทบีทและจะตามตัว" การสะกดจะไม่ล้มเหลวยัง เวลาเพิ่มเติมที่คุณประสบความสำเร็จในการหล่อมหัศจรรย์ ที่ลึกความเข้าใจมันเป็น หลังจากถึงระดับ spells เองสร้างขึ้นได้ ประวัติ จำนวน spells มายากลเดิมที่บันทึกได้มากกว่าพัน อับ spells มายากลเดิมทั้งหมดร่วมติดทั่วไปของ unreproducible ไม่ใช่ผู้สร้างเดิม [มหัศจรรย์ของ] ไม่มีใครสามารถสร้างที่มหัศจรรย์สำหรับใช้ของตัวเอง นี้หมายความ ว่า ความเข้าใจและคุ้นเคยกับมายากลของ mage แต่ละเฉพาะของตัวเองตารางการถือครอง Suo เจียมาที่บ้านของเขา อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมือทั้งสองของเขาได้เต็ม เขาได้วิธีการเปิดประตู ซม เขาสามารถเพียงใช้เท้าของเขาจะเตะเบา ๆ เปิดประตู ได้ยินเสียง แม่ของเขาได้อย่างรวดเร็วเปิดประตู ใบหน้าของเธอในช็อกหลังจากเห็นเจีย Suo ดำเนินกิจกรรมมากคู่ blankly สำหรับ บิต ผู้หญิงอย่างรวดเร็วกลับ ให้ความรู้สึกของเธอ และรีบเอาผ้าสีขาวจาก Suo เจีย "คุณจริง ๆ เป็นเด็กซน คุณที่ใดกับเก้าอี้ คุณทำให้ฉันคิดว่า เป็นขโมยก็แบ่งบ้าน"แต่เธอบอกว่า สิ่งนี้วิธี นิพจน์ของผู้หญิงพบว่า เธอได้ไม่ตำหนิเขาเลย ค่อนข้าง เธอถูกหัวเราะที่การกระทำของเขา ต่อชาย หญิงจัดขึ้นความรู้สึกลึกของเลือดเย็นเสมอ เนื่องจากเธอเคยป่วยสามปี ลูกชายของเธอได้ให้ขึ้นไปบน playdates กับเพื่อน ในความเป็นจริง เธอมีปรารถนาลองสำหรับลูกชายของเธอจะเหมือนเด็กอื่น ๆ เล่นได้อย่างอิสระ โดยไม่มีความยับยั้งชั่งใจ และกลับบ้านเหนื่อยหลังจากเล่น เด็กปกติควรดำเนินการอย่างไรได้วางผ้าขาวหย่อนใจบนเตียงนอน ผู้หญิง wetted ผ้าขนหนู และอ่างล้างหน้าเล็ก Suo เจีย ละม่อม เธอถาม: "ที่ไม่ได้ไปเล่นวันนี้ คุณเล่นกับเพื่อน"เห็นนิพจน์รักบนใบหน้าของแม่ Suo เจียอย่างมีความสุขยิ้ม ทุกข์ทั้งหมดที่ได้ไปผ่านวันนี้ถูกคุ้ม ตราบใดที่แม่ของเขามีความสุขทุกวัน เขาไม่เต็มใจที่จะทนทุกข์ทรมานใด ๆ โดย regretsถึงเป็นผ้าเบา ๆ Suo เจียนำออกหนัก jingling กระเป๋าหนัง "แม่ คุณเห็นนี้คืออะไร"มองที่กระเป๋าหนัง curiously ผู้หญิงหัวเราะคิดว่า มีแน่นอนบางชนิดของหินอ่อนไว้ภายใน หลังจากที่ทุก เด็กชอบชนิดของสิ่งเหล่านี้ ตราบใดที่บุตรของตนเองถูกสุดท้ายค่อย ๆ กลับสู่ชีวิตปกติเป็นเด็ก มีความรู้สึกทุกข์ทรมานและเทวัญดาราสปาเธอไม่ได้ไม่สำคัญแม้ว่าเธอไม่สนใจเด็ก playthings ผู้หญิงเปิดกระเป๋าเพื่อเล่นกับลูกชายของเธอจะไม่ทำลายอารมณ์ความสุขของเขา เธอได้วางแผนแล้วก่อนหน้านี้แขม็บชื่นชมที่ marbles แต่เธอก็ไม่เคยคิดล้านปีว่า ทันทีที่เธอเปิดกระเป๋า เรืองแสงทองที่สว่างจะแผ่ออกจาก และจริง ๆ ทำให้เธอพูดหลังจากเป็นเวลานาน ผู้หญิงทันทีปิดกระเป๋า ถามเสียงเครียด "รักพระเจ้า ที่คุณไม่ได้รับเงินนี้หรือไม่ ไม่บอกคุณขโมย หรือ แม่จะผิดหวังมาก! ""อะไร ขโมยหรือไม่" Suo เจียตะโกน ตะลึงในแม่คำเห็นลูกของเธอตกใจนิพจน์ แม่เข้าใจลูกชายของเธอ และไปอย่างรวดเร็วเงียบ เป็นแม่ที่รู้ว่าลูกของเธอดีกว่าใคร การไม่สามารถเธอเข้าใจลูกชายของเธอเอง ไม่ว่าอะไร เขาจะไม่ไปขโมย อย่างไรก็ตาม ถ้าเขาไม่ได้ขโมยเงิน แล้วที่ได้เงินนี้มาจากไหนข้อสงสัย ผู้หญิงเดินว่า: "เอาล่ะ แม่รู้ว่า เจีย Suo จะไม่ขโมยไป ตอนนี้ บอก ว่าเงินนี้มาจากไหน คุณไม่สามารถอยู่กับฉัน"ได้ยินคำที่แม่ของเขา Suo เจียอาจไม่ช่วย แต่ภูมิใจยกหน้าอกของเขา ขึ้งตอบกลับ: "ฉันรับเงินนี้ใช้ทักษะของตัวเอง""อะไร ใช้...ใช้ทักษะหามันหรือไม่ วิธีคือที่สุด ได้ยินคำของลูกชายของเธอ ผู้หญิงตะโกนใน disbelief
Suo Jia nodded his head with certainty, and continued: “Yes, I moved these chairs to the main street, pulled a piece of cloth over it, and used the Moisture Technique on the skin of older sisters and aunts. I got 1 gold per person, so I earned this much money.”

Hearing her son’s words, the woman’s whole body began to shake, as tears began to quickly blur her vision. It turned out….that everything was like that; all the money was really earned through his own skills. But heavens, he was only an 8 years-old child. He was supposed to be playing carefreely and without worry. Now however, he had taken up the heavy responsibilities of the household.

Holding Suo Jia against her, the woman cried: “My child, Mother has let you down.”

Seeing his mother painfully crying, Suo Jia stubbornly shook his head: “No Mother, you have already given me the best things in the world. I am already a grown man. From today onwards, I will look after Mother. You won’t ever have to work again!”

“This…” Hearing Suo Jia’s words, the woman could not help but hesitate. Even though she didn’t want to admit it, her son really did have the skills to look after her now. However, it was impossible for her to accept the fact that a 24-25 years-old woman had to rely on an 8 years-old child to look after herself.

Seeing his mother’s hesitating expression, Suo Jia hurriedly said: “Just promise me this Mother. Every day I see you so exhausted and you suffer so much, I feel very miserable. Now, I can earn money. In the future, I will continue to study diligently, and eventually I will buy a large house for Mother to live in, as well as many many other good things for mother.”

“Haha…”

Hearing her son’s words, the woman happily laughed. Even though… …God had not given her a responsible and diligent husband, he had not ignored her, because God had gifted her such a wonderful son.

While she was thinking this, Suo Jia snuggled up to her, and said longingly: “Mother has to rest well and take good care of herself. You must first heal your body. After that, if you still want to do things like work, Suo Jia will not object.”

Speaking up to this point, Suo Jia raised his head and looked at his mother pleadingly: “But promise me Mother; seeing you spend all day and night working so hard, I feel too miserable. Mother has already done enough, everything else should be left to me!”

Hearing her son’s fervent words, the woman felt her son’s genuine care for her. What else could she say? When a woman marries, she had to listen to her husband. When her husband dies, she has to listen to her son. It has been this way since ancient times. Even though her son was still young, a poor household’s child becomes the head of the household early. Just as Suo Jia had said, he was already a young man. If that was the case, as a mother, she had nothing else to say.

The woman holding back her tears nodded. Accompanying this gentle movement, her hot tears finally poured down. Having such a wonderful son made her life truly worthwhile.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 11 - วัตถุประสงค์ที่ดีการทำสมาธิไม่ได้เป็นทักษะที่ยากที่จะเรียนรู้แต่มันก็ไม่ได้ว่า "ง่าย" อย่างใดอย่างหนึ่ง ทุกคนสามารถทำมันได้ แต่มีความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างระดับของการทำสมาธิ คนที่อยู่ในระดับต่ำสุดจะนั่งสมาธิเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงซึ่งเป็นมากหรือน้อยเทียบเท่ากับชั่วโมงของการนอนหลับปกติ ระดับของการทำสมาธิแต่ละคนมีวิธีการที่แตกต่างกันสำหรับการป้อนรัฐการทำสมาธิ สูงกว่าระดับที่สูงกว่าคุณภาพของการพักผ่อนและการกู้คืนได้เร็วขึ้นคุณจะกลายเป็น. Suo เจี่ยไม่เคยได้เรียนรู้การทำสมาธิก่อน แม้ว่าเขาจะได้เรียนรู้เวทมนตร์วิญญาณของเขาในขณะนี้ก็ยังคงอ่อนแอเกินไปจึงอ่อนแอไปยังจุดที่เขาไม่สามารถที่จะตอบสนองความต้องการขั้นต่ำสำหรับการทำสมาธิ โดยทั่วไปเมื่อคุณเข้าใจวิธีการนั่งสมาธิคุณกลายเป็นเด็กฝึกงานเวทย์อย่างเป็นทางการและเริ่มการศึกษาของคุณจะกลายเป็นผู้วิเศษมืออาชีพ. Suo เจี่ยมีเพียงบอกว่าเขากำลังจะไปเหลือ แต่คำว่า 'การทำสมาธิ' ได้แผ่กระจายไปทั่วฝูงชน . แม้เพียงหนึ่งคำที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอนทำให้ภาพ Suo เจี๋ยมากขึ้นการจัดเก็บภาษี ตอนนี้เขาไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นเด็กฝึกงานผู้วิเศษ แต่ผู้วิเศษมืออาชีพหลังจากที่พักผ่อนสำหรับทั้งชั่วโมงSuo เจี๋ยในที่สุดก็หายพลังงานวิญญาณของเขาและเมื่อเริ่มต้นอีกครั้งที่จะใช้เทคนิคความชื้น เช่นเดียวกับที่ทั้งวันผ่านไป Suo เจี่ยจะใช้ [เทคนิคความชื้น] สำหรับบิตส่วนที่เหลือสำหรับบิตและดำเนินการต่อในวงจรจนพระอาทิตย์ตกดิน มันเป็นเพียงแล้วที่คนแยกย้ายกันไปไม่เต็มใจจะกลับไปที่บ้านของตัวเอง. หมด, Suo เจียผูกเก้าอี้ของเขาด้วยกันพวกเขามีความสมดุลบนไหล่ของเขาและการดำเนินการของเขาในการห่อผ้าขาวในขณะที่มุ่งหน้ากลับบ้าน แม้เขาจะได้หมดไม่มีอะไรสามารถเปรียบเทียบกับวิธีการที่มีความพึงพอใจที่เขารู้สึกว่าเมื่อเขาฟังเหรียญทอง Jingling กับหน้าอกของเขา. จากจุดเริ่มต้นของธุรกิจของเขาไปตลอดทางจนกระทั่งดวงอาทิตย์ได้ตั้ง Suo เจี่ยได้ใช้เทคนิคความชื้นบน รวม 176 คน ในขณะที่รายได้จำนวนมากของทอง Suo เจี่ยยังได้ค้นพบใจที่พลังทางจิตวิญญาณของเขาได้รับการเติบโตทีละนิด หลังจากหยุดสุดท้ายของเขา Suo เจี่ยมีการจัดการจริงที่จะใช้เทคนิคที่ความชื้น 25 ครั้งในหนึ่งลมหายใจ การปรับปรุงดังกล่าวมีขนาดใหญ่ไม่ได้เป็นปกติ! กำไรของเขาไม่ได้เพียงแค่จบที่นั่น หลังจากที่ตลอดทั้งวันที่ผ่านมา, Suo เจี่ยได้ใช้ประสบความสำเร็จเทคนิคความชื้น 176 ครั้ง ประเภทของการประสบความสำเร็จครั้งนี้เป็นผู้วิเศษของกำไรที่มีค่ามากที่สุด อดีตผู้วิเศษเสียชีวิตจำนวนมากเพราะพวกเขาไม่สามารถที่จะประสบความสำเร็จในการใช้เทคนิคความชื้นในระหว่างช่วงเวลาที่สำคัญ ดังนั้นความสำเร็จนี้ไม่สามารถได้รับการพิจารณาสามัญ. ถ้าเวทย์ต้องการที่จะโทมายากล, สิ่งที่สำคัญที่สุดที่จะทำคือการโยนมายากลซ้ำแล้วซ้ำอีก หลังจากสะสมประสบการณ์ของความสำเร็จและความล้มเหลวมันจะกลายเป็นสัญชาตญาณ เมื่อมันมาถึงดินแดนที่จะสามารถย้าย "กับการเต้นของหัวใจของคนและเป็นไปตามความประสงค์ของคน" ที่สะกดไม่เคยจะล้มเหลว. นอกจากนี้เวลาที่มากกว่าที่คุณจะประสบความสำเร็จในการคัดเลือกนักแสดงมายากล, ลึกความเข้าใจของคุณมันก็กลายเป็น หลังจากที่ไปถึงระดับหนึ่งการสร้างสกิลของคุณเองเป็นไปได้ ในอดีตปริมาณของเวทมนตร์คาถาเดิมที่บันทึกไว้ได้มากขึ้นกว่าพัน แต่น่าเสียดายที่เวทมนตร์คาถาเดิมใช้ร่วมกันทั้งหมดเป็นลักษณะทั่วไปของการเป็น unreproducible! อื่น ๆ ที่ไม่ใช่ [มายากลของ] ผู้สร้างเดิมไม่มีใครสามารถสร้างความมหัศจรรย์สำหรับการใช้งานของตัวเองว่า นั่นหมายความว่านักเวทย์เข้าใจของแต่ละคนและความคุ้นเคยกับความมหัศจรรย์เป็นพิเศษกับตัวเอง. แบกโต๊ะ Suo เจี๋ยกลับมาที่บ้านของเขา แต่เนื่องจากทั้งสองมือของเขาได้เต็มรูปแบบที่เขามีวิธีการเปิดประตูไม่มี ช่วยไม่ได้ที่เขาจะสามารถใช้เท้าของเขาเบาเตะเปิดประตู ได้ยินเสียงแม่ของเขาได้อย่างรวดเร็วเปิดประตูใบหน้าของเธอในช็อตหลังจากที่ได้เห็น Suo เจียดำเนินการหลายสิ่งหลายอย่าง. จ้อง blankly สำหรับบิตผู้หญิงได้อย่างรวดเร็วกลับไปยังความรู้สึกของเธอและรีบเอาผ้าสีขาวจาก Suo เจี่ย "จริงๆคุณเป็นเด็กซน; ที่คุณไม่ไปกับเก้าอี้หรือไม่ คุณทำให้ฉันคิดว่าโจรได้บุกเข้าไปในบ้าน ". แม้ว่าเธอกล่าวว่าสิ่งที่วิธีนี้การแสดงออกของผู้หญิงที่แสดงให้เห็นว่าเธอไม่ได้ตำหนิเขาที่ทุก แต่เธอได้รับการหัวเราะที่การกระทำของเขา ลูกชายของเธอที่มีต่อผู้หญิงคนนั้นมักจะจัดขึ้นในความรู้สึกลึก ๆ ของความสำนึกผิด เพราะเธอได้รับการป่วยเป็นเวลาสามปีลูกชายของเธอได้ให้ขึ้นไปในการรวบรวม Mail List กับเพื่อน ในความเป็นจริงที่เธอเคยอยากแพงสำหรับลูกชายของเธอจะเป็นเหมือนเด็กคนอื่น ๆ เล่นได้อย่างอิสระโดยไม่ต้องยับยั้งชั่งใจและกลับมาบ้านหลังจากนั้นหมดจากการเล่น นี่คือวิธีการที่เด็กปกติควรกระทำ. ลวกวางผ้าขาวบนเตียงผู้หญิงเปียกผ้าและล้างใบหน้าด้วยความรักเล็ก ๆ Suo เจี๋ย ละม่อมเธอถามว่า "คุณไม่ได้ไปเล่นในวันนี้ คุณเล่นกับเพื่อนร่วมชั้นของคุณ? "เห็นการแสดงออกของความรักบนใบหน้าของแม่ของเขาSuo เจี่ยยิ้มอย่างมีความสุข ทุกความทุกข์ทรมานที่เขาเดินผ่านในวันนี้เป็นมูลค่ามัน ตราบใดที่แม่ของเขาก็มีความสุขทุกวันเขาก็เต็มใจที่จะทนทุกข์ทรมานโดยไม่ต้องเสียใจ. เบา ๆ ถึงเป็นเสื้อผ้าของเขา Suo เจี่ยนำออกมาหนัก Jingling กระเป๋าหนัง "แม่ทำคุณจะเห็นสิ่งนี้คืออะไร?" อยากรู้อยากเห็นมองไปที่กระเป๋าหนังผู้หญิงหัวเราะคิดว่ามีแน่นอนประเภทของหินอ่อนภายในมันบาง หลังจากที่ทุกคนมีความสุขกับเด็ก ๆ เหล่านี้ประเภทของสิ่ง ตราบใดที่ลูกชายของตัวเองในที่สุดก็ค่อยๆกลับไปมีวิถีชีวิตที่ปกติเป็นเด็กความรู้สึกใด ๆ ของความทุกข์และความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าเธอรู้สึกว่าไม่สำคัญ. แม้ว่าเธอจะไม่ได้สนใจในของเล่นของเด็กผู้หญิงคนนั้นเปิดกระเป๋าเพื่อประโยชน์ในการเล่น พร้อมกับลูกชายของเธอที่จะไม่ทำลายความสุขของเขาอารมณ์ เธอได้วางแผนไว้แล้วก่อนหน้านี้ที่จะอ้าปากค้างในความชื่นชมที่หินอ่อน แต่เธอก็ไม่เคยคิดว่าในล้านปีว่าทันทีที่เธอเปิดกระเป๋าที่เรืองแสงสีทองสว่างจะแผ่ออกมาจากมันและจริงทำให้เธอพูด! หลังจากที่เวลานาน ผู้หญิงคนนั้นทันทีปิดกระเป๋าถามด้วยเสียงเครียด "ที่รักพระเจ้า! คุณไม่ได้รับเงินนี้หรือไม่? อย่าบอกนะว่าคุณขโมยมันมิฉะนั้นแม่จะผิดหวังมาก! "" สิ่งที่! ที่ถูกขโมย? "Suo เจี่ยตะโกนตะลึงในคำพูดของแม่ของเขา. เห็นการแสดงออกตกใจของลูกชายของเธอแม่เข้าใจลูกชายของเธอได้อย่างรวดเร็วและเงียบไป ในฐานะที่เป็นแม่ที่รู้ว่าลูกของเธอดีกว่าทุกคนอื่นว่าเธอไม่เข้าใจว่าลูกชายของเธอเอง? ไม่ว่าสิ่งที่เขาไม่เคยจะไปขโมย ? แต่ถ้าเขาไม่ได้ขโมยเงินแล้วที่ได้เงินจำนวนนี้มาจากในข้อสงสัยผู้หญิงคนดังกล่าวระมัดระวัง: "โอเคแม่รู้ว่า Suo เจี่ยจะไม่ขโมย ตอนนี้บอกฉันที่ว่าไม่เงินนี้มาจากไหน? . คุณไม่สามารถอยู่กับฉัน "ได้ยินคำพูดของแม่Suo เจี่ยไม่สามารถช่วย แต่ภูมิใจยกหน้าอกของเขาตอบอย่างตื่นเต้นว่า" ผมได้รับเงินนี้ใช้ทักษะของตัวเอง "." สิ่งที่! ใช้ ... ใช้ทักษะที่จะได้รับมันได้หรือไม่ วิธีที่เป็นไปได้ "ได้ยินคำพูดของลูกชายของเธอผู้หญิงคนนั้นตะโกนในการปฏิเสธศรัทธา. Suo เจี่ยพยักหน้าด้วยความมั่นใจและยังคง:" ใช่ฉันย้ายเก้าอี้เหล่านี้ไปยังถนนสายหลักดึงชิ้นส่วนของผ้ามากกว่านั้นและใช้ เทคนิคความชื้นบนผิวของพี่สาวและป้า ฉันได้ 1 ทองต่อคนดังนั้นฉันได้รับเงินมากนี้. "ได้ยินคำพูดของลูกชายของเธอทั้งร่างกายของผู้หญิงเริ่มที่จะสั่นน้ำตาเริ่มที่จะได้อย่างรวดเร็วเบลอวิสัยทัศน์ของเธอ มันเปิดออก ... .that ทุกอย่างเป็นเหมือนที่มิ เงินทั้งหมดที่ได้รับจริงผ่านทักษะของเขาเอง แต่ชั้นฟ้าทั้งหลายเขาเป็นเพียงเด็ก 8 ปีเก่า เขาควรจะได้รับการเล่น carefreely และโดยไม่ต้องกังวล . แต่ตอนนี้เขาได้นำขึ้นมารับผิดชอบหนักของครัวเรือนโฮลดิ้งSuo เจี๋ยกับเธอผู้หญิงร้องไห้ "ลูกของฉันแม่มีให้คุณลง." เห็นแม่ของเขาเจ็บปวดร้องไห้ Suo เจี่ยหัวชนฝาส่ายหัว "ไม่มี แม่คุณได้รับแล้วฉันสิ่งที่ดีที่สุดในโลก แล้วผมเป็นคนที่เติบโตขึ้น ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปผมจะดูแลแม่ คุณจะไม่เคยมีการทำงานอีกครั้ง! "" นี่ ... "ได้ยินคำ Suo เจี๋ยผู้หญิงคนนั้นไม่สามารถช่วย แต่ลังเล แม้ว่าเธอไม่ต้องการที่จะยอมรับมันลูกชายของเธอจริงๆไม่มีทักษะในการดูแลของเธอในขณะนี้ . แต่ก็เป็นไปไม่ได้สำหรับเธอที่จะยอมรับความจริงที่ว่าผู้หญิง 24-25 ปีเก่าต้องพึ่งพาเด็ก 8 ปีเก่าที่จะดูแลตัวเองได้เห็นการแสดงออกลังเลแม่ของเขาSuo เจี่ยรีบกล่าวว่า "เพียงแค่สัญญากับฉัน แม่นี้ ทุกวันฉันเห็นคุณเหนื่อยและคุณต้องทนทุกข์ทรมานมากผมรู้สึกมีความสุขมาก ตอนนี้ฉันสามารถสร้างรายได้ ในอนาคตฉันจะยังคงที่จะศึกษาอย่างขยันขันแข็งและในที่สุดผมจะซื้อบ้านหลังใหญ่แม่จะอาศัยอยู่ในเช่นเดียวกับหลายสิ่งที่ดีอื่น ๆ สำหรับแม่. "" ฮ่า ๆ ... "ได้ยินคำพูดของลูกชายของเธอผู้หญิงคนนั้นอย่างมีความสุขหัวเราะ. แม้ว่า ... ... พระเจ้าไม่ได้ให้เธอเป็นสามีที่มีความรับผิดชอบและขยันเขาไม่ได้ไม่สนใจเธอเพราะพระเจ้าทรงมีพรสวรรค์เช่นลูกชายของเธอที่ยอดเยี่ยม. ขณะที่เธอกำลังคิดนี้ Suo เจี่ย snuggled ขึ้นกับเธอและกล่าวว่า longingly: "แม่ มีส่วนที่เหลือดีและดูแลที่ดีของตัวเอง ก่อนอื่นคุณต้องรักษาร่างกายของคุณ . หลังจากนั้นถ้าคุณยังต้องการที่จะทำสิ่งที่ต้องการทำงาน Suo เจี่ยจะไม่คัดค้าน "การพูดถึงจุดนี้Suo เจี่ยยกศีรษะของเขาและมองไปที่แม่ของเขาอ้อนวอน:" แต่ผมสัญญาว่าแม่; เห็นคุณใช้ทุกวันและกลางคืนทำงานอย่างหนักผมรู้สึกมีความสุขมากเกินไป แม่ได้ทำมาแล้วพอทุกอย่างอื่นควรปล่อยให้ฉัน! "ได้ยินลูกชายของเธอคำพูดด้วยความจริงใจผู้หญิงรู้สึกว่าการดูแลของแท้ของลูกชายของเธอสำหรับเธอ อะไรที่เธอจะพูด? เมื่อผู้หญิงแต่งงานกับเธอต้องฟังกับสามีของเธอ เมื่อสามีของเธอเสียชีวิตเธอได้ฟังกับลูกชายของเธอ จะได้รับวิธีการมาตั้งแต่สมัยโบราณนี้ แม้ว่าลูกชายของเธอเป็นเด็กยังคงเป็นเด็กในครัวเรือนที่ยากจนกลายเป็นหัวหน้าครอบครัวในช่วงต้น เช่นเดียวกับ Suo เจี่ยได้กล่าวว่าเขาได้แล้วชายหนุ่มคนหนึ่ง ถ้าเป็นกรณีที่เป็นแม่เธอมีอะไรอย่างอื่นที่จะพูด. หญิงถือกลับน้ำตาของเธอพยักหน้า ที่มาพร้อมกับการเคลื่อนไหวที่อ่อนโยนนี้น้ำตาร้อนของเธอในที่สุดก็ไหลรินลงมา มีเช่นลูกชายที่ยอดเยี่ยมทำให้ชีวิตของเธออย่างแท้จริงคุ้มค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 11 วัตถุประสงค์สำคัญมาก

สมาธิไม่ยากที่จะเรียนรู้ทักษะ แต่มันไม่ได้ " ง่าย " เหมือนกัน ทุกคนสามารถทำมัน อย่างไรก็ตามมีความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างระดับของสมาธิ ผู้คนในระดับล่าง สามารถนั่งสมาธิได้เป็นชั่วโมง ซึ่งเท่ากับมากกว่าหรือน้อยกว่าหนึ่งชั่วโมงของการนอนหลับเป็นปกติระดับของสมาธิแต่ละคนมีวิธีการที่แตกต่างกันสำหรับการป้อนสถานะสมาธิ สูงกว่าระดับ ที่สูงขึ้น คุณภาพของส่วนที่เหลือและรวดเร็วกู้คืนของคุณจะกลายเป็น

suo เจียเคยเรียนสมาธิก่อน ถึงแม้ว่าเขาจะเรียนเวทมนตร์ วิญญาณของเขาในขณะนี้ ยังคงอ่อนแอ อ่อนแอเพื่อให้ถึงจุดที่เขาไม่สามารถตอบสนองความต้องการขั้นต่ำสำหรับการทำสมาธิ โดยทั่วไปเมื่อคุณเข้าใจวิธีการนั่งสมาธิ คุณกลายเป็นนักเวทย์เด็กฝึกงานอย่างเป็นทางการและเริ่มต้นการศึกษาของคุณจะกลาย เป็นนักเวทย์มืออาชีพ

suo เจียก็บอกว่าเขาจะเหลือแต่คำว่า ' สมาธิ ' กระจายทั่วฝูงชน แม้เพียงหนึ่งคําก็เปลี่ยนไป แน่นอนมันทำให้ suo เจี่ยภาพมากขึ้นรบกวน ในช่วงเวลานี้เขาไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นนักเวทย์ฝึกหัด แต่นักเวทย์มืออาชีพ !

หลังจากพักทั้งชั่วโมง suo เจียในที่สุดคืนพลังงานจิตวิญญาณของเขาและเริ่มที่จะใช้เทคนิคความชื้นอีกครั้ง เหมือนกับว่า ทั้งวันผ่าน ; suo เจียจะใช้ [ ] เทคนิคความชื้นนิดหน่อย พักสักหน่อย และยังคงอยู่ในวัฏจักรจนพระอาทิตย์ตกดินมันเป็นเพียงแล้วที่คนซังกะตายกระจายกลับไปบ้านของตัวเอง

เหนื่อย suo เจียผูกเก้าอี้ของเขาด้วยกัน สมดุล บนบ่าแบกห่อผ้าขาว ในขณะที่เขากำลังกลับบ้าน แม้ว่าเขาได้หมด ไม่มีอะไรสามารถเปรียบเทียบกับวิธีการที่เขารู้สึกพอใจ เมื่อเขาฟังเหรียญทอง .

กับหน้าอกของเขาจากจุดเริ่มต้นของธุรกิจของเขาตลอดทาง จนกระทั่งดวงอาทิตย์มีชุด suo เจียได้ใช้เทคนิคความชื้นทั้งหมด 176 คน ในขณะที่รายได้จำนวนมากของทอง , suo เจียก็จ๋อยค้นพบว่าพลังวิญญาณของเขากำลังเติบโตขึ้นทีละนิด หลังจากพักครั้งสุดท้ายของเขา , suo เจี่ยมีจริงการจัดการที่จะใช้เทคนิคที่ความชื้น 25 ครั้ง ในหนึ่งลมหายใจการปรับปรุงขนาดใหญ่ก็ไม่ธรรมดา

รับของเขาไม่ได้จบลงแค่ตรงนั้น หลังจากตลอดทั้งวันที่ผ่าน , suo เจียได้เรียบร้อยแล้วใช้เทคนิคความชื้น 176 ครั้ง ประสบการณ์ที่ประสบความสำเร็จประเภทนี้เป็นนักเวทย์ที่มีค่ามากที่สุดที่ได้รับ ในอดีต มีผู้วิเศษที่ตายเพราะพวกเขาไม่ได้รับสามารถใช้เทคนิคความชื้นในช่วงวิกฤติ ดังนั้นความสำเร็จนี้จะไม่ถือว่าธรรมดา

ถ้าเป็น mage อยากอาจารย์วิเศษ สิ่งที่สำคัญที่สุดที่จะทำคือการร่ายเวทมนตร์อีกครั้ง และอีกครั้ง หลังจากที่สะสมประสบการณ์ของความสำเร็จและความล้มเหลว มันเป็นสัญชาตญาณ เมื่อมาถึงดินแดนที่สามารถย้าย " กับหนึ่งเต้นตามคน ๆ หนึ่งจะ " คาถาที่ไม่เคยล้มเหลว .

ยังครั้งที่คุณประสบความสำเร็จในร่ายเวทมนตร์ ลึกความเข้าใจของคุณ มันเป็น หลังจากถึงระดับหนึ่ง การสร้าง spells ของคุณเองก็เป็นไปได้ ประวัติศาสตร์ , จํานวนของเวทมนตร์คาถาเดิมบันทึกมากกว่าหนึ่งพัน ขออภัย เวทมนตร์คาถาเดิมใช้คุณลักษณะทั่วไปของการ unreproducible ! นอกจาก [ ของ ] เวทย์เดิมผู้สร้างไม่มีใครสามารถสร้างความมหัศจรรย์เพื่อใช้เอง นี้หมายความว่า mage แต่ละความเข้าใจและความคุ้นเคยกับเวทมนตร์เป็นลักษณะเฉพาะตัวเอง

แบกโต๊ะ suo เจียกลับมาที่บ้านของเขา อย่างไรก็ตาม เนื่องจากทั้งสองมือของเขาทั้งหมด เขาไม่มีวิธีเปิดประตู อย่างช่วยไม่ได้ เขาสามารถใช้ขาของเขาเตะเบาๆ เปิดประตู ได้ยินเสียง