3.5. Contents of total phenolic, ph

3.5. Contents of total phenolic, phytic acid, a-tocopherol and coryzanol
The total phenolic contents (TPC) was determined, by following
a modified Folin–Ciocalteu reagent method and the results were
expressed as gallic acid equivalents (Table 1). The percent change
is shown in Fig. 2. Significant differences were observed for TPC,
amongst the rice samples. GRP contained the highest amount of
TPC, followed by GRR, GBR, and UGR (110, 98.6, 84.3, and
70.3 mg/100 g, respectively. TPC, reported by Iqbal et al. (2005),
was in the range of 251–359 mg/100 g of the rice bran extracts.
The level of TPC, in the present study, was lower, because the concentration
of TPC was high in the bran layer. However, in this
study, the phenolic content, determined, came from the whole kernel.
Moreover, the change of TPC was also dependent on the type of
phenolic compounds, which dominated in the different rice cultivars.
Tian, Nakamura, and Kayahara (2004) found that 6-O-feruloylsucrose
and 6-O-sinapoylsucrose were the major soluble
phenolic compounds, in brown rice and there were significant decreases
during germination for 24 h, whilst the levels of free ferulic
acid and sinapinic acid increased significantly.
The effect of germination, on the phytic acid content, is shown
in Table 1 and Fig. 2. The phytic acid content, for all the germinated
rice samples, was reduced significantly by 12.9%, 30.3%, and 25.8%,
in GBR, GRR, and GRP, respectively. GRR and GRP were more effective
in reducing phytic acid, compared with that of GBR. A reduction
in phytic acid contents of cereals seeds, by germination, has
been frequently reported (Centeno et al., 2001; Liang, Han, Nout,
& Hamer, 2008). This reduction has been attributed to an increase
of phytase activity and therefore, it generates a lower molecular
weight of inositols (Centeno et al., 2001).
The concentration of a-tocopherol and c-oryzanol was also affected
by the germination and treatment processes (Table 1). The
levels of a-tocopherol and c-oryzanol, in UGR, were 0.93 and
66 mg/100 g, respectively, which slightly differed from those studied
by Ha et al. (2006) (1.46 and 35 mg/100 g for a-tocopherol and
c-oryzanol, respectively), depending on the rice cultivars. After
germination and extraction, the amount of a-tocopherol of GRR
and GRP was increased significantly, by 46.2% and 61.3%. Similarly,
the content of c-oryzanol was increased by 57.6% and 60.7%,
respectively, whilst that of GBR was slightly reduced, but not significantly,
in relation to that of UGR (Fig. 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.5. เนื้อหาของฟีนอลรวม กรดไฟติก a tocopherol และ coryzanolฟีนอเนื้อหาทั้งหมด (TPC) กำหนด โดยต่อไปนี้วิธีรีเอเจนต์ท่อง – Ciocalteu แก้ไขและผลการแสดงเป็นรายการเทียบเท่ากรด gallic (ตาราง 1) เปอร์เซ็นต์การเปลี่ยนแปลงแสดงในรูป 2 นี้ ความแตกต่างกันถูกตั้งข้อสังเกตสำหรับ TPCในบรรดาตัวอย่างข้าว GRP อยู่สูงสุดTPC ตาม ด้วย GRR, GBR และ UGR (110, 98.6, 84.3 และ70.3 mg/100 g ตามลำดับ TPC รายงานโดยอิก et al. (2005),ในช่วงของ 251 – 359 มิลลิกรัม/100 g ของสารสกัดรำข้าวได้ระดับของ TPC ในการศึกษาปัจจุบัน ถูก ต่ำกว่าเนื่องจากความเข้มข้นของ TPC เป็นสูงในชั้นรำ อย่างไรก็ตาม ในที่นี้ศึกษา ฟีนอเนื้อหา กำหนด มาจากเคอร์เนลทั้งหมดนอกจากนี้ การเปลี่ยนแปลงของ TPC ก็ได้ขึ้นอยู่กับชนิดของม่อฮ่อม ซึ่งครอบงำในพันธุ์ข้าวที่แตกต่างกันเทียน นากามูระ และ Kayahara (2004) พบว่า 6-O-feruloylsucroseและ 6-O-sinapoylsucrose ใหญ่ละลายน้ำได้ม่อฮ่อม ในข้าวกล้องมีลดลงอย่างมีนัยสำคัญในระหว่างการงอกใน 24 ชม ในขณะที่ระดับของฟรี ferulicกรดและกรด sinapinic เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญมีแสดงผลของการงอก บนกรดไฟติกในตารางที่ 1 และรูป 2 ปริมาณกรดไฟติก สำหรับทั้งหมดที่เปลือกงอกข้าวตัวอย่าง การลดลงอย่างมีนัยสำคัญ โดย 12.9%, 30.3% และ 25.8%ใน GBR, GRR และ GRP ตามลำดับ GRR และ GRP มีประสิทธิภาพในการลดกรดไฟติก เมื่อเทียบกับที่ของ GBR การลดลงในเนื้อหากรดไฟติกของเมล็ดธัญพืช โดยการงอกของ มีรับรายงานบ่อย (Centeno et al. 2001 เหลียง ฮั่น Noutและ hamer, 2008) ลดนี้ได้รับการบันทึกให้เพิ่มขึ้นของโอสเตบิล กิจกรรม และดังนั้น มันสร้างต่ำกว่าโมเลกุลน้ำหนักของ inositols (Centeno et al. 2001)ความเข้มข้นของ a tocopherol และ c ส่วนยังได้รับผลโดยกระบวนการการงอกและการรักษา (ตารางที่ 1) การได้ระดับ a tocopherol และ c ส่วน ใน UGR, 0.93 และ66 mg/100 g ตามลำดับ ซึ่งเล็กน้อยแตกต่างกันจากผู้ศึกษาโดย Ha et al. (2006) (1.46 และ 35 มิลลิกรัม/100 กรัมสำหรับ a tocopherol และส่วน c ตามลำดับ), ขึ้นในพันธุ์ข้าว หลังจากการงอกและสกัด จำนวน a tocopherol ของ GRRและ GRP เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ 46.2% และ 61.3% ในทำนองเดียวกันเนื้อหาของส่วน c เพิ่มขึ้น 57.6% และ 60.7%ตามลำดับ ใน ขณะที่ GBR เล็กน้อยลด ลง แต่ไม่มีนัย สำคัญสัมพันธ์ที่ UGR (2 รูป)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.5 เนื้อหาของฟีนอลรวม, กรดไฟติกเป็นโทโคฟีรอและ coryzanol
เนื้อหาฟีนอลรวม (TPC) ถูกกำหนดโดยดำเนินการตาม
วิธีการที่สาร Folin-Ciocalteu การแก้ไขและผลลัพธ์ที่ได้
แสดงเป็นเทียบเท่ากรดแกลลิ (ตารางที่ 1) การเปลี่ยนแปลงร้อยละ
แสดงในรูป 2. ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญสำหรับ TPC,
หมู่ตัวอย่างข้าว GRP มีจำนวนเงินสูงสุดของ
TPC ตาม GRR, GBR และ UGR (110, 98.6, 84.3 และ
70.3 มิลลิกรัม / 100 กรัมตามลำดับ. TPC รายงานโดยอิคบาล et al. (2005)
อยู่ในช่วง 251 -359 มิลลิกรัม / 100 กรัมของสารสกัดจากรำข้าว.
ระดับของ TPC ในการศึกษาในปัจจุบันลดลงเพราะความเข้มข้น
ของ TPC อยู่ในระดับสูงในชั้นรำ. แต่ในครั้งนี้
การศึกษาเนื้อหาฟีนอลที่กำหนดมา จากเมล็ด.
นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงของ TPC ก็ยังขึ้นอยู่กับประเภทของ
สารประกอบฟีนอลซึ่งโดดเด่นในสายพันธุ์ข้าวที่แตกต่างกัน.
เทียนมูระและ Kayahara (2004) พบว่า 6-O-feruloylsucrose
และ 6-O- sinapoylsucrose เป็นคนสำคัญที่ละลายน้ำ
สารประกอบฟีนอลในข้าวกล้องและมีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญ
ในช่วงการงอกเป็นเวลา 24 ชั่วโมงในขณะที่ระดับของ ferulic ฟรี
กรดและกรด sinapinic เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ.
ผลของการงอกของเมล็ดในปริมาณกรดไฟติกจะแสดง
ในตาราง ที่ 1 และรูปที่. 2. ปริมาณกรดไฟติกสำหรับทุกงอก
ตัวอย่างข้าวลดลงอย่างมีนัยสำคัญจาก 12.9%, 30.3% และ 25.8%
ใน GBR, GRR และ GRP ตามลำดับ GRR และ GRP มีประสิทธิภาพมากขึ้น
ในการลดกรดไฟติกเมื่อเทียบกับที่ของ GBR การลดลง
ในปริมาณกรดไฟติกของเมล็ดธัญพืชโดยงอกได้
รับการรายงานที่พบบ่อย (Centeno et al, 2001;. เหลียงฮั่น Nout,
& Hamer 2008) การลดลงนี้ได้รับการบันทึกให้การเพิ่มขึ้น
ของกิจกรรม phytase และดังนั้นจึงสร้างโมเลกุลต่ำ
น้ำหนักของ inositols (Centeno et al., 2001).
ความเข้มข้นของโทโคฟีรอและ C-Oryzanol ยังได้รับผลกระทบ
จากการงอกและการรักษากระบวนการ (ตารางที่ 1).
ระดับของโทโคฟีรอและ C-Oryzanol ใน UGR เป็น 0.93 และ
66 มก. / 100 กรัมตามลำดับซึ่งแตกต่างเล็กน้อยจากที่เรียน
โดย Ha, et al (2006) (1.46 และ 35 มก. / 100 กรัมสำหรับโทโคฟีรอและ
C-Oryzanol ตามลำดับ) ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ข้าว หลังจาก
การงอกและการสกัดปริมาณของโทโคฟีรอของ GRR
และ GRP เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญจาก 46.2% และ 61.3% ในทำนองเดียวกัน
เนื้อหาของ C-Oryzanol ที่ถูกเพิ่มขึ้น 57.6% และ 60.7%
ตามลำดับในขณะที่ GBR ลดลงเล็กน้อย แต่ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ
ในความสัมพันธ์กับที่ของ UGR (รูปที่. 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.5 . เนื้อหาทั้งหมดของฟีโนลิก และกรดไฟติกทั้งนี้ coryzanol , ,รวมเนื้อหาฟีน ( TPC ) ถูกกำหนดโดยต่อไปนี้แก้ไข folin –วิธีการและผลลัพธ์ที่ได้ ciocalteu รีเอเจนต์แสดงเป็นเพิ่มขึ้นเทียบเท่า ( ตารางที่ 1 ) การเปลี่ยนแปลงเปอร์เซ็นต์จะแสดงในรูปที่ 2 ความแตกต่างที่สำคัญคือ TPC ) ,หมู่ข้าวตัวอย่าง ปริมาณสูงสุดของจังหวัด ประกอบด้วยTPC , ตามด้วยแฮ่ , RBM และ ugr ( 110 , 98.6 84.3 , และด้านมิลลิกรัมต่อ 100 กรัม ตามลำดับ TPC รายงานโดยบัล et al . ( 2005 )อยู่ในช่วง 140 มิลลิกรัม / 100 กรัม ( ถ้าของน้ำมันรำข้าว สารสกัดระดับของ TPC ในการศึกษาปัจจุบันที่ลดลง เพราะความเข้มข้นที่ทำการสูงในรำข้าวชั้น อย่างไรก็ตาม ในเรื่องนี้การศึกษาปริมาณฟีนอลิกที่กำหนดมาจากเมล็ดทั้งหมดนอกจากนี้ การเปลี่ยนแปลงของ TPC ยังขึ้นอยู่กับชนิดของสารประกอบฟีนอลซึ่งครอบงำในข้าวพันธุ์ต่าง ๆเทียน นากามูระ และ kayahara ( 2004 ) พบว่า 6-o-feruloylsucrose6-o-sinapoylsucrose เป็นหลักละลายและสารประกอบฟีนอลในข้าวกล้องและมีนัยสำคัญทางสถิติในระหว่างการงอก 24 ชั่วโมง ขณะที่ระดับของเฟอรูลิกฟรีกรดและกรด sinapinic เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญผลของการงอกของเมล็ด ต่อปริมาณกรดไฟติก , แสดงตารางที่ 1 และรูปที่ 2 ปริมาณกรดไฟติก ที่งอกตัวอย่างข้าวได้ลดลงอย่างมาก จาก 12.9 ร้อยละ 30.3 ร้อยละ 25.8 เปอร์เซ็นต์ใน RBM , แฮ่ และ GRP ตามลำดับ แฮ่ และ GRP มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการลดกรดไฟติกเมื่อเทียบกับที่ของ RBM . ลดในกรดไฟติกเนื้อหาของเมล็ด ธัญพืช โดยมีความงอกมีรายงานที่พบบ่อย ( centeno et al . , 2001 ; เลี่ยง ฮันไป , ,& Hamer , 2008 ) การลดลงนี้ได้รับการบันทึกเพิ่มกิจกรรมของเอนไซม์ไฟเตสและดังนั้นจึงจะสร้างโมเลกุลลดลงน้ำหนักของโนซิทอล ( centeno et al . , 2001 )ความเข้มข้นของทั้งนี้และ c-oryzanol ยังได้รับผลกระทบโดยกระบวนการการงอกและการรักษา ( ตารางที่ 1 ) ที่ระดับ ทั้งนี้และ c-oryzanol ใน ugr , 0.93 และ66 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม ตามลำดับ ซึ่งมีความแตกต่างจากผู้ศึกษาเล็กน้อยโดยฮา et al . ( 2006 ) ( 1.46 และ 35 มิลลิกรัม / 100 กรัม ทั้งนี้ สำหรับและc-oryzanol ตามลำดับ ขึ้นอยู่กับข้าวพันธุ์ หลังจากการงอกและการสกัดเงินทั้งนี้ของแฮ่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และจังหวัด โดยร้อยละ 46.2 ว่า % ในทํานองเดียวกันเนื้อหาของ c-oryzanol เพิ่มขึ้น 57.6% และร้อยละ 60.7 %ตามลำดับ ขณะที่เพาะได้ลดลงเล็กน้อย แต่แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญในส่วนของ ugr ( รูปที่ 2 )