Correlational research based on cla

Correlational research based on classroom observations and student ratings put interaction and rapport forward as important features of effective higher education teaching.
Both observed interaction and rapport behaviours were found to correlate with positive student ratings in Murray’s research (2007a, 2007b) involving six observational studies conducted in Canada (Table 4).
Interaction refers to features such as “addresses individual students by name”, “asks questions of class as a whole” and “praises students for good ideas” and encourages and rewards participation. Rapport includes behaviours of “offers to help students with problems”, “announces availability for consultations” and “shows concern for student progress”.
Interaction, together with clarity and expressiveness, accounted for 50% to 70% of the variance in student ratings.
It was also among teaching behaviours for which correlations tended to be highest and most consistent. Feldman (1989, 1997) found interaction and rapport behaviours to be of moderate importance to teaching effectiveness based on student ratings.
Rapport behaviours referred to behaviours such as “teacher’s availability and helpfulness”, “teacher’s sensitivity to, and concern with, class level and progress”, “teacher’s encouragement of questions and discussion, and openness to opinions of others”, “intellectual encouragement and encouragement of independent thought” and “teacher’s concern and respect for students”.
Cabrera, Colbeck and Terenzini (1999, cited in Cabrera & La Nasa, 2002) showed that interaction and feedback are among effective teaching behaviours in engineering education in the United States by conducting a factor analysis on student perceptions on their instructors.
The factor analysis by Abrami, d’Apollonia and Rosenfield (2007) showed that interaction and rapport behaviours were linked to instructional effectiveness as measured by student ratings in Canada.
More specifically this meant features such as “concern for students” “tolerance of diversity”, “availability”, “interaction and discussion”, “feedback”, “respect for others” and “friendly classroom climate”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Correlational วิจัยอิงสังเกตห้องเรียน และเรียนใส่โต้และสายสัมพันธ์ไปข้างหน้าเป็นคุณสมบัติที่สำคัญของการศึกษาประสิทธิภาพการเรียนการสอน ทั้งสังเกตพบว่าพฤติกรรมการโต้ตอบและสายสัมพันธ์เชื่อมโยงกับบวกของผู้เรียนในการของเมอร์เรย์ (2007a, 2007b) เกี่ยวข้องกับหกสังเกตศึกษาวิจัยในแคนาดา (ตาราง 4) ปฏิสัมพันธ์หมายถึงคุณสมบัติเช่น "เน้นนักศึกษา โดยชื่อ" "ถามคำถามของคลาสทั้งหมด" และ "สรรเสริญนักเรียนสำหรับความคิดที่ดี" และส่งเสริมให้ และรางวัลร่วมกัน สายสัมพันธ์รวมถึงพฤติกรรมของ "ข้อเสนอเพื่อช่วยให้นักเรียน มีปัญหา" "ประกาศความพร้อมการให้คำปรึกษา" และ "แสดงความกังวลสำหรับความคืบหน้าของนักเรียน" การโต้ตอบ พร้อมกับความคมชัดและการแสดงออก ลงบัญชีสำหรับ 50% ถึง 70% ของความแปรปรวนในผู้เรียน มันเป็นการสอนพฤติกรรมซึ่งความสัมพันธ์มีแนวโน้มที่จะสูงสุด และสอดคล้องกันมากที่สุด เฟลด์แมน (1989, 1997) พบพฤติกรรมปฏิสัมพันธ์และสายสัมพันธ์ความสำคัญปานกลางต่อการสอนประสิทธิภาพตามการจัดอันดับนักเรียน สายสัมพันธ์พฤติกรรมอ้างถึงพฤติกรรมเช่น "ของครูพร้อมและงาม" "ของครูความไว และกังวลกับ คลาสระดับและความก้าวหน้า" "ของครูให้กำลังใจคำถาม และสนทนา และเปิดกว้างกับความคิดเห็นของผู้อื่น" "ให้กำลังใจทางปัญญา และส่งเสริมความคิดอิสระ" และ "ความกังวลของครูและนักเรียนเคารพ" Cabrera, Colbeck และ Terenzini (1999 อ้างถึงใน Cabrera & ลาซ่า 2002) พบว่า การโต้ตอบและข้อเสนอแนะได้แก่พฤติกรรมการสอนที่มีประสิทธิภาพในทางด้านวิศวกรรมศาสตร์ในสหรัฐอเมริกา โดยการวิเคราะห์ปัจจัยในการรับรู้ของนักเรียนจากอาจารย์ ปัจจัยวิเคราะห์ โดย Abrami, d'Apollonia และ Rosenfield (2007) พบว่า พฤติกรรมการโต้ตอบและสายสัมพันธ์เชื่อมโยงกับประสิทธิภาพการสอนเป็นวัดโดยผู้เรียนในประเทศแคนาดา มากกว่านี้โดยเฉพาะคุณลักษณะเช่น "ห่วงใยนักเรียน" "การยอมรับความหลากหลายของ" "ห้องพัก" "การโต้ตอบและสนทนา" "ข้อเสนอแนะ" "เคารพผู้อื่น" และ "ห้องเรียนมิตรสภาพภูมิอากาศ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิจัยหาความสัมพันธ์ตามข้อสังเกตในชั้นเรียนและการให้คะแนนของนักเรียนใส่ปฏิสัมพันธ์และความสามัคคีไปข้างหน้าเป็นคุณสมบัติที่สำคัญของการเรียนการสอนการศึกษาระดับสูงที่มีประสิทธิภาพ.
ทั้งตั้งข้อสังเกตการทำงานร่วมกันและพฤติกรรมความสามัคคีพบว่ามีความสัมพันธ์กับบวกอันดับโดยนักเรียนในการวิจัยของเมอเรย์ (2007A, 2007B) ที่เกี่ยวข้องกับหกศึกษาเชิงดำเนินการ ในประเทศแคนาดา (ตารางที่ 4).
การโต้ตอบหมายถึงคุณสมบัติเช่น "ที่อยู่นักเรียนเป็นรายบุคคลโดยใช้ชื่อ", "ถามคำถามในชั้นเรียนรวม" และ "สรรเสริญนักเรียนสำหรับความคิดที่ดี" และกระตุ้นให้เกิดการมีส่วนร่วมและผลตอบแทน ความสามัคคีรวมถึงพฤติกรรมของ "ข้อเสนอที่จะช่วยให้นักเรียนที่มีปัญหา", "ประกาศความพร้อมสำหรับการให้คำปรึกษา" และ "แสดงให้เห็นถึงความกังวลสำหรับความก้าวหน้าของนักเรียน".
ปฏิสัมพันธ์ร่วมกันที่มีความชัดเจนและลึกซึ้งคิดเป็น 50% ถึง 70% ของความแปรปรวนในการจัดอันดับของนักเรียน
มันก็ยังอยู่ในหมู่พฤติกรรมการสอนที่มีความสัมพันธ์มีแนวโน้มที่จะสูงสุดและสอดคล้องกันมากที่สุด เฟลด์แมน (1989, 1997) พบปฏิสัมพันธ์และความสามัคคีพฤติกรรมการให้ความสำคัญในระดับปานกลางถึงการเรียนการสอนมีประสิทธิภาพจากการจัดอันดับของนักเรียน.
พฤติกรรม Rapport เรียกว่าพฤติกรรมเช่น "ความพร้อมของครูผู้สอนและความเอื้ออาทร", "ความไวของครูและกังวลกับระดับชั้นเรียนและ ความคืบหน้า "," การให้กำลังใจของครูของคำถามและการอภิปรายและการเปิดกว้างรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น ๆ "," ให้กำลังใจทางปัญญาและการส่งเสริมการอิสระทางความคิด "และ" ความกังวลของครูและความเคารพสำหรับนักเรียน ".
Cabrera, Colbeck และ Terenzini (1999, อ้างใน Cabrera & ลานาซ่า, 2002) แสดงให้เห็นว่าการทำงานร่วมกันและข้อเสนอแนะเป็นหนึ่งในพฤติกรรมการสอนที่มีประสิทธิภาพในการศึกษาด้านวิศวกรรมในประเทศสหรัฐอเมริกาโดยการดำเนินการวิเคราะห์ปัจจัยในการรับรู้ของนักศึกษาอาจารย์ของพวกเขา.
การวิเคราะห์ปัจจัยโดย Abrami ศิลปอพอลโลและ Rosenfield (2007) แสดงให้เห็นว่า ปฏิสัมพันธ์และความสามัคคีพฤติกรรมถูกเชื่อมโยงกับประสิทธิภาพการเรียนการสอนโดยวัดจากคะแนนโดยนักศึกษาในแคนาดา.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งนี่หมายความว่าคุณสมบัติเช่น "ความกังวลสำหรับนักเรียน" "ความอดทนของความหลากหลาย", "ความพร้อม", "การปฏิสัมพันธ์และการอภิปราย", "ความคิดเห็น", " การเคารพผู้อื่น "และ" เป็นมิตรกับสภาพภูมิอากาศในชั้นเรียน "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานวิจัยที่สัมพันธ์ขึ้นอยู่กับการสังเกตและการให้คะแนนนักเรียนใส่ปฏิสัมพันธ์และความสามัคคีไปข้างหน้าเป็นคุณสมบัติที่สำคัญของผลการศึกษาการสอนทั้งสังเกตพฤติกรรมปฏิสัมพันธ์และความสามัคคี พบว่ามีความสัมพันธ์กับคะแนนบวกนักเรียน Murray การวิจัย ( 2007a 2007b , ) ที่เกี่ยวข้องกับหกสังเกตการณ์การศึกษาในประเทศแคนาดา ( ตารางที่ 4 )ปฏิสัมพันธ์ หมายถึง คุณลักษณะต่าง ๆ เช่น " ที่อยู่นักเรียนเป็นรายบุคคลด้วยชื่อ " , " ถามอะไรของชั้นเป็นทั้ง " และ " นักศึกษาสรรเสริญสำหรับความคิดที่ดี " และกระตุ้นการมีส่วนร่วม และรางวัล ความสามัคคี รวมถึงพฤติกรรมของ " ข้อเสนอเพื่อช่วยให้นักเรียนที่มีปัญหา " , " ประกาศความพร้อมสำหรับการปรึกษาหารือ " และ " แสดงความกังวลสำหรับความคืบหน้า " นักเรียนปฏิสัมพันธ์ , พร้อมกับความชัดเจนและลึกซึ้ง คิดเป็น 50% ถึง 70% ของความแปรปรวนในการให้คะแนนของนักเรียนมันยังระหว่างพฤติกรรมการสอนที่ความสัมพันธ์มีแนวโน้มสูงสุดและสอดคล้องมากที่สุด เฟลด์แมน ( 1989 , 2540 ) พบว่า พฤติกรรมการปฏิสัมพันธ์และความสามัคคีจะสำคัญปานกลางถึงประสิทธิภาพการสอนตามการจัดอันดับของนักเรียนความสามัคคีและอ้างถึงพฤติกรรม เช่น ครู ความพร้อมและความเอื้ออาทร " , " ครูไว และกังวล กับห้องระดับและความคืบหน้า " , " ให้กำลังใจครูของคำถามและการอภิปราย และเปิดรับความคิดเห็นของผู้อื่น " " ปัญญา กำลังใจ และ กำลังใจของความคิดอิสระ " และ " ความกังวลของครูและเคารพ สำหรับนักศึกษา "มากและ colbeck , terenzini ( 1999 , อ้างในมาก & La นาซา , 2002 ) พบว่า ปฏิสัมพันธ์ระหว่างการสอน พฤติกรรมและความคิดเห็นที่มีประสิทธิภาพในการศึกษาทางวิศวกรรมในสหรัฐอเมริกา โดยทำการวิเคราะห์ปัจจัยในการสอนนักเรียนของพวกเขาการวิเคราะห์ปัจจัย abrami d"apollonia โรเซ่นฟี ลด์ ( 2007 ) , และพบว่าปฏิสัมพันธ์ และความสามัคคี และเชื่อมโยงกับประสิทธิภาพการเรียนการสอนซึ่งเป็นนักเรียนอันดับในแคนาดาโดยเฉพาะอย่างยิ่งนี้หมายถึงคุณสมบัติ เช่น " ห่วงนักศึกษา " " ความอดทนของความหลากหลาย " , " ห้องพัก " , " การสนทนา " , " ความคิดเห็น " , " เคารพผู้อื่น " และ " บรรยากาศห้องเรียนเป็นกันเอง "