To Amanda Verdadero, while the narr

To Amanda Verdadero, while the narrator is purposely ambiguous due to the first person narrative, through his observations readers can infer a few key points to the man. It is true that he is a person who is very critical of others. The readers may never find out whether he is a virtuous man or not. However, his desire to tell the tales as they are reveals that he is a man who at least likes honesty in himself. From his descriptions of the other pilgrims readers might be able to infer that he is critical of others’ sins and therefore does not practice those sins himself, otherwise he would be insulting himself. On the other hand, he could be a hypocrite as you have said, and merely point out others’ flaws and not his own.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ให้อแมนด้า Verdadero ขณะจงใจไม่ชัดเจนเนื่องจากคนแรกเล่าเรื่อง เล่าผ่านเขาสังเกต ผู้อ่านสามารถเข้าใจจุดเด่นกี่คน มันเป็นความจริงว่า เขาเป็นบุคคลที่สำคัญของผู้อื่น ไม่เคยอ่านที่อาจหาว่าเขาเป็นคนมีคุณธรรม หรือไม่ อย่างไรก็ตาม ความปรารถนาของเขาเล่านิทานจะเปิดเผยว่า เขาเป็นคนที่ ชอบความซื่อสัตย์ในตัวเอง จากคำอธิบายของเขาของนักแสวงบุญอื่นๆ ผู้อ่านอาจจะรู้ว่า เขาร้ายของบาปของคนอื่น และดังนั้นจึง ไม่ควรปฏิบัติบาปเหล่านั้นเอง มิฉะนั้น เขาจะถูกดูหมิ่นตนเอง บนมืออื่น ๆ เขาอาจจะแบบปากอย่างใจอย่างคุณได้กล่าว และชี้ให้เห็นข้อบกพร่องของคนอื่นและเขาไม่เพียงตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กับอแมนดา Verdadero ในขณะที่ผู้บรรยายจะคลุมเครือจงใจเนื่องจากการเล่าเรื่องคนแรกที่ผ่านการสังเกตของเขาให้ผู้อ่านสามารถสรุปประเด็นสำคัญไม่กี่คน มันเป็นความจริงที่ว่าเขาเป็นคนที่สำคัญมากของผู้อื่น ผู้อ่านไม่อาจหาว่าเขาเป็นคนที่มีคุณธรรมหรือไม่ แต่ความปรารถนาของเขาที่จะบอกเรื่องราวที่พวกเขาจะแสดงให้เห็นว่าเขาคือคนที่อย่างน้อยชอบซื่อสัตย์ในตัวเอง จากคำอธิบายของผู้แสวงบุญอื่น ๆ ผู้อ่านอาจจะสามารถอนุมานได้ว่าเขาเป็นคนที่สำคัญของความผิดบาปของผู้อื่นและดังนั้นจึงไม่ได้ปฏิบัติผิดบาปที่ตัวเองมิฉะนั้นเขาจะดูถูกตัวเอง ในทางกลับกันเขาอาจจะเป็นคนปากว่าตาขยิบที่คุณได้กล่าวและเพียงชี้ให้เห็นข้อบกพร่องของคนอื่นและไม่ได้ของเขาเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อแมนด้า verdadero ในขณะที่เล่าเรื่องก็คลุมเครือ เนื่องจากการเล่าเรื่องคนแรกผ่านผู้อ่านสังเกตของเขาสามารถสรุปเป็นประเด็นสําคัญสองสามคน มันเป็นความจริงที่เขาเป็นคนที่สำคัญมากของผู้อื่น ผู้อ่านอาจไม่เคยพบว่าเขาเป็นผู้ชายที่บริสุทธิ์หรือไม่ อย่างไรก็ตามความปรารถนาของเขาที่จะบอกเรื่องราวที่พวกเขาพบว่าเขาเป็นผู้ชายที่ อย่างน้อยก็ชอบความซื่อสัตย์ในตัวเอง จากคำอธิบายของผู้แสวงบุญอื่น ๆผู้อ่านอาจตีความว่า เขามีบาปของผู้อื่นและดังนั้นจึงไม่ได้ฝึกบรรดาบาปตัวเอง ไม่อย่างนั้นเขาจะดูถูกตัวเอง บนมืออื่น ๆ , เขาอาจจะเสแสร้งอย่างที่คุณพูดและแค่ชี้ให้เห็นข้อบกพร่องของผู้อื่น ไม่ใช่ของตัวเอง