We left the [Five Barbarians’ Desol

We left the [Five Barbarians’ Desolate Tomb], and saved the old blacksmith man along the way. Then we began the long journey, which involved a lot of demon and monster killing, to [Dragon City].

Close to an hour later, we arrived at the bottom of Dragon City. The city was still the same as always, cold and desolate.

Far to the side was a simple tent and an extinguished bonfire. A snoring sound bellowed forth from inside the tent. This was my past instructor, the Beast Tamer Dalin’s house!

Moving forward, I tapped Dalin’s shoulder and said: “Teacher, wake up?!”

“Ahh!”

Dalin suddenly woke up and baring his teeth, attacked me, bellowing: “What mouse dares to disturb the mighty Dalin!”

I was thrown to the floor. Getting back up, I raised my Purple Dawn Boots and kicked him hard!

“Bang!”

Dalin rolled out of the tent, and only then, when he was fully awake, did he recognize me: “Brat, how come it’s you? Damn your strength is like a warrior’s. In just 3 days I can’t even recognize you anymore!”

I laughed softly: “Teacher, please help me pass a message to the Dragon Palace Guards, I need to go in!”

“Oh?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเหลือ [ห้าอนารยชนอ้างว้างสุสาน], และบันทึกชายช่างตีเหล็กไปพร้อมกัน จากนั้น เราเริ่มการเดินทางนาน ซึ่งเกี่ยวข้องกับปีศาจและสัตว์ประหลาดที่ฆ่า [มังกรเมือง]ใกล้กับชั่วโมงต่อมา เรามาถึงที่ด้านล่างของเมืองมังกร เมืองยังคงเหมือนเดิม เย็น และอ้างว้างการด้านมีเต็นท์ง่ายและรู้สึกเป็น extinguished อาการนอนกรน นอนกรนเสียง bellowed ออกมาจากภายในเต็นท์ คำสอนของฉันผ่านมา การสัตว์ Tamer Dalin ของบ้านก้าวไปข้างหน้า ฉันเคาะไหล่ของ Dalin และกล่าวว่า: "ครู ตื่น!""ตื่นเต้น"Dalin ก็ตื่นขึ้น และฟันของเขา การรับน้ำหนักบรรทุกโจมตีฉัน bellowing: "เมาส์อะไรกล้าวอแว Dalin อันยิ่งใหญ่"ฉันเกิดขึ้นในพื้นที่ ผมเริ่มกลับมา ยกรองเท้าของฉันรุ่งอรุณสีม่วง และเตะเขายาก"บาง"Dalin ย้อนออกมา และหลังจากนั้น เมื่อกำลังตื่นตัวเต็ม ไม่ได้เขารู้จักฉัน: "Brat ว่าเป็นคุณหรือไม่ ไอ้ความแข็งแรงของคุณเป็นเช่นของนักรบ เพียง 3 วันผมไม่ได้รู้จักคุณอีกต่อไป"ฉันหัวเราะเบา ๆ: "ครู โปรดช่วยฉันส่งข้อความไปยามพามังกร ฉันจำเป็นต้องไป""โอ้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรายังเหลือ [ป่าเถื่อนห้า 'Desolate สุสาน] และบันทึกคนช่างตีเหล็กเก่าไปพร้อมกัน จากนั้นเราก็เริ่มการเดินทางที่ยาวนานซึ่งเกี่ยวข้องกับจำนวนมากของปีศาจและฆ่ามอนสเตอร์ที่ [Dragon City]. ปิดถึงหนึ่งชั่วโมงต่อมาเรามาถึงที่ด้านล่างของ Dragon City เมืองที่ยังคงเป็นเช่นเดียวกับที่เคยหนาวเย็นและอ้างว้าง. ไกลไปทางด้านข้างเป็นเต็นท์ที่เรียบง่ายและกองไฟดับ เสียงกรนแผดเสียงออกมาจากภายในเต็นท์ นี่เป็นครูที่ผ่านมาของฉันบ้านสัตว์ Tamer Dalin ของก้าวไปข้างหน้าผมเคาะไหล่ Dalin และกล่าวว่า "อาจารย์ตื่นขึ้น ?!" "อ่า" Dalin ก็ตื่นขึ้นมาและถอดฟันของเขาทำร้ายฉันต่อไปนี้: "สิ่งที่ เมาส์กล้าที่จะรบกวน Dalin อันยิ่งใหญ่! " ฉันถูกโยนไปที่พื้น เดินทางกลับขึ้นมาผมยกสีม่วงบู๊ทส์รุ่งอรุณของฉันและเตะเขายาก! "แบง!" Dalin รีดออกจากเต็นท์และเพียงแล้วเมื่อเขาตื่นขึ้นมาอย่างเต็มที่เขาไม่รู้จักฉัน "สารเลววิธีมามันเป็นคุณ? ประณามความแข็งแรงของคุณเป็นเหมือนนักรบ ในเวลาเพียง 3 วันฉันจะไม่ได้รู้จักคุณอีกต่อไป! " ฉันหัวเราะเบา ๆ : "ครูโปรดช่วยฉันส่งข้อความไปยังพระราชวังยามมังกรฉันต้องการที่จะไปใน" "โอ้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราซ้าย [ 5 ] ป่าเถื่อน ' รกร้าง สุสาน และช่วยพวกช่างตีเหล็กเก่าไปพร้อมกัน แล้วเราก็เริ่มการเดินทางที่ยาวนาน ซึ่งเกี่ยวข้องกับมากของปิศาจและมอนสเตอร์ฆ่า มังกร [ เมือง ] .

ใกล้ชั่วโมงต่อมาเราก็มาถึงด้านล่างของเมืองมังกร เป็นเมืองที่ยังคงเหมือนเดิม หนาวและอ้างว้าง .

ไปข้างเต็นท์ง่ายและดับกองไฟเป็นเสียงกรนภาพยนต์นั้นตะโกนออกมาจากในเต็นท์ นี้คืออาจารย์ในอดีต สัตว์ร้ายครูบา ดาลินของบ้าน

ย้ายไปข้างหน้า ผมเคาะดาลินบ่าและกล่าวว่า : " ครู , ตื่น "

" อ๊ะ ! "

ดาลินก็ตื่นขึ้นมาและแบริ่งของเขาฟันทำร้ายฉัน ตะโกน : " สิ่งที่เมาส์กล้ารบกวน ดาลินอันยิ่งใหญ่ ! "

ฉันก็โยนไปที่พื้น กลับขึ้นผมยกรองเท้ารุ่งอรุณสีม่วงและเตะเขาหนัก

" ปัง ! "

ดาลินกลิ้งออกมาจากเต็นท์ และหลังจากนั้น เมื่อเขาตื่น เขาจำฉันได้ " นี่ คุณมาได้ยังไง โคตรแรงเหมือนนักรบเลย แค่ 3 วัน ผมจะจำคุณไม่ได้อีกต่อไป "

ฉันพูดแล้วหัวเราะเบาๆ " อาจารย์ ได้โปรดช่วยฉันส่งข้อความถึงองครักษ์มังกร ฉันต้องไปละ "

" โอ้ ? "