The Quasi-Dao Child from the Church

The Quasi-Dao Child from the Church of the Immortal Emperor hesitated. As he looked at Meng Hao he got the feeling that he was filled with some mysterious energy, although it was difficult to be sure about the matter. He looked back at the others in the crowd, and saw that they had similar expressions.

Nobody said a word. Currently, they sky was growing dark, and the moon had appeared. Suddenly a wind began to blow, and whimpering sounds could be heard. Darkness began to stretch out across the land. It was at this point that Fang Donghan chuckled coldly and stepped forward. His energy surged, and intense power rose up from his cultivation base.

“It doesn’t matter who you are. It’s time for you to give me some feedback on my combat skills!” He sped up, and was just on the verge of attacking Meng Hao, when Meng Hao muttered something to himself. The sky was getting dark, and the whimpering of the wind had given him an idea. He suddenly glared at Fang Donghan.

He rose up from his cross-legged position, instantly attracting the attention of all the onlookers. Many of them were skeptical about the whole situation, and didn’t quite believe he was telling the truth.

Even Fang Donghan’s eyes widened. Superficially, his actions seemed impulsive, but he was actually a very cautious person.

As everyone looked on, Meng Hao suddenly threw his head back and laughed uproariously.

“An incorrect path…. Has the legacy been cut off…? Too many years have passed since that war….” He continued to laugh, and soon the laughter was tinged with madness.

“They’re all dead! The land is shattered! The river of stars is cut off….” Suddenly, he seemed to be weeping, and began to pace back and forth.

“Cut off! I can’t suppress the living, I can only suppress the ghosts….

“Gone, everything’s gone….”

His words seemed to provoke a reaction from his surroundings. The wind became cold and strong, and the sound of a weeping woman could be heard drifting about. The land trembled, and everyone’s faces flickered as complete darkness fell. It was at this point that….

“Save me, I want to go home…. Paragon, save me. Save me, Paragon….” Dismal voices rose up from the ground, and a shocking coldness filled the air. Black hair roiled out from the well inside the temple. The vines drooped down and began to swing back and forth. The sounds of weeping and laughing filled the air.

The only faint light that could be seen was from the bronze oil lamp’s flickering flame.

When you added in Meng Hao’s voice, it all turned into a terrifying scene that would make anyone’s hair stand on end. All of the Chosen who had doubted Meng Hao before were now completely shocked. Fang Donghan’s scalp went numb, and he immediately backed up. The Quasi-Dao Child from the Church of the Immortal Emperor gasped, and staggered backward in astonishment.

Meng Hao continued to weep and laugh in front of the temple, feeling very pleased with himself.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เด็ก Quasi-ดาวจากคริสตจักรของจักรพรรดิอมตะลังเล เป็นเขามองเมงเฮา เขามีความรู้สึกว่า เขาเต็มไป ด้วยพลังงานลึกลับบางอย่าง แม้ว่าจะลำบากเกี่ยวกับเรื่องนี้เพื่อให้แน่ใจ เขามองไปที่คนอื่น ๆ ในฝูงชน และเห็นว่า พวกเขามีนิพจน์ที่คล้ายกันไม่มีใครกล่าวคำ ขณะนี้ พวกเขาโตฟ้ามืด และดวงจันทร์ได้ปรากฏ ทันใดนั้นลมเริ่มพัด และอาจจะได้ยินเสียง whimpering ความมืดเริ่มยืดทั่วแผ่นดิน มันเป็นที่จุดนี้ที่ฝาง Donghan เบา ๆ จ้างงาน และก้าวไปข้างหน้า เพิ่มพลังงานของเขา และพลังงานรุนแรงลุกขึ้นจากการเพาะปลูกของเขาฐาน"มันไม่สำคัญว่าคุณเป็นใคร มันเป็นเวลาที่คุณจะให้ฉันคำแนะนำในทักษะการต่อสู้ของฉัน" เขาเร่งความเร็วขึ้น และไม่เป็นหมิ่นโจมตีเมงเฮา เมื่อเฮาเมงญี่ปุ่นสิ่งที่ตัวเอง ท้องฟ้าได้รับเข้ม และ whimpering ของลมให้เขาคิด เขาก็ glared ที่ฝาง Donghanเขาลุกขึ้นจากตำแหน่งขัดสมาธิหลังเขา ดึงดูดความสนใจของคดีทั้งหมดได้ทันที หลายคนสงสัยเกี่ยวกับสถานการณ์ทั้งหมด และค่อนข้างไม่เชื่อเขาบอกความจริงถึงเวลาแม้ฝาง Donghan ตา เผิน ๆ การกระทำของเขาดูเหมือนหุนหันพลันแล่น แต่เขาเป็นจริงเป็นคนที่ระมัดระวังให้มากทุกคนมอง เมงเฮาก็โยนหัวของเขากลับ และหัวเราะ uproariously"เส้นทางไม่ถูกต้อง. ... มรดกได้ตัด... หลายปีผ่านไปตั้งแต่สงครามที่... " เขายังคงหัวเราะ และเร็ว ๆ นี้ เสียงหัวเราะถูกแต่งแต้ม ด้วยความบ้า"พวกเขากำลังทั้งหมดตาย แผ่นดินถูกทำลาย แม่ของดาวตัดกัน... " ทันใดนั้น เขาดูเหมือนจะร้องไห้ และเริ่มที่จะก้าวมา"ตัดออก ฉันไม่สามารถระงับชีวิต ฉันสามารถระงับผีเท่านั้น..."ไป ทุกอย่างหายไป..."คำพูดของเขาดูเหมือนจะ กระตุ้นปฏิกิริยาจากสภาพแวดล้อมของเขา ก็กลายเป็นลมเย็น และแข็ง แรง และอาจจะได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้ลอยมา Trembled แผ่นดิน และใบหน้าของทุกคน flickered เป็นตกมืดสนิท มันเป็นจุดที่..."บันทึกฉัน อยากกลับบ้าน... พารากอน ข้า บันทึกฉัน พารากอน..." เสียงอึมครึมลุกขึ้นจากพื้นดิน และอากาศที่เต็มไปด้วยความหนาวเย็นที่น่าตกใจ ผมสีดำ roiled ออกจากภายในวัด เถา drooped ลง และเริ่มแกว่งไปมา เสียงของร้องไห้ และหัวเราะเต็มไปด้วยอากาศแสงจาง ๆ เท่านั้นที่อาจจะเห็นได้จากหลอดไฟสีบรอนซ์น้ำมันจะริบหรี่เปลวไฟเมื่อคุณเพิ่มในเสียงเมงเฮา มันทั้งหมดกลายเป็นฉากที่น่ากลัวที่จะทำให้ทุกคนขนลุก ทั้งหมดของการเลือกที่ได้สงสัยเมงเฮาก่อนถูกตอนนี้สมบูรณ์ตกใจ ฝาง Donghan ศีรษะก็เหงือออก และเขาทันทีสำรอง เด็ก Quasi-ดาวจากคริสตจักรของจักรพรรดิอมตะ gasped และแปรผันแบบย้อนหลังในเมือเฮา เมงยังคงร้อง และหัวเราะหน้าวัด รู้สึกยินดีมากกับตัวเอง