One of the greatest accomplishments

One of the greatest accomplishments of Boas and his students was their critique of theories of physical, social, and cultural evolution current at that time. This critique is central to Boas's work in museums, as well as his work in all four fields of anthropology. As historian George Stocking noted, however, Boas's main project was to distinguish between biological and cultural heredity, and to focus on the cultural processes that he believed had the greatest influence over social life.[44] In fact, Boas supported Darwinian theory, although he did not assume that it automatically applied to cultural and historical phenomena (and indeed was a lifelong opponent of 19th-century theories of cultural evolution, such as those of Lewis H. Morgan and Edward Burnett Tylor).[45] The notion of evolution that the Boasians ridiculed and rejected was the then dominant belief in orthogenesis—a determinate or teleological process of evolution in which change occurs progressively regardless of natural selection. Boas rejected the prevalent theories of social evolution developed by Edward Burnett Tylor, Lewis Henry Morgan, and Herbert Spencer not because he rejected the notion of "evolution" per se, but because he rejected orthogenetic notions of evolution in favor of Darwinian evolution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสำเร็จยิ่งใหญ่ที่สุดของอาและนักเรียนอย่างใดอย่างหนึ่งคือการวิจารณ์ทฤษฎีวิวัฒนาการทางกายภาพ สังคม และวัฒนธรรมปัจจุบันที่ คำวิจารณ์นี้เป็นศูนย์กลางของอาทำงานในพิพิธภัณฑ์ เช่นเดียวกับการทำงานของเขาในทั้งหมดสี่เขตของมานุษยวิทยา เป็นนักประวัติศาสตร์จอร์จถุงระบุ โครงการของอาก็แยกแยะกรรมพันธุ์ทางชีวภาพ และวัฒนธรรม และ การมุ่งเน้นกระบวนการทางวัฒนธรรมที่เขาเชื่อว่า มีอิทธิพลมากที่สุดมากกว่าชีวิตทางสังคม [44] ในความเป็นจริง อาดัตตั้น:ทฤษฎี ที่รองรับถึงแม้ว่าเขาไม่ได้สมมติว่ามันอัตโนมัติใช้กับปรากฏการณ์ทางวัฒนธรรม และประวัติศาสตร์ (และแน่นอนถูกฝ่ายตรงข้ามตลอดชีวิตของศตวรรษที่ 19 ทฤษฎีวิวัฒนาการทางวัฒนธรรม เช่นของ Lewis H. Morgan และเอ็ดเวิร์ด Burnett Tylor) [45]แนวคิดวิวัฒนาการที่ Boasians การเยาะเย้ย และปฏิเสธเป็นความเชื่อที่โดดเด่นแล้วใน orthogenesis — รู้ หรือ teleological กระบวนการวิวัฒนาการที่เปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นเรื่อย ๆ โดยไม่คำนึงถึงการคัดเลือกโดยธรรมชาติ อาปฏิเสธทฤษฎีที่แพร่หลายของวิวัฒนาการทางสังคมที่พัฒนาขึ้น โดย Edward Burnett Tylor เลวิสเฮนรี่มอร์แกน เฮอร์เบิร์ตสเปนเซอร์ไม่ได้ เพราะเขาปฏิเสธความคิดของ "วิวัฒนาการ" เพิ่มต่อ แต่เนื่อง จากที่เขาปฏิเสธความ orthogenetic ของวิวัฒนาการในความโปรดปรานของวิวัฒนาการดัต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งของความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของงูเหลือมและนักเรียนของเขาถูกวิจารณ์ของทฤษฎีทางกายภาพ , สังคม , และวิวัฒนาการทางวัฒนธรรมในปัจจุบัน ในเวลาที่ บทวิจารณ์นี้เป็นศูนย์กลางงูเหลือมทำงานในพิพิธภัณฑ์ รวมทั้งผลงานของเขาทั้งสี่สาขาของมานุษยวิทยา เป็นนักประวัติศาสตร์จอร์จถุงน่องตั้งข้อสังเกต แต่งูเหลือมเป็นหลักโครงการคือการแยกแยะระหว่างชีวภาพและวัฒนธรรม พันธุกรรม และเน้นกระบวนการทางวัฒนธรรม ซึ่งเขาเชื่อว่ามีมากที่สุดมีอิทธิพลเหนือชีวิตทางสังคม [ 44 ] ในความเป็นจริง , งูเหลือมที่สนับสนุนทฤษฎีของดาร์วิน แต่เขาไม่คิดว่ามันจะใช้กับปรากฏการณ์ทางวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ ( และแน่นอนเป็นคู่แข่งตลอดชีวิตของทฤษฎีศตวรรษของวิวัฒนาการทางวัฒนธรรม เช่น ลูอิสไหม H รึเปล่า มอร์แกน และ เอ็ดเวิร์ด เบอร์เน็ตต์ ไทเลอร์ ) [ 45 ] ความคิดของวิวัฒนาการที่ boasians หัวเราะเยาะและปฏิเสธมัน แล้วเด่น ความเชื่อใน orthogenesis-a ตัดสินใจหรือปัญหากระบวนการวิวัฒนาการที่เปลี่ยนแปลงขึ้นทุกที ไม่ว่าการคัดเลือกตามธรรมชาติ . งูเหลือมปฏิเสธโดยทฤษฎีของวิวัฒนาการทางสังคมที่พัฒนาโดยเอ็ดเวิร์ด เบอร์เน็ตต์ ไทเลอร์ ลูอิสเฮนรี่มอร์แกน และเฮอร์เบิร์ต สเปนเซอร์ ไม่ใช่เพราะเขาปฏิเสธความคิดของ " วิวัฒนาการ " ต่อ se แต่เพราะเขาปฏิเสธ orthogenetic ความคิดของวิวัฒนาการในความโปรดปรานของวิวัฒนาการของดาร์วิน .