For example, Jacob William Albert Y

For example, Jacob William Albert Young (1906/1925). Of the University of Chicago, contended that “still more important than the subject matter of mathematics is the face that it exemplifies most typically, clearly and simply certain modes of thought which are of the utmost importance to every one”(p.17). Mathematicains, too, assumed that the study of mathematics had generative power: “The principal aim of mathematical education is to develop certain faculties of the mind” (Poincare, 1952, p. 128). The argument that what one learn in the study of mathematics does not transfer to other domains engendered both a reconsideration of the justifications for teaching mathematics and an outpouring of research on transfer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่างเช่น จาค็อบวิลเลียมอัลเบิร์ตหนุ่ม (1906/1925) ของมหาวิทยาลัยชิคาโก contended ที่ "ยังคงความสำคัญมากกว่าเรื่องของคณิตศาสตร์เป็นหน้าที่มันส่วนใหญ่มักจะ อย่างชัดเจน และเพียงบางรูปแบบของความคิดซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่ทุก one"(p.17) Mathematicains เกินไป สันนิษฐานว่า การศึกษาคณิตศาสตร์มีส่วนอำนาจ: "จุดมุ่งหมายหลักของการศึกษาทางคณิตศาสตร์คือการ พัฒนาปัญญาบางอย่างของจิตใจ" (Poincare, 1952, p. 128) อาร์กิวเมนต์ที่หนึ่งได้เรียนรู้ในการศึกษาคณิตศาสตร์ไม่ถ่ายโอนโดเมนอื่นตาพิจารณาใหม่ทั้งของเหตุผลสำหรับการสอนคณิตศาสตร์และล้นหลามของการวิจัยในการโอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยกตัวอย่างเช่นจาค็อบวิลเลียมอัลเบิร์หนุ่ม (1906/1925) ของมหาวิทยาลัยชิคาโกเกี่ยงว่า "ยังคงมีความสำคัญมากกว่าเรื่องของคณิตศาสตร์คือใบหน้าที่ว่ามันเป็นตัวอย่างส่วนใหญ่โดยทั่วไปอย่างชัดเจนและง่ายโหมดหนึ่งของความคิดที่มีความสำคัญสูงสุดต่อทุกคน" (หน้า 17) Mathematicains เกินไปสันนิษฐานว่าการศึกษาคณิตศาสตร์มีอำนาจกำเนิด: "จุดมุ่งหมายหลักของการศึกษาคณิตศาสตร์คือการพัฒนาปัญญาบางอย่างของจิตใจ" (. Poincare 1952, หน้า 128) มีข้อโต้แย้งว่าสิ่งหนึ่งที่ได้เรียนรู้ในการศึกษาคณิตศาสตร์ไม่ได้ถ่ายโอนไปยังโดเมนอื่น ๆ ที่พรั่งพรูออกมาทั้งพิจารณาถึงความสมเหตุสมผลสำหรับการเรียนการสอนวิชาคณิตศาสตร์และการส่องของการวิจัยเกี่ยวกับการโอน