Rotterdam is one the few big cities

Rotterdam is one the few big cities that has taken seriously the goal of becoming more child-friendly. Its ambitious planning policies have been debated in the National Assembly for Wales (see this web page and the links from it for some English-language material). Its public space improvement projects have been lauded at international conferences (indeed in 2008 it hosted Child in the City, a leading global cross-disciplinary event). What is more, unlike some other Child-Friendly City initiatives, it focuses on hard outcomes that make a real difference in children’s lives – better parks, improved walking and cycling networks, wider pavements – and not just on participation processes that, however well-intentioned, may end up being idle wheels. I have visited Rotterdam and seen the impressive results at first-hand, and have promoted the city’s work in presentations. Yet according to one scholar, the city’s progressive stance hides a more sinister goal: the marginalisation and relocation of poor families.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รอตเตอร์ดัมเป็นเมืองใหญ่น้อยที่มีทั้งเป้าหมายของการเพิ่มเติมเหมาะสำหรับเด็ก นโยบายการวางแผนมีความทะเยอทะยานมีการถกเถียงกันในสมัชชาแห่งชาติเวลส์ (ดูหน้าเว็บนี้และการเชื่อมโยงจากมันสำหรับวัสดุบางภาษาอังกฤษ) โครงการปรับปรุงพื้นที่สาธารณะได้รับยกย่องที่สัมมนานานาชาติ (แน่นอนในปี 2008 มันจัดเด็กในเมือง เหตุการณ์ข้ามวินัยที่ชั้นนำทั่วโลก) มีอะไรเพิ่มเติม ซึ่งแตกต่างจากโครงการสำหรับเด็กเมืองอื่น ๆ บาง เน้นหนักผลลัพธ์ที่สร้างความแตกต่างที่แท้จริง ในชีวิตเด็ก –ดีกว่าสวน ปรับปรุงเดิน และใช้จักรยานเครือข่าย ทางเท้ากว้าง – และไม่เพียงแต่ ในกระบวนการมีส่วนร่วมอาจนั้น อย่างไรก็ตามเจตนา จบลงด้วยการไม่ได้ใช้ล้อ ผมได้ชมรอตเตอร์ดัม และเห็นผลลัพธ์น่าประทับใจที่มือแรก และส่งเสริมการทำงานการเมืองในการนำเสนอ ยังไม่ ได้ตามว.หนึ่ง ท่าทางที่ก้าวหน้าของเมืองซ่อนเป้าหมายอุบาทว์มาก: marginalisation และย้ายครอบครัวที่ยากจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ร็อตเตอร์เป็นหนึ่งในเมืองใหญ่ไม่กี่แห่งที่มีการดำเนินการอย่างจริงจังเป้าหมายของการเป็นมากขึ้นเป็นมิตรกับเด็ก นโยบายการวางแผนมีความทะเยอทะยานที่ได้รับการถกเถียงกันในสภาแห่งชาติของออสเตรเลีย (ดูหน้าเว็บนี้และการเชื่อมโยงจากมันสำหรับบางวัสดุที่เป็นภาษาอังกฤษ) โครงการปรับปรุงพื้นที่สาธารณะที่ได้รับการยกย่องในที่ประชุมระหว่างประเทศ (ที่จริงในปี 2008 มันเป็นเจ้าภาพเด็กในเมืองเหตุการณ์ข้ามทางวินัยชั้นนำระดับโลก) อะไรคือสิ่งที่แตกต่างจากความคิดริเริ่มอื่น ๆ บางอย่างที่เหมาะสำหรับเด็กเมืองจะมุ่งเน้นผลลัพธ์ที่ยากที่สร้างความแตกต่างที่แท้จริงในชีวิตของเด็ก - สวนสาธารณะที่ดีขึ้นดีขึ้นการเดินและการขี่จักรยานเครือข่ายทางเท้ากว้างขึ้น - และไม่เพียงแค่ในกระบวนการการมีส่วนร่วมนั้น แต่ดี เจตนาอาจจะขึ้นเป็นล้อไม่ได้ใช้งาน ผมได้เยี่ยมชมตเตอร์ดัมและเห็นผลลัพธ์ที่น่าประทับใจที่มือแรกและมีการส่งเสริมการทำงานของเมืองในการนำเสนอผลงาน แต่ตามที่นักศึกษาคนหนึ่งของเมืองก้าวหน้าท่าทางซ่อนเป้าหมายที่น่ากลัวคือชายขอบและการย้ายถิ่นฐานของครอบครัวที่ยากจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร็อตเตอร์ดัมเป็นหนึ่งในไม่กี่เมืองใหญ่ที่มีอย่างจริงจัง เป้าหมายของการเป็นเด็กที่เป็นมิตร ทะเยอทะยานของการวางแผนนโยบายได้รับการถกเถียงในสมัชชาแห่งชาติสำหรับเวลส์ ( ดูหน้าเว็บและการเชื่อมโยงจากมันสำหรับบางภาษา วัสดุ ) การปรับปรุงพื้นที่สาธารณะของโครงการที่ได้รับการยกย่องในที่ประชุมนานาชาติ ( จริงในปี 2008 มันเป็นเด็กในเมืองทีข้ามทางวินัยเหตุการณ์ ) อะไรคือสิ่งที่แตกต่างจากเด็กอื่น ๆที่เป็นมิตร เมือง ซึ่งจะเน้นผลยากที่สร้างความแตกต่างที่แท้จริงในชีวิตของเด็ก–สวนสาธารณะดีกว่า ปรับปรุงการเดินและการขี่จักรยานและทางเท้ากว้าง–ไม่ใช่แค่การมีส่วนร่วม ซึ่งกระบวนการ แต่ก็อาจมี อาจจบลงด้วยการใช้ล้อ ผมเคยมาเยือน Rotterdam และเห็นผลลัพธ์ที่น่าประทับใจ ที่แรก และได้เลื่อนขั้นเป็นเมืองในการนําเสนอ ยังตามหนึ่งบัณฑิต ของเมืองก้าวหน้าท่าทางซ่อนเป้าหมายมากกว่าน่ากลัว : การทำให้ไม่มีความสำคัญ และย้ายครอบครัวยากจน