Immunology is a complicated subject

Immunology is a complicated subject, and a detailed
discussion of it is beyond the scope of this text. However, an
understanding of the basic function of the immune system
is useful in order to understand both how vaccines work and
the basis of recommendations for their use. The description
that follows is simplified. Many excellent immunology
textbooks are available to provide additional detail.
Immunity is the ability of the human body to tolerate the
presence of material indigenous to the body (“self”), and to
eliminate foreign (“nonself”) material. This discriminatory
ability provides protection from infectious disease, since
most microbes are identified as foreign by the immune
system. Immunity to a microbe is usually indicated by the
presence of antibody to that organism. Immunity is generally
specific to a single organism or group of closely related
organisms. There are two basic mechanisms for acquiring
immunity, active and passive.
Active immunity is protection that is produced by the
person’s own immune system. This type of immunity is
usually permanent.
Passive immunity is protection by products produced by
an animal or human and transferred to another human,
usually by injection. Passive immunity often provides effective
protection, but this protection wanes (disappears) with
time, usually within a few weeks or months.
The immune system is a complex system of interacting cells
whose primary purpose is to identify foreign (“nonself”)
substances referred to as antigens. Antigens can be either
live (such as viruses and bacteria) or inactivated. The
immune system develops a defense against the antigen.
This defense is known as the immune response and
usually involves the production of protein molecules by B
lymphocytes, called antibodies (or immunoglobulins), and of
specific cells (also known as cell-mediated immunity) whose
purpose is to facilitate the elimination of foreign substances.
The most effective immune responses are generally
produced in response to a live antigen. However, an antigen
does not necessarily have to be alive, as occurs with infection
with a virus or bacterium, to produce an immune
response. Some proteins, such as hepatitis B surface antigen,
are easily recognized by the immune system. Other material,
such as polysaccharide (long chains of sugar molecules that
make up the cell wall of certain bacteria) are less effective
antigens, and the immune response may not provide as
good protection.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภูมิคุ้มกันวิทยาเป็นเรื่องที่ซับซ้อน และเป็นรายละเอียดสนทนาของมันจะอยู่นอกเหนือขอบเขตของข้อความนี้ อย่างไรก็ตาม การเข้าใจการทำงานพื้นฐานของระบบภูมิคุ้มกันใช้ความเข้าใจทั้งการรู้งาน และพื้นฐานของคำแนะนำสำหรับการใช้ คำอธิบายว่า เป็นประยุกต์ดังนี้ ภูมิคุ้มกันวิทยาดีมากตำรามีให้รายละเอียดเพิ่มเติมภูมิคุ้มกันเป็นความสามารถของร่างกายมนุษย์ทนการของพื้นเมือง เพื่อร่างกาย ("ตนเอง"), และวัสดุกำจัดวัสดุต่างประเทศ ("nonself") ประมงทะเลนี้ความสามารถในการให้ความคุ้มครองจากโรคติดเชื้อ ตั้งแต่จุลินทรีย์ส่วนใหญ่จะระบุเป็นต่างประเทศ โดยภูมิคุ้มกันระบบ ภูมิคุ้มกันการ microbe มักจะแสดงโดยการสถานะของแอนติบอดีเพื่อสิ่งมีชีวิตนั้น มีภูมิคุ้มกันโดยทั่วไปเฉพาะสิ่งมีชีวิตเดียวหรือกลุ่มที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดสิ่งมีชีวิต มีสองกลไกพื้นฐานในการรับภูมิคุ้มกัน ใช้งานอยู่ และแฝงการป้องกันที่ผลิตคือภูมิคุ้มกันในการใช้งานระบบภูมิคุ้มกันของบุคคล มีภูมิคุ้มกันชนิดนี้ปกติถาวรPassive ภูมิคุ้มกันคือการ ป้องกัน โดยผลิตภัณฑ์ที่ผลิตโดยสัตว์ หรือมนุษย์ และโอนย้ายไปยังอีกบุคคลปกติ โดยฉีด Passive ภูมิคุ้มกันมักจะให้มีประสิทธิภาพป้องกัน แต่การป้องกันนี้ wanes (หายไป) ด้วยเวลา โดยปกติภายในไม่กี่สัปดาห์หรือเดือนระบบภูมิคุ้มกันเป็นระบบที่ซับซ้อนของเซลล์ที่มีการโต้ตอบมีวัตถุประสงค์หลักคือเพื่อ ระบุต่างประเทศ ("nonself")สารที่อ้างอิงถึงเป็น antigens Antigens อาจเป็นสด (เช่นไวรัสหรือแบคทีเรีย) หรือยกเลิก ที่ระบบภูมิคุ้มกันพัฒนาป้องกันการตรวจหาการป้องกันนี้เรียกว่าการตอบสนองภูมิคุ้มกัน และมักจะเกี่ยวข้องกับการผลิตของโมเลกุลโปรตีนโดย Blymphocytes เรียกว่าแอนตี้ (immunoglobulins), และเซลล์ที่ระบุ (หรือที่เรียกว่า mediated เซลล์ภูมิคุ้มกัน) ซึ่งวัตถุประสงค์คือเพื่อ ช่วยในการกำจัดสารต่างประเทศการตอบสนองภูมิคุ้มกันมีประสิทธิภาพสูงสุดโดยทั่วไปผลิตการตรวจหาที่อยู่ อย่างไรก็ตาม การตรวจหาไม่จำเป็นต้องมีชีวิต เกิดติดเชื้อไวรัสหรือแบคทีเรีย การมีภูมิคุ้มกันตอบสนอง โปรตีนบางอย่าง เช่นตรวจหาผิวโรคจะได้รู้จัก โดยระบบภูมิคุ้มกัน วัสดุอื่น ๆเช่น polysaccharide (โซ่ยาวของโมเลกุลน้ำตาลที่สร้างผนังเซลล์ของแบคทีเรียบาง) จะไม่มีประสิทธิภาพantigens และการตอบสนองภูมิคุ้มกันอาจไม่มีเป็นการป้องกันดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภูมิคุ้มกันเป็นเรื่องซับซ้อนและรายละเอียด
การอภิปรายของมันอยู่นอกเหนือขอบเขตของข้อความนี้ แต่
ความเข้าใจของฟังก์ชั่นพื้นฐานของระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย
จะเป็นประโยชน์เพื่อให้เข้าใจวิธีการฉีดวัคซีนทั้งการทำงานและ
พื้นฐานของคำแนะนำสำหรับการใช้งานของพวกเขา คำอธิบาย
ว่าต่อไปนี้เป็นง่าย ภูมิคุ้มกันที่ดีเยี่ยมหลาย
ตำราพร้อมที่จะให้รายละเอียดเพิ่มเติม.
ภูมิคุ้มกันคือความสามารถของร่างกายมนุษย์จะทนต่อ
การปรากฏตัวของวัสดุพื้นเมืองต่อร่างกาย ("ตัวเอง") และเพื่อ
ขจัดต่างประเทศ ("nonself") วัสดุ นี้พินิจพิเคราะห์
ความสามารถให้การป้องกันจากโรคติดเชื้อเนื่องจาก
จุลินทรีย์ส่วนใหญ่จะระบุว่าเป็นชาวต่างชาติโดยระบบภูมิคุ้มกัน
ระบบ ภูมิคุ้มกันต่อเชื้อจุลินทรีย์จะถูกระบุโดยปกติ
การปรากฏตัวของแอนติบอดีที่จะมีชีวิตที่ โดยทั่วไปจะมีภูมิคุ้มกันโรค
ที่เฉพาะเจาะจงที่จะมีชีวิตเดียวหรือกลุ่มที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด
สิ่งมีชีวิต มีสองกลไกพื้นฐานสำหรับการได้มาซึ่งเป็น
ภูมิคุ้มกันที่ใช้งานและ passive.
ภูมิคุ้มกันที่ใช้งานคือการป้องกันที่ผลิตโดย
ระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายของตัวเอง ประเภทของภูมิคุ้มกันนี้เป็น
มักจะถาวร.
ภูมิคุ้มกัน Passive คือการป้องกันโดยผลิตภัณฑ์ที่ผลิตโดย
สัตว์หรือมนุษย์และโอนไปยังคนอื่น,
มักจะโดยการฉีด ภูมิคุ้มกันเรื่อย ๆ มักจะให้มีประสิทธิภาพ
การป้องกัน แต่การป้องกันนี้เลน (หาย) กับ
เวลาปกติภายในไม่กี่สัปดาห์หรือเดือน.
ระบบภูมิคุ้มกันเป็นระบบที่ซับซ้อนของเซลล์มีปฏิสัมพันธ์
ที่มีวัตถุประสงค์หลักคือการระบุต่างประเทศ ("nonself")
สารที่เรียกว่า เป็นแอนติเจน แอนติเจนสามารถเป็นได้ทั้ง
ชีวิตอยู่ (เช่นไวรัสและแบคทีเรีย) หรือยกเลิก
พัฒนาระบบภูมิคุ้มกันป้องกันแอนติเจน.
ป้องกันนี้เรียกว่าการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันและ
มักจะเกี่ยวข้องกับการผลิตของโมเลกุลของโปรตีนโดย B
lymphocytes ที่เรียกว่าแอนติบอดี้ (หรือภูมิคุ้มกันบกพร่อง) และ
เซลล์ที่เฉพาะเจาะจง (หรือเรียกว่าภูมิคุ้มกัน) ที่มี
วัตถุประสงค์เพื่ออำนวยความสะดวกในการกำจัดของสารต่างประเทศ.
การตอบสนองภูมิคุ้มกันที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดโดยทั่วไปจะมี
การผลิตเพื่อตอบสนองต่อแอนติเจนสด อย่างไรก็ตามแอนติเจน
ไม่จำเป็นต้องมีที่จะมีชีวิตอยู่ในขณะที่เกิดขึ้นกับการติดเชื้อ
ไวรัสหรือแบคทีเรียเพื่อผลิตภูมิคุ้มกัน
ตอบสนอง บางโปรตีนเช่นแอนติเจนไวรัสตับอักเสบบี,
ได้รับการยอมรับอย่างง่ายดายโดยระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย วัสดุอื่น ๆ
เช่นคคาไรด์ (โซ่ยาวของโมเลกุลน้ำตาลที่
ทำขึ้นผนังเซลล์ของแบคทีเรียบางอย่าง) จะมีประสิทธิภาพน้อย
แอนติเจนและการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันไม่อาจให้เป็น
การป้องกันที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิทยาภูมิคุ้มกันเป็นเรื่องซับซ้อน และละเอียด
อภิปรายมันอยู่นอกเหนือขอบเขตของข้อความนี้ อย่างไรก็ตาม
เข้าใจหน้าที่พื้นฐานของระบบภูมิคุ้มกัน
มีประโยชน์เพื่อให้เข้าใจวิธีการทำงาน ทั้งวัคซีน
พื้นฐานของคำแนะนำสำหรับการใช้ของพวกเขา รายละเอียด
ต่อไปนี้เป็นเรื่องที่ง่ายขึ้น หนังสือวิทยาภูมิคุ้มกัน
ยอดเยี่ยมมากมายพร้อมที่จะให้รายละเอียดเพิ่มเติม
ภูมิคุ้มกันคือความสามารถของร่างกายมนุษย์ที่จะอดทน
ตนของวัสดุตามธรรมชาติร่างกาย ( " ตนเอง " ) และต่างประเทศ ( " nonself จัด

" ) วัสดุ ความสามารถในการเลือกปฏิบัติ
นี้จะให้การป้องกันจากโรคเนื่องจาก
จุลินทรีย์ส่วนใหญ่จะระบุว่าเป็นต่างประเทศโดยระบบภูมิคุ้มกัน

ภูมิคุ้มกันต่อเชื้อจุลินทรีย์มักจะถูกระบุโดยการแสดงตนของแอนติบอดีที่
สิ่งมีชีวิต .ภูมิคุ้มกันโดยทั่วไป
เฉพาะสิ่งมีชีวิตเดียวหรือกลุ่มของสิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด

มีสองกลไกพื้นฐานสำหรับการรับการใช้งานและ passive
, .
ภูมิคุ้มกันแบบป้องกันที่ผลิตโดย
บุคคลระบบภูมิคุ้มกันของตัวเอง ภูมิคุ้มกันชนิดนี้

ปกติถาวร ภูมิคุ้มกันเรื่อยๆคือการป้องกันโดยผลิตภัณฑ์ที่ผลิตโดย
สัตว์หรือมนุษย์และย้ายไปยังอีกมนุษย์
มักจะโดยการฉีด ภูมิคุ้มกันเรื่อยๆบ่อยๆให้มีประสิทธิภาพ
ป้องกัน แต่การป้องกันนี้ลดลงเลย ( หายไป ) กับ
เวลาปกติภายในไม่กี่สัปดาห์หรือเป็นเดือน
ระบบภูมิคุ้มกันเป็นระบบที่ซับซ้อนของปฏิสัมพันธ์เซลล์ที่มีจุดประสงค์หลักคือการระบุ
ต่างประเทศ ( " nonself " )
สารเรียกว่าแอนติเจน แอนติเจนที่สามารถเป็นได้ทั้ง
อยู่ ( เช่นไวรัสและแบคทีเรีย ) หรืออนุภาค .
ระบบภูมิคุ้มกันพัฒนาป้องกันและต่อต้านแอนติเจน .
การป้องกันนี้เรียกว่าการตอบสนองของภูมิคุ้มกันและ
มักจะเกี่ยวข้องกับการผลิตของโมเลกุลโปรตีน B
ถูก เรียกว่า แอนติบอดี ( หรือมมูโนโกลบุลิน ) , และ
เฉพาะเซลล์ ( หรือเรียกว่าภูมิคุ้มกันชนิดอาศัยเซลล์
) ของใครวัตถุประสงค์คือเพื่ออำนวยความสะดวกในการขจัดสารต่างประเทศ .
มีประสิทธิภาพสูงสุดตอบสนองทางภูมิคุ้มกันที่ผลิตในการตอบสนองโดยทั่วไป
เป็นแอนติเจน อย่างไรก็ตาม แอนติเจน
ไม่จําเป็นต้องมีชีวิตอยู่อย่างเกิดขึ้นกับการติดเชื้อ
กับไวรัสหรือแบคทีเรียที่ผลิตเป็นภูมิคุ้มกัน

บางชนิด เช่น ไวรัสตับอักเสบ บี ผิวแอนติเจน
ได้รับการยอมรับอย่างง่ายดายโดยระบบภูมิคุ้มกันวัสดุอื่น ๆ ,
เช่นแซคคาไรด์ ( โซ่ยาวของน้ำตาลโมเลกุลที่
แต่งหน้าผนังเซลล์ของแบคทีเรียบางชนิดมีประสิทธิภาพ
) จะน้อยกว่า และการตอบสนองของภูมิคุ้มกันอาจให้
ป้องกันดี