3.2.2. Pore structureSupplementary

3.2.2. Pore structure
Supplementary Fig. S1. and Table 2 show the pore diameter distributions
and surface areas of the feedstock and different biochar
samples. The mode, mean, and median pore diameters in the biochar
sample obtained at 500
C were smaller than those of biochar
samples obtained at 300 and 700
C. The specific pore volume of
the biochars ranged from 0.85 to 1.44 (cm3/g) and increased consistently
as pyrolysis temperature was increased from 300 to
700
C. Specific surface area of the biochar increased from 7.03
(m2 g1) at 300
C to 12.56 (m2 g1) at 500
C. However, biochar
surface area decreased substantially when pyrolysis temperature
was increased to 700
C. Chun et al. (2004) reported that the surface
area of a biochar produced at 700
C is lower than that of
one produced at 600
C, suggesting that fine-pore structure may
be damaged at 700
C.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2.2. รูขุมขนโครงสร้างรูปเสริม S1 และตารางที่ 2 แสดงรูขุมขนการกระจายของเส้นผ่าศูนย์กลางและพื้นที่ผิวของวัตถุดิบและเกษตรกรที่แตกต่างกันตัวอย่าง โหมด หมายถึง และมัธยฐานสมมาตรในเกษตรกรรูขุมขนตัวอย่างได้ที่ 500 C มีขนาดเล็กกว่าของเกษตรกรตัวอย่างได้ที่ 300 และ 700 c ปริมาณเฉพาะรูขุมขนbiochars โจมตีระยะไกลจาก 0.85 1.44 (cm3/g) และเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องเป็นไพโรไลซิ อุณหภูมิเพิ่มจาก 300 ไปค. 700 พื้นที่เฉพาะของเกษตรกรเพิ่มขึ้นจาก 7.03(m2 g 1) ที่ 300 C ไป 12.56 (m2 g 1) ที่ c 500 อย่างไรก็ตาม เกษตรกรพื้นผิวบริเวณที่ลดลงอย่างมากเมื่ออุณหภูมิไพโรไลซิเพิ่มขึ้นเป็น 700 ชุน C. et al. (2004) รายงานว่า พื้นผิวพื้นที่ของเกษตรกรที่ผลิตที่ 700 C จะต่ำกว่าหนึ่งผลิตที่ 600 C บอกว่า รูขุมขนดีโครงสร้างอาจเสียหายที่ 700 c

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2.2 โครงสร้างรูพรุน
เสริมรูป S1 และตารางที่ 2 แสดงการกระจายขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางรูขุมขน
และพื้นที่ผิวของวัตถุดิบและ biochar ที่แตกต่างกัน
ตัวอย่าง โหมดค่าเฉลี่ยและรูขุมขนขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเฉลี่ยใน biochar
ตัวอย่างได้ที่ 500? C มีขนาดเล็กกว่าของ biochar
ตัวอย่างที่ได้รับที่ 300 และ 700 องศาเซลเซียส ปริมาณรูขุมขนที่เฉพาะเจาะจงของ
biochars อยู่ในช่วง 0.85-1.44 (cm3 / g) และเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ในขณะที่อุณหภูมิไพโรไลซิเพิ่มขึ้นที่จะ 300 จาก
700 C บริเวณพื้นผิวของ biochar เพิ่มขึ้นจาก 7.03
(M2 G? 1) ที่ 300? C ถึง 12.56 (M2 G? 1) ที่ 500 องศาเซลเซียส อย่างไรก็ตาม biochar
พื้นที่ผิวลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่ออุณหภูมิไพโรไลซิ
เพิ่มขึ้นถึง 700 องศาเซลเซียส จุน, et al (2004) รายงานว่าพื้นผิว
พื้นที่ biochar ผลิตที่ 700 องศาเซลเซียสต่ำกว่าที่
หนึ่งที่ผลิตได้ที่ 600 องศาเซลเซียสบอกว่าปรับโครงสร้างรูขุมขนอาจ
ได้รับความเสียหายที่ 700 องศาเซลเซียส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2.2 . โครงสร้างรูพรุนเพิ่มเติมรูปที่ S1 . และ ตารางที่ 2 แสดงการกระจายของขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางและพื้นที่ผิวของผลิตภัณฑ์ที่แตกต่างกันและไบโอชาร์ตัวอย่าง โหมด ค่าเฉลี่ยและค่ามัธยฐานจำนวนรูพรุนในไบโอชาร์ตัวอย่างที่อุณหภูมิ 500 องศาเซลเซียส มีขนาดเล็กกว่าของไบโอชาร์ตัวอย่างที่อุณหภูมิ 300 และ 700 องศาเซลเซียสปริมาณรูพรุนของเฉพาะการ biochars มีค่า 0.85 1.44 ( cm3 / กรัม ) และเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องเป็นอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นจาก 300 ไพโรไลซิส700 องศาเซลเซียส พื้นที่ผิวจำเพาะของไบโอชาร์เพิ่มขึ้นจาก 7.03( M2 G1 ) ที่อุณหภูมิ 300 C ล้านบาท ( M2 G1 ) ที่ 500 องศาเซลเซียส อย่างไรก็ตาม ไบโอชาร์พื้นที่ผิวลดลงอย่างมากเมื่ออุณหภูมิไพโรไลซิสเพิ่มขึ้นเป็น 700 c ชุน et al . ( 2004 ) รายงานว่า พื้นผิวพื้นที่ของไบโอชาร์ผลิตที่ 700 C ต่ำกว่าที่ของหนึ่งที่ผลิต 600 C , ชี้ให้เห็นว่าโครงสร้างอาจปรับรูขุมขนเสียหายที่ 700 C