Experiment 2 was primarily designed

Experiment 2 was primarily designed to evaluate the effects of within-subjects versus between-subjects testing methods
on the shape of the generalization gradient. When focusing on the first test trial alone, amarked difference emerged between the two groups: Group WITHIN showed the expected orderly decrease of outcome-expectancy over progressively dissimilar stimuli, whereas group BETWEEN exhibited a nearly flat gradient. This shows that when each subject was tested with only one of the generalization stimuli (and in the absence of prior discrimination training on the test dimension), generalization was virtually complete to the current set of generalization stimuli. In other words, responding to the test stimulus was not a function of (dis)similarity with the S+ (along the chosen continuum). This is a highly surprising finding, because participants were probably able to perceptually discriminate between the circles of differing size (see results from Experiment 1).Nevertheless, an orderly gradient did emerge in group BETWEEN over the course of extinction trials. Extinction of outcome expectancy proceeded faster with progressively dissimilar generalization stimuli. Because resistance-to-existence is often viewed as a measure of the strength of earlier learning, these differential extinction effects can be seen as the manifestation of a generalization gradient of acquisition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทดลอง 2 ถูกออกแบบมาเพื่อประเมินผลกระทบในเรื่องเทียบกับระหว่างเรื่องวิธีการทดสอบรูปร่างของการไล่ระดับสี generalization เมื่อเน้นทดสอบทดลองครั้งแรกคนเดียว เกิด amarked ความแตกต่างระหว่าง 2 กลุ่ม: กลุ่มภายในแสดงให้เห็นว่าลดที่เป็นระเบียบที่คาดเดาผลมากกว่าสิ่งเร้าที่ไม่เหมือนความก้าวหน้า ในขณะที่กลุ่มระหว่างจัดแสดงไล่แบนเกือบ นี้แสดงว่า เมื่อทดสอบแต่ละหัวข้อ มีเพียงคนเดียว ของสิ่งเร้า generalization (และในกรณีอบรมก่อนแบ่งแยกขนาดทดสอบ), generalization ได้สมบูรณ์แทบจะใช้ชุดของสิ่งเร้า generalization ปัจจุบัน ในคำอื่น ๆ ตอบสนองการกระตุ้นทดสอบไม่ฟังก์ชันของ (โรค) คล้ายกับ s + (ตามความต่อเนื่องที่ท่าน) เป็นน่าแปลกใจมากหา เนื่องจากผู้เรียนมีความสามารถคง perceptually เหยียดระหว่างวงกลมขนาดแตกต่างกัน (ดูผลจากการทดลอง 1) อย่างไรก็ตาม การไล่ระดับสีเป็นระเบียบไม่ได้เกิดในกลุ่มระหว่างช่วงเวลาของการทดลองดับ ดับเดาผลครอบครัวกับสิ่งเร้า generalization ไม่เหมือนความก้าวหน้าได้เร็วขึ้น เนื่องจากความต้านทานมีอยู่มักจะดูเป็นการวัดความแข็งแรงของเรียนรู้ก่อนหน้านี้ ผลกระทบเหล่านี้สูญพันธุ์ที่แตกต่างสามารถมองเห็นเป็นยามไล่ generalization ซื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดลองที่ 2
ได้รับการออกแบบมาเพื่อประเมินผลกระทบจากภายในเมื่อเทียบกับอาสาสมัครระหว่างวิชาวิธีการทดสอบในรูปแบบของการไล่ระดับสีทั่วไปที่ เมื่อมุ่งเน้นไปที่การทดลองทดสอบครั้งแรกเพียงอย่างเดียวแตกต่าง amarked โผล่ออกมาระหว่างสองกลุ่ม: กลุ่มภายในพบว่าลดลงเป็นระเบียบที่คาดหวังของผลที่คาดหวังมากกว่าสิ่งเร้าที่แตกต่างกันมีความก้าวหน้าในขณะที่กลุ่มระหว่างการจัดแสดงการไล่ระดับสีเกือบแบน นี้แสดงให้เห็นว่าเมื่อแต่ละเรื่องได้รับการทดสอบที่มีเพียงหนึ่งของสิ่งเร้าทั่วไป (และในกรณีที่ไม่มีการเลือกปฏิบัติของการฝึกอบรมก่อนในมิติการทดสอบ) ลักษณะทั่วไปเป็นจริงที่สมบูรณ์ในชุดปัจจุบันของสิ่งเร้าทั่วไป ในคำอื่น ๆ การตอบสนองต่อการกระตุ้นการทดสอบไม่ได้เป็นหน้าที่ของ (DIS) ความคล้ายคลึงกันกับ S + (พร้อมต่อเนื่องได้รับการแต่งตั้ง) นี่คือการค้นพบที่น่าแปลกใจอย่างมากเพราะผู้เข้าร่วมอาจจะสามารถที่จะแยกแยะระหว่าง perceptually วงการที่มีขนาดที่แตกต่างกัน (ดูผลลัพธ์ที่ได้จากการทดลองที่ 1) .Nevertheless การไล่ระดับสีอย่างเป็นระเบียบไม่โผล่ออกมาในระหว่างกลุ่มในช่วงของการทดลองการสูญพันธุ์ การสูญเสียของความคาดหวังในผลดำเนินการได้เร็วขึ้นด้วยสิ่งเร้าที่แตกต่างกันทั่วไปมีความก้าวหน้า เพราะความต้านทานต่อการดำรงอยู่มักจะถูกมองเป็นตัวชี้วัดของความแข็งแรงของการเรียนรู้ก่อนหน้านี้ที่มีผลกระทบต่อการสูญเสียที่แตกต่างกันเหล่านี้สามารถมองเห็นเป็นประกาศของการไล่ระดับสีทั่วไปของการซื้อกิจการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทดลองที่ 2 ถูกออกแบบมาเพื่อประเมินผลภายในกลุ่มและระหว่างกลุ่มทดสอบวิธีการ
ในรูปร่างของการไล่ระดับสี . เมื่อเน้นการทดสอบครั้งแรกทดลองคนเดียวที่มีความแตกต่างเกิดขึ้นระหว่างสองกลุ่ม คือ กลุ่ม ภายใน พบว่า ลดลงกว่าคาดจากความคาดหวังของผลอาจไม่เหมือนกันทุกทีในขณะที่กลุ่มระหว่างมีการไล่ระดับสีเกือบแบน นี้แสดงให้เห็นว่าเมื่อแต่ละเรื่องถูกทดสอบมีเพียงหนึ่งของการกระตุ้น ( และในการฝึกปฏิบัติก่อนการทดสอบในมิติ ) , generalization คือความจริงที่สมบูรณ์ชุดปัจจุบันของการแผ่ขยายสิ่งเร้า ในคำอื่น ๆการตอบสนองต่อสิ่งเร้าได้ทดสอบฟังก์ชั่น ( DIS ) เหมือนกันกับ S ( ตามต่อเนื่องที่เลือก ) นี้คือการหาอย่างน่าแปลกใจเพราะคนอาจจะสามารถที่จะรับรูแบ่งแยกระหว่างวงกลมที่มีขนาด ( ดูผลที่ได้จากการทดลองที่ 1 ) อย่างไรก็ตาม การไล่โทนสีเองทำออกมาในกลุ่มระหว่างช่วงเวลาของการทดลองการสูญพันธุ์การสูญพันธุ์ของความคาดหวังผลการดำเนินการได้เร็วขึ้นด้วยการกระตุ้นไม่เหมือนกันทุกที . เพราะทนต่อการดำรงอยู่มักจะดูเป็นวัดความแข็งแรงของก่อนหน้านี้การเรียนรู้เหล่านี้แตกต่างกันการสูญเสียผลสามารถมองเห็นเป็นภาพสะท้อนของการไล่ระดับของการซื้อกิจการ