The old man laughed on the outside,

The old man laughed on the outside, but inside, he was cursing Meng Hao’s stinginess. “The Patriarch just gave you 30,000 Spirit Stones, and now you’re saying it’s too expensive?!”

“Fellow Daoist, today is your lucky day! It just so happens to be our crazy, once-a-decade sale! All products in the entire shop are half off! You can have this item for only 750 Spirit Stones!”

Meng Hao didn’t look satisfied. “This thing is worth 30 Spirit Stones at the most. Forget it. I think I’ll go to some of the other shops in the city. Then I’ll probably go to some of the other Cultivator Cities as well.” With that, he turned to leave.

However, as soon as the words left his mouth, a tremor ran through Patriarch Reliance. When he heard that Meng Hao planned to stroll around the city, he began to grieve inwardly. Gritting his teeth, he decided to throw all caution to the wind.

“Fine. 30 Spirit Stones! It’s yours!”

Meng Hao spun back around and grabbed the little saber, his face awash with joy. Then he waved his finger at the hundreds of other magical items on display on the first floor of the store.

“I want all of them,” he said.

Patriarch Reliance stared in shock. However, in his desire to get Meng Hao away as quickly as possible, he could only grit his teeth and endure the drops of blood that were being squeezed out of his heart.

It was in this manner that, under the shocked gazes of the other customers, Meng Hao purchased everything on the first floor of the shop. Then, even as Patriarch Reliance was starting to get excited, Meng Hao didn’t leave, but rather made his way toward the second floor.

“Everyone says that the people from the Footloose Sect are good people. Although I’ve seen many things, I have to say that this is the most honest shop I have ever been into. Alright, I’m going to take a look at the second and third floors. Assuming I like what I see, I’ll take it all. 30,000 Spirit Stones should be enough for everything, right?” He swished his sleeve magnanimously.

Patriarch Reliance, in the form of the old man, almost coughed up an entire mouthful of blood. His eyes were bloodshot, and he was just about to howl out in rage, when Meng Hao continued to speak in a soft voice.

“I’ll leave after I finish shopping.”

The sentence caused Patriarch Reliance to gasp. He continued to remind himself that he just had to hang on a little bit longer. As he comforted himself in this way, he gave a smile that looked worse than a wailing grimace, and then escorted Meng Hao through the second and third floors. He moved as quickly as possible, and soon, Meng Hao had gathered up all of the magical items.

In the final calculation, there were several thousand items. Even at the price of only 30 spirit stones per item, he still needed over 100,000 Spirit Stones.

Patriarch Reliance felt as if his heart were being slashed by daggers. His face was pale as he stared helplessly at Meng Hao, seemingly on the verge of crying.

When it came time to settle the bill, Meng Hao rubbed his bag of holding, and a thoughtful look appeared in his eyes.

“I don’t think I have enough Spirit Stones,” he said a bit bashfully. When Patriarch Reliance heard this, he gaped in shock.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชายชราหัวเราะภายนอก แต่ เขาถูกสาปแช่ง stinginess เมงเฮา "พระเพิ่งให้คุณหินวิญญาณ 30,000 และตอนนี้ที่คุณพูด มันแพงเกินไป!""เพื่อน Daoist วันนี้เป็นวันโชคดีของคุณ มันเกิดขึ้นจะ ขายบ้า ครั้งหนึ่งเป็นทศวรรษของเรา ผลิตภัณฑ์ทั้งหมดในร้านค้าทั้งหมดเป็นครึ่งปิด คุณสามารถมีรายการนี้สำหรับหินวิญญาณ 750 เท่านั้น"เมงเฮาไม่ได้ดูพอใจ "สิ่งนี้คุ้มค่าหินวิญญาณ 30 มากที่สุด ลืมไปซะ ผมคิดว่า ผมจะไปบางร้านอื่น ๆ ในเมือง จากนั้น จะคงไปอื่น ๆ เกษตรกรเมืองเช่นนี้" กับที่ เขาหันออกจากอย่างไรก็ตาม เป็นคำซ้ายปาก การสั่นสะเทือนวิ่งผ่านพึ่งพระ เมื่อเขาได้ยินว่า เฮาเมงวางแผนไปเดินเล่นรอบเมือง เขาเริ่มอาวรณ์อย่างภายใน Gritting ฟันของเขา เขาตัดสินใจทิ้งความระมัดระวังทุกลม"ดี หินวิญญาณ 30 มันเป็นของคุณเมงเฮาปั่นกลับรอบ และคว้าดาบน้อย ใบหน้าของเขา awash ด้วยความสุข แล้ว เขาโบกนิ้วของเขาที่หลายร้อยรายการอื่น ๆ ขลังบนจอแสดงผลบนชั้นแรกของร้านเขากล่าวว่า "ฉันต้องการทั้งหมดของพวกเขาพึ่งพระจ้องในช็อต อย่างไรก็ตาม ในความปรารถนาของเขาจะได้รับเมงเฮาไป โดยเร็วที่สุด เขาสามารถเพียงวัสดุพ่นขัดฟันของเขา และทนหยดเลือดถูกบีบออกจากหัวใจของเขาในลักษณะนี้ว่า ใต้ gazes ตกใจของลูกค้าอื่น ๆ เมงเฮาซื้อทุกอย่างบนชั้นแรกของร้าน แล้ว แม้พึ่งพระก็เริ่มที่จะได้ตื่นเต้น เมงเฮายัง แต่การ ทำทางของเขาไปสู่ชั้นสอง"ทุกคนกล่าวว่า คนจากนิกาย Footloose เป็นคนดี แม้ว่าผมเคยเห็นหลายสิ่งหลายอย่าง ฉันต้องพูดว่า นี้ร้านซื่อสัตย์มากที่สุดที่ฉันเคยเป็น ไม่เป็นไร ฉันจะดูที่ชั้นสอง และสาม สมมติว่า ผมชอบเห็นอะไร ฉันจะใช้มันทั้งหมด หินวิญญาณ 30,000 ควรจะเพียงพอสำหรับทุก ขวา" เขากระโดดเขาแขน magnanimouslyพึ่งพระ ในรูปของเก่าแก่ ไอเกือบขึ้นคำหนึ่งมีทั้งเลือด ตาของเขา bloodshot และเขาก็จะเห่าหอนในความโกรธ เมื่อเฮาเมงยังคงพูดเสียงนุ่ม"ฉันจะปล่อยหลังจากเสร็จสิ้นการช้อปปิ้งไว้"ประโยคเกิดจากพระพึ่งหายใจเร็ว ๆ เขายังคงเตือนตัวเองว่าเขาเพียงต้องแขวนไว้อีกนิด ขณะที่เขาสบายตัวเองด้วยวิธีนี้ เขาให้รอยยิ้มที่ดูแย่กว่า grimace เป็นว้ฉันก็ และพาเมงเฮาแล้ว ผ่านชั้นสอง และสาม ย้าย โดยเร็วที่สุด และเร็ว ๆ นี้ เมงเฮาก็รวบรวมค่ารายการทั้งหมดมีมนต์ขลังในการคำนวณขั้นสุดท้าย มีหลายพันรายการ แม้ในราคาเพียง 30 หินวิญญาณต่อสินค้า เขายังคงต้องการหินวิญญาณมากกว่า 100,000พระพึ่งรู้สึกว่าหัวใจของเขาได้ถูกเฉือน ด้วยมีดเหน็บ ใบหน้าของเขาเป็นซีดเป็นเขาจ้องซมที่เฮาเมง ดูเหมือนหมิ่นร้องไห้เมื่อมันมาเวลาชำระด้วยเงิน เมงเฮาลูบถือถุงของเขา แล้วดูแท้ปรากฏในดวงตาของเขา"ฉันไม่คิดว่า ฉันมีพอหินวิญญาณ เขากล่าวบิตเหนียม เมื่อพระพึ่งได้ยินนี้ เขาดำในช็อต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชายชราหัวเราะอยู่ข้างนอก แต่ข้างในเขาได้รับการสาปแช่งคับแคบเม้งเฮาส์ "พระสังฆราชเพียงแค่ให้คุณ 30,000 วิญญาณหินและตอนนี้คุณกำลังจะบอกว่ามันแพงเกินไป ?!" "เพื่อนร่วม Daoist วันนี้เป็นวันโชคดีของคุณ! มันเกิดขึ้นเพียงเพื่อจะบ้า, การขายครั้งหนึ่งทศวรรษที่ผ่านมาของเรา! ผลิตภัณฑ์ทั้งหมดในร้านค้าทั้งหมดครึ่งออก! คุณสามารถมีรายการนี้ในราคาเพียง 750 วิญญาณหิน! " เม้ง Hao ไม่ได้มองความพึงพอใจ "สิ่งนี้เป็นมูลค่า 30 วิญญาณหินที่มากที่สุด ลืมมันไปเถอะ ฉันคิดว่าฉันจะไปบางส่วนของร้านค้าอื่น ๆ ในเมือง จากนั้นผมอาจจะไปบางส่วนของอื่น ๆ เมืองเกษตรกรเช่นกัน. "กับที่เขาหันไปออก. อย่างไรก็ตามทันทีที่คำว่าซ้ายปากของเขาสั่นวิ่งผ่านสังฆราชพึ่ง เมื่อเขาได้ยินว่าเม้งเฮาวางแผนที่จะเดินเล่นรอบเมืองเขาเริ่มที่จะเสียใจในใจ gritting ฟันของเขาเขาตัดสินใจที่จะโยนความระมัดระวังทุกลม. "วิจิตร 30 หินวิญญาณ! มันเป็นของคุณ! " เม้งเฮาปั่นกลับไปรอบ ๆ และคว้าดาบเล็ก ๆ น้อย ๆ ใบหน้าของเขาจมอยู่ใต้น้ำด้วยความสุข จากนั้นเขาก็โบกมือนิ้วมือของเขาที่หลายร้อยรายการที่มีมนต์ขลังอื่น ๆ บนจอแสดงผลบนชั้นแรกของร้านค้า. "ฉันต้องการทั้งหมดของพวกเขา" เขากล่าว. พระสังฆราชพึ่งจ้องในช็อต อย่างไรก็ตามในความปรารถนาของเขาที่จะได้รับเม้งเฮาออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ที่เขาจะสามารถขบฟันของเขาและทนหยดเลือดที่ถูกบีบออกจากหัวใจของเขา. มันเป็นในลักษณะนี้ว่าภายใต้อาศัยการมองตาตกใจของอื่น ๆ ลูกค้าเม้งเฮาซื้อทุกอย่างในชั้นแรกของร้าน จากนั้นแม้จะเป็นพระสังฆราชพึ่งก็เริ่มที่จะได้รับความตื่นเต้นเม้ง Hao ไม่ได้ออก แต่ทำทางของเขาไปยังชั้นสอง. "ทุกคนบอกว่าคนที่มาจาก Footloose นิกายเป็นคนดี ถึงแม้ว่าผมจะได้เห็นหลายสิ่งหลายอย่างที่ฉันต้องบอกว่านี่เป็นร้านค้าที่ซื่อสัตย์ที่สุดเท่าที่ผมเคยรับใน เอาล่ะฉันจะไปดูที่ชั้นสองและชั้นสาม สมมติว่าผมชอบสิ่งที่ฉันเห็นฉันจะเอามันทั้งหมด 30,000 หินวิญญาณควรจะเพียงพอสำหรับทุกอย่างใช่มั้ย? "เขา swished แขนเสื้อของเขาใจกว้าง. พระสังฆราชพึ่งในรูปแบบของชายชรา, ไอเกือบขึ้นเต็มปากทั้งหมดของเลือด ดวงตาของเขาแดงก่ำและเขาก็เป็นเพียงเกี่ยวกับการเห่าหอนออกมาด้วยความโกรธเมื่อเม้งเฮายังคงพูดต่อด้วยเสียงนุ่ม. "ฉันจะออกไปหลังจากฉันเสร็จช้อปปิ้ง." ประโยคที่เกิดจากพระสังฆราชพึ่งจะอ้าปากค้าง เขายังคงที่จะเตือนตัวเองว่าเขาเพิ่งมีการแขวนบนนิด ๆ หน่อย ๆ อีกต่อไป ในขณะที่เขาปลอบประโลมตัวเองในลักษณะนี้เขาให้รอยยิ้มที่ดูเลวร้ายยิ่งกว่าหน้าตาบูดบึ้งร่ำไห้แล้วพาเม้งเฮาผ่านชั้นที่สองและสาม เขาย้ายไปให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้และเร็ว ๆ นี้เม้งเฮาได้รวบรวมทั้งหมดของรายการที่มีมนต์ขลัง. ในการคำนวณสุดท้ายมีหลายพันรายการ แม้ในราคาเพียง 30 ก้อนหินจิตวิญญาณต่อรายการที่เขายังต้องการกว่า 100,000 หินวิญญาณ. พระสังฆราชพึ่งรู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกเฉือนโดยกริช ใบหน้าของเขาซีดในขณะที่เขาจ้องมองมาอย่างช่วยไม่ได้ที่เม้งเฮาดูเหมือนหมิ่นร้องไห้. the เมื่อมันถึงเวลาที่จะชำระบิลเม้งเฮาลูบกระเป๋าของเขาของการถือครองและรูปลักษณ์ที่ปรากฏรอบคอบในสายตาของเขา. "ฉันทำไม่ได้ คิดว่าฉันได้พอวิญญาณหิน "เขากล่าวบิตอาย เมื่อพระสังฆราชพึ่งได้ยินนี้เขาอ้าปากค้างด้วยความตกใจ