Results of the instrumental colour

Results of the instrumental colour measurement are shown in
Table 2. L⁄ expresses the white and black colour of tubers and
may be used as an indicator of discolouration of Jerusalem artichoke
tubers. The L⁄-value of raw tubers varied between 67.7 and 71.5 (Table 2). Draga and Rema had higher L⁄-values in the autumn
than in the spring, in both raw and boiled tubers. Raw tubers
were whiter than boiled tubers, as the L⁄-values were higher in raw
than in boiled tubers, regardless of variety and harvest time. As tubers
mainly had white-coloured flesh, a⁄ and b⁄-values were close
to 0. The b⁄-values were between 10.2 and 13.2 in raw and between
5.2 and 10.2 in boiled tubers (Table 2). Positive b⁄-values
indicates a slight yellow flesh colour. As the b⁄-values decreased,
tubers became slightly less yellow during boiling. Likewise the
b⁄-values, the hue gave yellow readings as values were around
90. The flesh of raw tubers was more intense in colour than the
flesh of boiled tubers, as chroma values were higher in raw than
in boiled tubers (Table 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสดงผลลัพธ์ของการประเมินสีบรรเลง
2 ตาราง L⁄ แสดงสีขาว และสีดำของ tubers และ
อาจใช้เป็นตัวบ่งชี้ของ discolouration แก่น
tubers L⁄-ค่าของ tubers ดิบแตกต่างกันระหว่าง 67.7 และ 71.5 (ตาราง 2) Draga และ Rema มีค่า L⁄ สูงในฤดูใบไม้ร่วง
มากกว่าในฤดูใบไม้ผลิ ใน tubers ทั้งดิบ และต้ม Tubers ดิบ
ได้ขึ้นขาวขึ้นกว่าต้ม tubers เป็นค่า L⁄ ได้สูงในดิบ
กว่าต้ม tubers ไม่หลากหลายและเก็บเกี่ยว เป็น tubers
ส่วนใหญ่มีสีขาวสีเนื้อ a⁄ และ b⁄ ค่าถูกปิด
0 มีค่า b⁄ ระหว่าง 10.2 และ 13.2 ในดิบ และระหว่าง
5.2 และ 10.2 ในต้ม tubers (ตารางที่ 2) บวกค่า b⁄
บ่งชี้ว่า มีสีเนื้อสีเหลืองเล็กน้อย เป็นค่า b⁄ ลดลง,
tubers กลายเป็นสีเหลืองเล็กน้อยน้อยในระหว่างการต้ม ในทำนองเดียวกัน
ค่า b⁄ เว้ให้สีเหลืองอ่านเป็นค่าได้รอบ
90 เนื้อดิบ tubers รุนแรงมากขึ้นกว่าสี
เนื้อต้ม tubers ตามความค่าได้สูงกว่าดิบกว่า
ในต้ม tubers (ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลที่ได้จากการวัดสีเครื่องมือที่แสดงใน
ตารางที่ 2 L / แสดงออกถึงสีขาวและสีดำของหัวและ
อาจจะถูกใช้เป็นตัวบ่งชี้ของการเปลี่ยนสีของกรุงเยรูซาเล็มอาติโช๊ค
หัว L / มูลค่าของหัวดิบแตกต่างกันระหว่าง 67.7 และ 71.5 (ตารางที่ 2) Draga และ Rema มีสูงกว่าลิตร / ค่าในฤดูใบไม้ร่วง
กว่าในฤดูใบไม้ผลิทั้งหัวสดและต้ม หัวดิบ
และขาวกว่าหัวต้มเป็นค่า L /-สูงขึ้นในดิบ
กว่าในหัวต้มโดยไม่คำนึงถึงความหลากหลายและการเก็บเกี่ยวเวลา ในฐานะที่เป็นหัว
ส่วนใหญ่มีเนื้อสีขาวสี / และ / b-ค่าอยู่ใกล้
0 b ค่า /-ระหว่าง 10.2 และ 13.2 ในดิบและระหว่าง
5.2 และ 10.2 ในหัวต้ม (ตารางที่ 2) b ค่า / บวก
บ่งชี้ว่าสีเนื้อสีเหลืองเล็กน้อย เป็น b /-ค่าลดลง
หัวกลายเป็นสีเหลืองเล็กน้อยน้อยในระหว่างการเดือด ในทำนองเดียวกัน
ค่า b /, สีเหลืองให้การอ่านเป็นค่าอยู่รอบ
90? เนื้อของหัวดิบเป็นรุนแรงมากขึ้นกว่าในสี
เนื้อของหัวต้มเป็นค่าสีสูงขึ้นในดิบกว่า
ในหัวต้ม (ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการวัดค่าสีเป็นเครื่องมือที่แสดงใน
โต๊ะ 2 ผม⁄แสดงสีขาวและดำของหัวและ
อาจใช้เป็นตัวบ่งชี้ของการเปลี่ยนสีของแก่นตะวัน
หัว L ⁄ - ค่าวัตถุดิบหัวมันและมีค่าระหว่าง 67.7 71.5 ( ตารางที่ 2 ) และ draga rema สูงกว่าผม⁄ - ค่าในฤดูใบไม้ร่วง
กว่าในฤดูใบไม้ผลิ ทั้งดิบและต้มมันฝรั่ง มันฝรั่งดิบ
ได้ขาวกว่าต้มหัว เหมือนผม⁄ - มีค่าสูงกว่าในดิบ
กว่าต้มหัว ไม่หลากหลาย และถึงเวลาเก็บเกี่ยว เป็นหัวที่
ส่วนใหญ่มีเนื้อสีขาว , ⁄และ B ⁄ - ค่าสนิท
0 ⁄ - B มีค่าระหว่าง 10.2 และ 13.2 ดิบและระหว่าง
5.2 และ 10.2 ในต้มมันฝรั่ง ( ตารางที่ 2 ) บวกค่า
- B ⁄แสดงสี เนื้อสีเหลืองเล็กน้อยเป็น B ⁄ - ค่าลดลงเล็กน้อยในหัวกลายเป็น
เหลืองเดือด อนึ่ง
b ⁄ - ค่าสีให้อ่านเป็นสีเหลืองค่ารอบ
90  . เนื้อดิบและรุนแรงมากขึ้นกว่า
สีเนื้อต้มหัวเป็น Chroma ค่าสูงกว่าในดิบกว่า
ในต้มมันฝรั่ง ( ตารางที่ 2 )