The eldest princess had her fifteen

The eldest princess had her fifteenth birthday, so now she received permission to rise up out of the water. When she got back she had a hundred things to tell her sisters about, but the most marvelous thing of all, she said, was to lie on a sand bar in the moonlight, when the sea was calm, and to gaze at the large city on the shore, where the lights twinkled like hundreds of stars; to listen to music; to hear the chatter and clamor of carriages and people; to see so many church towers and spires; and to hear the ringing bells. Because she could not enter the city, that was just what she most dearly longed to do.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจ้าหญิงคนมีวันเกิดสิบห้าของเธอ ดังนั้นขณะนี้เธอได้รับอนุญาตให้ลุกขึ้นจากน้ำ เมื่อเธอกลับมา เธอมีร้อยสิ่งบอกน้องสาวของเธอเกี่ยวกับ แต่สิ่งยิ่งใหญ่ที่สุดทั้งหมด เธอบอก คำนอนบนแถบทรายในแสงจันทร์ เมื่อทะเลสงบ จ้องเมืองใหญ่ชายฝั่ง ที่ไฟ twinkled เช่นร้อยดาว ฟังเพลง ฟังเรื่องไร้สาระและก้องของคน และรถโดยสาร อาคารโบสถ์จำนวนมากและสไปรส์ และได้ยินเสียงระฆังดังขึ้น เนื่องจากเธอไม่สามารถเข้า เมือง ที่เพียงใดเธอลองสุดปรารถนาทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจ้าหญิงมีคนโตที่สิบห้าวันเกิดของเธอเพื่อให้ตอนนี้เธอได้รับอนุญาตให้ขึ้นมาจากน้ำ เมื่อเธอกลับมาเธอมีร้อยสิ่งที่จะบอกน้องสาวของเธอเกี่ยวกับ แต่สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของทั้งหมดที่เธอบอกว่าก็จะอยู่บนบาร์ทรายในแสงจันทร์เมื่อทะเลสงบและจ้องมองที่เมืองที่มีขนาดใหญ่ บนฝั่งที่ไฟส่องแสงระยิบระยับเหมือนหลายร้อยดาว; ฟังเพลง; จะได้ยินเสียงพูดคุยและเสียงโห่ร้องของม้าและผู้คน; เพื่อดูจำนวนมากดังนั้นอาคารคริสตจักรและยอดแหลม; และจะได้ยินเสียงระฆังเรียกเข้า เพราะเธอไม่สามารถเข้ามาในเมืองที่เป็นเพียงสิ่งที่เธอปรารถนามากที่สุดอย่างสุดซึ้งที่จะทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจ้าหญิงคนโตมีวันเกิดวันที่สิบห้า ตอนนี้เธอได้รับอนุญาตให้ขึ้นมาจากน้ำ เมื่อเธอกลับมาเธอมีเป็นร้อยเรื่องที่จะบอกน้องสาวเธอ แต่สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของทั้งหมดที่เธอพูด จะได้นอนบนหาดทรายท่ามกลางแสงจันทร์ เมื่อทะเลสงบ และจ้องมองไปที่เมืองใหญ่บนชายฝั่งที่ไฟส่องแสงระยิบระยับเหมือนร้อยดาว ;ฟังเพลง ; ฟังและคุยเลื่องชื่อของม้าและคน ที่จะเห็นดังนั้นหลายโบสถ์ และหอคอยยอดแหลม และได้ยินเสียงระฆัง เพราะว่าเธอไม่สามารถเข้าไปในเมืองได้ นั่นคือสิ่งที่เธอปรารถนามากที่สุด อย่างที่ต้องทำ