Cage culture of tilapia (Oreochromi

Cage culture of tilapia (Oreochromis niloticus) in large reservoirs is an emergent aquaculture practice in
Brazil. Due to the availability of large amounts of suitable quality waters in hydroelectric dams, there is a
large but still undetermined potential for cage aquaculture in the upper Paraná River basin. Sustainable
aquaculture production should consider assessment of ecological carrying capacity for rational use of
natural resources such as water bodies. The present survey estimates the ecological carrying capacity
for tilapia cage culture in several sites on a large reservoir of “Ilha Solteira” upper Paraná River basin,
Southeastern Brazil. Ecological carrying capacity was estimated based on the Dillon and Rigler (1975)
mass balance model, considering limnological and farming field data to evaluate area-specific Phosphorus
loads that can be assimilated in these environments. Using average farming data of feed composition,
tilapia (O. niloticus) whole body composition and Feed Conversion Rate (FCR), the estimated emission of
Phosphorus per ton of fish produced was 14.8 kg P ton−1. Modeling provided evidence for the importance
of feed Phosphorus content and availability for determination of total allowable production, as well
as the relevance of proper inputs of limnological field data. When field data was collected, only two
sites (Ponte Pensa and Dourados) had aquaculture activities; as aquaculture is expanding, limnological
information provided in the present study is a registry of conditions found before the massive aquaculture
development. Production estimated to the reservoir as a whole (156,000 ton) is more than fivefold the
pooled production (30,000 ton) of the fifteen selected sites; if production estimated to the reservoir as a
whole cluster around a few best sites,than effects on water quality is expected to be evenmore drastic. The
limit of 1% occupancy by aquaculture posed by Brazilian government is not an effective safeguard against
excessive eutrophication, and detailed limnological studies are demanded for each inlet assigned for
cage aquaculture. The impact of cage fish farming on the aquatic environment by the release of nutrients
that affect water quality can not only bring about conflict with multiple users, but also primarily exert a
negative feedback effect in the cage operations themselves.
© 2015 Elsevier B.V.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัฒนธรรมกรงของปลานิล (Oreochromis niloticus) ในอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่เป็นการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่โผล่ออกมาในบราซิล เนื่องจากความเหมาะสมคุณภาพน้ำในเขื่อน hydroelectric จำนวนมาก มีการขนาดใหญ่แต่ศักยภาพยังถูกระบุในกรงเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในลุ่มน้ำ Paraná บน อย่างยั่งยืนผลิตสัตว์น้ำควรพิจารณาประเมินระบบนิเวศความจุสำหรับการใช้เหตุผลทรัพยากรธรรมชาติเช่นแหล่งน้ำ สำรวจปัจจุบันประเมินในระบบนิเวศความจุสำหรับวัฒนธรรมกรงปลานิลไซต์หลายบนอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่ของลุ่มน้ำแม่น้ำ Paraná บน "Ilha Solteira"ประเทศบราซิลตะวันออกเฉียงใต้ ระบบนิเวศความจุได้ประมาณตามดิลลอนและ Rigler (1975)ดุลมวลรุ่น พิจารณาฟิลด์ limnological และฟาร์มข้อมูลประเมินฟอสฟอรัสที่ตั้งเฉพาะโหลดที่สามารถขนบธรรมเนียมประเพณีในสภาพแวดล้อมเหล่านี้ ใช้ข้อมูลการทำนาเฉลี่ยของส่วนประกอบอาหารปลานิล (โอ niloticus) องค์ประกอบทั้งร่างกายและอาหารแปลงอัตรา (FCR), เล็ดรอดโดยประมาณของTon−1 14.8 กก. P ฟอสฟอรัสต่อตันปลาที่ผลิตได้ หลักฐานการสร้างโมเดลที่มีความสำคัญอาหารฟอสฟอรัสเนื้อหาและความพร้อมใช้งานสำหรับการกำหนดใช้ผลิตรวม เช่นเป็นความเกี่ยวข้องของอินพุตที่เหมาะสมของข้อมูลของเขตข้อมูล limnological เมื่อมีการเก็บรวบรวมข้อมูลของเขตข้อมูล 2 เท่านั้นเว็บไซต์ (ความสะดวก Pensa และ Dourados) มีกิจกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ เป็นสัตว์น้ำขยาย limnologicalข้อมูลในการศึกษาอยู่มีรีจิสทรีของเงื่อนไขที่พบก่อนการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำขนาดใหญ่การพัฒนา ผลิตประมาณอ่างเก็บน้ำเป็นมากกว่า fivefold (156000 ตัน) ทั้งนี้ผลิต (30000 ตัน) รวมของไซต์ที่เลือกห้า ถ้าผลิตประมาณอ่างเก็บน้ำเป็นการคลัสเตอร์ทั้งหมดรอบกี่ไซต์สุด กว่าผลกระทบคุณภาพน้ำคาดว่าจะ รุนแรง evenmore ที่จำนวนผู้เข้าพัก 1% โดยการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำโดยรัฐบาลบราซิลไม่มีผลป้องกันการมีการเรียกร้องเคมากเกินไป และรายละเอียดการศึกษา limnological สำหรับทางเข้าของแต่ละที่กำหนดสำหรับกรงเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ผลกระทบของปลากรงเลี้ยงในสภาพแวดล้อมทางน้ำ โดยการปล่อยสารอาหารคุณภาพน้ำที่มีผลต่อสามารถไม่เพียงแต่ นำความขัดแย้งกับผู้ใช้หลายคน แต่แรงยังเป็นหลักการผลการป้อนกลับเชิงลบในการดำเนินการของกรงเอง© 2015 Elsevier b.v

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระชังปลานิล (Oreochromis niloticus)
ในอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่คือการปฏิบัติเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำฉุกเฉินในบราซิล เนื่องจากการมีจำนวนมากที่มีคุณภาพน้ำที่เหมาะสมในการสร้างเขื่อนผลิตไฟฟ้าพลังน้ำที่มีศักยภาพขนาดใหญ่บึกบึน แต่ยังสำหรับการเพาะเลี้ยงในกรงในลุ่มแม่น้ำปารานาบน ยั่งยืนผลิตเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำควรพิจารณาการประเมินขีดความสามารถของระบบนิเวศสำหรับการใช้เหตุผลของทรัพยากรทางธรรมชาติเช่นแหล่งน้ำ การสำรวจในปัจจุบันประเมินขีดความสามารถของระบบนิเวศสำหรับกระชังปลานิลในหลายเว็บไซต์ในอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่ของ "Ilha Solteira" ลุ่มแม่น้ำปารานาบน, ตะวันออกเฉียงใต้ของบราซิล นิเวศวิทยาขีดความสามารถเป็นที่คาดกันขึ้นอยู่กับดิลลอนและ Rigler (1975) รูปแบบสมดุลมวลพิจารณาข้อมูล Limnological และเขตเกษตรกรรมในการประเมินฟอสฟอรัสพื้นที่เฉพาะโหลดที่สามารถหลอมรวมในสภาพแวดล้อมเหล่านี้ โดยใช้ข้อมูลการเลี้ยงเฉลี่ยขององค์ประกอบของอาหารปลานิล (ทุม niloticus) องค์ประกอบของร่างกายทั้งหมดและฟีดอัตราการแปลง (FCR) ที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกโดยประมาณของฟอสฟอรัสต่อตันของปลาที่ผลิตเป็น 14.8 กก. P-1 ตัน การสร้างแบบจำลองให้หลักฐานสำหรับความสำคัญของอาหารฟอสฟอรัสเนื้อหาและความพร้อมสำหรับการกำหนดของการผลิตรวมที่อนุญาตเช่นเดียวเป็นความสัมพันธ์ของปัจจัยการผลิตที่เหมาะสมของข้อมูลภาคสนามLimnological เมื่อข้อมูลภาคสนามเก็บเพียงสองเว็บไซต์ (Ponte Pensa และ Dourados) มีกิจกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ขณะที่มีการขยายการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ, Limnological ข้อมูลที่ให้ไว้ในการศึกษาในปัจจุบันเป็นสตรีของเงื่อนไขที่พบก่อนที่จะเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำขนาดใหญ่การพัฒนา การผลิตที่คาดว่าจะเป็นอ่างเก็บน้ำทั้ง (156,000 ตัน) มากกว่าห้าเท่าผลิตสำรอง(30,000 ตัน) สิบห้าเว็บไซต์ที่เลือก; ถ้าการผลิตคาดว่าจะอ่างเก็บน้ำเป็นกลุ่มทั้งรอบไม่กี่เว็บไซต์ที่ดีที่สุดกว่าผลกระทบต่อคุณภาพน้ำที่คาดว่าจะรุนแรง evenmore ขีด จำกัด ของการเข้าพัก 1% โดยการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่เกิดจากรัฐบาลบราซิลไม่ได้เป็นป้องกันที่มีประสิทธิภาพต่อeutrophication มากเกินไปและการศึกษา Limnological รายละเอียดจะเรียกร้องสำหรับแต่ละขาเข้าที่ได้รับมอบหมายในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำกรง ผลกระทบของการเลี้ยงปลากระชังในสิ่งแวดล้อมทางน้ำโดยการเปิดตัวของสารอาหารที่มีผลต่อคุณภาพน้ำไม่เพียง แต่สามารถนำเกี่ยวกับความขัดแย้งกับผู้ใช้หลายคน แต่ยังเป็นหลักออกแรงผลลบความคิดเห็นในการดำเนินงานของตัวเองกรง. © 2015 Elsevier BV

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในกระชังปลานิล ( Oreochromis niloticus ) ในอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่ซึ่งเป็นการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำใน
บราซิล เนื่องจากความพร้อมของจํานวนมาก เหมาะสม คุณภาพน้ำในเขื่อนพลังน้ำ มีขนาดใหญ่แต่ยังบึกบึน
ศักยภาพในกรงเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในอ่างแม่น้ำปารานาบน ยั่งยืน
การผลิต การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำควรพิจารณาประเมินระบบนิเวศแบกความจุสำหรับการใช้
ทรัพยากร ธรรมชาติ เช่น แหล่งน้ำ การสำรวจระบบนิเวศปัจจุบันประเมินขีดความสามารถ
ปลานิลในกระชังในอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่หลายแห่งบน " ilha solteira " บนแม่น้ำคาบูล , ลุ่มน้ำ
ตะวันออกเฉียงใต้ของบราซิลนิเวศวิทยาแบกความจุประมาณตามลอน และ ไรเกอเลอร์ ( 1975 )
แบบจำลองสมดุลมวลและพิจารณา limnological ฟาร์มข้อมูลภาคสนามเพื่อประเมินพื้นที่เฉพาะฟอสฟอรัส
โหลดที่สามารถปรับตัวในสภาพแวดล้อมเหล่านี้ โดยใช้ข้อมูลเฉลี่ยขององค์ประกอบอาหารการเกษตร
ปลานิล ( O . niloticus ) องค์ประกอบของร่างกายทั้งหมดและอัตราการเปลี่ยนอาหาร ( FCR ) , ประมาณการการปล่อย
ฟอสฟอรัสต่อตันของปลาที่ผลิตได้ 14.8 กก. P ตัน− 1 โมเดลลิ่งให้หลักฐานสำหรับความสำคัญของอาหารและปริมาณฟอสฟอรัส
ว่างสำหรับการหาปริมาณการผลิตที่ทั้งหมดเป็นอย่างดี
ตามความเกี่ยวข้องของปัจจัยการผลิตที่เหมาะสมของเขตข้อมูล limnological . เมื่อเก็บรวบรวมข้อมูลภาคสนาม , เพียงสอง
เว็บไซต์ ( ปอนเต้ และ pensa ดูราโดส ) มีกิจกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ; การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจะขยายlimnological
ข้อมูลในการศึกษาครั้งนี้ เป็นรีจิสทรีเงื่อนไขที่พบก่อนการพัฒนาการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ
ขนาดใหญ่ การผลิตโดยประมาณ อ่างเก็บน้ำทั้ง ( กู้ตัน ) เป็นมากกว่า 3
รวมการผลิต ( 30 , 000 ตัน ) ของสิบห้าเลือกเว็บไซต์ ถ้าผลิตประมาณอ่างเก็บน้ำเป็น
กลุ่มทั้งรอบไม่กี่ที่ดีที่สุดเว็บไซต์กว่าผลต่อคุณภาพน้ำที่คาดว่าจะ evenmore รุนแรง
1 % โดยการจำกัดการวางโดยรัฐบาลบราซิลไม่ได้มีประสิทธิภาพปกป้อง
บานชื่นมากเกินไป และศึกษารายละเอียด limnological เรียกร้องสำหรับแต่ละช่องคือ
เพาะกรง ผลกระทบของการเลี้ยงปลาในกระชังน้ำสภาพแวดล้อมด้วยการปล่อยสารอาหาร
ที่มีผลต่อคุณภาพน้ำสามารถไม่เพียง แต่นำเรื่องความขัดแย้งกับผู้ใช้หลายคน แต่ยังเป็นหลัก ออกแรงผล
ติชมเป็นลบในกรงงานตัวเอง
สงวนลิขสิทธิ์ 2015 สามารถนำเสนอ