As flavouring, carvacrol and thymol

As flavouring, carvacrol and thymol are normally used in foods
at low concentrations. However, the use of these compounds in
other applications such as in active packaging may require higher
doses that will increase the concern regarding exposure to these
compounds (Stammati et al., 1999). In addition, carvacrol and
thymol can be used alone or in combination, for example in the
treatment of oral infectious diseases (Ündeger et al., 2009). Therefore,
the evaluation of this combination is also required in order to
assess its safety. The few in vivo toxicity data available in the literature
mainly concern acute and subacute effects on different animal
species, and suggest that such compounds may not pose a
risk to human health (Jenner et al., 1964; Hagan et al., 1964;
Domaracky et al., 2007). However, the toxic mechanism of these
compounds has not been completely elucidated so far. It seems

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นกลิ่น carvacrol และ thymol ปกติใช้ในอาหารที่ความเข้มข้นต่ำ อย่างไรก็ตาม การใช้สารเหล่านี้ในโปรแกรมประยุกต์อื่นเช่นบรรจุภัณฑ์ที่ใช้งานอยู่อาจต้องใช้สูงขึ้นปริมาณที่จะเพิ่มความกังวลเกี่ยวกับการเหล่านี้สารประกอบ (Stammati et al. 1999) นอกจากนี้ carvacrol และthymol สามารถใช้เดี่ยว หรือ ผสม ตัวอย่างเช่นในการการรักษาโรคติดเชื้อในช่องปาก (Ündeger et al. 2009) ดังนั้นการประเมินผลของชุดนี้ก็จำเป็นเพื่อให้ประเมินความปลอดภัย ข้อมูลความเป็นพิษในสัตว์ทดลองบางในวรรณคดีส่วนใหญ่กังวลผลเฉียบพลัน และในสัตว์อื่นสายพันธุ์ และแนะนำว่า สารดังกล่าวอาจก่อให้เกิดการความเสี่ยงต่อสุขภาพของมนุษย์ (เจน et al. 1964 Hagan et al. 1964Domaracky et al. 2007) อย่างไรก็ตาม กลไกพิษเหล่านี้สารประกอบมีไม่ได้อย่างสมบูรณ์อธิบายเพื่อให้ห่างไกล ดูเหมือนว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นเครื่องปรุง, carvacrol และไทมอลปกติจะใช้ในอาหาร
ที่ความเข้มข้นต่ำ อย่างไรก็ตามการใช้สารเหล่านี้ใน
การใช้งานอื่น ๆ เช่นในบรรจุภัณฑ์ที่ใช้งานอาจต้องสูงกว่า
ปริมาณที่จะเพิ่มความกังวลเกี่ยวกับการสัมผัสเหล่านี้
สารประกอบ (Stammati et al., 1999) นอกจากนี้ carvacrol และ
ไทมอลสามารถใช้คนเดียวหรือรวมกันตัวอย่างเช่นใน
การรักษาโรคติดเชื้อในช่องปาก (Ündeger et al., 2009) ดังนั้น
การประเมินผลของการรวมกันนี้ยังเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อ
ประเมินความปลอดภัยของ ในไม่กี่คนในร่างกายข้อมูลความเป็นพิษที่มีอยู่ในวรรณคดี
ส่วนใหญ่กังวลเฉียบพลันและกึ่งเฉียบพลันผลกระทบต่อสัตว์ที่แตกต่าง
สายพันธุ์และชี้ให้เห็นว่าสารดังกล่าวอาจไม่ได้ก่อให้เกิด
ความเสี่ยงต่อสุขภาพของมนุษย์ (เจนเนอร์ et al, 1964;. Hagan et al, 1964;.
Domaracky et al., 2007) แต่กลไกที่เป็นพิษเหล่านี้
สารประกอบยังไม่ได้รับการอธิบายอย่างสมบูรณ์เพื่อให้ห่างไกล มันดูเหมือน